هزارویكشب.
نازم به باغبان صبوری که چون حسین ،
در کار زار عشق گذشت از جوان خویش ..!
خانهیِ دل را تکاندیم و نیفتادی از آن . .
خوش نشین بودی و بردی قلبِ صاحب خانه را!