شبانگاه که باران می بارد در سکوت شبانه گوش جان می سپارم به آوای باران چه موسیقی دل نشینی است ریزش قطرات باران بر زمین چه می سراید در این دل شب و با که می گوید باران زیباترین شعر زندگی را برای زمین می سراید و چه زیباست لبخند زمین آنگاه که قطرات پراز مهرش را در دل خود جای می دهد ومن در این شب بارانی تجربه می کنم ناب ترین لحظه زندگی ام را لحظه ای توام با پاکی و سادگی فاطمه پیمان @kolbee

دلم بارانیست میدانی چرا ؟ غم دوری تو باران زده کرده دلم را اه که چقدر ازت دور گشته ام تقصیر خودم است که تا این حد بینمان فاصله افتاده من برای نزدیک تر شدنم به تو هیچ تلاشی نکرده ام تو از رگ گردن به من نزدیکتری این منم که دور شدم زتو و با دور شدن از تو زندگی ام به کویری ماند که دران سرابی بیش نیست چگونه ترا یابم که خود را گم کرده ام باید خود را پیدا کنم و با خویشتن شناسی قدم در راه معرفت تو گذارم اما تنهایی کاری از پیش نمی برم مرا هدایت تو می باید تا از این کویر گمراهی رها یابم می دانم که دلیل راهم می شوی و مرا آنی به خود وا نمی نهی تا رهسپار دیار نور و روشنایی گردم که من با تمام وجودم تنها به تو اعتماد و توکل دارم و توکل به تو مایه ارامش دل بی سامانم است ای روشنترین تفسیر زندگیم! مرا دریاب که تنهاتکیه گاه روزهای سخت زندگیم تو هستی فاطمه پیمان @kolbee

چه زیبا می شوم و چه زلال و خوشبو انگاه که ترا به میهمانی خانه دلم می برم زیباتر از فرشته زلالتر از باران خوش بوتر از تموم گل های زمین که لحظه حضور تو در قلبم رویایی است و من این رویا را دوست می دارم رویای شیرین زندگی من ! بمان با من و مرا اندکی دوست بدار هرچند که من همچون تو رسم عاشقی را نمی دانم نمی دانم چگونه زیستن را چگونه بودن را مرا عشق و محبت تو می باید تا رها شوم از زمین و تا فراسوی اسمانها پر گشایم انگاه در اسمان عشق تو ستاره بچینم و در دلم بکارم تا پر از نور امید شوم امید به فردایی روشن امید به اینده ای درخشان فاطمه پيمان @kolbee

یگانه محبوب من ! دست های پر از تمنایم را به سوی تو می گشایم و تمام رازهای سر به مهرم را با تو می گویم تویی که هر انچه دارم از ان توست ، من بی تو هیچ هیچم که تمام هستی من از وجود تو سرچشمه گرفته در دل با تو نجوا می کنم و سر بر سر سجاده نیاز می گذارم در خلوت تنهای هایم با تو ، دل در گرو مهرت می نهم  و نوای عشق ترا می سرایم عشقی که پاک ترین است بهترین است و زیبا ترین است فاطمه پیمان @kolbee

خدایا با قلبی مالامال از عشق و امید رو به تو اورده ام  تا ره عشق ز تو باز پرسم راهی که مرا به سر منزل مقصود برساند و باز رهاندم از هرانچه که مرا از تو دور ساخته ، و ارامش واقعی را قرین وجودم گرداند خسته از اسارت تن خاکی خویشم و پروازی جز در اسمان عشق تو نمی دانم تا قرار گیرم میدانم و می دانی که قرار دل بی قرارم در دست توست دلتنگ لحظات خوش با تو بودنم؛ لحظاتی که در ان سرشار از عشق و محبت به توأم، عشق تو در تار و پود وجودم ریشه افکنده و مرا بیقرار خویش کرده  من با این عشق حالی دیگر دارم خدایا ! نم نم عشقت را با باران عشق دیگران عوض نخواهم کرد. فاطمه پیمان @kolbee

سر خوشم از صدای نقاره ها نمی دانم چه رمزی است دراین نوا که با هر بار شنیدن ان قلبم از جا کنده می شود دیده ام پر از اشک و دلم هوایی حرم یار ای اشک ببار تا خالی شوم از بغض بغضی که دیرگاهیست مهمان گلویم است و خیال رفتن ندارد فاطمه پیمان @kolbee

مهربان خدایم ! دستان پر از نیازم را بنگر که چه سان در استانه درگهت به التماس افتاده اند و از تو مدد می جویند تا سرشار از فیض رحمت بی کرانت شوند بر این گدای مسکینت رحمی نما که ماوایی جز کوی مهربانی تو نمی داند کرمی نما که بدون لطف و مرحمت تو به تنگنایی سخت مبتلا می گردد که جز تو کس یارای رهایی او را ندارد خدای خوبم ! زتو جز تو نخواهم که خواستنت تمام زندگی من است باعشق پیمان @kolbee

بگو با من چگونه فریادت زنم تا ندای خفته درونم را لبیک گویی که خوب می دانم نجوای دلم را فقط تو شنوایی عقده دلم را گشاینده تویی نامت که می برم همه تن به وجد آیم و رها از اسارت تن وعده می دهم مهر پاکت را به دل شیدایی ام فاطمه پیمان @kolbee

دلتنگ صدای تویی هستم که خوب می فهمی حالم را قصه می بافی برایم زمزمه می کنی نغمه خوش مهربانی را مهربان مادرم فاطمه پیمان @kolbee

خدای خوبم دستانم سرد است و تمام تن و بدنم می لرزد از سرمای روزگار مرا بنگر که در این دل شب چگونه با شوریدگی از سرمای زمانه به تو پناه اوردم تا دلم را در پناه عشق خود گرم کنی و نجاتش بخشی از این سرمای بیرحم که دیگر رمقی ندارد فاطمه پیمان @kolbee

جز ارامش خانه ام هیچ نخواهم دلم می لرزد از اشوبی که برپاست زندگی ام بسته به مویی خدایا نگهدارش فقط تویی فاطمه پیمان @kolbee

جانا دل به تو بسته ام بندگی تو سرمایه ام سرخوش از دلدداگی تو به امید وصالت زنده ام فاطمه پیمان @kolbee

روشن نما چراغ شکسته آرزوی مرا فاطمه پیمان @kolbee

بی تاب لحظه دیدار تو دست به اسمانت گشودم تاکی به دوش کشم بار غم جدایی شکسته از غم فراق توام دلکنده از هرچیزی غیر توام تنگ شده نفس در این زندان نفسگیر روا کن آرزوی دل خسته ام را پرواز در هوای تو فاطمه پیمان @kolbee

تو را ای روشنای سرای دلم دوست دارم تو که همواره جان پناه من در لحظات سخت زندگی بودی و هستی توکه نام و یادت شور و شعفی وصف ناشدنی در دلم می افکند و رهایم می کند از تعلقات دنیوی که مرا از تو دور ساخته و به تو نزدیک و نزدیکتر می شوم . چه حال خوبی دارم حال ان پرنده ای که از دام رها شده و اسمان او را در اغوش می گیرد . کاش گاه به گاه نشود یادت در وجود همیشه تشنه من به مهرت تا حال دلم خوب خوب خوب شود با نوای عشق پاکت فاطمه پیمان @kolbee

موقع اذان که میشه دلت ناخوداگاه پر می کشه تا بری تو اغوش خدا و برا چند لحظه که شده از دنیا فارغ بشی و فقط فقط با او باشی و گوش جان بسپاری به اوای محبتش که اروم در گوشت نجوا می کند چه زیبا در اغوش پر مهر خدا آرامیدی انگار که فرشته های اسمان روح و روانت را نوازش می کنند که اینگونه اروم گرفته ای و انگاه قلبت پر از نور و روشنایی می شود و درحالیکه به ریسمان پر از نور الهی تمسمک جسته ای ، راه اسمان را در پیش می گیری فاطمه پیمان @kolbee

هرچند ابری است آسمان دلم اما با یاد توست که به روشنی می اندیشم فاطمه پیمان @kolbee

مست شدم با شیره جانت که شراب زندگی است مادر فاطمه پیمان @kolbee

اے انــڪــه پــنــاه هر قــلــب خــســتــه اے! چــه ارام مــیــشــم وقــتــے بــا دل و جــان تــو را مــے خــوانــم و تــو بــاز مــے ایــے و بــا مــهر و عــشــق,نــاشــڪــیــبــایــے دلــم را درمــان مــے ڪــنــے چــه خــوب اســت ڪــه تــو هســتــے و هروقــت ڪــه صــدایــت می ـزنــم عــاشــقــانــه جــواب مــن خــســتــه دل را مــے دهے و انــگــاه مــن پــر از شــور و شــوقــے وصــف نــشــدنــے مــیــشــوم دیــگــراحــســاس تــنــهایــے نــمــے ڪــنــم وقــتــے بــا تــمــام وجــودم حــضــور تــو را در ثــانــیــه ثــانــیــه زنــدگــے در مــے یــابــم و در مــے یــابــم ڪــه مــادامــے ڪــه رشــتــه زنــدگــے مــن در اخــتــیــار تــوســت گــمــراه نــمــے شــوم #فــاطــمــه #پــیــمــانــ @kolbee

سیاهی قلم شعر من بر پیکره نحیف کاغذ سفید گواه عظمت وصف ناشدنی توست شهید گمنام فاطمه پيمان @kolbee

@kolbee

برایم مقدس است هنگامه نیایش عاشقانه ای که با تو دارم لحظه نابی که تن و جان می شویم از زنگار گناهی که سخت آلوده ام کرده اینک در آستانه درگهت ایستاده ام با قلبی ترسان و لرزان از بیداد های گاه و بیگاه زمانه و دیده ای گریان از سرمای بی رحم روزگار تا بهره ای از گرمای محبت لایزالت ببرم که فقط در پناه عشق توست که می توانم به سلامت از گذرگاه های صعب العبور زندگی بگذرم. فاطمه پيمان @kolbee

هنگامه، هنگامه نیاز است به مهر خاص تو ای انکه همیشه باز است در رحمتت به سوی بندگان گنهکارت که چاره ای جز تمسک به درگهت ندارند. واینک من، با دستان خالی و توشه ای پر از گناه در پیشگاه تو سر افکنده ایستاده ام و متکدی گر رحمانیت و رحیمیت توام که گر به من رحم نکنی بیچاره ترینم و کشتی زندگی به گل نشسته ام غرق امواج بی رحم دریای گناه خواهد شد، پس قبل از انکه رشته زندگی ام از هم بگسلد پذیرای این بنده سرگردان وادی گناه باش و هدایت مرا در دست گیر که تا مادامی که هدایتم برایت ممکن است گمراه نمی شوم فاطمه پیمان @kolbee

روزها از پس هم می گذرد و هر روز که می گذرد ، حسرت لحظات از دست رفته شیدایی و بندگی تو در دل مانده است دل بی قرارم از این همه فاصله که با تو دارم با نفس سرکشم سر جنگ دارد که چگونه دارد با نافرمانی از تو، مرا به ورطه نابودی می کشاند ومن خسته از این ستیز سخت و طولانی و زخمی ترکش های گناه، نمی دونم چگونه بدون سلاح در این جنگ نابرابر تاب اورم، باید دست بکشم از همه انچه که دلیل اسارت من در وادی گناه است و انگاه با سلاح ایمان سنگری مطمئن یابم تا از حملات بی وقفه نفس طغیانگر خویش در امان بمانم، همان سنگری که اغوش پرمهر توست، مرا در پناه خویش گیر و ارومم کن که فقط تو می توانی زخم های روح و روانم التیام بخشی و عاشقم کن که تنها نیاز به ناز تو دارم فاطمه پیمان @kolbee