از آیه ۱۳۰ شروع شد این خطاب که ای مومنان: 1⃣ربا نخورید 2⃣تقوای الهی پیشه کنید (بخاطر درک حضور خداوند متعال، مراقبت کنید از رفتارتون) 3⃣ بخاطر درک وجود آتش جهنم، مراقبت کنید از رفتارتون 4⃣ اطاعت کنید از خداوند 5⃣ اطاعت کنید از پیامبر خدا (ص)

اینجا مورد ششم ذکر شده: 6⃣ و سارعوا یعنی سریع باشید، شتاب کنید، تلاش کنید سرعت عملتون بالا بره، یا به نوعی، سبقت بگیرید از دیگر مومنان الی مغفرة، به سوی مغفرت الهی و جنة، و بهشت خدا... که بسیار عظیم هست که این بهشت و مغفرت، آماده شده برای متقین

🔷باز در اینجا شاهدیم که درجه و مرتبه متقین و با تقواها، از مومنان بالاتر هست یعنی به نظر شخصی و غیر قابل استناد بنده، متقین دارای رتبه بالاتری از ایمان هستند اون مومنانی که در ایمانشون به جد تلاش میکنن و عملشون بسیار عمل سریع و بی وقفه ای هست، متقین هستند...

🌿اصلا بنده میخواستم خطبه همام حضرت علی علیه السلام رو بیارم و اینجا بخونیمش در مورد صفات متقین تا متوجه بشیم که متقی بودن، یک درجه بالای مومن بودن هست

⭕️یک نکته بدست اومده از نظر شخصی و غیر قابل استناد: نگاه بکنید مغفرت، پس از اطاعت اومده

🔷🔷درآیه ۱۳۲ دستور داده شده به مومنان که اطاعت کنید خداوند و اطاعت کنید رسول خدا (ص) رو درآیه ۱۳۳ هم دستور داده شده که به سوی مغفرت الهی شتاب کنید ای مومنان مغفرت، بعد از اطاعت اومده

📌این مسئله نشون دهنده اهمیت عمل هست در ایمان و این که مغفرت، بدون عمل، شدنی نیست... مورد قبول خداوند نیست... یک حدیثی داریم و یک روایتی داریم از حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام در مورد مغفرت کسی میدونه چیه اون حدیث؟

شخصی در حضور امام اميرالمؤمنين(ع) گفت: «اَستَغفِرُالله». از خدا آمرزش می‌طلبم. آن حضرت (در مقام بيان شرایط «استغفار» صحیح و توبیخ بر تلفّظ عاری از تفکّر) فرمود: ثَکِلَتْکَ اُمُّکَ! اَتَدْری مَا الاِسْتِغْفارُ. مادرت عزادارت شود،[١] آيا می‌دانی استغفار چيست؟ (يعنی اگر واقف به حقيقت استغفار بودی، هرگز لب به تلفّظ خالی از محتوای آن نمی‌گشودی) سپس فرمود: اِنَّ الاِسْتِغْفَارَ دَرَجَةُ الْعِلِّیِّینَ، وَ هُوَ اسْمٌ وَاقِعٌ عَلَی سِتَّةِ مَعَانٍ: أوَّلُهَا: النَّدَمُ عَلَی مَا مَضَی وَ الثَّانِی الْعَزْمُ عَلَی تَرْکِ الْعُوْدِ إِلَیْهِ أبَداً وَ الثَّالِثُ: أنْ تُؤَدِّیَ إِلَی الْمَخْلُوقِینَ حُقُوقَهُمْ حَتَّی تَلْقَی اللهَ أمْلَسَ لَیْسَ عَلَیْکَ تَبِعَةٌ وَ الرَّابِعُ: أنْ تَعْمِدَ إِلَی کُلِّ فَرِیضَةٍ عَلَیْکَ ضَیَّعْتَهَا فَتُؤَدِّیَ حَقَّهَا وَ الْخَامِسُ: أنْ تَعْمِدَ إلَی اللَّحْمِ الَّذِی نَبَتَ عَلَی السُّحْتِ فَتُذِیبَهُ بِالْأحْزَانِ حَتَّی تُلْصِقَ الْجِلْدَ بِالْعَظْمِ وَ یَنْشَأ بَیْنَهُمَا لَحْمٌ جَدِیدٌ وَ السَّادِسُ: أنْ تُذِیقَ الْجِسْمَ ألَمَ الطَّاعَةِ کَمَا أذَقْتَهُ حَلاوَةَ الْمَعْصِیَةِ فَعِنْدَ ذَلِکَ تَقُولُ أسْتَغْفِرُ اللهَ.[٢] همانا استغفار درجه و منزلت عالی‌مقامان و بلند مرتبه‌های عالم است و آن نامی است كه به شش معنا [يا به معنايی كه مشتمل بر شش شرط است] اطلاق می‌شود: اوّل: پشيمانی از گناه‌های گذشته. دوّم: تصمیم بر ترک بازگشت به آن گناهان برای همیشه. سوّم: این که حقوق خلق را بپردازی، آنگونه که به هنگام لقای خدا خالی از هرگونه دنباله‌ی ناگوار [از جانب مردم] باشی. چهارم: آنكه فرايض و تكاليف واجبی را كه در گذشته به جا نیاورده‌ای [یا به صورت فاسد و باطل به جا آورده‌ای] مورد توجّه خويش قرار دهی و آنها را چنان كه شايسته است انجام بدهی. پنجم: اين كه [با اهتمام شديد در پرهيز از حرام] آن چنان بكوشی كه بر اثر حزن و اندوه [بر تبهکاری‌های گذشته و عواقب شوم آینده] گوشت [تنت] را كه از حرام روييده است ذوب نمايی. بدينگونه كه پوست به استخوان بچسبد و بين آنها گوشت تازه برويد[٣] و ششم: آن كه رنج طاعت [حق] را به تن بچشانی، چنان كه شیرینی معصیت را به آن چشانده‌ای. آری آنگاه [که این شرایط تحقّق یافت] می‌گویی: استغفرالله [اين استغفار، استغفاری صادق و توبه‌ای کامل است].

١]ـ جمله‌ای كه در لسان عرب در مقام توبيخ كسی گفته می‌شود و مقصود از آن این است که بمیری بهتر از این است که بمانی و اين‌چنين گفتار يا كردار بی‌ثمری از تو صادر شود (لسان‌العرب، مادّه‌ی ثکل). [٢]ـ شرح نهج‌البلاغه‌ی فیض‌الاسلام، باب الحکم، حکمت ٤٠٩. [٣]ـ توضيح و تقريب: بنا بر آنچه دانشمندان زيست‌شناس می‌گویند تمام اجزای بدن انسان علی‌الدّوام و تدریجاً در حال تبدّل و تعویض می‌باشند. یعنی در طول مدّت هفت يا هشت سال اجزای بدن از گوشت و پوست و استخوان و سلّول‌ها و اعصاب عموماً به فرسودگی گراییده و از بین می‌روند و جای خود را به اجزای تازه‌ای از جنس خود می‌دهند و البتّه این جریان «تعویض و نوسازی» اجزای بدن لازمه‌ی قهری و طبیعی قانون «تغذیه» و جذب و دفع می‌باشد. یعنی آن دستگاهی که مدام موادّ غذایی از خارج جذب نموده و سپس صرف و دفع می‌کند طبیعی است که قهراً در جریان مستمرّ پاکسازی و نوسازی قرار خواهد گرفت. بنابراین محتمل است که این قسمت از کلام امام(ع) مبتنی بر همین مطلب بوده و کنایه از لزوم «تداوم» در امر پرهیز از حرام باشد. یعنی انسان مجرم «تائب» باید در مقام تصفیه و تطهیر قلب و جان خویش از قذارت گناه، آن‌قدر از حرامخواری و جذب موادّ غذایی نامشروع اجتناب ورزیده و در عوض به تغذّی از موادّ غذایی طیّب بپرداز تا تمام آن گوشت‌های پدید آمده از حرام بر اساس قانون تعویض و نوسازی تن از بین برود و جای آن گوشت تازه از موادّ حلال بروید.

⚡️✨استغفار و طلب مغفرت از خداوند، مطابق فرمایش امیرالمومنین علی علیه السلام دارای ۶ مرحلست که در بالا مشاهده فرمودید

💫و این که فرموده به سوی مغفرتی از سوی خدایتان که برای متقین آماده شده شتاب کنید، منظور این مغفرت هست

مغفرتی همراه با عمل مغفرتی که در ادامه عمل شامل حال بنده میشه