"خدایِ علامه جعفری...!"
روزی علّامه محمدتقی جعفری سوار تاکسی شد.
در راه مدام با صدای بلند زمزمه می‌کرد: خدایِ من...!
خدایِ من...!
خدایِ من...!
راننده‌ی تاکسی با زبان شِکوه و اعتراض گفت: طوری می‌گویی خدایِ من، خدایِ من، که انگار خدا فقط متعلق به شماست...؟!
علامه تبسمی کرد و این شعر زیبا از سعدی را برای او خواند:
«چِنان لطف او شامل هر تن است،
که هر بنده گوید "خدای من است!!"
چِنان کار هر کس به هم ساخته،
که گویا به غیری نپرداخته...!!»
☀️
@kolbeh_e_ma
