💰سقوط سوریه از منظر بازوی اقتصادی ما! هر چند در ایران رسم نیست کسی یا جمعی مقصر شناخته شوند و مجازات گردند ولی از آنجا که یک عامل مهم در این سقوط، خستگی تام مردم از بهبود وضعیت «اقتصادی» و معیشتی بود، بنا دارم تا به یک معضل عمیق و مهم در حوزه فعالیت اقتصادی بین المللی اشاره کنم. طبعا واضح است که ما باندازه خودمان نقش داریم ولی همان هم کارآمد نبوده است! و اگر درمان نشود می تواند در عراق و لبنان و.. هم رخ بنمایاند. سالهاست که با تجار و سرمایه گزاران بخش خصوصی که بارها به سوریه رفتند و نهایتا بدلیل آنچه موانع کار توسط نیروهای ایرانی بود، دیگر به هیچ وجه به آنجا بازنگشتند, نشسته ام. مشکل هم اینجاست که نیروهای نظامی امنیتی، در آنجا تقریبا متولی همه امور بودند. نه اینکه بخش دولتی، کاراتر است ولی اصل غلبه نگاه امنیتی خود، مانع برخی کارهاست. یکی بودن کنش‌گران نظامی با اقتصادی و عدم کارایی پس از جنگ آن، اصل دستاورد نظامی را هم در آن کشورها زیر سوال می‌برد لذا ما همچون مدلهای آمریکایی، به تفکیک کنش‌گران فتح و تداوم نیاز داریم. شما که توانستید در حوزه امنیتی به مردم آن کشور کمک کنید نباید همان برند را در تداوم ناکارآمد عرصه اقتصاد، از بین ببرید. همین تفکیکی که در داخل کشور بین نیروهای امنیتی و نظامی و اقتصادی و... هست باید در خارج هم باشد و واقعا متخصصان فرهنگ و هنر و علم و اقتصاد در دوره «پس از نظامی گری» میدان دار ارتباطات و اجرا بشوند. اگر این «عناصر واقعی» میدان دار باشند حتما همکاری های مستمری شکل خواهد گرفت و انتقال فرهنگی نیز رخ می دهد. البته مشکل اساسی اینجاست که الگوی «لزوم تقدم نظامیان» به عنوان یک مدل موفق شناخته شده است و کارها دایما به آنها ارجاع داده می شود و در خود آنان نیز به بهانه «وحدت فرماندهی» سرنوشت همه امور عملا به دست آنهاست! چون مقدس و خاص هستند هم معمولا توسط رسانه ها و نخبگان نقد نمی‌شوند لذا اشکالات باقی می مانند! ممکن است بگوییم بدنه دولتی هم فشل است! بله! لذا معتقدم بخش خصوصی خودش اگر مانعی نبیند بشدت «فرصت طلب» است و حاکمیت باید فقط نقش تسهیل‌گر را بازی کند. نیاز به یک بازوی اقتصاد بین الملل‌ چابک در کشور بشدت ملموس است. چیزی بیرون نهاد نظامی و حتی دولتی! فتامل! 📍 @komeilialireza

🕎 درباره نسبت دولت جدید سوریه با رژیم صهیونی با اینکه رهبر انقلاب، واژه تکفیری را برای مسلحین به کار نبردند و درباره واژه تروریزم هم به این روش گفتند که «فلان گروه تروریستی -مثلا فرض کنید- یا فلان گروه مسلح ...» ولی من بخشی از اینها را هم تکفیری هم تروریست می دانم که طبعا اقدامات افراطی از خود بروز خواهند داد ولی این بمعنای شمول اکثریت آنها نیست. تمرکز ایشان ولی روی اشغال شمال توسط آمریکا و جنوب توسط رژیم بود و انصافا هم مبارزه با اشغالگرانی که قاتل هزاران فلسطینی هستند، آزمون مهمی برای آنها و نوع جهت گیری شان با وجود اختلاف با ماست. مبنای ج.ا.ا آن است که هر کس مخالف رژیم باشد حتی اگر موافق ما نبود حامی او خواهیم بود. حملات گسترده رژیم صهیونی به تجهیزات نظامی ارتش #سوریه نشان داد که او نیز نگران روی کار آمدن این جریانات است والا چرا زودتر از این به چنین اقدامی دست نزده بود؟ چون سوریه به هیچ وجه بنای درگیری مستقیم را نداشت و با وجود هزاران بار بمباران موردی و عملیات ترور توسط رژیم، هیچ جوابی نمی داد! ولی همین قدر که او چشم خود را بر کمک به فلسطین و لبنان باغیرت می‌بست از منظر رژیم غیر قابل قبول بود! تا جایی که اگر اسد می‌پذیرفت این حمایت را لغو کند بعید نبود که مورد حمایت اقتصادی ویژه نیز قرار بگیرد. حال سوال این است که آیا مسلحین طرفدار فلسطین هستند؟ حتما! ولی آیا جرات رویارویی با رژیم صهیونی را خواهند داشت؟ معلوم نیست! فعلا بخاطر عدم استقرار داخلی کاری نمی‌کنند ولی عجیب آنکه حتی موضعی هم نگرفتند!! باید منتظر ماند و دید... برای قضاوت نهایی اندکی زود است. موضع گیری در این خصوص را باید مطالبه کرد تا جوانان مسلمان و غیور سوری، شاخص اصلی را فراموش نکنند. 📍 @komeilialireza

☘ اصلاح تصویر «ایران جنگ نه زندگی!» حیاتی است جبهه مقاومت مسلحانه که چند کشور یعنی بخشی از لبنان، فلسطین، یمن، عراق و تا حدی سوریه را شامل می شد، در دوره جنگ، معنای «امنیت بخشی» در مقابل داعش یا اسراییل را برای مردم این کشورها داشته است ولی برای پساجنگ، «معنابخشی» نکرده است! بر خلاف آمریکایی‌ها که حضور پساجنگ خود را ذیل تصویر غالب خودشان یعنی «پیشرفت و دموکراسی» توجیه می‌کنند. چنانچه قبلا‌ نوشتم تلاش دشمن و ضعف های مدیریتی ما، در حال تشکیل این تصویر در ذهن آنان است که «ایران جنگ» موفق ولی «ایران زندگی» ناموفق است! حال آنکه ما در ایران با وجود همه فشارها حدی از رفاه و خدمات عمومی را به مردم خود چشانده ایم تا جایی که یك عراقی وقتی به ایران می‌آید ممکن است به غلط تصور کند ما آنجا را ناامن خواسته ایم تا ایران امن و آباد بماند! ولی در آن کشورها عملکرد موفقی نداشتیم. عدم دخالت نهادهای واقعی غیرنظامی و اندیشکده ها و نهادهای علمی و نخبگانی، دلیل اصلی چنین وضعیتی است که ما هم در حوزه نظری هم میدانی دچار مسأله هستیم. هم نمی‌دانیم در پاسخ «چرا هنوز مانده اید؟» آن مردمان چه بگوییم هم رهاورد عمل شلخته و غیرکارشناسی و غیر منسجم ما، بهبود وضع منافع مشترک اقتصادی دو کشور نشده است! در عراق البته حجم تبادل اقتصادی کم نیست. ابعاد فرهنگی، علمی، رسانه ای و.. هم در این پرونده هست که ضعف های متعددی دارد و در میانه نهاد نظامی امنیتی و دولت بروکرات، ایجاد کنسرسیوم ها و اتحادیه های واسط و حلقه های میانی، راه حل سوم بهتری برای تحقق اهداف ما در کشورهای مقصد است. چیزی که عملا جلوی آن گرفته شد و اجازه فعالیت مستقل به آنها داده نشد و به نهادهای مستقیما ایجاد شده توسط ما بسنده گردید! 📍 @komeilialireza

🔪 چرا توسعه پروژه تطبیع بعید نیست؟! آن گونه که از اخبار برمی آید، غزه در آستانه آتش بس است. البته این بمعنای پایان تجاوز نیست و رژیم اگر بتواند تا پایان کامل سلاح‌ مقاومت پیش خواهد رفت و چه معجزه ای بزرگتر از مقاومت ۱.۵ ساله مردم و همچنین مجاهدین غزه در مقابل این جرثومه فساد وجود دارد؟! تاکید بر غزه رمز جلوگیری از پروژه خطرناک تطبیع خواهد بود بدین شرح: شرایط کل منطقه در دوره ای حساس قرار گرفته که هر کس مشت دیگری را بخواباند، تا چند سال حکم خواهد کرد. خصوصا بعد از سوریه که حکام جدید -اقلا فعلا- تمایل ندارند با رژیم صهیونی درگیر بشوند و بعید نیست بخاطر تاثیرپذیری شدید از ترکیه، در آینده نیز چنین نکنند، علیرغم طوفان الاقصی، وقیحانه موج عادی سازی روابط دول عربی تقویت خواهد شد. چنانچه ماهها قبل نوشتم، برای یمن هم آشی پرروغن، پخته اند خصوصا در فعال کردن یمن جنوبی که پس از ماجرای سوریه انگیزه بیشتری هم گرفته اند! جنگ داخلی به مراتب خطرناک تر از ضربات مستقیم آمریکا و رژیم بر یمن خواهد بود. همین بازی را بعید نیست در عراق و لبنان نیز اجرا کنند چرا که هر درگیری داخلی در کشورهای منطقه به نفع رژیم است و تثبیت قدرت او بمعنای توسعه تطبیع خواهد بود. البته نزدیکی حزب به جماعت اسلامی که همان اخوان در لبنان است بعد از طوفان الاقصی، کینه های گذشته را تعدیل کرد و بنظرم جلوی برخی تحرکات متاثر از سوریه را در لبنان گرفت. اقدامات متعددی باید انجام داد. وقت غافلگیری نیست. درباره آنها بیشتر خواهم نوشت! همه اتفاقات امنیتی و نظامی نیستند و اتفاقا عمدتا به تشکیل «امت مقاومت» وابسته هستند. 📍 @komeilialireza

🔻 نسبت سه جریان مهم منطقه با دفاع مسلحانه فلسطینی‌ دنیای عجیبی است! ما که قبل از همه می گفتیم اینها تکفیری نیستند و تا حدی تعدیل شده اند حالا باید پاسخگو باشیم که چرا اینها از آنطرف افتاده اند و اینقدر غربزده عمل می کنند!؟! جولانی رسما تاکید کرد که به قرارداد ۱۹۷۴ پایبند است و این یعنی میخواهد مثل سوریه اسد عمل کند و تیری به سمت رژیم پرتاب ننماید! سوریه اسد در روزهای خوب خودش هم تهدیدی متوجه رژیم نکرد و اینها بهانه کافی برای همراهی جامعه خودشان دارند چرا که وضعیت اقتصادی در حد فروپاشی است. البته انصاف با دشمن هم اقتضا دارد که عجله نکنیم و همه راهها را بسته نبینیم چنانچه دولت اسد چشمانش را می‌بست! دولتهای امارات و سعودی و اردن و مصر و.. که از روی کار آمدن هر دولت اسلامگرایی هراسناک هستند حالا نشست می‌گذارند و نگرانی خود را به آمریکایی ها نیز منتقل می‌کنند. خصوصا که همه اینها دیکتاتوری های بدتر‌ از اسد هستند و نگران از شورش مردم خود! نباید یادمان برود که منطقه شامل سه جریان است: یک) جریان شریف و صادق مقاومت که مردانه پای مقابله با رژیم صهیونی ایستاده است که شامل فلسطین، ایران، لبنان، یمن و عراق است. دو) جریان محافظه کار و ترسوی اسلامگرا مثل ترکیه و قطر که گرچه مخالف اقدامات رژیم صهیونی است ولی از رویارویی با او می‌ترسد ولی در عرصه های غیرنظامی آمادگی مقابله با او را دارد. سه) جریان غربگرای تطبیع گری که عملا در همکاری جدی با رژیم قرار دارد مثل امارات و عربستان و بحرین و... که اتفاقا با هر دو جریان اول دشمنی دارد. مراقب باشیم در این اتفاقات این دسته بندی اجمالی را فراموش نکنیم و اولویت ها را با هم قاطی ننماییم. دیروز یک یمنی می‌گفت شما ایرانی ها، حالت غربت امام علی علیه السلام را دارید پس صبور باشید. درست می گفت. متاسفانه مسلمانان ترسو زیاد هستند و اختلاف هم هست ولی ملاک روشن است. رهبری گفتند جریانی که مخالف ما هم باشد ولی ضد رژیم صهیونی عمل کند از او حمایت می‌کنیم. سعی کنیم این معادله را درک کنیم! 📍 @komeilialireza

⚠️ چرا از «تحلیل های فرافکنانه» پیرامون سوریه دست بر نمی دارید؟! واقعا خجالت کشیدم وقتی شنیدم آن مقام بلندپایه نظامی به مجلس رفته و در انتقاد یکی دو نماینده مستقل منتقد، گفته که خب ما اگر وعده صادق سه را انجام بدهیم بعد آنها جواب می دهند و شما مطالبه چهار و پنج را خواهید کرد! واقعا چه شد که سردارانی که باید به رهبری یعنی فرمانده کل نیروهای مسلح بگویند «چشم!» دیپلمات می شوند و لباس دولتمردان را می پوشند؟! عملکردها همین ها بود که منجر به از دست رفتن «سوریه» شد آنهم به دست کسانی که سالهای طولانی با شعار «وحدت فرماندهی» همه پرونده را گرفتند و آخر هم هیچ کس نه در رسانه یقه شان می کند چون پشت تقدس سازی ها پنهان شده اند و نه ساختاری در کشور هست که اینها را محاکمه نظامی سیاسی بنماید! اینکه مسلحین را تعدیل شده می خوانیم و معلوم هم می شود که عملا قصد تخریب حرم ها و شیعه کشی ندارد که دلیل نمی شود این سوی ماجرا یعنی «شکست مفتضحانه» در برابر جمعی که بنا داشتند در عملیات «ردع العدوان» صرفا پاسخ حمله نظام سوریه در اطراف حلب و ادلب را بدهند ولی راه را چنان باز دیدند که تا دمشق رفتند را فراموش کنیم‌! اینکه همه می‌دانستند آنها بناست این عملیات محدود را انجام بدهند ولی باز هم این گونه یک کشور از دست نیروهایی که سالهای طولانی آنجا بوده اند و حتما شناخت درستی از ارتش و ساختار آنجا دارند خارج می شود چه معنایی دارد؟ چرا می شود دولتمردان را به بدترین روش نقد کرد ولی نقد یواش برخی دیگر، خط قرمز است؟! من خودم «تحلیل های فرافکنانه» را خوب بلدم ولی چرا شما دارید هنوز تحلیل می کنید؟! مگر نه آن است که مسوول‌ یک کار باید در قبال عملکرد خود پاسخگو باشد؟ دلم به حال مخاطب انقلابی می سوزد که با توجیهات مختلف، جرات سخن گفتن درباره این بخش ماجرا را ندارد و شعار استقلال رأی هم می دهد! مخالفان گفتمان توجیه گرانه خود را بایکوت میکنید مشکلی نیست ولی حالا اگر تحلیل های منطقه ای تان تمام شده و بنای ماله کشی ندارید کمی هم از این طرف ماجرا بگویید رفقا! شااااید.... جلوی تکرار این حوادث در کشورهای دیگر را گرفتید! بخدا اگر دلسوز انقلاب هستید حالا باید بگویید و بدانید که نقدهای یواشکی به اصلاح منجر نمی شود بلکه به سقوط می انجامد! 📍 @komeilialireza

♨️ درگیری داخلی در سوریه به نفع کیست؟! برخلاف تصور برخی افراد که بخاطر بغض مسلحین، درگیری داخلی در سوریه را مطلوب می بینند یا با توجه به تنوع گروههای مسلح، آن را امری غیر قابل اجتناب می بینند و حتی این وضع را تا سقوط دولت جدید سوریه مناسب می دانند، معتقدم که این امر یک بحران منطقه ای در پی خواهد داشت. سوریه همین حالا هم از نظر اقتصادی، فروپاشی شده و هر نوع جنگ داخلی می‌تواند شاهد سرریز آوارگان فراوان به کشورهای پیرامون و از آن بدتر کشاندن عملیات های گروههای مسلح به آنها باشد. خصوصا لبنان و عراق مستعد چنین درگیری های مسلحانه ای هستند. از همین رو استراتژی هایی که برخی تحت عنوان «مبارزه تا سقوط» مطرح میکنند و متاسفانه آنرا به بزرگان نیز نسبت میدهند، اشتباه و کاملا خلاف مصلحت مردم مظلوم سوریه و حتی کشورهای پیرامون آن می‌باشد. 📍 @komeilialireza

دیشب در برنامه گفتگوی ویژه خبری به تحلیل وضعیت منطقه و خصوصا سوریه پرداختم و درباره آینده تحولات این کشور سخن گفتیم: https://telewebion.com/episode/0x10849c28?fbclid=PAZXh0bgNhZW0CMTEAAaakMcVQ6YaHgO3Zkuh--XxWuUrj58XzTNCEMFkH_QEYkUcWs8ZxpgMNtgs_aem_1T0K_BqTiSSI0r31z-s7zA

🕎 رژیم صهیونی در حال رجزخوانی است! چرا؟ چون غزه در اوج فشارهای خود است و وارد مذاکرات آتش بس شده است. لبنان که آتش بس را امضا کرد و از مسیر درگیری خارج گردید. مقاومت عراق هم با فشارهای آمریکا بر دولت آن، به حاشیه رفته است و اینک فقط یمن است که در حال زد و خورد شجاعانه و البته مظلومانه است. یمن هم می‌توانست مثل همه کشورهای منطقه ساکت بماند ولی این خنجر غیرت یمنی است که امروز‌ به بشریت درس انسانیت میدهد و از همین رو همه همت جهان کفر، امروز برای زدن یمن جمع شده است و حتی بعید نیست که خیانتی از جنوب یمن نیز به پهلوی آنان وارد شود! در این میان نقش مستقیم ایران نیز بخاطر معلوم نبودن تکلیف وعده صادق سوم، به حاشیه رفته است و همین باعث رجزخوانی بیشتر رژیم شده که خطرناک است و اگر خدای نکرده مجددا عملیاتی در کشور ما بکند و افراد مهمی از کشور ما را هدف قرار دهد، پشیمان از تاخیر خواهیم بود! فتامل! 📍 @komeilialireza

🅾 رهبری دشمن محوری دارد نه فرعی! به یاد دارم در میانه جنگ سوریه که داعش تکفیری هم جولان می داد، رهبری معظم تاکید کردند که دشمن اصلی ما آمریکاست نه اینها! امروز هم بار دیگر برای کسانی که امر بر آنان مشتبه می‌شود شفاف شد که دشمن اصلی حتی در داخل سوریه، آمریکا و اسراییل هستند و مابقی نهایتا فریب خورده هایی هستند که ابزار دست این و آن می‌شوند. اصلا وجه تمایز اصلی رهبری معظم انقلاب همین تفکیک بصیرت آمیز است مثل آن روزی که گفتند اگر کسی مخالف رژیم صهیونی باشد ولو در سایر موضوعات با ما اختلاف داشته باشد، از او حمایت می‌کنیم! این سخن مربوط به زمانی است که عده ای در داخل کشور سعی داشتند حماس را متهم به دخالت در سوریه و دشمن جمهوری اسلامی معرفی کنند و بعدها معلوم شد چقدر این استراتژی هوشمندانه بوده است. این ملاک برای دوستی و دشمنی، یعنی تمرکز روی نقطه راهبردی آمریکا در منطقه که بعد از طوفان الاقصی واضح تر گردید برای چه مسأله ای با تمام قوا می‌ایستد! برای سوری ها هم فارغ از این که مربوط به چه گروه و فکری باشند شاخص همین است و تلاش هم باید ایجاد توجه جوانان سوری بر همین قطب نما باشد و بس! 📍 @komeilialireza

💢 راه ایستادن مقابل سه بازی خطرناک دشمن! دیروز رهبر انقلاب به درستی تاکید کردند که کار اصلی دشمن «هراس افکنی، اختلاف افکنی و یأس آفرینی» است. بنظرم هر سه مورد خیلی حساس است ولی ایشان روی هراس افکنی تاکید کردند. مخاطب هر کدام از اینها کیست؟ بنظرم اولی بیشتر مربوط به مدیران، دومی بیشتر مربوط به نخبگان و سیاسیون و سومی‌ بیشتر‌ مربوط به مردم است. از چه طریقی رخ می‌دهد؟ عمدتا با موج سازی های رسانه ای، بی تقوایی های سیاسی، اختلال در وضعیت عمومی کشور توسط بی عرضه ها یا نفوذی ها و... چگونه می‌شود جلوی آن ایستاد؟ با همین کاری که رهبری انقلاب می کند که دقیقا همان کار قرآن است: «ولاتهنوا ولاتحزنوا و انتم الأعلون إن كنتم مومنين» یا اینکه رهبری هم خواندند: «الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُوا لَكُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِيمَانًا وَقَالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ» در هر دو هم شرط نترسیدن، داشتن «ایمان» بیان شده است! نه ابزارهای دیگر... فتامل! حالا مسوولان هستند و ایمان شان! 📍 @komeilialireza