#ایام_فاطمیه
📢 حالِ جانسوز حضرت زهراء سلام الله علیها، در روزهای آخر عمرشریفش
📝 مَا زَالَتْ بَعْدَ أَبِيهَا مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ، نَاحِلَةَ الْجِسْمِ، مُنَهَّدَةَ الرُّكْنِ بَاكِيَةَ الْعَيْن، مُحْتَرِقَةَ الْقَلْبِ، يُغْشَي عَلَيْهَا سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ وَ تَقُولُ لِوَلَدَيْهَا: أَيْنَ أَبُوكُمَا الَّذِي كَانَ يُكْرِمُكُمَا وَ يَحْمِلُكُمَا مَرَّةً بَعْدَ مَرَّةٍ؟ أَيْنَ أَبُوكُمَا الَّذِي كَانَ أَشَدَّ النَّاسِ شَفَقَةً عَلَيْكُمَا فَلا يَدَعُكُمَا تَمْشِيَانِ عَلَي الْأَرْضِ؟ وَ لا أَرَاهُ يَفْتَحُ هَذَا الْبَابَ أَبَداً وَ لا يَحْمِلُكُمَا عَلَي عَاتِقِهِ كَمَا لَمْ يَزَلْ يَفْعَلُ بِكُمَا.
✍ حضرت زهرای اطهر سلام الله عليها بعد از شهادت پدر بزرگوارش دائماً سر خود را میبست، جسمش ناتوان بود، قوّت خود را از دست داده بود، چشمانش گريان بود، قلبى سوخته داشت، ساعت به ساعت غش میکرد و به حسنين عليهما السلام میفرمود: پدر (يعني جدّ) شما که شما را گرامی ميداشت و مرتّب شما را در آغوش ميگرفت، کجاست؟ کجاست آن جدّ شما که از همه مردم بيشتر به شما مهربان بود و نمی گذاشت که روی زمين راه برويد. ديگر نمی بينم که جدّ شما درب خانه مرا باز نمايد و شما را به دوش خود بگيرد، در صورتی که دائماً اين عمل را انجام میداد.
📚 بحارالأنوار، ۴۳/۱۸۱
@koosar_ir
﷽
صبح و ظهر و شام اگر که دیده ی عاشق "تر" است
فاش میخواهد بگوید از همه عاشقتر است
وصل یعنی سوختن ، زیرا که در آغوش شمع
سرنوشت اکثر پروانه ها خاکستر است
در لغت "اُم" میشود: "ریشه" ، بلاشک باطناً
معنی "اُمّ اَبیها" ، "ریشه ی پیغمبر" است
حال که اطفال مومن را《تُرَبّیهِم بتول》
کودکی که فاطمه ربش نباشد کافر است
او به هجده نام هجده سال هجده جلوه کرد
او دو تا نُه سال، سِیرِ مصطفی و حیدر است
ما مقام چادرش را هم نمیفهمیم ، چون
سنخ و جنس ساتر و مستور از یکدیگر است
ما نمی دانیم خیر و شرّمان را هیچوقت
آنچه را زهرا برای ما بخواهد بهتر است
هر کجا خیر کثیرش هست ، ابتر کامل و
هر کجا خیر کثیرش نیست ، کامل ابتر است
وای از حال علی و وای از حال علی
هرچه می شوید دوباره لکه خون روی در است
شاعر«؟»
@koosar_ir
#امام
الإمام الرضا عليه السلام ـ في صِفَةِ الإِمامِ ـ : الإِمامُ الأَنيسُ الرَّفيقُ ، وَالوالِدُ الشَّفيقُ ، وَالأَخُ الشَّقيقُ ، وَالاُمُّ البَرَّةُ بِالوَلَدِ الصَّغيرِ .
امام رضا عليه السلام ـ در تعريف «امام» ـ : امام ، همدم و رفيق است و پدر مهربان ؛ و برادرِ همسان است و مادر نيكوكار به فرزند كوچكش .
📚 الكافي : 1 / 200 / 1 ،
📚الغيبة للنعماني : 219 / 6 ،
@koosar_ir
✍️ شناخت جایگاه شیعیان ، ارتباط معرفت با درایت در روایات و ارتقاء درجات ایمان و ارزش شخص!
✨ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ عليه السلام:
اِعْرِفْ مَنَازِلَ شِيعَةِ عَلِيٍّ عَلَى قَدْرِ رِوَايَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ.
فَإِنَّ اَلْمَعْرِفَةَ هِيَ اَلدِّرَايَةُ لِلرِّوَايَةِ وَ بِالدِّرَايَاتِ لِلرِّوَايَاتِ يَعْلُو اَلْمُؤْمِنُ إِلَى أَقْصَى دَرَجَةِ اَلْإِيمَانِ.
أَنَّ قِيمَةَ (زِنَةَ) كُلِّ اِمْرِئٍ وَ قَدْرَهُ مَعْرِفَتُه.
✨ امام باقر عليه السلام فرمودند:
منزلت شیعیان علی علیه السلام را به اندازه روایت و معرفت شان بشناس.
که معرفت همان درایتِ (فهم) روایت است و با درایتِ (فهم) روایات ، مؤمن به درجات بالای ایمان میرسد.
ارزش (ملاک سنجش) هر كسی به اندازه معرفتش مىباشد.
📚 معاني الأخبار ، ص ۱
📚 الأصول الستة عشر ، ص ۱۲۳
@koosar_ir