حضرت عبد العظيم عليه السلام از امام هادى عليه السلام چنين روايت مى كند :
إنَّمَا اتَّخَذَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ إبراهِيمَ خَليلاً لِكَثرَةِ صَلاتِهِ عَلى مُحَمَّدٍ و أهلِ بَيتِهِ عليهم السلام ؛
حضرت عبد العظيم عليه السلام از امام هادى عليه السلام چنين روايت مى كند :
خداوند متعالي ، ابراهيم عليه السلام را دوست خود برگرفت ؛ زيرا او بر محمّد و اهل بيت او بسيار درود مى فرستاد .
علل الشرائع ، ج 1 ، ص 34 .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
ولایت و امامت از منظر امام هادی علیه الصلاه و السلام
038 - hobe amiralmomenin - hasheminejad.mp3
12.38M
حب امیر المومنین صلوات الله و سلامه علیه و علی اولاده المعصومین
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم) :
یوم غدیر خم افضل اعیاد امتى و هو الیوم الذى امرنى الله تعالى ذکره فیه بنصب اخى على بن ابى طالب علما لامتى، یهتدون به من بعدى و هو الیوم الذى کمل الله فیه الدین و اتم على امتى فیه النعمة و رضى لهم الاسلام دینا . ( امالى صدوق : ۱۲۵، ح .۸ )
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود :
روز غدیر خم برترین عید هاى امت من است و آن روزى است که خداوند بزرگ دستور داد ؛ آن روز برادرم على بن ابى طالب را به عنوان پرچمدار ( و فرمانده ) امتم منصوب کنم ، تا بعد از من مردم توسط او هدیت شوند ، و آن روزى است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین براى آنان پسندید .
050 - moulaye ma alist - hashemi nejad.mp3
5.27M
مولای ما حضرت علی علیه الصلاه و السلام است
وَقِيلَ لَهُ(عليه السلام) كَيْفَ نَجِدُكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ؟ كَيْفَ يَكُونُ حَالُ مَنْ يَفْنى بِبَقَائِهِ، وَيَسْقَمُ بِصِحَّتِهِ وَيُؤْتى مِنْ مَأْمَنِهِ؟
امام علیه الصلاه و السلام در پاسخ سؤالى كه كسى از آن حضرت پرسيد حال شما اى اميرمؤمنان چگونه است؟ حضرت فرمودند: «چگونه خواهد بود حال كسى كه با بقاى خود فانى مى شود و با سلامت خود بيمار مى گردد و در حالى (و در جايى) كه خود را در امان مى بيند مرگش فرا مى رسد».
۱)دليل اينكه چگونه انسان با بقائش فانى مى شود روشن است، زيرا عمر انسان هر قدر طولانى باشد بالاخره محدود است و هر ساعتى كه از عمر او مى گذرد يك گام به پايان عمر و فنا نزديك تر مى شود.
۲)اما اين كه انسان چگونه به سبب سلامتش بيمار مى شود از اين نظر است كه سلامتى انسان به سبب كار كردن منظم تمام دستگاه هاى بدن است; ولى همين كار كردن منظم آن را تدريجاً فرسوده مى كند و انواع اختلالات روى مى دهد و سرانجام از كار باز مى ايستد.
۳)راز اينكه چگونه انسان از محل امنش آسيب مى پذيرد آن است كه عوامل آسيب پذيرى در درون وجود خود انسان پنهان است.
پیام امام امیر المومنین علیه السلام ،شرح حکمت ۱۱۵،
047 - shebahate ali be qoran - rafie.mp3
5.22M
شباهت مولی امیر المومنین علی علیه السلام به قرآن
#ائمه_معصومین_علیهم_السلام
#اسلام_تاریخ
#نشر_بوستان_کتاب
📚سیره امام رضا(علیه السلام) در رویارویی با تعارضهای خاندان علوی
📖جلد نرم جیبی /۱۵۲ص
✍️نویسنده؛ فاطمه ایزد شناس
💢حضرت در زمان بروز تعارضهای سیاسی و اجتماعی، با شرکت نکردن در قیامها و هم چنین رفق و مدارا با افراد خاندان و گره گشایی از مشکلات آنها به رویارویی با تعارضات پرداختند و راهکارهایشان در مواجهه با تعارضهای فرهنگی و اعتقادی، معرفی شیعه واقعی، امر به معروف و نهی از منکر، نخبه پروری، مبارزه با مبنای فکری نادرست و در پی آن تصحیح عقاید، گفتوگو و مذاکره با طرد افراد فرقههای منحرف بود. اثر پیش رو، سیره حضرت امام رضا(ع) برای برطرف کردن این تعارضهاست.💢
💰۴۵.۰۰۰ت
#ارسال به سایر شهرها
هزینه پست به عهده مشتری
🔻🔻🔻
@tasnym
🔺️🔺️🔺️
☑ @kotobkambaha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
روضه حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام
استاد میرزا محمدی
وقتی امام سجاد(ع) کل اسلام را در سه جمله خلاصه می_کند.mp3
5.36M
قُلْتُ لِعَلىِّ بْنِ الْحُسَينِ عليه السلام اَخْبِرنىِ بِجَميعِ شَرايِـعِ الّدينِ، قالَ عليه السلام :قَوْلُ الْحَقِّ وَ الْحُكْمُ بِالْعَدْلِ وَ الْوَفاءُ بِالْعَهْدِ؛
به امام سجّاد عليه السلام عرض كردم: مرا از تمام دستورهاى دين آگاه كنيد، امام عليه السلام فرمودند:حقگويى، قضاوت عادلانه و وفاى به عهد.
خصال، ص 113، ح 90
امام سجاد عليه السلام :
وَ الذُّنوبُ الَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ: سوءُ النِّيَّةِ وَ خُبْثُ السَّريرَةِ وَالنِّفاقُ مَعَالاِْخْوانِ وَ تَركُ التَّصديقِ بِالاِْجابَةِ وَ تَأخيرُ الصَّلَواتِ الْمَفروضاتِ حَتّى تَذْهَبَ اَوقاتُهاوَ تَرْكُ التَّقَرُّبِ اِلَى اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ بِالْبِرِّ وَالصَّدَقَةِ وَاسْتِعْمالُ الْبَذاءِ وَ الْفُحْشِ فِى الْقَولِ ؛
امام سجاد عليه السلام :
گناهانى كه دعا را رد مى كنند ، عبارت اند از : بدى نيّت ، بد ذاتى ، دورويى با برادران ،باور نداشتن اجابت [دعا] ، به تأخير انداختن نمازهاى واجب تا هنگامى كه وقتشان بگذرد وتقرّب نجستن به خداوند عزّوجلّ با نيكى كردن و صدقه دادن و بدزبانى و ناسزا گفتن.
معانى الأخبار ، ص 271، ح 2
در كتاب مناقب خوارزمى [۱] -به نقل از نعمان بن بشير آمده است كه گفت: پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده است: على در اين امّت همچون قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ در قرآن است.
ابن عبّاس [۲] -مى گويد: پيامبر (صلی الله علیه و آله) به على (علیه السلام) فرمود: اى على! تو در ميان مردم نيستى مگر همچون قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ در قرآن، هر كس آن را يك بار بخواند گويى يك سوم قرآن را خوانده است، و هر كس آن را دو بار بخواند گويى دو سوم قرآن را خوانده است و هر كس آن را سه بار بخواند گويى تمام قرآن را خوانده است [۳] .
اى على! تو نيز چنينى، هر كس به زبان، تو را دوست بدارد يك سوم اسلام را دوست داشته است، و هر كس با قلب و زبان تو را دوست بدارد دو سوم اسلام را دوست داشته است و هر كس با زبان و قلب و دست تو را دوست بدارد همۀ اسلام را دوست داشته است. سوگند به آن كه مرا به حقّ به پيامبرى برانيگخت اگر زمينيان تو را چونان آسمانيان دوست بدارند كسى از آنها به آتش، عذاب نشود.
----------
[۱]: مناقب ابن مغازلى۶۹/، ح ۱۰۰.
[۲]: ينابيع المودّه۱۲۵/، كه او از مناقب خوارزمى نقل كرده است.
[۳]: سيّد داماد در رسالۀ خود در همانند كردن على به سورۀ توحيد همچنان كه در بحار الانوار ۲۷۲/۳۹ آمده مى گويد: «تخصيص تشبيه به قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ پس از قصد هشداردادن است به نهايت شكوه و منزلت، براى همخوانى با وضع على بن ابى طالب (علیه السلام) در درجۀ اخلاص نسبت به خداوند سبحان و شناخت حقايق توحيد. پس على (علیه السلام) به زبان حال، همان را مى گويد كه قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ به زبان لفظ، و زبان حال فصيح تر و بيان آن بليغ تر است و از همين رو بر زبان مباركش نمايان شد كه: «اين كتاب صامت است و من كتاب ناطق»، پس على (علیه السلام) در كتاب آفرينش، سورۀ اخلاص و توحيد است و كتابى عقلى و مبين است كه همسنگ كتاب نظام وجود مى باشد و اسرار آيات، كليدهاى آن است نزد خداوند دانا و حكيم و رموز احاديث و مصابيح آن در مشكات است چنان كه پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرموده است، و فضلى در ميان نيست مگر با قدرت الهى و هيچ گونه رستگارى در كار نيست مگر در پيروى از پيامبر (صلی الله علیه و آله) و چنگ زدن به اهل بيت طاهرينش-صلوات اللّه عليهم و تسليماته عليه و عليهم اجمعين-. »
039 - lotfe movla dar donya va aakherat - edalatiyan.mp3
3.84M
لطف مولی امیر المومنین علیه الصلاة و السلام در دنیا و آخرت
041 - heydare karar - darestani.mp3
5.88M
حیدر کرار امیر المومنین علی علیه الصلاه و السلام
از ابو ذر [۱] -است كه: پيامبر (صلی الله علیه و آله) فرمود: على در ميان شما (يا گفت على در ميان اين امّت) همچون كعبه است كه خواه پوشيده باشد يا آشكار، نظر كردن بدان عبادت، و حجّ آن واجب است [۲] . ».
----------
[۱]: مناقب ابن مغازلى۱۰۶/، ح ۱۴۹.
[۲]: علاّمۀ بياضى در صراط المستقيم ۷۵/۲ مى گويد: «در اين سخن است وجوب رويكرد به ايشان و هر كس ايشان را پس زند بديشان پشت كرده است. ابن مغازلى با اسناد به ابو ذر اين سخن پيامبر (صلی الله علیه و آله) را آورده است كه: على در ميان شما همچون كعبه است كه نگريستن بدان فريضه است، و پيامبر هم بر پايۀ هواى و هوس سخن نمى گويد و چيزى را به ناهمانندش مانند نمى كند، پس همان گونه كه حجّ، براى مردم واجب شده ولايت على هم بر آنها واجب گشته است. و همان گونه كه وجوب حج به سالى اختصاص ندارد وجوب ولايت على نيز به زمانى مخصوص اختصاص نيافته، و هر كس حضرتش (علیه السلام) را چهارم بداند ظاهر نصوص را كنار زده است. » محقّق دوانى در رسالۀ نور الهدايه چاپ شده در الرسائل المختاره۱۲۷/-۱۲۵ سخنى دارد كه چكيدۀ آن چنين است: «اگر كسى بپرسد: چنان چه على پس از پيامبر خليفۀ بلا فصل باشد لازم مى آيد كه او پس از پيامبر (صلی الله علیه و آله) مردم را به سوى خود بخواند و اين براى او ثابت نشده است. ما در پاسخ به اين پرسش مى گوييم: دعوت در عرف دو گونه است: قولى و عملى، و در علم ميزان، مبرهن است كه دلالت عملى قوى تر از دلالت لفظى است، زيرا اوّلى قراردادى و دومى عقلى است. اگر فرض كنيم على، دعوت قولى نداشته از دعوت عملى برخوردار بوده است، زيرا نشستن او در خانه به مدّت چند روز پس از تدفين پيامبر (صلی الله علیه و آله) دعوتى عملى بوده است قوى تر از دعوت قولى. با برهان و اجماع علماى دو فرقه روشن است كه حضرت (علیه السلام) از روى سركشى در خانه ننشست]بلكه به سبب پيروى از امر پيامبر (صلی الله علیه و آله) چنين كرد]. در حديث آمده است كه امام همچون كعبه است و كعبه به گشتن بر دور مردم، مأمور نيست بلكه مردم به گشتن بر دور او مأمورند. ».
044 - hazrate ebrahim shieye ali boud - hashemi nejad.mp3
8.16M
حضرت ابراهیم علیه السلام شیعه حضرت امیرالمومنین علی علیه الصلاه و السلام بود.
خوارزمى [۱] -به نقل از ابن عبّاس مى گويد كه: هيچ گاه آيۀ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا نازل نشد مگر اين كه على (علیه السلام) در رأس آن قرار داشت و مصداق اتمّش به شمار مى آمد.
ابن مردويه حافظ [۲] -به اسناد خود از ابن عبّاس نقل مى كند كه گفته است: در قرآن آيه اى نيست مگر آن كه على (علیه السلام) در رأس و پيشاپيش آن قرار دارد [۳] .
----------
[۱]: مناقب خوارزمى۱۸۸/.
[۲]: كشف الغمّه، اربلى ۳۱۴/۱، به نقل از مناقب ابن مردويه.
[۳]: ابن بطريق در عمده۲۰۴/ مى گويد: «اينك كه او سرور الّذين آمنوا و رئيس و شريف و امير آنها به شمار است در ميان كسانى كه ايمان آورده اند بى مانند خواهد بود، زيرا سرور و امير و رئيس و شريف به پيش بودن، شايسته تر است از كسى كه اين منزلتها براى او حاصل نيست، و به سبب اين كه چنين ويژگى هاى پسنديده و زيبايى، موجب تقدّم و سيادت است و حال كه همۀ اين اوصاف در او گرد آمده است پس پيروى از او سالم تر و دنباله روى از او به دورانديشى نزديك تر است. » شيخ مظفّر در دلائل الصدق ۳۱۵/۲ مى گويد: «اين دليل است بر امامت امير المؤمنين، زيرا منظور از اين كه على (علیه السلام) رئيس و امير اين آيه مى باشد آن است كه او رئيس كسانى است كه مورد خطاب قرآنند كه همانا مؤمنانى هستند كه او امير ايشان است.
(أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا نَأْتِی الاَْرْضَ نَنْقُصُهَا مِنْ أَطْرَافِهَا...)سوره مبارکه رعد /۴۱
در روایات متعدّدى که در تفسیرهاى برهان و نورالثقلین و سایر تفاسیر و منابع حدیث آمده است، آیه فوق به فقدان علما و دانشمندان تفسیر شده است، زیرا فقدان آنها مایه نقصان زمین و کمبود جوامع انسانى است.
مفسّر بزرگ، طبرسى در تفسیر این آیه از امام صادق(علیه السلام) چنین نقل مى کند: نَنقُصُها بِذهابِ عُلَمائها، وَ فُقَهائها وَ خِیارِ أهلِها: ما از زمین مى کاهیم، با از میان رفتن علما و فقها و اخیار و نیکان .
عبداللّه بن مسعود است كه مى گويد: مرگ يك دانشورِ شايسته كردار شكافى در پيكر اسلام پديد مى آورد كه هرگز جبران پذير نخواهد بود.
شادی روح مطهر مرحوم حضرت آیت الله حاج شیخ محمد علی ناصرى (رضوان الله تعالی علیه)صلواتی قرائت فرمایید.
خوارزمى در روايتى مى گويد: [۱] -عبيد اللّه بن عائشه به نقل از پدرش روايت كرده است كه گفته است: هنگامى كه مشركان در جنگ على را مى ديدند به يك ديگر وصيّت مى كردند.
جايگاه حضرت (علیه السلام) در جنگها شهره است و در پرتو شمشير او بود كه دين راست گشت و اعتدال پذيرفت و كفر از ميان رفت و ملغى شد .(۲)
----------
[۱]: بلكه ابن مغازلى در مناقب خود۷۲/، ۱۰۶.
[۲]: ابن شهر آشوب در مناقب ۲۵۳/۲ در ذيل خبر جنگ حضرت (علیه السلام) با شيطان و سپاهيان او مى گويد: «اين از شگفتى هاى آن حضرت (علیه السلام) است، زيرا مردمان از شيطان و سپاهيان او مى هراسند و از او پناه مى گيرند و هم ايشان از على بن ابى طالب مى هراسند و او را دوست مى دارند و به سبب علوّ شأن و جايگاه والاى او بدو توسّل مى جويند». اربلى در كشف الغمة ۲۷۰/۱ مى گويد: «اگر مسأله چنان باشد كه ما توصيف كرديم سخن ما ثابت مى شود كه حضرت (علیه السلام) تنها آيۀ درخشان و معجزۀ آشكار و خرق عادت بوده است كه البتّه اين در پرتو رهنمودهاى الهى صورت پذيرفته و در پرتو اداى واجبات خدايى از آن پرده برگرفته شده است و به همين سبب خداوند او را براى همۀ مردمان هويدا ساخته است». شيخ مظفّر در دلائل الصّدق ۵۳۵/۲-۵۳۶ مى گويد: « شجاعت در امام شرط است. پس اگر شجاع تر بودن امير المؤمنين (علیه السلام) ثابت شد به امامت شايسته تر خواهد بود». نيز بنگريد به كشف المراد۳۹۶/-۳۹۷ و كشف الغمّه ۲۲۶/۱، ۲۶۸-۲۶۹، ۲۴۵ و الغدير ۲۰۸/۷- ۲۱۲.
046 - mazhar al ajaeb - fateminiya.mp3
3.48M
امیرالمومنین (صلوات الله و سلامه علیه )مظهر العجایب است.