مدرسه علمیه معصومیه یزد

#دهه_ولایت #نشست_مجازی #موضوع_ضرورت_شناخت_غدیر #سخنران_سرکار_خانم_شهیدی #مدرسه_علمیه_خواهران_معصومیه #پایگاه_حضرت_فاطمه_سلام_الله_علیها

#من‌حیدری‌ام برگزاری مراسم جشن غدیر،بارعایت مسائل بهداشتی #مدرسه_علمیه_ریحانه_الرسول_سلام_الله_علیها_یزد

#ولایت_علی_ابن_ابی_طالب_حصنی_فمن_دخل_حصنی_امن_من_عذابی #همه_در_پناه_مولاییم #لحظه_ارادت

🌸عید سعید غدیر مبارک باد🌸 🔖سه شنبه های مهدوی این هفته متفاوت تر از هر هفته 🌺به مدت سه شب میزبان شماییم🌺 🌼مولودخوانی 🌼گفتگوی دخترانه(ویژه نوجوانان) 🌼برنامه های ویژه کودکان(مسابقه، قصه گویی، بازی) 🌼اجرای سرود شهید چمران 🌼افطاری شب عید 🌼پذیرایی خیابانی 🔰بلوار ابوریحان، دبیرستان دخترانه صدرا 🌸هیات انصارالزهرا سلام الله علیها، حوزه علمیه خواهران کوثر ابرکوه 🌸

فراخوان سومین اجلاسیه فعالان مهدوی

#حیدری_ام #مدرسه_علمیه_فاطمیه_اشکذر جشن عید غدیر ویژه کودکان شرکت کننده در کلاس های تابستانی مدرسه علمیه فاطمیه اشکذر با رعایت پروتکل های بهداشتی

به مناسبت غدیر... 🔻این مثال نبود، درس اخلاق بود 🔹کاش در کنار مثال قدیمی و متداول «أکْرِمِ الْعُلَمَاء» و «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ» با خودمان خلوتی می‌کردیم... اصول، ناخواسته به ما درس‌هایی فراتر از اصول را در این مثال ساده و روان می‌داد و ما حواسمان نبود با زبان بی‌زبانی داشت به ما هشدار می‌داد. به ما! و چه درس اخلاق ساده خوبی بود این مثال! هشدار اول اینکه اهل اکرام عالم باشیم، قدردان علم و عالم باشیم و شاید به این بهانه، خودمان هم در این وادی قدمی بزنیم... اما هشدار دومش مهم‌تر بود: اگر تو هم روزگاری در زمره عالمان درآمدی، بهوش باش که فاسقان از این دسته خارج‌اند، آن‌ها را با این گروه سنخیتی نیست: «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ» چه مثال خوبی بود «أکْرِمِ الْعُلَمَاء» و چه تذکر لطیف و به جایی بود «لَا تُکْرِمِ الْفُسَّاقَ مِنْهُمْ»! این مثال نبود، درس اخلاق بود! 🔹آری این‌ها مثال نبود. فضیلت حضرت امیر بود. از ابتدا به ما گفتند «ضرب زیدٌ عمرواً» و ما نپرسیدیم آخر این زید کیست؟ و به ما گفتند این زید یعنی #امیرالمؤمنین علیه‌السلام. شیخ صدوق برایمان گفت یکی نام‌های امیرالمؤمنین زید است و اگر تصادفی هم باشد چه تصادفی! ضرب زیدٌ... درس «نحو» که انسان را به یاد شجاعت #علی علیه‌السلام بیندازد چه نحوی است و چه نحوه نگاهی! 🔸«عَنِ الْحَسَنِ الْبَصْرِيِّ قَالَ: صَعِدَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ (ع) مِنْبَرَ الْبَصْرَةِ فَقَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ! انْسُبُونِي‏ فَمَنْ عَرَفَنِي فَلْيَنْسُبْنِي وَ إِلَّا فَأَنَا أَنْسُبُ نَفْسِي. أَنَا زَيْدُ بْنُ عَبْدِمَنَافِ بْنِ عَامِرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ زَيْدِ بْنِ كِلَابٍ. فَقَامَ إِلَيْهِ ابْنُ الْكَوَّاءِ فَقَالَ يَا هَذَا! مَا نَعْرِفُ لَكَ نَسَباً غَيْرَ أَنَّكَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبِ بْنِ عَبْدِالْمُطَّلِبِ بْنِ هَاشِمِ بْنِ عَبْدِمَنَافِ بْنِ قُصَيِّ بْنِ كِلَابٍ. فَقَالَ لَهُ: يَا لُكَعُ إِنَّ أَبِي سَمَّانِي زَيْداً بِاسْمِ جَدِّهِ قُصَيٍّ وَ إِنَّ اسْمَ أَبِي عَبْدُمَنَافٍ فَغَلَبَتِ الْكُنْيَةُ عَلَى الِاسْمِ وَ إِنَّ اسْمَ عَبْدِالْمُطَّلِبِ عَامِرٌ فَغَلَبَ اللَّقَبُ عَلَى الِاسْمِ وَ اسْمُ هَاشِمٍ عَمْرٌو فَغَلَبَ اللَّقَبُ عَلَى الِاسْمِ وَ اسْمُ عَبْدِمَنَافٍ الْمُغِيرَةُ فَغَلَبَ اللَّقَبُ عَلَى الِاسْمِ وَ إِنَّ اسْمَ قُصَيٍّ زَيْدٌ فَسَمَّتْهُ الْعَرَبُ مُجَمِّعاً لِجَمْعِهِ إِيَّاهَا مِنَ الْبَلَدِ الْأَقْصَى إِلَى مَكَّةَ فَغَلَبَ اللَّقَبُ عَلَى الِاسْمِ.» (الأمالي( للصدوق)، النص، ص 603) 📚 زندگی اصولی (آیا اصول را در زندگی به کار میبریم؟)، صص۸۰_۸۱ #حجت_الاسلام_علوی #اصول_فقه #نشر_سدید @tanhaelaj

💥💥ویژگی‌های برجسته و ممتاز شرح نهج‌البلاغه‌ رهبر انقلاب از نگاه آیت الله اعرافی 💥💥 آیت الله اعرافی در سخنرانی در جلسه رونمایی از کتاب شرح نهج البلاغه گفتند : 📒حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این مجموعه با بیانِ زیبا و جذّاب و ذهن قوی و فکر صائب در این ساحت حضور پیدا کرده‌ است . این مجموعه مثل همه‌ی میراث مکتوب و ملفوظِ رهبر معظم انقلاب از دو ویژگی «روانی» و «جذابیت» برخوردار است و در عین اینکه نکات ناب و دقیق دارد، روان است و با وجود دقت علمی و ژرف‌نگریِ لازم، از جذّابیت بالایی نیز برخوردار است. 📗یکی دیگر از ویژگی‌های ممتاز این شرح این است که با رویکرد الهام‌گیری و پیاده‌سازیِ آن حقایق و معارف با واقعیت‌های معاصر ارائه شده و این نکته‌ایست که کمتر کسی توانسته به آن اهتمام ورزد. این امر چنان برجسته است که از متن دروس کاملاً مشخص است که ایشان با سخن خود دارند آن فضای مبارزاتیِ قبل انقلاب را مدیریت میکنند. 📕آیت‌الله اعرافی رویکرد جامعه شناختی، تاریخی و تحلیلی برجسته‌ای که بر مباحث حاکم است را در کنار رویکرد سیاسی و حکومتی و مبارزاتی، ویژگی ممتازی دانست که در شرح رهبر معظّم انقلاب بر نهج البلاغه موج میزند. ایشان با بیان این مطلب که مؤلفه‌های بالا باعث می‌شود که هرکس این کتاب را بخواند، به عمل تشویق میشود و نه گوشه‌گیری، گفت: با وجود اینکه مباحث این سه جلد در بازه‌ی زمانیِ گسترده‌ای ارائه شده، اما یک فکر و اندیشه‌ی منظوم و منسجم بر کل این شرح حاکم است که به نوعی بیانگر ویژگی روانشناختی ایشان و نشان‌دهنده‌ی یک فکر باثبات و منسجم، نظام‌مند، اثرگذار و هدایت‌گر بوده و نشان می‌دهد که از جوانی تا عهد رهبری بر فکر و اندیشه‌ی ایشان یک نخ تسبیح حاکم بوده است که پیوسته پخته شده و تعالی پیدا کرده، اما روح و دستمایه‌های اولیه‌ی آن واحد بوده است. 📙آیت‌الله علیرضا اعرافی تقوا و اخلاص و فداکاری و مرد میدان بودن و ایثار و گذشتِ رهبر معظّم انقلاب را در این اثر مشهود دانسته و گفت: این شرحی است که به قیمت زندان و تبعید خلق شده است، نه‌اینکه در کنج عافیت تولید شده باشد، زیرا پس از این مباحث بود که ایشان در سالهای قبل انقلاب از کل فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی ممنوع و تبعید شدند. لذا این شرح گره خورده است با مجاهدت در میدان و مقاومت در صحنه و هزینه‌های سنگین. لذا این نهج‌البلاغه‌ی عینی و عملی است که روح حکمت و معرفت و توحید و جهاد فی سبیل‌الله را برای مجاهدان تولید می‌کند.

کلیپ رونمایی از کتاب شرح نهج البلاغه مقام معظم رهبری در قم

📚📚بخش‌‌‌هایی از کتاب شرح نهج‌البلاغه📚📚 📗رها شدن قرآن توسط حاملان آن : فَقَدْ نَبَذَ الْكِتابَ حَمَلَتُهُ؛ حاملان کتاب، آنهایی که بار قرآن روی دوش آنها بود و مسئولیت بیان قرآن برعهده آنها بود، کتاب را انداختند، پرتش کردند، حاملان قرآن، قرآن را دور انداختند وَ تَناساهُ حَفَظَتُهُ؛ حافظان قرآن، پاسداران قرآن، قرآن را به فراموشی سپردند، اشکال کار اینجاست؛ اگر حاملان و حافظان قرآن، قرآن را از یاد نمی‌بردند، به یاد آوردن مردم آسان بود، اما وقتی که گنجینه‌دار این گنج، گنج را فراموش بکند، یادش برود که چنین گنجی در اختیارش هست، از آن گنج نه او استفاده خواهد کرد و نه دیگران. اگر او یادش نرفت، درمی‌آورد خرج می‌کند، همه استفاده می‌کنند، چه بخواهند، چه نخواهند، چه بدانند، چه ندانند. اگر در آستینش درهم و دینار بود، آن را خرج خواهد کرد، مردم(هم) از آن استفاده خواهند برد. 📕رانده شدن قرآن و اهل قرآن از جامعه : فَالْكِتابُ یَوْمَئِذ وَ اَهْلُهُ مَنْفِیّانِ طَریدانِ؛ ای جان من به قربان این سخن حق؛ قرآن و اهل قرآن دو موجودی هستند که هر دو به یک سرنوشت دچار شده‌اند؛ هر دو دور شده‌اند، هر دو نفی بلد شده‌اند، هر دو از آغوش گرم اجتماع رانده شده‌اند؛ هم خود قرآن، هم حاملان واقعی قرآن. فَالْكِتابُ یَوْمَئِذ وَ اَهْلُهُ مَنْفِیّانِ طَریدانِ؛ قرآن و اهل قرآن در آن روز هر دو منفی‌اند و نفی بلد شده‌اند؛ هر دو طریدند، هر دو رانده شده‌اند، وَ صاحِبانِ مُصْطَحِبانِ فى طَریق واحِد؛ هر دو رفیق‌اند در یک راه، لایُؤْویهِما مُؤْو؛ هیچ پناه‌دهنده‌ای آنها را پناه نمی‌دهد، نه قرآن را و نه اهل قرآن را، فَالْكِتابُ وَ اَهْلُهُ فى ذلِكَ الزَّمانِ فِى النّاسِ وَ لَیْسا فیهِمْ؛ قرآن و اهل قرآن در آن زمان در میان مردم هستند اما در میان مردم نیستند؛ مثل نبودن است. قرآن فراوان(است)- متن قرآن، آهنگ قرآن، سخن از قرآن- اهل واقعی قرآن بین مردم هستند اما مجال استفاده از آنها نیست، راه مردم به سوی آنها بسته است. ...