💠 قدرت تفکر میرزای شیرازی
❖ از بیانات آیتاللهالعظمی شبیری زنجانی: 🔻
ایشان از نظر فکری، فکرِ سیّالِ فوقالعاده و جولان ذهنی عجیبی داشته است. اصلاً بحثهای «سامرائی» و بحثهای «نجفی» دو سبک مختلف دارند. «قطعی حرف زدن» سبک بحثهای نجفیهاست و «مطالب تشکیکی و با تردید گفتن» سبک سامرائیهاست. به تعبیر آقای میرزا عبدالله مجتهدی، ممثّل فکر نجفیها «اِنّما» است و ممثّل فکر سامرائیها «لعلّ» است.
به هر حال، میرزا در اثر اینکه فکرش خیلی جوّال بوده، زیاد تجدیدنظر میکرده. فرد متّقی و خداترسی هم بوده. اگر میخواسته همینطوری فتوا بدهد، دچار اشکال شرعی میشده؛ لذا میگفته احتیاط کنید و خیلی کم فتوا داده است. یکی از چیزهایی که بعضیها به وسیله آن حرجی بودن احتیاط و غیرقابل عمل بودن آن را نقض میکنند، همین است که میگویند: «میرزا مدّت طولانی مرجع تقلید بوده و مقلّدین را به احتیاط ارجاع میکرده و هیچ اختلال نظامی هم واقع نشده است».
هم از نظر علمی و هم از نظر تقوایی، تمام شاگردهای درجه اولی که از جهت تقوا و جهات اختلافی در رتبة اوّل بودند، میرزا را پذیرفته بودند؛ مثل آقا میرزا محمّد تقی شیرازی.
فاضل اردکانی که همطبقه شیخ بوده و بعد با میرزای شیرازی همتراز شده، دیگران را از نظر تقلیدی به میرزا ارجاع میداده و به رسالهنویسی بعضی دیگر انتقاد میکرده و میگفته: «مگر قرار است که شروع کنند برای هر چند نفر یک رساله بنویسند! میرزا عالم بزرگواری است و متقّی هم هست».
📚 جرعهای از دریا، ج1، ص149
@zanjnai_net
