بسم الله الرحمن الرحیم *دعای شریف تسبیح به ویژه برای ایّام البیض سیزدهم چهاردهم پانزدهم هرماه قمری* امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: جبرئيل علیه السلام بر من نازل شد در حالى كه در پشت مقام ابراهيم نماز مى ‏خواندم و بعد از نماز براى امّت خود طلب آمرزش می‌کردم. جناب جبرئيل علیه السلام گفت: «اى محمّد! به تو توصیه مى ‏كنم كه به امّت خود امر نمائى كه سه روز ايام‌البيض هر ماه (یعنی ازسیزدهم تا غروب روز پانزدهم هر ماه قمری ) اين دعاى شريف را بخوانند. 📚مهج الدعوات، سیدبن طاووس صفحه۷۹ بسم الله الرحمن الرحیم سه مرتبه می گویی: سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ تسبيح مىكنم خدايى را كه بزرگ است و به حمد او  مشغولم (سپس می گویی:) 2) سُبْحَانَهُ مِنْ إِلَهٍ مَا أَمْلَكَهُ منزه است خدا! شگفتا معبودی كه چه اندازه مالك است! 3) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيكٍ مَا أَقْدَرَهُ  و منزه است خدا! شگفتا پادشاهى كه چقدر تواناست! 4) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيرٍ مَا أَعْظَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا بسيار توانایى كه چه اندازه بزرگ است! 5) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِيمٍ مَا أَجَلَّهُ و منزه است خدا! شگفتا بزرگى كه چه اندازه بزرگوار است! 6) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَلِيلٍ مَا أَمْجَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا بزرگوارى چه اندازه بزرگ است! 7) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاجِدٍ مَا أَرْأَفَهُ و منزه است خدا! شگفتا بزرکى كه چه اندازه مهربان است! 8) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَءُوفٍ مَا أَعَزَّهُ و منزه است خدا! شگفتا مهربانى كه چقدر عزيز است! 9) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَزِيزٍ مَا أَكْبَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا عزيزى كه چه اندازه بزرگ است! 10) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِيرٍ مَا أَقْدَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا بزرگى كه چه هميشگى است! 11) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَدِيمٍ مَا أَعْلَاهُ و منزه است خدا! شگفتا جاودانى كه چه اندازه بلندمرتبه است! 12) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَالٍ مَا أَسْنَاهُ و منزه است خدا! شگفتا بلند مرتبهاى كه چه اندازه رفعت دارد! 13) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَنِيٍّ مَا أَبْهَاهُ و منزه است خدا! شگفتا رفيعى كه چه اندازه نیکوست! 14) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَهِيٍّ مَا أَنْوَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا نيكویى كه چه اندازه نورانى است! 15) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنِيرٍ مَا أَظْهَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا از روشنایى كه چه اندازه آشکار است! 16) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ مَا أَخْفَاهُ و منزه است خدا! شگفتا ظاهرى كه چه پنهان است! 17) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَفِيٍّ مَا أَعْلَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا از پنهانى كه چه اندازه داناست! 18) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَلِيمٍ مَا أَخْبَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا از دانایى كه چقدر آگاه است! 19) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَبِيرٍ مَا أَكْرَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا از آگاهى چه اندازه كريم است! 20) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَرِيمٍ مَا أَلْطَفَهُ و منزه است خدا! شگفتا بخشندهاى كه چه اندازه لطف دارد! 21) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ لَطِيفٍ مَا أَبْصَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا از مهربانى كه چه بيناست! 22) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِيرٍ مَا أَسْمَعَهُ و منزه است خدا! شگفتا بينایى كه چه شنواست! 23) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَمِيعٍ مَا أَحْفَظَهُ و منزه است خدا! شگفتا شنوایى كه چه اندازه نگاه دارنده است! 24) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَفِيظٍ مَا أَمْلَاهُ و منزه است خدا! شگفتا نگاه دارندهاى كه چقدر توانگر است! 25) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيٍّ مَا أَوْفَاهُ و منزه است خدا! شگفتا توانگرى كه چه صاحب عطاست! 26) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَفِيٍّ مَا أَغْنَاهُ و منزه است خدا! شگفتا دهندهاى كه چه اندازه بىنياز است! 27) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَنِيٍّ مَا أَعْطَاهُ و منزه است خدا! شگفتا بینيازى كه چقدر صاحب بخشش است! 28) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعْطٍ مَا أَوْسَعَهُ و منزه است خدا! شگفتا بخشندهاى كه چه وسعت بخش است! 29) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاسِعٍ مَا أَجْوَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا رزق دهندهاى كه چه اندازه بخشنده است! 30) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَوَادٍ مَا أَفْضَلَهُ و منزه است خدا! شگفتا بخشنده اى كه چه اندازه صاحب فضل است! 31) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُفْضِلٍ مَا أَنْعَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا صاحب فضلى كه چقدر نعمت بخش است! 32) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْعِمٍ مَا أَسْيَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا نعمت دهندهاى كه چه سرور است! 33) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَيِّدٍ مَا أَرْحَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا سرورى كه چه اندازه مهربان است! 34) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِيمٍ مَا أَشَدَّهُ و منزه است خدا! شگفتا مهربانى كه چه اندازه سخت گیر است! 35) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِيدٍ مَا أَقْوَاهُ و منزه است خدا! شگفتا سختگيرى كه چقدر نیرومند است! 36)

وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَوِيٍّ مَا أَحْكَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا نیرومندی كه چه فرزانه است! 37) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِيمٍ مَا أَبْطَشَهُ و منزه است خدا! شگفتا حكيمى كه چه صاحب قهر است! 38) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاطِشٍ مَا أَقْوَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا صاحب قهرى كه چه اندازه پابرجاست! 39) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَيُّومٍ مَا أَحْمَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا به خود برپایى كه چقدر ستوده است! 40) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَمِيدٍ مَا أَدْوَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا ستوده ای كه چه هميشگى است! 41) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَائِمٍ مَا أَبْقَاهُ و منزه است خدا! شگفتا جاودانى كه چه ماندگار است! 42) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَفْرَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا ماندگارى كه چه اندازه بىهمتاست! 43) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَرْدٍ مَا أَوْحَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا بىهمتایى كه چه يكتاست! 44) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَاحِدٍ مَا أَصْمَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا يكتایى كه چقدر مورد توجه و بینياز است! 45) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَمَدٍ مَا أَمْلَكَهُ و منزه است خدا! شگفتا بىنيازى كه چه اندازه مالک است! 46) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَالِكٍ مَا أَوْلَاهُ و منزه است خدا! شگفتا مالكى كه چه صاحب اختيار است! 47) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَلِيٍّ مَا أَعْظَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا صاحب اختيارى كه چقدر بزرگ است! 48) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَظِيمٍ مَا أَكْمَلَه و منزه است خدا! شگفتا بزرگى كه چه اندازه كامل است! 49) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَامِلٍ مَا أَتَمَّهُ و منزه است خدا! شگفتا كاملى كه چه تمام است! 50) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَامٍ مَا أَعْجَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا تمامى كه چه اندازه نيكوست! 51) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَجِيبٍ مَا أَفْخَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا نيكویى كه چه صاحب فخر است! 52) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاخِرٍ مَا أَبْعَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا فخركنندهاى كه چه اندازه دور است! 53) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَعِيدٍ مَا أَقْرَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا دورى كه چه نزديك است! 54) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَرِيبٍ مَا أَمْنَعَهُ و منزه است خدا! شگفتا نزديكى كه چه اندازه غالب است! 55) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَانِعٍ مَا أَغْلَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا غلبه كنندهاى كه چقدر مسلّط است! 56) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَالِبٍ مَا أَعْفَاهُ و منزه است خدا! شگفتا چیره اى كه چه بخشاینده است! 57) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَفُوٍّ مَا أَحْسَنَهُ و منزه است خدا! شگفتا بخشایندهاى كه چه اندازه نیکوکار است! 58) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُحْسِنٍ مَا أَجْمَلَهُ و منزه است خدا! شگفتا نیکوکارى كه چه زیباست! 59) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَمِيلٍ مَا أَقْبَلَهُ و منزه است خدا! شگفتا زیبایى كه چه اندازه پذیرنده [توبه] است! 60) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِلٍ مَا أَشْكَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا توبهپذیرى كه چه سپاسگزار است! 61) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَكُورٍ مَا أَغْفَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا سپاسگزارى كه چه اندازه آمرزنده است! 62) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ غَفُورٍ مَا أَكْبَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا آمرزندهاى كه چه اندازه بزرگ است! 63) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَبِيرٍ مَا أَجْبَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا از بزرگى كه چه صاحب جبروت است! 64) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ جَبَّارٍ مَا أَدْيَنَهُ و منزه است خدا! شگفتا صاحب جبروتى كه چه اندازه جزادهنده است! 65) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ دَيَّانٍ مَا أَقْضَاهُ و منزه است خدا! شگفتا جزادهندهاى كه چه اندازه حكم کننده است! 66) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاضٍ مَا أَمْضَاهُ و منزه است خدا! شگفتا حكمكنندهاى كه چه حاكم است! 67) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَاضٍ مَا أَنْفَذَهُ و منزه است خدا! شگفتا حاكمى كه چه فرمانش جارى است! 68) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ نَافِذٍ مَا أَرْحَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا فرمانروایی كه چقدر مهربان است! 69) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَحِيمٍ مَا أَخْلَقَهُ و منزه است خدا! شگفتا مهربانى كه چه اندازه آفریننده است! 70) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ خَالِقٍ مَا أَقْهَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا آفریدگارى كه چه اندازه چیره است! 71) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَاهِرٍ مَا أَمْلَكَهُ و منزه است خدا! شگفتا چیره اى كه چه صاحب مملكت است! 72) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مَلِيكٍ مَا أَقْدَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا پادشاهى كه چقدر تواناست! 73) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَادِرٍ مَا أَرْفَعَهُ و منزه است خدا! شگفتا توانایى كه چه اندازه بلندپایه است! 74) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَفِيعٍ مَا أَشْرَفَهُ و منزه است خدا شگفتا بلندپایهاى كه چه اندازه شریف است 75) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَرِيفٍ مَا أَرْزَقَهُ و منزه است خدا! شگفتا شریفى كه چه روزی بخش است 76) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَازِقٍ مَا أَقْبَضَهُ و منزه است خدا شگفتا روزى دهندهاى كه چه تنگگیر است

بسم الله الرحمن الرحیم چرا دوره زمانی، از شب سیزدهم تا غروب پانزدهم هر ماه قمری را ایّام البِیض، نامیده اند؟ به سه روز سيزدهم، چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمري، ايام‌البيض گفته مي‌شود. عَنْ زِرِّ بْنِ حُبَيْشٍ قَالَ: سَأَلْتُ ابْنَ‌مَسْعُودٍ عَنْ ايام‌البيض مَا سَبَبُهَا وَ كَيْفَ سَمِعْتَ؟ قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ صلّي‌الله‌عليه‌وآله يَقُولُ: إنَّ آدَمَ لَمَّا عَصَى رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ نَادَاهُ مُنَادٍ مِنْ لَدُنِ الْعَرْشِ: يَا آدَمُ! اخْرُجْ مِنْ جِوَارِي، فَإنَّهُ لَا يُجَاوِرُنِي أَحَدٌ عَصَانِي، فَبَكَى وَ بَكَتِ الْمَلَائِكَةُ، فَبَعَثَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ إلَيْهِ جَبْرَئِيلَ فَأَهْبَطَهُ إلَى الْأَرْضِ مُسْوَدّاً، فَلَمَّا رَأَتْهُ الْمَلَائِكَةُ ضَجَّتْ وَ بَكَتْ وَ انْتَحَبَتْ وَ قَالَتْ: يَا رَبِّ! خَلْقاً خَلَقْتَهُ وَ نَفَخْتَ فِيهِ مِنْ رُوْحِكَ وَ أَسْجَدْتَ لَهُ مَلَائِكَتَكَ، بِذَنْبٍ وَاحِدٍ حَوَّلْتَ بَيَاضَهُ سَوَاداً! فَنَادَاهُ مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ: صُمْ لِرَبِّكَ الْيَوْمَ، فَصَامَ فَوَافَقَ يَوْمَ الثَّالِثَ عَشَرَ مِنَ الشَّهْرِ فَذَهَبَ ثُلُثُ السَّوَادِ، ثُمَّ نُودِيَ يَوْمَ الرَّابِعَ عَشَرَ أَنْ صُمْ لِرَبِّكَ الْيَوْمَ، فَصَامَ فَذَهَبَ ثُلُثَا السَّوَادِ، ثُمَّ نُودِيَ فِي يَوْمِ خَمْسَةَ عَشَرَ بِالصِّيَامِ، فَصَامَ وَ قَدْ ذَهَبَ السَّوَادُ كُلُّهُ. فَسُمِّيَتْ أيّامَ‌البِيضِ لِلَّذِي رَدَّ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ عَلَى آدَمَ مِنْ بَيَاضِهِ، ثُمَّ نَادَى مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ: يَا آدَمُ! هَذِهِ الثَّلَاثَةُ أَيَّامٍ جَعَلْتُهَا لَكَ وَ لِوُلْدِكَ، مَنْ صَامَهَا فِي كُلِّ شَهْرٍ فَإنَّمَا صَامَ الدَّهْرَ. زر بن حبيش مى‏گويد: از ابن‌مسعود راجع به ايام‌البيض سؤال كرده و گفتم: سبب ناميدن اين ايّام به «ايام‌البيض» چيست و چه شنيده‏اى؟ ابن‌مسعود گفت: از نبىّ اكرم صلّى‌الله‌عليه‌و‌آله شنيدم كه مى‏فرمود: هنگامى كه حضرت آدم عليه‌السلام عصيان پروردگارش را نمود، منادى از عرش ندا داد: اى آدم! از جوار رحمت من بيرون شو، زيرا كسى كه عصيان مرا كند در جوار من جاي نخواهد داشت. حضرت آدم گريست و فرشتگان نيز گريستند، پس حق عزّوجل جبرئيل را نزد حضرت آدم فرستاد. جبرئيل حضرت آدم را در حالى كه سر تا پا سياه شده بود به زمين فرود آورد. فرشتگان وقتى حضرت آدم عليه‌السلام را با اين هيئت ديدند به ضجّه در آمده و گريستند و سخت ناليده و به درگاه حق تعالى عرضه داشتند: پروردگارا! مخلوقى را آفريدى و از روح خود در او دميدى و فرشتگانت را به سجده كردنش امر نمودى، حال با يك گناه رنگ سفيدش را به سياهى مبدّل فرمودى! منادى از آسمان ندا كرد: اي آدم! امروز را براى پروردگارت روزه بگير. حضرت آدم عليه‌السلام آن روز را كه موافق با روز سيزدهم از ماه بود روزه گرفت، پس يک سوم از سياهى حضرت آدم محو و زائل گشت. سپس منادى در روز چهاردهم نداء كرد: امروز را براى پروردگارت روزه بگير. حضرت آدم عليه‌السلام آن روزه را هم روزه گرفت و يک سوم ديگر از سياهى زائل گرديد. روز پانزدهم باز منادى نداء كرد و حضرتش را به گرفتن روزه دعوت نمود. حضرت آدم آن روز را هم روزه گرفت و يک سوم ديگرش نيز سفيد گشت ‏و بدين ترتيب تمام سياهى او زائل گرديد، و به همين دليل اين ايّام به ايّام ‌البيض موسوم شد، زيرا در همين ايّام حق تعالى سفيدى حضرت آدم را به وى بازگرداند. سپس منادى از آسمان ندا كرد: اى آدم! اين سه روز را براى تو و فرزندانت قرار دادم. كسى كه اين ايّام را در هر ماه روزه بدارد گويا تمام دهر را روزه گرفته است. 📚بحارالانوار جلد ۹۷ ص۹۷ امیرالمؤمنین امام علی علیه السلام از رسول خدا صلّی الله علیه و آله نقل می کند که فرمود: جبرئيل علیه السلام بر من نازل شد در حالى كه در پشت مقام ابراهيم نماز مى ‏خواندم و بعد از نماز براى امّت خود طلب آمرزش می‌کردم. جناب جبرئيل علیه السلام گفت: «اى محمّد! به تو توصیه مى ‏كنم #كه به امّت خود امر نمائى كه سه روز ايام‌البيض هر ماه (یعنی ازسیزدهم تاروز پانزدهم هر ماه قمری ) روزه( مستحبی) بگیرند‌و اين دعاى شريف(تسبیح ایام البیض )را بخوانند 📚مهج الدعوات، ابن طاووس ص۷۹ 📚بحارالانوار ج ۹۲ص۳۶۴ 📚مصباح شیخ کفعمی ص۲۷۹ جهت بهره مندی از اعمال ایام البیض ماه قمری بخصوص متن دعای تسبیح ایام البیض به کتاب مهج الدعوات یا بحارالانوار ویا به سایت های معتبر مذهبی مراجعه فرمایید لازم بذکر است دعای تسبیح ایام البیض را بجزاز ایام البیض ماه قمری در اوقات دیگر هم میشودزمزمه و بهره مندشد شایسته است اعمال ذکرشده را قربه الی الله جهت سلامتی و تعجیل درظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و نثار ارواح طیبه محمد وآل محمد علیهم السلام و. جمیع نیت های خیر ..بجا آورده شود ✨انتشار بازمزمه صلوات بلامانع است

بسم الله الرحمن الرحیم #دعای عهدی که یکبارخواندن آن ... جابر بن يزيد جعفي گويد : امام محمد باقر عليه السلام فرمود : هر کس اين دعا را در عمر خود يک مرتبه بخواند، اين عهد و پيمان در پوستي نوشته مي‏شود و در ديوان و دفتر حضرت قائم (صلوات اللَّه عليه) بالا برده مي‏شود، هنگامي که قائم ما قيام کند او را به نام خود و نام پدرش مي‏خوانند، آن گاه اين نوشته را به او مي‏دهند و مي‏گويند : اين نوشته را بگير، اين عهد و پيماني است که در دنيا با ما پيمان بستي، و اين همان کلام خداي متعال است که مي‏فرمايد : إِلّا مَنِ اتَّخَذَ عِنْدَ الرَّحْمنِ عَهْداً سوره مریم ۸۷ يعني... مگر کسي که در پيشگاه خداي رحمان پيمان بسته باشد. اين دعا را با طهارت مي‏خواني، مي‏گويي : أَللَّهُمَّ يا إِلهَ الْآلِهَةِ، يا واحِدُ، يا أَحَدُ، يا آخِرَ الْآخِرينَ، يا قاهِرَ الْقاهِرينَ، يا عَلِيُّ يا عَظيمُ، أَنْتَ الْعَلِيُّ الْأَعْلي، عَلَوْتَ فَوْقَ کُلِّ عُلُوٍّ، هذا يا سَيِّدي عَهْدي وَأَنْتَ مُنْجِزُ وَعْدي ، فَصِلْ يا مَوْلايَ عَهْدي، وَأَنْجِزْ وَعْدي، آمَنْتُ بِکَ. وَأَسْأَلُکَ بِحِجابِکَ الْعَرَبِيِّ، وَبِحِجابِکَ الْعَجَمِيِّ، وَبِحِجابِکَ الْعِبْرانِيِّ، وَبِحِجابِکَ السِّرْيانِيِّ، وَبِحِجابِکَ الرُّومِيِّ، وَبِحِجابِکَ الْهِنْدِيِّ، وَأَثْبِتْ مَعْرِفَتَکَ بِالْعِنايَةِ الْاُولي، فَإِنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لاتُري، وأَنْتَ بِالْمَنْظَرِ الْأَعْلي. وَأَتَقَرَّبُ إِلَيْکَ بِرَسُولِکَ الْمُنْذِرِ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، وَبِعَلِيٍّ أَميرِالْمُؤْمِنينَ صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِ الْهادي، وَبِالْحَسَنِ السَّيِّدِ وَبِالْحُسَيْنِ الشَّهيدِ سِبْطَيْ نَبِيِّکَ، وَبِفاطِمَةَ الْبَتُولِ، وَبِعَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ زَيْنِ الْعابِدينَ ذِي الثَّفَناتِ، وَمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْباقِرِ عَنْ عِلْمِکَ، وَبِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الصَّادِقِ، اَلَّذي صَدَّقَ بِميثاقِکَ وَبِميعادِکَ، وَبِمُوسَي بْنِ جَعْفَرٍ الْحَصُورِ الْقائِمِ بِعَهْدِکَ، وَبِعَلِيِّ بْنِ مُوسَي الرِّضَا الرَّاضي بِحُکْمِکَ، وَبِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ الْحِبْرِ الْفاضِلِ، اَلْمُرْتَضي فِي الْمُؤْمِنينَ، وَبِعَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَمينِ الْمُؤْتَمَنِ، هادِي الْمُسْتَرْشِدينَ، وَبِالْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الطَّاهِرِ الزَّکِيِّ، خَزانَةِ الْوَصِيّينَ. وَأَتَقَرَّبُ إِلَيْکَ بِالْإِمامِ الْقائِمِ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ الْمَهْدِيِّ، إِمامِنا وَابْنِ إِمامِنا صَلَواتُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ أَجْمَعينِ. يا مَنْ جَلَّ فَعَظُمَ و] هُوَ[ أَهْلُ ذلِکَ فَعَفي وَرَحِمَ، يا مَنْ قَدَرَ فَلَطُفَ، أَشْکُو إِلَيْکَ ضَعْفي ، وَما قَصُرَ عَنْهُ عَمَلي مِنْ تَوْحيدِکَ، وَکُنْهِ مَعْرِفَتِکَ، وَأَتَوَجَّهُ إِلَيْکَ بِالتَّسْمِيَةِ الْبَيْضاءِ، وَبِالْوَحْدانِيَّةِ الْکُبْري، اَلَّتي قَصُرَ عَنْها مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّي. وَآمَنْتُ بِحِجابِکَ الْأَعْظَمِ، وَبِکَلِماتِکَ التَّامَّةِ الْعُلْيا، اَلَّتي خَلَقْتَ مِنْها دارَ الْبَلاءِ، وَأَحْلَلْتَ مَنْ أَحْبَبْتَ جَنَّةَ الْمَأْوي، وَآمَنْتُ بِالسَّابِقينَ وَالصِّدّيقينَ، أَصْحابِ الْيَمينِ مِن الْمُؤْمِنينَ، ]وَ[ الَّذينَ خَلَطُوا عَمَلاً صالِحاً وَآخَرَ سَيِّئاً أَلّا تُوَلِّيَني غَيْرَهُمْ، وَلاتُفَرِّقَ بَيْني وَبَيْنَهُمْ غَداً إِذا قَدَّمْتَ الرِّضا بِفَصْلِ الْقَضاءِ. آمَنْتُ بِسِرِّهِمْ وَعَلانِيَتِهِمْ وَخَواتيمِ أَعْمالِهِمْ، فَإِنَّکَ تَخْتِمُ عَلَيْها إِذا شِئْتَ، يا مَنْ أَتْحَفَني بِالْإِقْرارِ بِالْوَحْدانِيَّةِ، وَحَباني بِمَعْرِفَةِ الرُّبُوبِيَّةِ، وَخَلَّصَني مِنَ الشَّکِّ وَالْعَمي، رَضيتُ بِکَ رَبّاً، وَبِالْأَصْفِياءِ حُجَجاً، وَبِالْمَحْجُوبينَ أَنْبِياءَ، وَبِالرُّسُلِ أَدِلّاءَ، وَبِالْمُتَّقينَ اُمَراءَ، وَسامِعاً لَکَ مُطيعاً. 📚مهج الدعوات ص ۳۹۸ 📚بحارالأنوار ج ۹۵ ص ۳۳۷ 📚نجم الثاقب ص۷۸۲ 📚صحیفه مهدیه بخش ۶ دعای۲

77) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قَابِضٍ مَا أَبْسَطَهُ و منزه است خدا! شگفتا تنگ گیری كه چه وسعت بخش است! 78) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاسِطٍ مَا أَهْدَاهُ و منزه است خدا! شگفتا روزى گسترانندهاى كه چه اندازه راهنماست! 79) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ هَادٍ مَا أَصْدَقَهُ و منزه است خدا! شگفتا راهنمایى كه چقدر راستگوست! 80) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ صَادِقٍ مَا أَبْدَاهُ و منزه است خدا! شگفتا راستگویى كه چه اندازه آشکار است! 81) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَادِئٍ مَا أَقْدَسَهُ و منزه است خدا! شگفتا ظاهرى كه چه منزّه از عيب هاست! 82) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ قُدُّوسٍ مَا أَظْهَرَهُ [مَا أَطْهَرَهُ] و منزه است خدا! شگفتا شکوهمندی كه چقدر ظاهر [پاكيزه] است! 83) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ ظَاهِرٍ [مِنْ طَاهِرٍ] مَا أَزْكَاهُ و منزه است خدا! شگفتا آشكارى [پاكيزهاى] كه چه پاك است! 84) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ زَكِيٍّ مَا أَبْقَاهُ و منزه است خدا! شگفتا پاكى كه چه اندازه ماندگار است! 85) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَاقٍ مَا أَعْوَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا ماندگارى كه چه اندازه بازگرداننده است! 86) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَوَّادٍ [مُعِيدٍ] مَا أَفْطَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا بازگرداننده ای كه چه آفریننده است! 87) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ فَاطِرٍ مَا أَرْعَاهُ و منزه است خدا! شگفتا آفریننده اى كه چه اندازه نگاه دارنده است! 88) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ رَاعٍ مَا أَعْوَنَهُ و منزه است خدا! شگفتا نگاه دارندهاى كه چه ياور است! 89) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُعِينٍ مَا أَوْهَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا يارىكنندهاى كه چه اندازه بخشنده است! 90) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ وَهَّابٍ مَا أَتْوَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا بسيار بخشندهاى كه چقدر توبه پذیر است! 91) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ تَوَّابٍ مَا أَسْخَاهُ و منزه است خدا! شگفتا توبه پذیری كه چه اندازه سخیّ است! 92) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَخِيٍّ مَا أَبْصَرَهُ و منزه است خدا! شگفتا دهنده ای كه چه اندازه بیناست! 93) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَصِيرٍ مَا أَسْلَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا بينایى كه چه اندازه سالم است! 94) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ سَلِيمٍ مَا أَشْفَاهُ و منزه است خدا! شگفتا سالمى كه چقدر شفادهنده است! 95) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَافٍ مَا أَنْجَاهُ و منزه است خدا! شگفتا شفادهندهاى كه چه اندازه رهایی بخش است! 96) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُنْجٍ مَا أَبَرَّهُ و منزه است خدا! شگفتا نجات دهندهاى كه چه اندازه نيكوكار است! 97) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ بَارٍّ مَا أَطْلَبَهُ و منزه است خدا! شگفتا نيكوكارى كه چقدر خواهنده است! 98) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ طَالِبٍ مَا أَدْرَكَهُ و منزه است خدا! شگفتا خواهنده اى كه چه صاحب ادراك است! 99) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُدْرِكٍ مَا أَشَدَّهُ و منزه است خدا! شگفتا ادراككنندهاى كه چه چيز او را سخت گیر است! 100) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَدِيدٍ مَا أَعْطَفَهُ و منزه است خدا! شگفتا سخت گیری كه چه اندازه مهربان است! 101) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتَعَطِّفٍ مَا أَعْدَلَهُ و منزه است خدا! شگفتا مهربانى كه چه دادگر است! 102) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ عَادِلٍ مَا أَتْقَنَهُ و منزه است خدا! شگفتا دادگرى كه چه اندازه فرمانش استوار و محکم است! 103) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ مُتْقِنٍ مَا أَحْكَمَهُ و منزه است خدا! شگفتا محكمكنندهاى كه چقدر فرزانه است! 104) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ حَكِيمٍ مَا أَكْفَلَهُ و منزه است خدا! شگفتا حكيمى كه چه ضامن و سرپرست است! 105) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ كَفِيلٍ مَا أَشْهَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا ضامنى كه چه اندازه گواه است! 106) وَ سُبْحَانَهُ مِنْ شَهِيدٍ مَا أَحْمَدَهُ و منزه است خدا! شگفتا گواهى كه چقدر ستوده است! 107) وَ سُبْحَانَهُ هُوَ اللَّهُ الْعَظِيمُ وَ بِحَمْدِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لِلَّهِ الْحَمْدُ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ دَافِعِ كُلِّ بَلِيَّةٍ وَ هُوَ حَسْبِي وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ. و منزه است او! اوست خداى بزرگ و به سپاس او مشغولم. و همه حمد از براى خداست. و معبودى جز خدا نيست. و خدا بزرگ تر است از آنكه به وصف درآيد. و ستایش از براى خداست. و حركت و قدرتى نیست مگر به قدرت خداى بلندمرتبه بزرگ، دفعكننده هر بلا. و اوست مرا بس است و نيكو کارسازی است. ✨انتشار بازمزمه صلوات واللهم عجَِّل لولیک الفرج بلامانع است

امروز صبح از باغ محبت سبدی از مهر را مخصوص شما خوبان آورده‌ام تا به بوی خوش آن خاطرتان همیشه دلشاد شود طلوع صبحی دیگر از زندگی بر شما مبارک دلتان شاد، از غم‌ها آزاد خانه اميدتان آباد زندگیتان بر وفق مراد صبحتون بخیر و زیبا الهی به امید تو...🌹 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

سلام امام زمانم♥️ سلام پدر مهربانم اولین سلام صبحگاهی تقدیم به ساحت مقدس آقا امام زمان عج 🌸 سال ها؛ نه قرن هاست که کفه ترازوهایمان تعادل ندارد؛ با دستی خالی و ندار، دل ♥️هایمان پر از دل تنگی برای کسی است که او از ما دلتنگ تر است....... کسی که باید باشد و نیست.....😔 اللهم عجل لولیک الفرج🤲 کپی به نیت ظهور امام زمان https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

کاش انسان ها هم اینقدر احساس داشتن😔 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

هدیه ی من برا شما دوست خوبم.... برای حاجت روایی...👌🌹☺️ ان شاء الله....🤲 بفرستین تو گروهها،ان شاءالله گره گشایی بشه. در براورده شدن حاجات دیگران سهیم باشیم،👇👇 https://eitaa.com/kulbeye_aramesh

شکر گزاری معجزه میکنه رفیق!👌🌹☺️ https://eitaa.com/kulbeye_aramesh