همان شب در عالم رؤیا مولا علی علیه السلام به خواب ایشان آمد و فرمودند:

اگرچه محاسبه در دست ماست، اما اگر اجازه بدهی من بیت آخر شعرت را اصلاح کنم. حضرت فرمود بیت آخر را این گونه بنویس: « حاجب اگر محاسبه ی حَشر با علی ست، شرم از رخ علی کن و کمتر گناه کن...»

أنّ كسر القلب أصعب من هدم الكعبة !

_محبت دارید☘

به قول پویانفر: نميشه آدمي خيري درونش باشه و امام حسين دستشو نگيره...

گناه سمّ مهلکی است و امام حسین را از آدم میگیرد! | حاج آقا ‌جاودان |

می‌ترسم انقدر بگذره و نبینمت که اوضاع تبدیل بشه به تو از《 گور》سلام..💔

يك بار به عشق تو سحر پا نشديم! از ترسِ شكم همه سحر خيز شديم..

می‌دونستی که روحي إلَیکَ تُسافرُ دائما؟

ولی جوری زندگی نکنید که دلهایی که شکستید نتونه حتی تو این روزها شمارو ببخشه. مشکل هم از اون دل نیست. از نوع شکستنشه از نوع غیبت و قضاوت و بهتان‌هاست. که اگرم ببخشه باید بشینید دست به سینه منتظر «و نمیرد تا اینکه خودش آنرا مرتکب شود.» باشید.

|خیرک الینانازل وشرّنا الیک صاعد|🌱

شرط زنده ماندن غذا خوردن نيست! اصحاب کهف بيش از سیصد سال در غار خوابيدند و بدون خوردن غذا زنده ماندند.

يک وقت دیدی خدا خواست ما را هم بدون غذا نگاه دارد.

در ماه رمضان خدا که مهمانی داد، با گرسنگی از مهمان‌هایش پـذیرایی کرد.

اگر چیزی بهتر از آن بود،با آن پذیرایی می‌کرد.

هر که مهمان خدا شود،کم کـم از خوردن و آشامیدن می‌افتد؛ همه‌ی حواسش به او می‌رود و علم و محبت او را سیر و سیراب می‌کند.

مؤمن با کُره می‌خورد و می‌خوابد و می‌پوشد، یعنی رغبت به آن‌ها ندارد.

| حاج محمد اسماعیل دولابی |

چه خوب است که تو «حبیب‌الباکینِ»؛ دوست گریه‌کنانی. حتم دارم این نام را برای کسانی که هنگام ِ عجز ،‌شانه ای نداشتند که محمل ِ اشک هایشان باشد گذاشتی تا خیالشان راحت باشد،‌درمیان ِ گریه هم بغلشان می کنی.

در دستگاه امام حسین علیه‌السلام، عبدِ گنه کار ِ توبه کرده توجه ِ خاصی از ناحیه ی امام دارد؛ این را ملتفت باشیم.

اشک مرا هم وقت میبینی تفضل کن وقتی که گریه میکنم یعنی گرفتارم.. #‌عزیزم_‌حسین

به رسمِ "هارِبٌ مِنْکِ إلِیْک" آغوشِ خود وا کن؛حسین ..

+ نداری غیر گناه خاطره‌ی بهتری از من..

یا مَن هوَ فی علوّه ِ قریب

وچقدر خوب است که تو "‌تعلم ضمیر الصامتین "‌از نهان ِ خانه ی ما ،‌آن جا که کسی بر آن مُشرف نیست ،‌تو خبر داری ؛‌مارو به جای تمام کسانی که مارا درک نمی کنند وتمام کسانی که قضاوت مان می کنند ،‌می فهمی..

شب یا روز ،‌فرقی نمی کند ،‌من در میان ِ شلوغ ترین لحظاتم هم دلتنگت میشم .. اینجوری میفهمم که زندم که هنوز امیدی بهم هست وتو درگوشم می خوانی ،‌حواسم بهت هستا‌!

مادرم می گوید،‌آدم وقتی قلبش متعلق به جایی باشد ،‌تلخی ها وسختی های ِ آن رو نمی بیند یا دست کم خودش را قانع می کند که با هر مرارتی که از سوی آن سر بزند ،‌وقف بدهد... هوا نفس نکشیدنی است😷