خدای ِ نور خدای تاریکی هاهم هست..

دلم نمیخواد احساسات نزدیک تولد سال پیشم رو دوباره احساس کنم..

ساده ها،‌سطحی نیستندـ‌:)

میگن ارزش هر چیزی رو وقتی میفهمی که از دستش بدی ، ولی من وقتی بعضی چیزا رو از دست دادم فهمیدم که این من بودم که براشون ارزش گذاشته بودم..

ازیه جایی به بعد غم و اندوهم را از اطرافیانم پنهان کردم و تا حدودی در این زمینه موفق هم هستم جوری که آثارش دیگه توچشمام هم پیدا نیست؛ ‌تنهانکته ی بد این ماجرا این هست که قبلا وقتی به استاد میگفتم حال درس خوندن رو نداشتم با یه نگاه به چشمام درکم می کردولی الان اگه بخوام بیان کنم ،‌خودم جای استاد بودم باورنمی کردم..

✨

شایدم چون 70% بدن‌مون از آب تشکیل شده شبا به خاطر جذر و مد ماه این همه قلبمون فشرده می‌شه..

بده که نوکرت بمیره و شهید نشه..

ولی کسی که خودشو عمیقادوست نداره نمیتونه عشق یه نفربه خودشو باور کنه..

پس کی می‌رسه روزی که آدما مارو واسه‌ی خودمون بخوان؟

برداًوسلاماًیامدینتی🖤

مرگ تدریجی ِ مردم براثرگردوخاک هم حادثه است..

راجع به آدمای امن چندنکته بگیم ؟

آدم امن، معمولا قبل راهکار دادن، ازتون سوال میکنه که آیا نیاز به کمک دارید یا نه. درک می‌کنه که گاهی فقط نیاز به گوش دارید، گاهی شرایط طوریه که راهکاری رو نمیتونید اجرایی کنید و گاهی از رنجی که میکشید فراری نیستید.

آدم امن، دنبال درمان نیست. میفهمه استیصال، مسکّن نیاز داره نه درمان. جیباشو میگرده دنبال مسکّن که در لحظه بتونه خیر برسونه؛ ولو موقت..

آدم امن، میدونه وقتی بهش پناه بردی، نباید منبر بره. منبر مال قبل استیصاله و مال بعد، رد کردن استیصال. . منبر نمیر‌ه که اشتباه کردی و گفته بودم و کاش انجام نمیدادی و اینا.

آدم امن ،‌الزاماً دوست صمیمی شمانیست میتونه یه آدمی باشه که موقتاحضورداشته باشه ؛‌ ولی میدونه وقتی که بایدباشه ،‌هست

آدم امن، الکی تاییدت نمی‌کنه. خیلی صریح و البته مهربان، قضاوتش رو درباره کاری که کردی میگه. اشتباهتو به روت میاره حتی! اجازه نمیده توی حباب دروغین مظلومیت و حقانیت فرو بری، گاهی بهت می‌قبولونه که ظالمی یا باطلی. مواجهت می‌کنه با حقیقت که بتونی درست تصمیم بگیری.

آدم امن، پیگیر مشکلت نمیشه. درک می‌کنه که شاید برای بخشیش تو زمان خاصی نیاز بوده بهش مراجعه کنی و ممکنه از بیان بیشترش یا تکمیل‌ترش شرمنده باشی. صبر میکنه اگه خودت پناه بردی بهش مجدد، آغوش وا می‌کنه به روت.

آدم امن، حرفتو، رازتو، دردتو، در غیابت پیش هیچ نفر سومی نمیبره. حتی اگه مطمئن باشه اون نفر سوم هم در جریان مسئله هست. مدیریت بحران رو به شخص شما میسپاره و حق امانتداری رو به جا میاره.

آدم امن، بهت اجازه میده جلوش بشکنی، خرد بشی، خمیر بشی، بدون اینکه بعدا تو نگاهش بهت تغییری ایجاد بشه. درک می‌کنه که ما آدمیم و آدم یه وقتایی کم میاره و این لزوما بمعنای ضعف یا ناتوانیش نیست.

آدم امن، حتی اگه بخواد از راه‌رفته و تجربه شخصیش بگه، نگاه بالا به پایین نداره. میپذیره که تو ممکنه محاسبات خودتو کرده باشی و اشتباه درومده باشه، نه اینکه لزوما درست حساب نکرده باشی.

آدم امن، استیصال خودش رو با حال تو قاطی نمیکنه. درک میکنه که اگه خودش این شرایط یا سخت‌ترشو پشت‌سر گذاشته، به تو ربطی نداره. توان و زمان و اطرافیان و شرایط تون یکی نیست پس قیاس احمقانه‌ست. آدم امن، احمق نیست!

آدم امن، همیشه دم دست نیست ولی همیشه در دسترسه!

آدم امن، بیشتر از شعار، شعور داره. فردا یه روز دیگه‌ست و پنج‌سال دیگه اصلا یادت نیست چرا الان ناراحت بودی و پایان شب سیه سپید است رو نگه میداره واسه منبرای روانشناسانه‌ش. به‌جاش گاهی پابه‌پای شما سوگواری می‌کنه و اجازه میده حسابی به سروسینه بزنید..