. يا مُطْلَقاً فِي وِصالِنا، اِرْجِع ! وَ يا مُحلفا عَلي هجرنا، كَفَر إنَّما ابعَدنا اِبْليس لِانَه لَمْ يَسْجُد لَكَ، فَواعَجَبا كَيْفَ صَالَحته وَ هَجَرتَنا ای كسی كه وصال ما را ترك كرده‌ای، برگرد! و ای كسی كه بر جدايی از ما سوگند خورده‌ای ، سوگند خود را بشكن! ما ابليس را برای اين از خود رانديم كه بر تو سجده نكرد. پس چقدر عجیب است كه تو او را دوست خود گرفته‌ای و ما را ترك كرده‌ای :) [حدیث قدسی] .

شب شانزدهم.

«یه روزایی که اصلا صبر آسون نبود اما صبر کردی رو خدا به بهترین نحو ممکن برات جبران میکنه..»

. مینشنیم مقابل ایوان ، درست سمت راست باب الساعه . زانو میزنم و خط نگاهم را از زمین، تا بالای ایوان و بعد آسمان حرکت مید‌هم . ابرها در حال حرکت، پرنده ها در حال خواندن، و نسیم مطبوعی حرم را پرکرده است. دفترم را باز می‌کنم و می‌نویسم ، می‌نویسم چیز‌هایی را که از‌ زبان جاری نخواهد شد . اما چگونه بنویسد قلم ، مقابل عظمتی که زبانت را بند آورده ، گویی تمام سخنانم را پشت درب حرم جا گذاشتم ... چشمانم را می‌بندم و سخنان قلبم را از میان دل مشغولی ها بیرون می‌کشم . بنویس ! که حسرتش به دلت خواهد ماند ... .

به زیر بارگاهِ تو ، نشسته ام من ای علی بر حرمت می‌نگرم ، وَه چه معظمی علی به ماهِ خود نظر کنم ، تو ماه خُرّمی علی‌ فقط تو پادشاهِ این ملکِ مطهری علی عطر حرم مست کند تمام زوار ِ تو را‌ تو خود بهانه‌ی همین عطرِ معطری علی و پیشِ شمسِ گنبدت خورشید زانو می‌زند تو شمس عالمی و خود نورِ منوّری علی [عبدي] .

این تقلید از دانایی،الگوی جدیدِ نادانی است.

اغلب نظرات ما از قدم زدن در فضای مجازی سرچشمه می گیرند،نه مطالعه ی کتاب ها..

میوه‌ی بسیار، شاخه‌ی درخت را می‌شکند،شادی بسیار، قلب را..ترکمن می‌گوید:با نصف خنده‌ات بخند تا مجبور نشوی گریه کنی. با جامه‌ی‌ نو، چاروق نو نپوش.کمال، غصه می‌آورد! آتش بدون دود نادر ابراهیمی

شب هفدهم.

. چشمات‌ُ ببند و میون نخلا قدم بزن . گاهی به آسمون نگاه کن و هلال باریک ماهُ ببین که از بین شاخه‌ها می‌درخشه.. گاهی هم دستاتو باز کن و نفس عمیق بکش. چشماتو ببند و به این فکر کن که همین لحظه‌ و همین جا، نزدیک‌تر از رگت خدایی داری که تمام احساسات درونی و بیرونی‌تو میدونه و اونقدر براش مهمی ، که زمانی که جلوش به نماز می‌ایستی ، طوری متوجه توئه که انگار فقط همین یه بنده رو داره :) .

«هیچ آسیبی مخرب‌تر از آگاهیِ کم و اعتقادِ زیاد نیست.»

اگه حاجتی دارید از مشارکت در این امر غافل نشید.

. هیچ قطره ای در نزد خدای عزوجل دوست‌داشتنی‌تر از قطره‌های اشکی که در تاریکی شب ، و از خوف خدا ، با اخلاص کامل ریخته می‌شود نیست. [ امام باقر علیه السلام ] .

. ما از سرپرستی و رسیدگی به امور شماكوتاهی نورزیده ،و یاد شما را از صفحه خاطر خویش نزدوده‎ایم. كه اگر جز این بود، موج سختی‎ها بر شما فرود می‎آمد و دشمنان بدخواه و كینه‎توز، شما را ریشه كن می‎ساختند . [ حضرت‌صاحب‌الزمان ] .

«آنچه باید به آن ملتفت باشیم این است که باید اهداف زندگی مان با اهداف کربلا همسو شود تا سرنوشت ما کربلایی و عاقبت به راه امام حسین علیه السلام شویم.»

شب هجدهم.

يا غايَةَ آمالِ العاشقین

خدا رحمت کند نویسنده ای را که نوشت: «اگه همیشه از شب بگی و از تاریکی بنویسی سرانجام تاریک میشی،اگه از صبح بگی و از روشنایی بنویسی،سر انجام صبح میشی و اگه از امام حسین بگی و بنویسی سرانجام حسینی میشی.»حرفش جای انتقاد و تأمل داره اما زیباست و امیدواری از دریچه ی جملاتش می باره.

چقدر از تو نوشتم تا نروی از یادم..

- خودی نمانده مرا دگر..