نه چشمانت آبی بود و نه موهایت مانند موجها، هنوز نفهمیدهام چرا دریا که میروم یاد تو میافتم.
-ص هدایت
به دیدارم نیامدی عزیزمن،
میدانی تا کوچ پرستوها بسی مانده و این منِ لجوج ،انتهای بهار را با فراق به کامت تلخ خواهم کرد.