_فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا
پس اگه کسی رو دیدی (که میخواست درباره نوزادت ازت چیزی بپرسه)
_ فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا
بهش بگو من بخاطر خدا روزهی سکوت گرفتم و با هیچ بنی بشری امروز صحبت نمیکنم
[سوره مریم آیه ۲۶]
من داشتم تفسیر ابولفضلو میخوندم که دیدم یه چیزی شبیه باگ از این آیه پیدا کرده و بعدش دنبال جوابش گشته و پیداش کرده. و چون بنظرم باحال اومد خواستم با شما هم شریکش بشم
صد درصد هممون میدونستیم که مسیحیا هم روزه میگیرن و بهش میگن روزهی سکوت(میدونین روزهی سکوت چجوریه دیگه؟ همون تایمی که ما آب و دون نمیخوریم، اونا سایلنت هستن)
و اینجام توی این آیه، حضرت مریم با اشاره به مردم میفهمونه که هی ملت، من روزهی سکوت گرفتم و نمیتونم باهاتون کلکل کنم راجب بچم که صحبت میکنه.
و در واقع منتظره که بچه خودش شروع به حرف زدن کنه و خودشو معرفی کنه. همون داستان معجزه حضرت عیسی
خود کلمهی روزهی سکوت توی عربی صَمتاً نوشته میشه.
و کلمه صوما عموما برای همین روزه ای که ما میگیریم و آب و دون حق نداریم بخوریم به کار میره
ولی مریم با وجود اینکه اینجا روزه سکوت گرفته بازم میگه صوما! ! ینی یجورایی خارج از قاعده صحبت میکنه
این موضوع ذهن ابولفضل رو خیلی درگیر میکنه و میگه نکنه این یه باگ باشه؟ و بعد میره که تحقیق کنه و فکر کنه تا ببینه دلیلش چی بوده.
که این وسط به یه حدیث از امام صادق برخورد میکنه...