♦️ پروتکل‌های فعالیت در رسانه‌های اجتماعی در شرایط جنگی 1. به هیچ وجه با دوستان و آشنایان نظامی خود تماس برقرار نکنید. ۲. از مناطقی که مورد اصابت قرار گرفته‌اند، فیلم یا عکس ارسال نکنید. ۳. در گروه‌ها و صفحات مجازی در مورد آنچه که در محل زندگی شما روی داده صحبت نکنید. علاوه بر ایجاد اضطراب عمومی، ناخواسته به دشمن اطلاعات می‌دهید. ۴. اخبار و اطلاعات دریافتی از منابع غیرموثق را منتشر نکنید. 5. برای تشخیص شایعات، محتوای منتشر شده را با منابع رسمی چک کنید. 6. اگر از ضعف سامانه‌ها و زیرساخت‌های حیاتی کشور اطلاعات تخصصی دارید آن را در فضای عمومی یا حتی گروه‌های خصوصی منتشر نکنید. 7. از ارسال تصاویر حملات از مبدا ایران خودداری کنید چراکه کمک به دشمن برای شناسایی اماکن نظامی محسوب می‌شود. 9. از تایید ‌و بازنشر اخبار و اطلاعات از صفحات شخصی و رسانه‌ای که با دشمن همسویی دارد و درصدد تخریب روحیه ملی است، بپرهیزید. 10. به هیچ وجه تصویر یا ویدئویی از جابجایی ادوات نظامی منتشر نکنید. 11. همگی در راستای کمک به «پدافند روانی» یاری‌گر مدافعان و سربازان وطن باشیم. به امید اقتدار و پیروزی، پاینده باد ایران 🇮🇷 🌕https://eitaa.com/roshananazarabad1402

⚫️ #پیام_تسلیت ◾️با قلبی مالامال از اندوه و تاثر، در پی حمله رژیم صهیونیستی که موجب شهادت جمعی از هموطنان عزیزمان از جمله زنان و کودکان و تنی چند از فرماندهان و دانشمندان شد، شهادت این عزیزان را به محضر حضرت ولی عصر(عج)، مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی)تسلیت عرض می‌نماییم. مراسم جشن عید غدیر امروز برگزار نمی گردد.🖤🙏 @lib_emamjavad_ahmadabadd

کمک‌های اولیه در مواجهه با زخم‌ها و صدمات انفجاری هنگام حمله هوایی در شرایط حمله هوایی، صدمات وارده به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند: * زخم‌های ساده (مانند بریدگی‌ها، خراش‌ها، سوراخ‌شدگی‌های کوچک) * صدمات انفجاری (که ناشی از نیروی انفجار و ترکش‌ها هستند و می‌توانند عمیق، گسترده و پیچیده باشند) تفاوت‌های زخم ساده و صدمات انفجاری: ۱.زخم ساده: معمولاً سطحی بوده و با خونریزی محدود همراه است. اغلب در اثر برخورد با اشیاء تیز یا ضربه سطحی ایجاد می‌شود. ۲.صدمات انفجاری: علاوه بر زخم‌های سطحی، شامل جراحات عمیق ناشی از ترکش، ضربه شدید به اندام‌ها، شکستگی استخوان و آسیب به ارگان‌های داخلی است. این نوع صدمات ممکنید است باعث خونریزی شدید، شوک و عفونت‌های جدی شود. اقدامات کمک‌های اولیه برای زخم‌های ساده: * تمیز کردن زخم: با آب تمیز یا سرم شستشو، خون و آلودگی‌ها را از زخم پاک کنید. * فشار مستقیم: با استفاده از گاز استریل یا پارچه تمیز، روی زخم فشار وارد کنید تا خونریزی کنیدترل شود. * پوشاندن زخم: زخم را با پانسمان تمیز بپوشان تا از ورود میکروب‌ها جلوگیری شود. * مراقبت: در صورت تورم، درد یا عفونت (قرمزی، ترشح بدبو)، به مراکز درمانی مراجعه کنید. اقدامات کمک‌های اولیه برای صدمات انفجاری: * کنترل خونریزی شدید: با استفاده از فشار مستقیم و در صورت امکان، استفاده از بانداژ فشاری یا تورنیکه خونریزی را متوقف کنید. * ثابت نگه داشتن عضو آسیب‌دیده: از حرکت دادن عضو شکسته یا آسیب دیده خودداری کنید و با آتل آن را بی‌حرکت کنید. * مراقبت از راه هوایی و تنفس: اگر فرد هوشیار نیست یا تنفس ندارد، سریعا کمک پزشکی بخواه و در صورت امکان احیای قلبی-ریوی (CPR) انجام دهید. * پوشاندن زخم‌های باز: با پانسمان استریل و پوشش مناسب از ورود آلودگی جلوگیری کنید. * جلوگیری از شوک: مصدوم را به پشت بخوابان و پاهایش را کمی بالاتر قرار بده، بدن او را با پتو بپوشان تا دمای بدن حفظ شود. *فراخوانی فوری کمک تخصصی: به دلیل خطر بالای عفونت و آسیب‌های داخلی، مصدوم باید هرچه سریع‌تر به مراکز درمانی منتقل شود. نکته مهم: صدمات انفجاری ممکن است پیچیده و خطرناک باشند؛ بنابراین کمک‌های اولیه درست و سریع، جان مصدوم را نجات می‌دهد. همیشه پس از انجام اقدامات اولیه، در اسرع وقت به مراکز درمانی مراجعه کنید .

🌹اطلاعات مهمی که امیدوارم هرگز مجبور به استفاده ازش نشید اما در این شرایط دونستنش واجبه🌹 اول از همه، حفظ آرامش مهم‌ترین قدمه. ترس و وحشت طبیعی‌ان، اما باید توی همون لحظه، ذهن فعال بمونه. وقتی صدای انفجار شنیدی یا حتی قبلش، اگه نور شدیدی دیدی (که مثل برق یا صاعقه نیست)، بدون موج انفجار چند ثانیه بعد می‌رسه. همون لحظه باید سریع روی زمین دراز بکشی، دست‌هات رو پشت سرت قلاب کنی، زانوها رو کمی خم کنی و دهنت رو کمی باز بذاری. باز بودن دهان باعث می‌شه فشار هوای انفجار کمتر به گوش و مغز آسیب بزنه؛ این چیزیه که خیلی‌ها نمی‌دونن و به خاطرش پرده گوش‌شون پاره می‌شه یا دچار گیجی و خونریزی مغزی می‌شن. پناهگاه امن باید جایی باشه وسط خونه، بدون پنجره، نزدیک ستون‌های اصلی یا در صورت امکان، زیرزمین. خیلی‌ها اشتباهی می‌رن راه‌پله یا پشت درِ ورودی ساختمون، در حالی که این بخش‌ها در انفجارهای شدید زودتر از بقیه فرو می‌ریزن. اگه پنجره نزدیکته و فرصت نداری ازش فاصله بگیری، پتو یا بالش ضخیم جلوت بگیر تا از ترکش شیشه محافظت کنه. لباس‌هایی که تنته مهمه؛ لباس‌های مصنوعی مثل پلی‌استر یا نایلون با گرما یا آتش ذوب می‌شن و به بدن می‌چسبن، ولی لباس نخی یا پشمی مقاومت خیلی بیشتری داره. اگر ساختمونی که توش هستی آسیب دید یا آتیش گرفت، اول برق و گاز رو قطع کن، چون خیلی از آتش‌سوزی‌ها بعد از انفجار به‌خاطر همین اتصالاته. اگه راه فرار امنه، بیرون برو ولی از آسانسور استفاده نکن. دود زیاد بود؟ سرت رو پایین بگیر، دولا راه برو یا سینه‌خیز حرکت کن، و یه دستمال یا پارچه خیس جلوی دهنت بگیر. اما اگه راه خروج نداری، برو توی یه اتاق، در رو ببند، با هر چی دم دسته (پتو، حوله، لباس خیس) جلوی در رو بپوشون که دود نیاد داخل، و با نور موبایل یا صدا کمک بخواه. اگه خودت آتیش گرفتی، فرار نکن؛ زمین بیفت و شروع کن به غلت زدن. دویدن فقط آتیش رو شدیدتر می‌کنه چون بهش اکسیژن می‌رسونه. یه نکته مهم دیگه: موج انفجار حتی اگه مستقیماً بهت نخوره، می‌تونه باعث ترک برداشتن یا خم شدن دیوارها و درها بشه. اگه دیدی دری به سمت بیرون قوس برداشته، پشتش نمون؛ ممکنه فرو بریزه یا بسته بشه و گیرت بندازه. بهتره همیشه بدونی که دو مسیر خروج از جایی که هستی وجود داره و بدون ابزار نمانی. حتی یه آچار یا میله می‌تونه مسیر نجاتت باشه. کیف اضطراری‌ات باید واقعی باشه، نه فقط یه بطری آب. داخلش باید آب برای ۲ تا ۳ روز، غذای خشک، چراغ‌قوه با باتری اضافه، داروهای ضروری، باند و ضدعفونی، ماسک، مدارک مهم، یه رادیو کوچیک (چون توی قطع اینترنت، تنها راه دریافت اخبار امن همونه)، لباس گرم، چاقوی کوچک، کبریت یا فندک و پاوربانک باشه. این کیف باید دم‌دست باشه، نه ته کمد. در آخر، بدون که یکی از مرگبارترین بخش‌های بمباران، ترس و بی‌خبریه. شوک روانی باعث می‌شه خیلیا نتونن تصمیم بگیرن، حتی اگه آسیب ندیدن. توی این شرایط، حرف زدن با اطرافیان، صدا کردن بچه‌ها، یا فقط گرفتن دست یه نفر، می‌تونه ذهن آدم‌ها رو دوباره فعال کنه. زنده موندن فقط به جسم قوی نیاز نداره، به ذهن حاضر هم نیاز داره. شاید فکر کنیم اینا هیچ‌وقت برای ما اتفاق نمی‌افته. اما وقتی افتاد، خیلی دیر می‌شه برای "یاد گرفتن". لطفاً این متن رو برای کسانی که دوست‌شون دارید بفرستید. حتی اگه فقط یک نفر به خاطرش نجات پیدا کنه، ارزشش رو داره.