گذشته ای که گذشته رو نمیتونی بهبود بدی؛ انرژیتو سرش هدر نده. اما گذشته ای که هنوز نیومده رو میتونی بهتر کنی، که البته اسم دیگه اش آینده ست
💎سلام روزتون بخیر وشادی
به نام خداوند جان و خرد
کز این برتر اندیشه بر نگذرد
در گذر روزگاران دور، از پای كرسی های گرم فامیلی و پرده نقالی خوانی تا به امروز هنوز می توان صدای خش دار پدربزرگ ها كه از شعله های آتش سیاوش و نبردهای رستم و آه سهراب می گوید را شنید.
شاهنامه و حافظ خوانی در ایران اسلامی سنتی جاودانه است كه ما را با رگ و ریشه و اصالت ایرانیمان پیوند می دهد.
از امروز با بخشی تحت عنوان شاهنامه خوانی به نثر در کانال رسمی کتابخانه امام جواد (ع) در خدمت شما خوبان هستیم .🌹
به امید حق🙏
#قسمت_اول
شاهنامه خوانی به نثر
کیومرث
پادشاهی کیومرث، اول ملوک عجم سی سال بود
آن زمان که هیچ کس نمی داند اولین پادشاه ایران که بود، جز آنکه نسل اندر نسل از پدر به پسر رسیده، اما سراینده ی شاهنامه، داستان را چنین آغاز می کند:
در روز اول فروردین ماه، کیومرث تاج شاهی بر سر نهاد و جایگاه سلطنتش را در دل کوه بنا کرد. کیومرث سپاهی گرد آورد و چون پوشیدنی ای جز پوست حیوانات نبود، خود و سپاهیانش از پوست پلنگ پوششی برای خود ساختند. کیومرث سی سال بر جهان حکمرانی کرد. از هر جانوری یک جفت (نر و ماده) پرورش می داد. پسری زیبا و هنرمند به نام سیامک داشت که بسیار به او عشق می ورزید. سیامک نیز همچون پدر لایق تاج و تخت پادشاهی بود.
کیومرث در کمال سعادت و خوشبختی روزگار سپری می کرد و هیچ غم و دشمنی نیز نداشت، به جز دیوی بداندیش که نسبت به او حسادت می کرد و همیشه در فکر تصاحب تاج پادشاهی بود.
به رشک اندر اهریمن بدسگال
همی رای زد تا بیاکند یال
این دیو پسری داشت که مانند گرگ درنده خو بود. این پسر که در میان سپاه بزرگ و دلاور شده بود، سرانجام با لشکری گران به سوی کیومرث یورش آورد و خواست با شکست لشکر شاه، تاج و تخت شاهی را از آن خود کند.
دو لشکر به هم درآویختند و جنگی سخت درگرفت. لشکر اهریمن درهم شکست و بازگشت.
برگردان به نثر: #سیدعلی_شاهری
@lib_emamjavad_ahmadabadd