2M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ᴿᵒˢᵉ'ˢ ᶜʳᵒʷᵈᵉᵈ ˡⁱᵇʳᵃʳʸ[@library_Re]
اگر این دردم را فریاد بزنم میگویند دیوانهام؛اگر دردم را گریه کنم میگویند افسردهام؛اگر دردم را به خنده تبدیل کنم میگویند چیزی برایش پشیزی ارزش ندارد؛اگر هم سکوت کنم میگویند لال است...!
آنقدر دردم را زیر قطرات آب و بالشت زیر سرم خالی کردهام که دیگر آنها هم از دستم کلافهاند!این همه تلاش کن و خودت را نابود کن که آخرش این شود!خنده دار است!همهچیز در این زندگی خنده دار است!
تلاش کنی خودت را سربلند کنی؟آنچنان سرکوفتی میخوری که ندانی بالا کجاست.
خودت را به یک چهار دیواری میسپاری که آیندهات را تضمین کنی؟چه آیندهای؟آیندهای عالی بر وفق مرادت؟آیا همین حالا هم آیندهای خوب میبینی؟چقدر خوشحالی؟آیا چیزی سنگین راه گلویت را نبسته؟بی دلیل احساس خستگی نمیکنی؟دستانت نمیلرزند؟پاهایت را بی دلیل تکان نمیدهی؟
چقدر آدم باید احمق باشد که فکر کند زندگی یک رویای شیرین است!فکر میکند با فکر و خیال فردا به همان رویایش میرسد!
اینجا همهچیز درد دارد.همه چیز بهایی دارد.بدست آوردن همه چیز به این سادگی ها نیست.
درد دارد...همهچیز...حتی نفس کشیدن هم...درد دارد... .
—نوشتهای از رُز
1.3M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ᴿᵒˢᵉ'ˢ ᶜʳᵒʷᵈᵉᵈ ˡⁱᵇʳᵃʳʸ[@library_Re]
269.7K حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
ᴿᵒˢᵉ'ˢ ᶜʳᵒʷᵈᵉᵈ ˡⁱᵇʳᵃʳʸ[@library_Re]