من رو میبخشی؟ برای رویای ظریفی که باید داخل طلوع میدیدی خیلی خسته بودم، در آخرم شدم کابوسی که حین سرما خوردگی هات میبینی.
به خورشید بگو دوستش داریم و مارو ببخشه که انقدر ازش به شب پناه میبریم، مجبوریم، دل شکسته ایم، و گاهی ام تنها، ولی ازش ممنونیم که با نشون دادن خودش صبح به صبح به ما، امید رو بهمون بر میگردونه
تنها چیزی که تو جیبم یه عالمه ازش دارم امیده، نه پول نه آدامس و شکلات نه هیچی، فقط امید
امیدوارم هروقت چشمت به آسمون شب افتاد، ببینی که یک ستاره داره بهت چشمک میزنه و حس نکنی تنهایی.