با پایان داستان هم، سکانس عذرخواهی پدر از دختر اتفاق می‌افتد، تا هتل ترانسیلوانیا چیزی از انیمیشن‌های دیگر کم نداشته باشد.

دونکته مهم: اولا قطعا پیروی کورکورانه از سنت‌ها چه از منظر قرآن، و چه از منظر عقل سالم غلطِ غلطِ غلط است. اما باید توجه داشت که در این انیمیشن‌ها سنت و حرفهای والدین بسیار نزدیک به حرفهای دینی است. دوما قطعا آزادی داشتن و اراده کردن برای مطلوب هم، از هر منظر سالمی خوب است. منتها در این دست آثار منظور از آزادی اباحه‌گری(لیبرالیسم) است و تلاش برای علاقه هواپرستی(اومانیسم) است. و همواره قهرمان داستان هیچ چهارچوبی را نمی‌پذیرد. هدف این یادداشت‌ها نقد مفصل یک انیمیشن نیست، بلکه جریان‌شناسی یک موضوع در چندین انیمیشن است.

گسل نسلی، پیش بسوی شکستن تابوها و زیر پا گذاشتن سنت‌ها بخش پنجم: انیمیشن قرمز شدن (Turning Red)

کل انیمیشن ذیل چالش‌های مادر و دختری اتفاق می‌افتد. مادری معتقد و پایبند به ارزش‌ها و سنت‌ها، دختری با نشاط و فعال و علاقه‌مند به موسیقی.

می.می در ابتدای داستان سعی دارد هم به علایق خود برسد، البته دور از چشم مادر، و هم از نظر مادرش یک دختر عالی باشد. کاری که در ادامه داستان کمی سخت می‌شود.

بخاطر اتفاقاتی که می‌افتد، هیجانات می.می غلیان می‌کند. و او تبدیل به یک پاندای قرمز می‌شود. سنتی که گرچه قبلا نعتی بوده، اما الان دردسری بیش نیست.

مادرش به او می‌گوید وقتی شدیدا احساساتی میشوی، پاندا آزاد می‌شود.

حالا او باید احساساتش را کنترل کند. از طرفی دوستانش به او می‌گویند. قرار است گروه موسیقی به شهر ما بیاید. اما می.می نمی‌تواند شرکت کند، چون هنوز به احساساتش مسلط نیست، به همین علت مادرش اجازه نمی‌دهد. پس با کمک دوستانش سعی می‌کند خود را به مادرش ثابت کند و اجازه رفتن به کنسرت را بگیرد. بله او بخاطر عشق و محبتی که به دوستانش دارد می‌تواند قدرتش را کنترل کند.

می تلاشش را می‌کند، و نتیجه می‌گیرد. او دیگر ناگهانی به پاندا تبدیل نمی‌شود، بلکه می‌تواند این قدرت را کنترل کند. آن هم با محبتی که به دوستانش دارد. می به‌شدت روحیه نفاق و دوگانگی دارد. و هنوز جسارت(وقاحت) ایستادن در روی مادر را ندارد. پس با اینکه عشقش به دوستانش سبب توانایی کنترل پاندا شده است، اما به مادرش دورغ میگوید: عشق مادر و دختری توانایی کنترل احساساتش را می‌دهد. پس می به مادرش داستان کنسرت را می‌گوید. مادرش هم میگوید: نه.