⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ↩️«اِسْتَخْلَفَهَا عَلَيْكُمْ» ☑️واژه استخلاف از ریشه «خَلَفَ» به معنای قرار دادن کسی به عنوان جانشین یا نماینده است. حضرت قرآن باقی مانده ای برای خداست که ذات اقدس اله، او را به عنوان جانشین و نماینده خویش قرار داده، امام و پیشوای بر خلق تا آنان را به هدایتشان راهنمایی و دلالت کند: «مَا بَقِيَ فِي الدُّنْيَا بَقِيَّةٌ غَيْرُ هَذَا الْقُرْآنِ فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً يَدُلَّكُمْ عَلَى هُدَاكُمْ» (۸). ✔️البته در باب شأن «قائدیت» و «امامت» حضرت قرآن مؤیدات دیگر نیز وجود دارد؛ از آن جمله حدیث نبوی «عَلَيْكُمْ بِالْقُرْآنِ فَاتَّخِذُوهُ إِمَاماً..» (۹) و همچنین عبارتی که در ادامه خطبه مبارکه فدکیه در موضع خود بسط و شرح داده خواهد شد: «وَ قَائِدٌ إِلَى الرِّضْوَانِ أَتْبَاعَهُ» (۱۰). ✔️همچنین حدیث مشهور ثقلین که شاید بتوان آن را از مهمترین ادّله در این باب دانست که حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله) از «کتاب الله» به عنوان جانشین خویش و آنچه پس از خود بر مردم باقی خواهند گذارد، نام بردند: «إِنِّي قَدْ تَرَكْتُ فِيكُمُ اَلثَّقَلَيْنِ أَحَدُهُمَا أَكْبَرُ مِنَ اَلْآخَرِ كِتَابَ اَللَّهِ وَ عِتْرَتِي أَهْلَ بَيْتِي فَانْظُرُوا كَيْفَ تَخْلُفُونِّي فِيهِمَا» (۱۱) ⏪اما آنچه که در اینجا قابل تأمل است، بیان این نکته است که حضرت قرآن به عنوان باقی مانده ای برای خدا، جانشین قرار داده شده تا خلق را به «أقوم» یعنی وجود مقدس «امام»‌ هدایت نماید؛ چنانکه در تفاسیر متعدد ذیل شریفه ۹ سوره مبارکه اسراء وارد شده: ▫️«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» قَالَ یَهْدِی إِلَی الْإِمَامِ (۱۲) ▫️«إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ» قَالَ یَهْدِی إِلَی الْوَلَایَهًْ (۱۳) ✔️به بیانی دیگر، استخلاف حضرت قرآن بر خلق، به جهت هدایت ایشان به وجود مقدس امام است؛ حضرت قرآن «بقیةٌ لِله» (باقی مانده ای برای خدا) است که خلق را به وجود مقدس «بقیة الله» (باقی مانده خدا) دلالت و راهنمایی می کند؛ چنانکه مکررا ذیل شریفه ✨«بَقِیّةُ اللهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ» (سوره مبارکه هود آيه۸۶) فرموده اند: نَحْنُ وَ اللَّهِ بَقِیَّة اللَّهِ فِی أَرْضِه (۱۴). ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ بحار الأنوار ج۲۹ ص۲۲۰؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱ ص۶۵۲؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷ (۲).التحقیق فی کلمات القرآن ؛ ترجمه تفسیر مجمع البیان ج ۳ ص ۸۳ (۳).الکافي ج ۸، ص ۳۱۷؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۵۰۸؛ بحار الأنوار ج ۱۳، ص ۴۳۸ (۴).تفسیر فرات الکوفی النص ص۶۳۷؛ بحار الأنوار ج۲۶ ص۶۴ (۵). مراجعه شود به دلالت اسم «مهیمن» از اسامی حضرت قرآن: التوحيد (للصدوق) ؛ ص۲۰۵؛ منهاج البراعة في شرح نهج البلاغة (خوئى) ج۲۰ ص۳۵۷؛ تفسير الصافي ؛ ج۲ ؛ ص۴۰ (۶). إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي)، ج‏ ۱، ص ۷۹ (۷).همان (۸). همان (۹).نهج الفصاحة ص۵۷۳؛ کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۲، ص ۱۶۴ (۱۰).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸؛ بحار الأنوار ج۲۹ ص۲۲۰؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱ ص۶۵۲؛ الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷ (۱۱).کمال الدين و تمام النعمة ج ۱، ص ۲۳۸؛ البرهان في تفسير القرآن ج ۱، ص ۲۴؛ بحار الأنوار ج ۳۷، ص ۱۳۷ (۱۲). الکافی، ج۱، ص۲۱۶؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۴۴؛ بصائرالدرجات، ص۴۷۷؛ تأویل الآیات الظاهره، ص۲۷۳؛تفسیر العیاشی، ج۲، ص۲۸۲ (۱۳).البرهان فی تفسیر القرآن ج۳ص۵۱۰؛ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۱۴۵؛ تفسیرالعیاشی، ج۲، ص۲۸۳ (۱۴). الکافی، ج۱، ص۴۷۱؛ بحار الأنوار، ج۴۶، ص۳۱۵؛ کمال الدین، ج۱، ص۳۳۰ ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️📜▪️ @Lowhon_Mahfooz

#ولایت_فاطمی #فاطمیة ✍فرازی از خطبه فدکیه حضرت أم الأنوار فاطمة الزهرا (سلام‌الله‌علیها) در مقام‌ «إنذار امّت و تبیین سقوط آنان در فتنه» با استناد به شریفه ✨﴿..أَلا فِي الفِتنَةِ سَقَطُوا وَ إنَّ جَهَنَّمَ لَمُحيطَةٌ بِالكافِرين﴾ (سوره مبارکه توبه آیه۴۹)‌ 🏴«فَلَمّا إختَارَ الله لِنَبِيِّه دَارَ أنبِيَائِهِ وَ مَأوَى أصفِيَائِهِ ظَهَرَ فِيكُم حَسَكَةُ النِّفَاق وَ سَمَلَ جِلبَابُ الدِّين وَ نَطَقَ كَاظِمُ الغَاوِين وَ نَبَغَ خَامِلُ الأَقَلّينَ وَ هَدَرَ فَنِيقُ المُبطِلِينَ فَخَطَر فِي عَرَصَاتِكُم وَ أطلَعَ الشَّيطَانُ رَأسَهُ مِن مَغرَزِهِ هَاتِفاً بِكُم فَألفَاكُم لِدَعوَتِه مُستَجِيبِين وَ لِلعِزَّةِ فِيهِ مُلاَحِظِين» ▪️هنگامیکه خدا برای پیامبرش منزلگاه انبیاء و اصفیا را برگزید، کینه های باطنی میانتان ظاهر و جامه‌ دین کهنه شد، گمراه بی‌زبان به سخن آمد و فرد بی‌نام و نشان معروف گشت، سرکرده اهل باطل صدای زشت خود را بلند کرد و قدم به میدانتان نهاد، شیطان سرش را از مخفیگاه خود بیرون آورد و شما را به خود دعوت کرد و آماده پذیرش دعوتش یافت ومنتظر فریبش! 📓الاحتجاج ج۱ص۹۷؛ بحارالأنوار ج۲۹ص۲۲۰ @Lowhon_Mahfooz

#ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه 📜خطبه مبارکه فدکیه در معرفی حضرت قرآن 📌فراز سوم @Lowhon_Mahfooz

⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ا❁﷽❁ا 📜معرفت حضرت قرآن در خطبه مبارکه فدکیه ⬅️فراز سوم ✨ «.. كِتَابُ اَللَّهِ بَيِّنَةٌ بَصَائِرُهُ.. » (۱) ﴿کتاب خدا؛ کتابی که بصیرت‌های آن آشکار است﴾ 📌شرح فراز 🖋قسمت اول ↩️«كِتَابُ اَللَّهِ » ◀️شأن دیگری که در ادامه خطبه مبارکه فدکیه از لسان حضرت أم الکتاب فاطمة الزهراء (سلام الله علیها) برای حضرت قرآن بیان می شود، شأن «کتابت» است. حضرت قرآن،‌ کلام الله عزوجل است که پس از نازل شدن بر قلب حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله) و صادر شدن از لسان مبارکشان، مکتوب گردید که این امر به نحو انحصار در وجه اکمل، به ید حضرت یدالله امیرالکونین علی (علیه السلام) صورت پذیرفت: «مَا نَزَلَتْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص آيَةٌ مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا أَقْرَأَنِيهَا أَوْ أَمْلَاهَا عَلَيَّ فَأَكْتُبُهَا [كَذَا] بِخَطِّي» (۲) ✔️فلذا گرچه حضرت قرآن، «کتاب» نامیده می شود_ کتابی که به ذات اقدس اله منسوب و به همین سبب دارای شرافت و قداست است_ اما این تسمیه، بیانگر تمام حقیقتِ آن که بسیط علم و حجّت هستی است، نمی باشد و تنها بر هیئتِ کتاب آنچه که تدریجا نازل گردید، دلالت می نماید؛ البته همین وجه ظاهرِ الفاظ و عبارات و آیات کریمه نیز از چنان قداستی برخوردار است که جز با طهارت نمی توان آن را مسّ نمود: «لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا ٱلمُطَهَّرُونَ» (سوره مبارکه واقعه آیه۷۹) ⏪یکی از خصائصی که برای کتاب خدا در این فراز بیان می گردد،‌ «بَيِّنَةٌ بَصَائِرُهُ» است؛ اما در برخی نسخ وارده از خطبه مبارکه فدکیه، [غیر از نسخه وارده از حضرت مولاتنا زینب الکبری (سلام الله علیها)] پیش از این عبارت، اوصاف دیگری نیز در اشاره به «کتاب الله» بکار برده شده؛ بدین صورت که: ▫️«كتابُ اللَّهِ النَّاطِقُ وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ، و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّیاءُ اللاَّمِعُ، بَیِّنَةً بَصائِرُهُ» (۳) کتاب گویای خدا و قرآن راستگوی او که نور فروزان و شعاع درخشان است و بصیرت های آن آشکار می باشد لذا ما نیز در اینجا به جهت جمع میان نسخ وارده، ابتدا مختصرا این اوصاف را تبیین نموده و سپس به تفصیل به شرح عبارت «بَيِّنَةٌ بَصَائِرُهُ» خواهیم پرداخت. ↩️«كتابُ اللَّهِ النَّاطِقُ» ☑️در مشهور احادیث، از حضرت قرآن به «کتاب الله الصامت» تعبیر می شود و «کتاب الله الناطق» به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) دلالت می نماید؛ بدین معنا که کتاب خدا فی نفسه صامت است و آن ذواتی که کتاب را بر خلق، بازگو و تفسیر می نمایند، اهل بیت (علیهم السلام) هستند: ▫️چنانچه تفسیر ذیل شریفه ✨«هذا كِتابُنا يَنْطِقُ عَلَيْكُمْ بِالْحَقِّ إِنَّا كُنَّا نَسْتَنْسِخُ ما كُنْتُمْ تَعْمَلُون‏» (سوره مبارکه جاثیه آيه۲۹) تصریح می نماید: «إِنَّ الْكِتَابَ لَا يَنْطِقُ وَ لَكِنْ مُحَمَّدٌ وَ أَهْلُ بَيْتِهِ علیهم السلام هُمُ النَّاطِقُونَ بِالْكِتَابِ» (۴). و نیز امیرالمومنین علی (علیه السلام) فرمودند: ▫️«ذَلِكَ اَلْقُرْآنُ فَاسْتَنْطِقُوهُ فَلَنْ يَنْطِقَ لَكُمْ، أُخْبِرُكُمْ عَنْهُ» (۵) از این قرآن بپرسید و بیینید که با شما سخن نمی گوید! ولی این من هستم که قرآن را بر شما بازگو می کنم. ✅اما در فراز محط بحث، «ناطق» بودن وصفی برای کتاب خدا شمرده شده که البته این امر دارای مؤیدات حدیثی نیز می باشد: ➖«.. فی کتَابِهِ اَلصَّادِقِ وَ اَلْبَيَانِ اَلنَّاطِقِ» (۶) در کتاب صادق خدا که بیان ناطق اوست ➖«هوَ النَّاطِقُ بِسُنَّةِ الْعَدْلِ» (۷) حضرت قرآن به سنت عدل،‌ با بندگان سخن می گوید و نیز فرمودند: ➖«کِتَابُ اللهِ تبْصِرُونَ بِهِ، وَتَنْطِقُونَ بِهِ، وَتَسْمَعُونَ بِهِ، ويَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ، وَيَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ» (۸) كتاب خدا که بوسيله آن (حقّ را) مى بينيد و بوسیله آن مى گوئيد و مى شنويد، و بعضى از آن از بعض ديگر سخن می گوید و بعضى از آن بر بعض ديگر گواه است همچنین فرموده اند: ➖«فالْقُرْآنُ آمِرُ زَاجِرٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ حُجَّةُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ» (۹) قرآن امر کننده و نهی کننده، و ساکتِ سخن گوست، حجت خدا بر خلقش و در حدیث دیگری وارد شده که در روز قیامت، ذات اقدس اله، حضرت قرآن را اینگونه مورد خطاب قرار می دهد: ➖«يَا حُجَّتِي فِي اَلْأَرْضِ وَ كَلاَمِيَ اَلصَّادِقَ اَلنَّاطِقَ اِرْفَعْ رَأْسَكَ وَ سَلْ تُعْطَ وَ اِشْفَعْ تُشَفَّعْ» (۱۰) ای حجّت من بر روی زمین و کلام صادق و گویای من، سرت را از سجده بردارد و آنچه می خواهی بخواه و شفاعت کن که پذیرفته می شود. ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️📜▪️ @Lowhon_Mahfooz

⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ☑️«ناطق» به اظهار کننده آنچه در بطون نهفته، سخنران و خطیب معنا شده است؛ با توجه به احادیث اول و دوم، حضرت قرآن، "بیان ناطق" یعنی اظهار و تبیین کننده ی کلام ذات اقدس اله بر بندگان است که به "عدل" سخن می گوید؛ اما این اتصاف با توجه به احادیث دیگر، بر حقائق دیگری نیز دلالت می نماید: ✔️با توجه به حدیث «ويَنْطِقُ بَعْضُهُ بِبَعْضٍ، وَيَشْهَدُ بَعْضُهُ عَلَى بَعْضٍ»، یکی از وجوه اتصاف کتاب خدا به «نطق»، «تصدیق‌گر، گواه و گویا بودن برخی آیات بر برخی دیگر» است؛ محکمات القرآن، بازگو کننده ی آیات قرآن هستند؛ هر متشابهی با ارجاع به محکمات، تبیین و تفسیر شده و همین امر حضرت قرآن را متصف به «نطق» می نماید؛ چرا که با محکمات خود، حقیقت را بر خلق بازگو می نماید [البته در بطن معنا، محکمات القرآن اشاره به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام می نماید که فرمودند: «.. مِنْهُ آياتٌ مُحْكَماتٌ» (سوره آل‌عمران آیه۷) قال: «أميرالمؤمنين و الأئمة عليهم السلام»(۱۱)]. ✔️وجه دیگر این اتصاف را می توان در احادیثی مشاهده نمود که قرآن را «حجّت خدا» بر خلق معرفی می نماید؛ حضرت قرآن، وجودی است که تنها در وجه ظاهر یعنی نازل شده و مکتوب شده ی آن، صامت است، اما در باطن، کلامِ ناطق ذات اقدس اله و حجّت خدا بر زمین است که مطابق حدیث از امام محمدباقر (علیه السلام)، در روز قیامت در بهترین هیئت و صورت، بر تمام خلق متمثل می گردد: «فَإِنَّ الْقُرْآنَ يَأْتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِي أَحْسَنِ صُورَةٍ نَظَرَ إِلَيْهَا الْخَلْقُ وَ النَّاسُ صُفُوفٌ»(۱۲)، بر صفوف مسلمین، انبیاء، شهدا و ملائک ظاهر شده بر آنان سلام می کند، به درگاه خداوند عزوجل سجده نموده، از گروهی شکایت نموده، از گروهی شفاعت می نماید، و خداوند او را اینگونه مورد خطاب قرار می دهد: « يَا حُجَّتِي فِي الْأَرْضِ وَ كَلَامِيَ الصَّادِقَ النَّاطِقَ ارْفَعْ رَأْسَكَ وَ سَلْ تُعْطَ وَ اشْفَعْ تُشَفَّعْ» (۱۳): «ای حجت من بر روی زمین و ای کلام صادق ناطق من! سَر ات را از سجده بر دار و بخواه تا به تو بدهم و شفاعت کن تا شفاعت تو را بپذیرم. 🖋فلذا «کتاب الله» در وجه ظاهر آن «صامت» و در وجه باطن آن «ناطق» می باشد. ↩️«وَ الْقُرْانُ الصَّادِقُ» اتصاف حضرت قرآن به «صدق»، وصف دیگری است که در ادامه فراز محط بحث از خطبه مبارکه فدکیه بیان می شود؛ چنانکه خداوند عزوجل نیز خود کلام خویش را «تمامِ صدق» (صدق به معنا الاتم) معرفی می نماید: ✨«و تَمَّتْ كَلِمَةُ رَبِّكَ صدْقاً وَ عَدْلاً..‏» ﴿ سوره مبارکه انعام آیه ۱۱۵ ﴾ و كلام پروردگار تو، با صدق و عدل، به حدّ تمام حاصل شد. و نیز در احادیث تصریح شده: ▫️«إنَّ اللَّهَ أَنْزَلَ عَلَيْكُمْ كِتَابَهُ الصَّادِقَ» (۱۴) ▫️«...بِكِتَابِهِ الصَّادِقِ الْعَزِيزِ» (۱۵) «صدق» به معنای تمامیت و صحت، و مطابقت با حق و واقع است واز اینرو حضرت قرآن که کلام ذات اقدس اله و سخن راست مطابق واقع و حق است، «صادق» نامیده می شود. البته در وجهی دیگر، حقیقتِ «صدق» به ولایت آل الله (علیهم السلام) تفسیر می شود «الصّدق ولایَتُنا اهل البیت (علیهم السلام)» (۱۶)؛ بدین معنا که کلام حضرات قرآن ناطق اهل بیت علیهم السلام، مبنا و مصدرِ حقیقت واقع نزد خداوند عزوجل است و از آنجا که بطن آیات حضرت قرآن نیز دلالتی جز ولایت ولی الله الاعظم ندارد، صادق در اتم معنا نامیده شده است. ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️📜▪️ @Lowhon_Mahfooz

⚫️⚜️📜▪️ ⚜️📜▪️ 📜▪️ ▪️ #ولایت_فاطمی #معرفت_حضرت_قرآن_درخطبه_فدکیه ↩️«و النُّورُ السَّاطِعُ وَ الضِّیاءُ اللاَّمِعُ» ☑️«نور» از اسامی حضرت قرآن و «ضیاء» از شئون آن می باشد؛ که در حدیثی نبوی وارد شده: ▫️«القرآن ... نُورٌ مِنَ الظُّلْمَةِ وَ ضِيَاءٌ مِنَ الْأَحْزَانِ [الاجداث]» (۱۷) حضرت قرآن،‌ تمام نور هستی است «الْقُرْآنُ.. أَتَمَّ نُورَهُ» (۱۸) و لذا سبب رهایی از ظلمت است؛ حقیقت عالَم امکان را ظاهر ساخته، بصیرت و هدایت به اقوم را به ارمغان می آورد و در نتیجه هر که خود را در معرض تابش انوار هدایتش قرار دهد «من استضاء به نوّره اللَّه» (۱۹)، قلبش احیاء شده و از احزان و اجداث (موت قلب) نجات می یابد. 🖋در همین راستا، در ادامه فراز محط بحث،‌ «بَيِّنَةٌ بَصَائِرُهُ» ذکر شده؛ که نشان می دهد بصیرت ها و بینش هایی که حضرت قرآن اعطاء‌ می کند، دلیل، حجت و برهان بر خلق هستند؛ مطلبی که در قسمت بعد به تفصیل شرح داده خواهد. 📌ادامه دارد.. ا┅═✧❁منابع ❁✧═┅ا (۱).من لا يحضره الفقيه ج ۳، ص ۵۶۷؛ علل الشرایع ج ۱، ص ۲۴۸ (۲).شواهد التنزیل ص۴۸؛ تفسیر العیاشی ج۱ ص۲۵۳ (۳).الاحتجاج ج ۱، ص ۹۷؛ عوالم العلوم و المعارف ج ۱۱، ص ۶۵۲؛ بحار الأنوار ج ۲۹، ص ۲۲۰ (۴).تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص: ۵۶۰؛ البرهان في تفسير القرآن ؛ ج۵ ؛ ص۳۱ (۵).تفسير القمی ج ۱، ص ۲؛ بحار الأنوار ج ۸۹، ص ۸۱ (۶).الکافي ج ۸، ص ۷۲؛ تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام ج ۱، ص ۲۴۹ (۷).غرر الحکم و درر الکلم ج ۱، ص ۷۳۸ (۸).نهج البلاغة ج۱ص۱۹۱ (۹).عیون الحکم و المواعظ ج۱ص۵۴۱؛ بحارالانوار ج۸۹ ص۲۰ (۱۰).الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۵۶۹؛ البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۲۱؛ بحارالانوار ج۷ ص۳۱۹ (۱۱).تفسير العياشي ؛ ج۱ ؛ ص۱۶۲؛ البرهان في تفسير القرآن، ج‏۱، ص: ۵۹۹ (۱۲).الكافي ؛ ج۲ ؛ ص۵۶۹؛ البرهان فی تفسیر القرآن ج۵ ص۲۱؛ بحارالانوار ج۷ ص۳۱۹ (۱۳).همان (۱۴).بحار الأنوار ج ۸۹، ص ۹۰؛ المحاسن ج ۱، ص ۲۶۷ (۱۵).عيون أخبار الرضا عليه السلام، ج۲ ص۱۲۱؛ بحارالانوار ج ۱۰ ص۳۵۲؛ وسائل الشیعة ج ۲۷ ص۱۸۹ (۱۶)..تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص: ۵۰۶؛ الأمالي (للطوسي) ؛ النص ؛ ص۳۶۴ (۱۷).تفسير العياشي، ج۱ ص: ۵؛ تفسير الصافي، ج۱ ص: ۱۶؛ بحار الأنوار ج۸۹ ص: ۲۶ (۱۸).نهج البلاغه، خطبه ۱۸۱ (۱۹).تفسير المنسوب الی الإمام حسن العسگری (علیه السلام)، ص۲۰۳؛ تفسير الصافي، ج۱، ص: ۱۷؛ بحار الأنوار ؛ ج۸۹ ؛ ص۳۱ ▪️ 📜▪️ ⚜️📜▪️ ⚫️⚜️📜▪️ @Lowhon_Mahfooz