تو 20 سالگی خیلی برام مهم بود که بقیه دوسم داشته باشن
مهم بود که همیشه خوشتیپ و خوشگل به نظر بیام
روی تایید دیگران حساس بودم
اما هرچی می‌گذشت برام این موضوعات اهمیتشون کمتر میشد
الانم هنوزم برام خوب لباس پوشیدن و مرتب بودن مهمه
اما دیگه دغدغه این رو ندارم که همه از من خوششون بیاد
میتونم بپذیرم عیب هایی تو ظاهرم و رفتارم دارم مثل همه آدما!!!
در واقع به خودم سخت نمی‌گیرم که همیشه عالی باشم
الان چیزی که برام مهمه تاثیر گذاریه
آره دیگه ترجیح میدم به جای اینکه به جای اینکه همه جا یه پسر زیبا به نظر بیام یه آدم تاثیر گذار و هدفمند به چشم بیام!!
چیزی که میخوام بگم اینه که هرچیزی یه سنی داره!!
از یه جایی به بعد دغدغه ات نباید نظر مردم باشه باید راه و هدفی که میری مهم باشه
حالا تو این مسیر آدمهایی پیدا میشن که از تو خوششون میاد بعضی ها هم نمیاد
که هردوش قابل قبوله!!!
دانلود
