هر چند نداری تو ز احساس نشانی من عاشق لبخند توام گرچه ندانی مغرور و بداخلاق بشو با همه، اما "با من به ازین باش که با خلق جهانی " #نفیسه_سادات_موسوی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

#محمد_کوسج 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

شمس‌الدین محمد کوسج شاعر قرن هشتم هجری قمری است که از زندگی وی اطلاعات زیادی در دسترس نیست و بخش کهن منظومهٔ حماسی «برزونامه» مشتمل بر حدود ۴۲۰۰ بیت به وی منتسب است. برزونامه در اصل دو منظومهٔ جداگانه درباره داستانهاى برزو بوده که هر بخش از آن توسط شاعرى به نظم درآمده است. گویا در قرن دهم هجرى شخصى این دو بخش را به یکدیگر پیوند مى‌دهد و از آن داستانى بلند مشتمل بر ۳۳۰۰۰ بیت به وجود مى‌آورد. برزو پسر سهراب است که پس از مرگ سهراب از شهرو زاده مى‌شود و در جوانى بى‌آنکه به نژاد خود آگاه باشد به تحریک افراسیاب با سپاهى عظیم به ایران مى‌آید و با نیاى خود رستم نبرد مى‌کند. سرانجام در یکى از نبردها نژادش شناخته مى‌شود و جنگ و ستیز به صلح و دوستى مى‌انجامد. این کتاب در بین منظومه‌هایى که بعد از شاهنامه سروده شده‌اند موفق‌تر بوده است به‌طورى که برخى از نسخه‌برداران از قرن نهم به بعد بخشى از آن را به دست‌نویسهایى از شاهنامه الحاق کرده‌اند. برخى کتاب برزونامه را به شخص دیگرى به نام ابوالعلاء عطاء بن یعقوب کاتب مشهور به عطایى رازى نسبت مى‌دهند. ابوالعلاء، عطاء بن یعقوب، از شاعران دربار غزنویان و معاصر مسعود سعد سلمان است. وى در سال ۴۷۱ هجری قمری وفات کرده است. در منابع اظهار نظر دیگری نیز وجود دارد که بخش دیگر برزونامه را سرودهٔ شاعری از سدهٔ دهم هجری به نام عطایی می‌داند. در دستنویس کتابخانه کمبریج از برزونامهٔ کهن، یک بار در پشت برگ اول و بار دیگر در پایان منظومه، به نام گویندهٔ آن تصریح شده است. عبارت پشت برگهٔ اول چنین است: «کتاب برزونامه، تصنیف مولانا شمس‌الدین محمد بن احمد میر بن محمد میر خم...» و عبارت پایانى منظومه، این چنین است: «تمام شد کتاب برزونامه از گفته مولانا شمس محمد کوسج...». #محمد_کوسج 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

‌ در این سرای بی‌کسی کسی به در نمی‌زند به دشت پر ملالِ ما، پرنده پر نمی‌زند یکی ز شب‌گرفتگان چراغ برنمی‌کند کسی به کوچه‌سار شب درِ سحر نمی‌زند نشسته‌ام در انتظار این غبار بی‌سوار دریغ کز شبی چنین سپیده سرنمی‌زند گذرگهی‌ است پر ستم که اندرو به غیرِ غم یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند چه چشم پاسخ است ازین دریچه‌های بسته‌ات برو که هیچ‌کس ندا به گوش کر نمی‌زند نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست وگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی‌زند #هوشنگ_ابتهاج 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

پیش از من و تو لیل و نهاری بوده‌ست گردنده فلک نیز به کاری بوده است هر جا که قدم نهی تو بر روی زمین آن مردمک چشم نگاری بوده‌ست #خیام_نیشابوری 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

زیبایی بشنویم🎧 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

نشان عاشق آن باشد که شب با روز پیوندد تو را گر خواب می‌گیرد نه صاحب درد عشاقی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

ای صبح بیا و قفلِ شب را وا کن در کوچه بساطِ آشتی بر پا کن با نامِ خدا، فاتحِ سرسختی باش با خوب و بدِ خلق به نرمی تا کن #صفیه_قومنجانی 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

نِدای صُبح بِخیر از تو ،نَوای مَستی‌اش با مَن عَجب صُبحِ قَشنگی شُد،نگاهَت دَر نِگاهِ مَن #حمیدرضا‌یگانه 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما انا فتحنا الصلا بازآ ز بام از در درآ ای بحر پرمرجان من والله سبک شد جان من این جان سرگردان من از گردش این آسیا ای ساربان با قافله مگذر مرو زین مرحله اشتر بخوابان هین هله نه از بهر من بهر خدا نی نی برو مجنون برو خوش در میان خون برو از چون مگو بی‌چون برو زیرا که جان را نیست جا گر قالبت در خاک شد جان تو بر افلاک شد گر خرقه تو چاک شد جان تو را نبود فنا از سر دل بیرون نه‌ای بنمای رو کایینه‌ای چون عشق را سرفتنه‌ای پیش تو آید فتنه‌ها گویی مرا چون می‌روی گستاخ و افزون می‌روی بنگر که در خون می‌روی آخر نگویی تا کجا گفتم کز آتش‌های دل بر روی مفرش‌های دل می غلط در سودای دل تا بحر یفعل ما یشا هر دم رسولی می‌رسد جان را گریبان می‌کشد بر دل خیالی می‌دود یعنی به اصل خود بیا دل از جهان رنگ و بو گشته گریزان سو به سو نعره زنان کان اصل کو جامه دران اندر وفا #مولانا 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal

رفتی ولی دردت هنوز تو سینه مَنه این قلب نیست، داغِ توئه داره می‌زنه هرنیمه شب ساعت یک، خوابم نمی‌بره 🎥 | #نماهنگ «بعد تو» ◽️با صدای: حسین حقیقی ◽️تهیه‌کننده: محمدجواد موحد ◽️شاعر و آهنگساز: شروین معینی ◽️تولید: #باشگاه_فیلم_سوره‌ و مکتب 🦋🕯🥀eitaa.com/M0hmal