♦️جلسه ی چهارم محرم ۹۷ ♦️حجت الاسلام اصفهانی هیئت کانال تذکره الاولیاء @tezkar

♦️جلسه ی پنجم محرم ۹۷ ♦️حجت الاسلام اصفهانی هیئت کانال تذکره الاولیاء @tezkar

♦️جلسه ی ششم محرم ۹۷ ♦️حجت الاسلام اصفهانی هیئت کانال تذکره الاولیاء @tezkar

♦️جلسه هفتم روز نهم محرم ۱۴۴۰ موضوع: مرگ پیش از مرگ ♦️حجت الاسلام اصفهانی هیئت کانال تذکره الاولیاء @tezkar

♦️برآیند عزم ها♦️ بعض اهل باطن حاصل این دو ماه اقامه ی عزا بر اباعبدالله الحسین روحی له الفداء و توجه به ساحت و مصائب و غوطه ور شدن در دریای بیکران زوار اربعین و حقیقت نهایی این سفر رمزآلود را در بهار و ربیع پس از آن با تراز عزم برخاسته از شوق به تحرکات آسمانیِ عمیق و صافی گشتن و ترکیز همّ بر اسقاط حدود خویشتن بر اقیانوس ولایت،سنجه می کنند. الغرض حاصل حرکت برای اهل راه ،عزم مهفوف به رحمانیت مظاهر رحیمیه ی خدای کریم سبحان است. عزم بر حرکت تحفه ایست که به دست صاحب این عزاها،صدیقه ی طاهره سلام الله علیها بر نهاد عطشناک تشنه گان تراوش میکند. خود را برای حفظ سرمایه ی عزم که برآیند گریه های بر سالار شهیدان و زیارت اوست به خاکساری در درگاه جوهره ی قدسیه ی کائنات؛مادر سادات ملتزم نماییم. سرمایه ی انسانیت و نفوذ او به مدد سلطنت مقام ولایت در اکناف آسمان ها رخ نمیدهد الا به استیلای عزم و حفظ و مراقبت از آن. و من گاهی در حیرتم که این افلاک پر فلق چه بیکرانند که عزم های پولادین در منظومه های بی افق آن راهی ندارند جز خاکساری بر درگاه مقام صاحبان آن ها که محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین باشد. وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَهَا (۳۹ یس) اینکه خورشید حقیقت هر کس بر کدام افق طلوع میکند و حد یقف برای خویش میشناسد یا نه را باید در این کریمه ی بیکران که اصلی ثابت در منظر اهل دل است جستجو کرد که فرمود: وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا (۱۱۵ طه) راه برای خورشید بودن در تمام آسمان ها برای انسان تعریف شده است. تا کدامین آسمان منزل و مستقر حقیقت ماست،آن قصه ای دیگر است... #شمس_حقیقت #عزم #مادر_شموس @sholeye_toor

تو به من گفتی چگونه سفر کنم به آن بلندایی که می گویی؟ و من گفتم به من آن جایی را نشان بده که تو آنجا رحل اقامت نیفکنده ای! کجا نبوده ای که ناگاه طالب حضور در آن گشته ای...؟ چون این را شنیدی ؛ سری پایین انداختی و مسافر بی کرانه ی درون خویشتن گشتی... و حال، امروز این منم که پژواک هستی تو را هر آنجا که نظر میکنم می بینم و می یابم و حس میکنم ... و مدتهاست، تهاجم پندار ها بر قیود و قواعد سست هستیم چنگ میکشند و از من برای تو می پرسند: با خود چه کرده ای؟ چنان منتشر در قاموس خویش و کیان هجده هزار عالم گشته ای که بودن ها برای امتزاج با حقیقت تو خود را به آتش میکشند... ظهور تو به من است و وجود من از تو فلستَ تظهرُ لولایَ،لم اکُن لولاک #وادی_السلام @sholeye_toor

کسی از دوستان برایم تعریف میکرد: حالی عجیب بر وجودم مستولی گشت چنان که غرق در بی انتهای خودم گشته بودم و از هیمان و غلبه ی این احوال و بی خودی ها به روی سجاده های بارگاه مولی الموحدین افتاده و منازل وجودی ام را در سجده ای عمیق و بی تکرار ،پشت سر میگذاشتم. و آن حال بیخودی توامان با اشک مرا رها نمیکرد تا اینکه ناگهان حس کردم آن حالت به کلی از وجودم رخت بسته و رفته است و من باقی مانده ام و بی کسی های خودم و مواجهه ی تکراری و رعب آور با خویشتن. تا اینکه سرم را از سجده برداشتم و دیدم در مقابلم یکی از اولیاء الهی نشسته و عمیقا در حال قرائت قرآن کریم و توجه است. متوجه شدم چشمه ی این تغییر حال هر آنچه بوده است از این مدار و از این حقیقت نشئت گرفته است... سراغش رفتم و کمی در حضورش نشستم،چند کلامی سخن گفت و سکوت معنا داری نمود و سپس مرا به حال خود واگذاشت... در خویشتن جستجو کردم دیدم قوت آن حال عظیم در من نابود نشده است بلکه به کیمیای نفَس او تبدیل به عزم راسخ و رسین برای تحرکات جدید معنوی در وجودم گشته است. اگر خواستی بدانی چه کسی ولّی الهی است نگاه به تغییر حال مقطعی و گریه انداختن و کرامات و خوارق او نکن حتی اگر دست تو را گرفت و به کهکشان ها برد و بازگرداند بلکه نگاه کن بعد از نشستن در محضر و حضورش عزم برای حرکت در تو ایجاد گشته است یا نه. میزان این عزم را در صورت استعدادی که فراهم کردی دلالتی بر علو مقام آن ولی خدا بدان! کار اولیای الهی تبدیل احوالات و استعدادها به عزم پولادین و ایجاد انگیزه برای حرکت هاست. از اینجاست که آدم ابوالبشر آمد به زمین تا ریشه های وجودش را به شاخه های شجره ولایت آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین گره بزند؛ که فرمود : ولم نجد له عزما. قوت می بشکند ابریق را... @sholeye_toor

به عنایت حضرت صدیقه سلام الله علیها و لطف دوستان کانال تذکره الاولیاء ان شاءالله ۴ شب در تهران انجام وظیفه میکنم

‌♦️برسانید به دست هر کس که برایتان ارزش دارد♦️ ✨اربعینی مهم درپیش است✨ 📌چرا هیچگاه نوبت ما نمی شود؟ 🔻هدف از این همه زندگی کردن برای ما چیست؟ با سوادبودن و مدرک داشتن واینکه دیگران به ما احترام بگذارند؟ استفاده ازدنیا به اندازه ای که چشمانمان برق رفاه وتفاخر به هوشمندی پربهره بودن از دنیابزند و به دیگران که به این نقطه نرسیدند به چشم آدم های بی عرضه نگاه کردن؟ خدمت به خانواده و زن و فرزند و یا خدمت به دیگران و فراهم کردن آسایش آن ها؟ تحصیلات عالیه کردن و خدمت به جوامع بشری و ساخت جهانی برای بهتر زیستن؟ تکاپو برای رساندن انسان به قله های مطلوب زندگی در دنیا؟ و یا آرمانی بلندتر و تلاش برای جهانی کردن انسانیت و صلح؟ در بهترین حالت ها ما کسی هستیم که در پی آرامش،رفاه،تعالی و خدمت به دیگر انسان ها باشیم. اما شوربختانه 99درصد انسان های استعلا گرا و تعالی محور در این نقطه متوقف می شوند. اینجا دقیقا شاهراه جدایی حقیقت و رسانیدن انسان به نقطه ی حقیقت بلند خویش است. 🔻چرا ما حواسمان نیست که امام به معنای وجودی است که تمام موجودات حقیقت او را قصد و نیت می کنند؟ امام حقیقتی جاری در کیان عالم هاست که تمامی وجود ها او را از نهان ترین زاویه های وجودشان پی می گیرند و به سمت حقیقت او حرکت می کنند. 🔻سوال اینجاست ما به عنوان یک انسان که گویا در میان موجودات غافل ترین نسبت به این معنا هستیم از زندگی چه هدفی داریم؟ اگر کسی بگوید من به دنبال ساخت جهان آرام و زیبا برای انسان هستم باید از او پرسید تو که میدانی مرکز این پرگار هستی امامی است که دَوران حقائق حول محور او رقم می خورد و آرامش و تعالی انسان از بستر وجود او به تمام عوالم سریان دارد،برای او و همراهی او در این حرکت بی کران ِپر خیر که مصدر تمام خیرات نه برای انسان بلکه جمیع ماسوی الله است، چه کرده ای؟ آیا نشنیده ای که او غمگین است. آیا نخوانده ای اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَىَ الْقَائِمِ بِقِسْطِكَ...الْمُتَرَقِّبِ الْخَائِفِ الْوَلِيِّ النَّاصِحِ(بحار ج99) ما که میدانیم او محزون است و تمام موجودات ملک و ملکوت بجز این انسانِ کَنود غافلِ ناسپاس، به حزن او و در حسرت او محزونند. چرا هیچگاه هدف ما این نشد که ما برای او التیام و آرامش باشیم. چرا همیشه نوبت اوست؟ و چرا هیچگاه نوبت ما نمی شود که مرحمی بر زخم ها و چنگ های بشریت بر نهاد او باشیم. کدام مقام بالاتر از کاشف الکرب بودن برای امام زمان خویش؟ از کجا ماه بنی هاشم به مقامی رسید که فرمودند تمامی شهدا روز قیامت به مقام ابی الفضل العباس علیه السلام غبطه می خورند. آیا جز این بود که می خوانیم یا کاشف الکرب عن وجه الحسین...؟ و آیا نبود جز آنکه وقتی بر پیکر شریف مقطع الاعضای برادرش آمد و پیکر او را پاشیده بر بسترکربلا یافت،دشمن از ظهور آثار شکستگی در سیمای سیدالشهداء نوشته است: "بان الانکسار فی وجه الحسین علیه السلام". 🔻چه می شود که ما آرام دل ولی زمانمان باشیم و کدام مقصد و هدف از این بلند تر خواهد بود؟ اگر ما چنین باشیم به قافله سالار ماسوی الله خدمت کرده ایم و بالطبع خدمتی به کل بشریت و غیر بشریت،از آسمان ها و سیارات و کهکشان ها تا دریاها و ماهی ها و شن ها و صدف ها... لکن اعمال ما چنان که در قلب مبارکش منقش می شود و صفحه ی هستی را هر دم ورق می زند و جز حسرت از قاموس ما بر وجود مبارکش نقش نمی بندد. چرا از این حسرت نمردیم و این روایت هیچگاه ما را تکان نداد و از شوق نمردیم که بلکه ما نیز راهی از شبکه های وجودی مان به آن باز کنیم، آنجا که فرمود: عَنْ الصادق ع: لَا بُدَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ مِنْ غَيْبَةٍ وَ لَا بُدَّ لَهُ فِي غَيْبَتِهِ مِنْ عُزْلَةٍ وَ نِعْمَ الْمَنْزِلُ طَيْبَةُ(مدینه)وَ مَا بِثَلَاثِينَ مِنْ وَحْشَةٍ.(کافی ج 1ص340) سی نفر که مرحم زخم های او هستند. با او هستند، در محضر او و از شهود و درک محضر او به لایه های بی نهایت توحید نفوذ می کنند. 🔻و اما نکته ی بسیار مهم اربعینی است که پیش رو داریم و قطعا می توانیم در آن حرکت موثری رقم بزنیم. از بیستم شعبان تا عید فطر چهل روز است که از بهترین مواقع برای اربعینیات است. بیاییم در این چهل روز علاوه بر اربعین مراقبه ای و ترک صد در صد گناهان و کنار گذاشتن زخم کردن قلب صاحبمان یک کار،یک توسل،یک خدمت به خلق موثر و ثابت در این چهل روز فقط و فقط وفقط به نیت ظهور او و التیام قلب او انجام دهیم. که قطعا "وفی ذلک فرجکم"، چرا که صادق آل محمد علیه السلام فرمود: َ لَوْ أَدْرَكْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَيَّامَ حَيَاتِي(غیبت نعمانی) اگر او را درک می کردم تمام عمرم را خدمت او می کردم... بلکه در این چهل روز که عمده ی آن را روزه هستیم زَبد رابی وجودمان فنای در دریای بیکران حقیقت و لطف امام اباصالح المهدی ارواحنا له الفداء گردد. #اربعین_التیام المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

‍ ‍ ‍ ‍ ای دیده ی فغان زده ی محزون من! گاهی او باش... به خود طعم بی انتهای هستی از ورای نیستی را بچشان، و خودت را میهمان لَمَعان حقیقتت گردان. چه روزها گذشت که تو در حسرت خویشتن جستجوی دیگران کردی گاهی بگذار مدهوش نغمه ی آن تلألو بی کرانِ مکتوم باشی... و تو آن چشمان راز آلود بی کران که خالق هستی از آن بر خویش می نگرد باش آن چشم ها و آن چشم ها و افسانه ی راز آلود آن چشم ها... ترکیز شهودت از مظاهر را بر همان هایی استوار کن که او نظاره گر آن هاست. گاهی دنبال تلاقی و انطباق با محل نگاه های او باش. در این شوره زار حملات شیاطین برای تصرف و به بند کشیدن تو و نگاه هایت،هر آنچه می دانی او در این دنیای مندمج از درک مکان نظاره گر آنست تو هم نظّاره گر آن باش لا اقل این ابتدای سفر تو به سرزمین نیستی هاست... چشمان او روزی دوبار بر بستر زخم آلود کربلا سیل خون از خویش روان می کند تو نیز بنشین و چیزی بخوان که هم نگاه و هم گوش و هم کلام او هم اشک و هم خون او باشی. دیدگان او سالهای مدیدی است به قوت تربت حسین علیه السلام در نماز ها ،خرق حجاب های هفتگانه می کند ، تو نیز نمازی بخوان که از دریچه های وجودت ترنم تربت افلاکی حسین انخراط در مسلک اهل شهود برایت رقم بزند. او روزها مسافر ظاهر و باطن حرم اجداد طاهرینش می شود و نظاره گر قبه های آسمانی و ستون های عمود از نور تا سینه ی آسمان ها می گردد، تو نیز که حال دستت کوتاه از سفره ی سفرهای درون است،نظاره گر تصویر این اعتاب مقدسه باش. قرآن و تجلی آن حقیقت پر طمطراق و کثرت زدا.کتابی که او هر روز خودش را از صفحات آن به تماشا می نشیند و با قرائت آن ترقی هستی و تزاید مجلا بودن عدم ها را در کوره ی ولایت مقدر می سازد. تو نیز قرآن بخوان و از نردبانی که لایه های آن تو را به محشر پر چکاکاک ظهور واقعیت ها روانه میسازد بالا برو... و شب ها یقین کن که اگر از خویش برون آمدی و کمر همت برای رحیل به افلاک بستی، وعده گاهی قطعی برای تلاقی رد نگاه تو با دیدگانی که خدا از آن بر هستی نظر می کند در هَمَیان فقیرانه ات خواهی یافت. آسمان ها شب ها او قبل از برخواستنش برای اقامه ی حقیقت هستی و ردّ امانت الهی به آسمان ها و ماه و ستاره ها نظر می کند. اگر اهل شب و آسمان باشی حتما درکی عمیق از آن تلاقی روحانی و بی مرز خواهی داشت و کهکشانی از روح و تجرد بر پلک های تشنه ی خویش به ارمغان خواهی آورد... إِنَّ في خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْباب (190 آل عمران) #عین_الله_ناظره #ابا_صالح_المهدی المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor