أَلْهَاكُمُ التَّكَاثُرُ. حَتَّى زُرْتُمُ الْمَقَابِرَ؛ أَلْهَا در لغت یعنی توجه شما را از چیزی که مهم است به چیزی که اهمیت ندارد بردن. تکاثر شما را مشغول کرد از امر مهم به یک چیز بیخود و آنقدر هم ادامه می‌دهید تا با سر وارد قبر شوید. تنها راه رفع این تکاثر و غفلت از حق، ارتباط با چشمه کوثر و ساقی کوثر است. وَ أَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِی الْأَرْضِ؛ بدانید قاعده ی خلقت این است که آنچه حق است در این زمین می‌ماند. ♦️ حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها؛ رازگشای سرّ انسان جلسه ی سوم، فاطمیه ی دوم ۱۴۴۱ @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

در ما خبریست که از آن بی خبریم... المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

أَفَمَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ تَقْوَىٰ مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانٍ خَيْرٌ أَمْ مَنْ أَسَّسَ بُنْيَانَهُ عَلَىٰ شَفَا جُرُفٍ هَارٍ فَانْهَارَ بِهِ فِي نَارِ جَهَنَّمَ(۱۰۹/ توبه) سوال می‌کند آن کسی بهتر است که بنیان وجودش را بر تقوا، حق و پیروی از حق گذاشته یا آن کسی که شاکله و بنیان و اساس وجودش را لبه ی یک پرتگاهی ساخته که در حال سقوط است و هر لحظه میخواهد او را در آتش جهنم بیاندازد. نظامی که اهل بیت علیهم السلام ندارد، امیرالمومنین علیه السلام ندارد، ولایت امام زمان علیه السلام را ندارد، نظامی است که از ابتدا بازنده است ولو اینکه یک زبد رابی، روی آن بیاید. ♦️ حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها؛ رازگشای سرّ انسان جلسه ی سوم، فاطمیه ی دوم ۱۴۴۱ @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

پیش شرط جلوه ی استاد... ♦️المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

‍ [ادامه خطبه ۱۹۸ نهج البلاغه و فرمایش امام علی علیه السلام در مورد اهمیت و ویژگیهای قرآن کریم] وَ شِفَاءً لا تُخْشَى أَسْقَامُهُ؛ و داروى شفابخشى است که با وجود آن، بیماریها وحشت نیاورد، قرآن کتابی است که عین خیر و آرامش است، عین درمان است. وَ عِزًّا لا تُهْزَمُ أَنْصَارُهُ، و[این کتاب] قدرتى است که یاورانش شکست نپذیرند، انصار القرآن شکست نمی‌خورند چون قلبهایشان مانند زبر الحدید (پاره های آهن) می شود. شجاع می شوند. علت عظمت و بزرگی شهید عزیز ما سردار سلیمانی به این علت بود که، ایشان با قرآن و با مقام ولایت ارتباط داشتند. کسی که می خواهد عزیز باشد و ثقل وجودی پیدا کند، باید اهل قرآن باشد. وَ حَقًّا لا تُخْذَلُ أَعْوَانُهُ؛ و حقّى است که مددکارانش بى یار و یاور نمانند، کسی که با قرآن ارتباط دارد، عزیز است هرچند که سرش بالای نی رود. بالای نی قرآن می‌خواند و عجائبی به پا می کند و ۱۴۰۰ سال ماندگار می شود. ما نباید دنبال چیز خاصی باشیم. از قرآن بهره ببریم، اگر نیاز شد چیزهای دیگر خودش می آید. امام باقر علیه السلام می‌فرمایند: مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ وَرَّثَهُ اللَهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَمْ. (أعلام الدین : ۳۰۱)؛ هر کس عمل کند به دانسته‌های خود، خداوند علم به آنچه را که نمی داند به او عنایت خواهد فرمود. قدم به قدم باید جلو رفت تا به مراحل بالاتر رسید. فَهُوَ مَعْدِنُ الایمَانِ وَ بُحْبُوحَتُهُ؛ قرآن معدن ایمان و اصل آن است. مرکز و معدن ایمان است. و یَنابیعُ العِلمِ وَ بُجُورُهُ چشمه های دانش و دریاهای علوم است در قرآن است، باید ارتباط مستمر و مداوم پیدا کنیم تا به این علوم دست پیدا کنیم. کسی که می خواهد وسعت وجودی پیدا کند و در مدارج هستی و طبقات وجودی انسان کامل در عوالم غیبی و به سمت لقاءالله حرکت کند، به بحور علم احتیاج دارد. وَ ریاضُ العَدلِ وَ غُدرانُهُ؛ سرچشمه عدالت، و نهر جاری عدل است. کسی که می خواهد به حقیقت عدل نگاه کند به قرآن رجوع کند تا ولی الله کم کم با او حرف بزند، و حقیقت ولایت و عدل که در اهل بیت علیهم السلام متجلی است، به مرور برای او واضح شود. وَ أَثَافِیُّ الْإِسْلَامِ وَ بُنْیَانُهُ؛ و پایه هاى اسلام و ستون هاى محکم آن است، کسی که شاکله ی او بر اساس بنیان شیاطین چیده شده، با کسی که شاکله ی او بر اساس قرآن است تفاوت دارد. وَ أَودیَهُ الحَقَّ وَ غَیطانُهُ؛ و نهرهای جاری زلال حقیقت و سرزمین های آن است. همه ی این تاکیدها به این دلیل است که ما از آن استفاده کنیم. وَ بَحْرٌ لَا یَنْزِفُهُ الْمُسْتَنْزِفُونَ؛ دریایى است که تشنگان آن، آبش را تمام نتوانند کشید. فرمود علمای قرآنی از قرآن سیر نمی شوند. هر چقدر استفاده کنند انتها ندارد، پیامبر و اهل بیت علیهم السلام در حد خود از قرآن بهره می برند، یك انسان معمولی هم در سطح خود بهره می‌برد. وَ عُیُونٌ لَا یُنْضِبُهَا الْمَاتِحُونَ؛ و چشمه اى است که آبش کمى ندارد، وَ مَنَاهِلُ لَا یَغِیضُهَا الْوَارِدُونَ؛ آبشخورى است که هر چه از آن آب برگیرند، فروکش نکند. وَ مَنَازِلُ لَا یَضِلُّ نَهْجَهَا الْمُسَافِرُونَ، و منزلهایى است که مسافران، راه آن گم ننمایند، وَ أَعْلَامٌ لَا یَعْمَى عَنْهَا السَّائِرُونَ؛ و نشانه هایى است که از چشم روندگان پوشیده نماند. قرآن مانند پرچم های بزرگی است که در راه است که همه آن را می بینند و گم نمی شوند. وَ [إِکَامٌ] آکَامٌ لَا یَجُوزُ عَنْهَا الْقَاصِدُونَ؛ و پشته هایى است که قصدکنندگان از آن درنگذرند. جَعَلَهُ اللَّهُ رِیّاً لِعَطَشِ الْعُلَمَاءِ؛ خدا قرآن را فرو نشاننده عطش علمى دانشمندان قرار داده است. طبق سخنان اهل بیت علیهم السلام ابتدا حق قرآن را ادا کنید، سپس از علوم دیگر استفاده کنید. و اگر می خواهید از علوم دیگر بهره ببرید، برای فهم قرآن باشد. وَ رَبِیعاً لِقُلُوبِ الْفُقَهَاءِ؛ و باران بهارى براى قلب فقیهان است، فقیه کسی است که جامع الشرایط موضوعات دینی و معنوی است و دارای حقیقت باطنی می باشد. فقهای کنونی سعی دارند بیشتر طرف استنباط های قرآنی بروند نه اینکه بی تفاوت به روایات بشوند. وَ مَحَاجَّ لِطُرُقِ الصُّلَحَاءِ؛ و راه گسترده و وسیع براى صالحان است. وَ دَوَاءً لَیْسَ بَعْدَهُ دَاءٌ؛ و قرآن دارویى است که با آن بیمارى وجود ندارد. وَ نُوراً لَیْسَ مَعَهُ ظُلْمَة؛ و نورى است که با آن تاریکى یافت نمى شود. این روایت ادامه دارد ولی ما تا همین جا اکتفا می کنیم. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و پنجم (ربط باطنی با دریای بیکران قرآن کریم و آغاز بیان شرایط استفاده از قرآن) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive

‍ نوشتن کهکشان نیستی برای من همچون قطره ی شرابی نجس بود که برای تطهیر خویش خود را غرق در اقیانوسی بی پایان می کرد. در مدت نوشتن کتاب با عجائب بسیاری روبرو شدم، چه در رویا چه در بیداری و غیر آن... اما نباید گفت و نباید نوشت لکن این را باید گفت که برایم روشن شد که اگر دوست دار اولیای الهی باشی ولو اینکه قدمی از قدمی هم برنداشته باشی،خدای علی اعلی گمان مردم را نسبت به تو تغییر خواهد داد. این متن را می نویسم تا بدون هرگونه شکست نفسی یا تواضع این را مکتوب کرده باشم تا همگان بدانند آیت الله سید علی قاضی ره مردی آزاد،رهیده،مستقیم و مجرد از تمام تعینات و رنگ کائنات گشته بود و اگر بیچاره ی ای خوار و خفیف همچون من زندگی او را به رشته ی تحریر درآورده باشیم هیچ ربط و دخلی به او نخواهیم داشت. ساحت حقایق را نباید با ساحت مفاهیم مشوب و مخلوط کرد و نباید پنداشت هر کس قلم برمی دارد و از بزرگی می نویسد چیزی در توبره دارد و خود کتل پیموده و راه رفته است. چه بسیار بزرگوارانی که از ایران به نجف آمدند و به دنبال دیدن حقیر بودند و در همان حین که سرمست احوالات الهی مرحوم قاضی بودند خبر نداشتند که نویسنده ی مفلوک خود در قعر پیچش چاه های جهنمی دنیا در حال خفقان است. نجف که می آیید زمان گرانبهای خود را صرف توجه به این و آن نکنید.به سلطان ولایت برسید که او شما را کارداشته است که صدایتان کرده و آمده اید. ناگفته نماند که باید از خدای متعال سپاس گزار بود که کهکشان نیستی در این مدت به چاپ سی ام رسیده است و این نشان از بزرگی و کرامت سلطان سریر ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام و شاگرد به حق مکتب او یعنی مرحوم قاضی دارد. زمانی که انگیزه ی نوشتن این کتاب در این وجود تاریک جرقه می زد دائما نگران این بودم که این قلم ناپاک اجازه ی نوشتن از وجودی سراسر پاکی و سلام و روحانیت را نداشته باشد. لذا امر موکول به دو استخاره شد. پاسخ استخاره ی اول را نباید گفت،چرا که موجب تصور به گنده گویی و قضایایی از این دست خواهد شد. اما ذکر کوتاه ماجرای استخاره ی دوم بخاطر جایگاه مقدس و امیدم به مکان آن خالی از لطف نیست. از یاد نخواهد رفت که با چه اضطراب قلبی در حرم سلطان علی بن موسی الرضا سلام الله علیه به دنبال رهایی و خالی کردن شانه از فکر این کار بودم فلذا پنج مرتبه حضرت را قسم دادم و عرض کردم بنا دارم از سید علی قاضی ره بنویسم و در کتاب به احوالات مردان دیگری که در این راه بوده اند اشاراتی داشته باشم و جواب هر آنچه بود روی چشم خواهم گذاشت.... قرآن را باز کردم و آیه ی زیر را در برابرم دیدم: رِجَالٌ لَّا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَلَا بَيْعٌ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَإِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ ۙ يَخَافُونَ يَوْمًا تَتَقَلَّبُ فِيهِ الْقُلُوبُ وَالْأَبْصَارُ (۳۷-نور). دیگر سخنی باقی نمانده بود و باید کار آغاز می شد و این قطره ی نجس باید خود را در آن دریا غرق میکرد... در آخر از شما میخواهم دوستانتان و هرآنکس که گمان می کنید خواندن این کتاب او را به باطن نجف اشرف و حقیقت ولایت متصل می کند زیر این مطلب فرا بخوانید و اگر تجربه ای از خواندن کتاب دارید با دیگران به اشتراک بگذارید. اما یادتان باشد نویسنده ی کتاب تهی تر از چیزی است که گمان کرده یا می کنید و ربطی به حقایقی که مفاهیم آن را نوشته است ندارد.این را اکیدا بدون هر گونه مجامله در برابر مولی الموحدین علی علیه السلام می نویسم تا رفع شبهه شده باشد. لینک اینستاگرام🔻 https://www.instagram.com/p/CZqJo7woshH/?utm_medium=copy_link بنده تمام نظرات را خواهم خواند لکن از دوستان بزرگواری که توان دارند درخواست میکنم اگر کسی سوالی داشت که حقیر بخاطر گرفتاری ها نمی توانم پاسخ دهم پاسخ ایشان را بدهید و نهایتا طلب دعای بسیار برای طی مسیر نوشتن کتاب ملاحسینقلی همدانی دارم که به دعاهای دوستان امیدوارم... م.ه.ا نجف اشرف ♦️المکتوبات فی النجف الاشرف @sholeye_toor

‍ ✨شرایط و آداب ارتباط و بهره وری از قرآن کریم: اولین شرط، تَعَلُّمُ القُرْآن است. یعنی یادگیری قرآن و بعد مقدمات عربی و تفسیری که به درک معانی کمك می کند. چند روایت درباره اهمیت موضوع خدمت شما عرض می کنم. ✨رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: تَعَلَّمُوا کتابَ اللّه ِتبارکَ و تعالى؛ فإنّهُ أحسَنُ الحَدیثِ و أبلَغُ المَوعِظَةِ، و تَفَقَّهُوا فیه فإنّهُ رَبیعُ القُلوبِ. و استَشفُوا بنُورِهِ فإنّه شِفاءٌ لِما فی الصُّدورِ و أحسِنُوا تِلاوَتَهُ فإنّهُ أحسَنُ القَصصِ. (تحف العقول : ۱۵۰) کتاب خداوند تبارک و تعالى را بیاموزید؛ زیرا که آن نیکوترین سخن و رساترین اندرز است و قرآن را بفهمید؛ زیرا که آن بهار دلهاست. و از نور آن شفا جویید؛ زیرا که آن شفابخش بیماری‌هاى سینه هاست و آن را نیکو تلاوت کنید؛ زیرا که آن بهترین داستان (تاریخ) است. برای یادگیری قرآن وقت بگذاریم، تا به آن نتایجی که در کلام امیرالمومنین علی علیه السلام آمده، دست پیدا کنیم. تدبر لفظی ظاهری، لازم است، اما به این معنا نیست که تلاوت را رها کنیم. تلاوت و ارتباط انس برای خود کلاس جداگانه ای دارد. برای ارتباط با قرآن باید وقت گذاشت. این درست نیست که یك صفحه می خوانم و روی آن تدبر می کنم، چون تا زمانی که فکر و خیال راه نیافتاده است، نمی شود به تدبر باطنی دست پیدا کرد، این در صورتی امکان دارد که روی مقدمات قرآن وقت و زمان کافی بگذاریم. واستَشفُوا بنُورِهِ فإنّه شِفاءٌ لِما فی الصُّدورِ و أحسِنُوا تِلاوَتَه، و از نور آن شفا جویید؛ زیرا که آن شفابخش بیماری‌هاى سینه هاست و آن را نیکو تلاوت کنید، یادگیری قواعد تجویدی خوب است، اما نه به معنای اینکه آنقدر روی این مسأله حساس شویم که دیگر نتوانیم با قرآن ارتباط پیدا کنیم. پس زیاده روی در توجه به قواعد تجویدی نباید مانع ارتباط با قرآن شود. فإنّهُ أحسَنُ القَصصِ ، زیرا که آن بهترین داستان (تاریخ) است ، تلاوت احسن یعنی اینکه سعی کند تلاوتش حزین باشد، یا زمانی که قرآن می خواند حالات خود را با حالات آیات قرآن منطبق کند نه اینکه صرفا به مخارج حروف بپردازد. ✨پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند: القرآنُ مَأدُبَةُ اللّه، مَأدَبَتَهُ مَا استَطَعتُم (بحار الانوار: ۹۲/۱۹ /۱۸ .) قرآن ادبستان الهی است. پس تا آنجا که میتوانید از این ادبستان بیاموزید. یعنی کسی که قرآن را یاد بگیرد، به نقشه ی گنجی دست پیدا کرده است، که او را به سمت گنج راهنمایی می کند. کسی که سر سفره قرآن بنشیند، مودب بار می آید. تا می توانید قرآن را یاد بگیرید به جای این که وقت خود را صرف امور بیهوده کنید، وارد لایه های قرآنی شوید، تا بتوانید به نتایج بلند برسید. ✨پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند(کنز الاعمال): إن أرَدتُم عَیشَ السُّعَداءِ و مَوتَ الشُّهَداءِ و النَّجاةَ یَومَ الحَسرَةِ و الظِّلَّ یَومَ الحَرورِ و الهُدى یَومَ الضَّاللَةِ فَادرُسُوا القرآنَ ؛ فإنّهُ کلامُ الرَّحمنِ. (بحار الانوار:۹۲/۱۹/۱۸ ) اگر زندگى نیکبختان و مُردن شهیدان و نجات در روز حسرت و داشتن سایه در روز سوزان و هدایت در روز گمراهى را مى‌خواهید، قرآن را یاد بگیرید؛ زیرا که قرآن، سخن خداوند مهربان است. متاسفانه ما به قرآن به عنوان یك معجزه و حقیقت مکتوب امیرالمومنین علی علیه السلام نگاه نکردیم. حداقل کاری که می توانیم انجام دهیم این است که قرآنی تهیه کنیم که یك طرفش متن قرآن را دارد و کنارش برخی از لغاتش را آورده است و طرف دیگر هم یك تفسیر خیلی جزئی دارد. هنگامی که آن را می خوانم روی لغاتی که نمی دانیم علامت گذاشته و به مرور روی آن کار کنیم. چشم را عادت بدهیم. و حِرزٌ مِن الشَّیطانِ و رُجحانٌ فی المیزانِ؛ "و مایه حفظ از شیطان و سنگینى ترازو[ى اعمال] است." میزان، حقیقت امیرالمومنین است و چیزی که در آن جا در خورِ شأن حضرت است و وزن دارد قرآن کریم می‌باشد. ♦️بحث کنترل خیال سال ۱۳۹۹ جلسه ی بیست و پنجم (ربط باطنی با دریای بیکران قرآن کریم و آغاز بیان شرایط استفاده از قرآن) @sholeye_toor فایل کامل جلسات🔻 t.me/esfahani_archive