صَلاح از ما چه می‌جویی؟ که مستان را صَلا گفتیم به دورِ نرگسِ مستت سلامت را دعا گفتیم درِ میخانه‌ام بُگشا که هیچ از خانقه نَگشود گَرَت باور بُوَد ور نه سخن این بود و ما گفتیم من از چشمِ تو ای ساقی خراب افتاده‌ام لیکن بلایی کز حبیب آید هِزارش مَرحَبا گفتیم اگر بر من نَبَخشایی پشیمانی خوری آخر به خاطر دار این معنی که در خدمت کجا گفتیم قَدَت گفتم که شمشاد است بس خِجلَت به بار آورد که این نسبت چرا کردیم و این بُهتان چرا گفتیم جگر چون نافه‌ام خون گشت کم زینم نمی‌باید جزای آن که با زلفت سخن از چین خطا گفتیم تو آتش گشتی ای حافظ ولی با یار درنگرفت ز بدعهدیِّ گُل گویی حکایت با صبا گفتیم ▪︎حافظ 🦜🕊 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

✾ٖٖٖٖٓुؔ حکایتی از بایزید بسطامی حکایت کنند که: دوستی از دوستان خدا که او را بایزید بسطامی قدس‌سره می‌گفتند و او چهل و پنج بار به حج رفته و در هر روز یک بار قرآن را ختم می‌کرد. هنگامی که بر بالای کوه عرفات رسیده بود، نفس او، او را گفت: چه کسی هست مانند تو ای بایزید؟! چهل و پنج حج گذارده و ده هزار بار قرآن را ختم کرده‌ای. بایزید که این سخن را از نفس خود شنید فی‌الحال به بانگ بلند گفت: کیست که چهل و پنج حج را به گرده نانی از من بخرد؟ مردی گفت: من می‌خرم. بایزید گرده نان را از آن مرد گرفت پیش سگی انداخت و سگ آن را بخورد. پس بر نفس خود سخت گرفت و داخل مملکت روم شد. در آنجا به راهبی برخورد، راهب دست او را گرفت و به خانه‌ی خود برد. در خانه جایی برای او خالی کرد و بایزید در آنجا به عبادت خدا مشغول می‌شد. راهب تا یک ماه هر روز، صبح و شب با خوردنی و آشامیدنی پیش او می‌رفت. پس از یک ماه بایزید روزی نفس خود را گفت: من می‌خواهم تو را بشکنم، چرا شکسته نشوی؟ "بخش اول" 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

✾ٖٖٖٖٓुؔ قبض و بسط عرفانی سالک در بسط به حق متعال و در قبض به عیوب خود توجه پیدا می‌کند. قبض ( گرفتگی روحی ) به سالک دست می‌دهد تا او متواضع و سر شکسته شود. بسط می‌آید تا او اوج گیرد و از سر کون و مکان برخیزد. قبض برای بروز و ظهور آثار نفس است که سالک بدان‌ها توجه پیدا کند و در صدد تزکیه برآید. بسط برای افناء نفس است بدین معنی که حدود سیر و صعود خود را ببیند. "قبض و بسط" سالک را به مقام شامخ انسانیت آشنا و به کمال مطلوب می‌رساند. خداوند متعال وقتی بخواهد بنده‌ای را به کمال برساند و به خود نزدیک سازد، او را در قبض و بسط سیر می‌دهد. نهایت قبض و بسط وصول به حق و برگشت به اوست عزّ اسمه. این آیه شریفه نیز از همین معنی حکایت می‌کند : « و الله يقبض و يبسط و إليه ترجعون » مقامات‌معنوی ترجمه و تفسیر منازل‌السائرین خواجه‌عبدالله‌انصاری 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

𔒝°❀°🎼 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

شرح داستان دقوقی و ابدال (بخش بیست و ششم) تاریخ: بهار ۱۴۰۲ مدت سخنرانی: یک ساعت و بیست و هشت دقیقه طرح بحث شرح ابیات ۱۵۳ تا ۱۵۵ کفر از نگاه مولانا (بخش اول) طرح بحث مقدمه ۱) کفر در قرآن ۱-۱) کفر در برابر شکر ۱-۲) کفر در برابر ایمان ۱-۳) کفر و شرک ۱-۴) عناصر اصلی کفر ۲) کفر از نگاه مولانا ۲-۱) اختیاری بودن کفر ۲-۲) ویژگی‌های کافر ♦️برای مشاهده متن اشعار مولانا در داستان دقوقی و ابدال، به فایل پی دی افی که همراه بخش سوم است، نگاه کنید. ♦️برای مشاهده اشعار مولانا در شرح داستان دقوقی، به فایلی که به ضمیمه همین داستان، به شما تقدیم می‌شود، نگاه کنید. 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

🔅حقیقت در این عالم، یک عطری دارد و آغاز راه، شنیدن این بوست... 📻 #دکتر_سروش 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

☑️ مصطفی ملکیان: پاداش فضیلت خود فضیلت است. پاداش فضیلت ورزی این نیست که در ازای آن چیزی دیگر به ما بدهند. مگر چیزی ارجمندتر از فضیلت ورزی هست که بتواند پاداش آن تلقی شود؟ پاداش فضیلت ورزی همین است که هستی وضعی پیش آورده است که فضیلت می ورزم، نه رذیلت. چه پاداشی از این بالاتر؟ کیفر رذیلت ورز، نیز جز این نیست که رذیلت می ورزیم. مگر بدتر از رذیلت ورزی هم چیزی هست که بتواند کیفر آن باشد؟ «آیا ماباید [...] آدم هایی [باشیم] که کار نیکی را که می کنند از سر اجبار می کنند برای اینکه آن را از ترس آتش دوزخ می کنند؟ اگر دین این است من لب به آن نمی زنم. ارزانی خودتان!» 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

💫تیر منم کمان منم... 📻 سامی یوسف 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

دردآورترین بخش مرگ 🔺 اگر بچه‌ای را از انسان بگیرند، انسان بی‌تاب می‌شود. 🔸 وقتی که خود انسان می‌خواهد از دنیا برود، "همه چیزش" را از او می‌گیرند. پدر، مادر، بستگان و آشنایانش را از وی می‌گیرند، و او داغ همه‌ این‌ها را می‌بیند. 🔸 کسی که می‌میرد، داغ همه کسانش را با هم در یک لحظه می‌بیند! داغ دوستان و اهل شهر را می‌بیند؛ داغ همه اعضای خود و همه اموالش را هم می‌بیند؛ چون وقتی انسان از دنیا می‌رود، چشم و زبانش از او گرفته می‌شود. ⁉️ کسی که دستش یا پایش فلج می‌شود یا چشمش نابینا می‌شود، چقدر ناراحت می‌شود؟ وقتی کسی از دنیا می‌رود، همه این‌ها از او گرفته می‌شود. ⁉️  کسی که جیبش را می‌زنند، چقدر ناراحت می‌شود؟ وقتی که انسان از دنیا می‌رود، همه پولش را می‌برند و همه لباس‌هایش را به زور از تنش در می‌آورند! 🔰 پس انسان باید حساب کارش را بکند. بالاترین داغ انسان در حین مرگ، داغ "فرصت" است؛ یعنی می‌گوید: "من یک فرصت توبه، استغفار و انابه داشتم، و این فرصت نیز از من گرفته شد!" و این داغ از همه داغ‌ها تلخ‌تر است. 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی

✅  خوبی بر بدی غلبه میکنه ... 👤#استاد_الهی_قمشه_ای 🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه مطالب عرفانی