📖 از وصاياى امام عليه السلام است كه آن را براى مأموران جمع‌آورى
#زكات مرقوم مى‌داشت.
مرحوم شريف رضى مى‌گويد: ما بخشى از اين نامه را در اينجا آورديم تا معلوم گردد، امام عليه السلام همواره اركان حق را به پا مى‌داشت و فرمان به عدل مى‌داد؛ در كارهاى كوچك و بزرگ؛ پر ارزش يا كم ارزش.
🗞️ نامه در يك نگاه
📜 اين وصيّت‌نامه كه امام عليه السلام همواره به دست عاملان جمع آورى زكات مى‌داد، مشتمل بر نكات بسيار دقيق و ظريف و حساب شده‌اى است كه
#ادب اسلامى و نهايت رعايت عدالت را دربارۀ همۀ مسلمين و از آن فراتر حتّى دربارۀ حيوانات نشان مى‌دهد.
در بخش اوّل اين نامه، به مأموران جمع‌آورى زكات توصيه مى‌كند كه با قصد قربت و نيّت خالصانه و تقواى الهى حركت كنند و هرگز به تهديد و تخويف متوسّل نشوند و بيش از حق الهى را از كسى نگيرند.
در بخش دوم به نكات ظريف و دقيقى در مورد نخستين برخورد با مردمى كه زكات در اموال آنهاست، اشاره مى‌كند كه آميخته با نهايت لطف و محبّت و ادب است.
در بخش سوم چگونگى جدا كردن حق اللّٰه از اموال مردم از طريق قرعه را شرح مى‌دهد تا هيچ گونه اجحافى به كسى در اين قسمت نشود.
در بخش چهارم دستورات متعدّدى مى‌دهد دربارۀ خوش رفتارى با چهارپايانى كه به عنوان زكات گرفته مى‌شوند كه برتر و بالاتر از حقوقى است كه مدعيان حمايت حيوانات اظهار مى‌كنند.
مرحوم كلينى بعد از آنكه اين نامه را از امام صادق عليه السلام از على عليه السلام نقل مى‌كند مى‌افزايد: امام صادق عليه السلام در اينجا گريست و به راوى كه بريد بن معاويه است فرمود: اى بريد به خدا سوگند كه همۀ حرمتها (بعد از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله) بر باد رفت و عمل به كتاب اللّٰه و سنّت پيغمبر صلى الله عليه و آله به فراموشى سپرده شد و بعد از شهادت اميرمؤمنان صلى الله عليه و آله، هيچ حقى در ميان مردم برپا داشته نشد.
