...نهج البلاغه | #نامه_ها ✉️ نامه 25 - ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ 📜 📃 ═══════❖•° 𑁍 °•❖═══════ ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

.

.

ترجمه فیض‌الإسلام : 📜 از وصيّتهاى آن حضرت عليه السّلام است كه (نشان مى‌دهد راه گرفتن و جمع آورى زكوة را و مهربانى با كسانيكه زكوة مى‌پردازند و آزار نرساندن به شترهائى كه بابت زكوة گرفته ميشود، و) آنرا مى‌نوشته براى كسيكه متصدّى جمع آورى زكوات قرار مى‌داد و ما در اينجا جمله‌هايى از آن وصيّت را ياد آورى كرديم تا بآن دانسته شود كه امام عليه السّلام ستون حقّ‌ را برپا مى‌داشت، و نمونه‌هاى عدل (برابرى و درستى) را در كارهاى كوچك و بزرگ و پنهان و آشكار هويدا مى‌نمود: (۱) برو با پرهيزكارى و ترس از خداى يگانۀ بى‌همتا (در گفتار و كردارت خدا را در نظر داشته باش) و (چون فرمانروا هستى) مسلمانى را مترسان (چنانكه عادت و روش حكمرانان ستمگر است) و بر (زمين و باغ) او گذر مكن در صورتيكه كراهت داشته به دلخواه او نباشد، و بيشتر از حقّى كه خدا در دارائى او دارد (امر فرموده بپردازد) از او مگير. (۲) پس چون به قبيله‌اى رسيدى بر سر آب آنها فرود آى بدون آنكه به خانه‌هاشان در آئى، بعد از آن با آرامش بسوى ايشان برو تا بين آنان بايستى؛ پس بر آنها سلام كن و درود بر ايشان را كوتاه منما (با آنان بى‌اعتنائى و كم احترامى مكن) پس از آن ميگوئى: اى بندگان خدا، دوست و خليفۀ خدا مرا بسوى شما فرستاده تا حقّ‌ و سهم خدا را از دارائيتان (زكاتى كه به اموالتان تعلّق گرفته) از شما بستانم، آيا خدا را در دارائيتان حقّ‌ و سهمى هست كه آنرا به ولىّ‌ او بپردازيد؟ (۳) پس اگر گوينده‌اى گفت: نيست (زكوة بمن تعلّق نگرفته) باو مراجعه نكن (دوباره سراغش مرو) و اگر گوينده‌اى بتو گفت: هست، همراهش برو بدون آنكه او را بترسانى و بيم دهى، يا بر او سخت گرفته او را به دشوارى وادارى؛ پس بگير آنچه از طلا و نقره بتو مى‌دهد و اگر گاو و گوسفند و شتر داشته باشد بى اجازه او نزد آنها مرو؛ زيرا بيشتر آنها مال او است، و چون نزد چهار پايان رسيدى بآنها نگاه مكن مانند كسيكه بر صاحب آنها تسلّط‍‌ دارد و نه مانند كسيكه بر او سخت گيرد، و چهار پايى را نرانده مترسان، و صاحب آنرا در (گرفتن) آن مرنجان، (۴) و مال را بدو بخش قسمت كن؛ پس (صاحب) او را مختار گردان (تا هر كدام را مى‌خواهد اختيار نمايد) پس هر گاه (يكى از آن دو را) اختيار نمود متعرّض آنچه اختيار كرده مشو (نگو چرا اين را گزيدى) پس از آن باقى مانده را دو بخش گردان، و (باز) او را مختار گردان (تا هر كدام را مى‌خواهد اختيار كند) پس هر گاه (يكى از آن دو را) اختيار نمود متعرّض آنچه اختيار كرده مشو، و همچنين پيوسته قسمت نما تا آن مقدار بماند كه حقّ‌ خدا (زكوة) در مال او مى‌باشد؛ پس (با اين گونه رفتار) حقّ‌ خدا را از او دريافت كن و اگر (گمان كرد آنچه تو بابت زكوة دريافت نموده‌اى بهتر است از آنچه او براى خود اختيار كرده، و) فسخ و بهم زدن آن تقسيم را خواست، تو فسخ كن و باز دو قسمت را در هم آميز؛ پس از آن دوباره آنچه بجا آورده بودى بجا آور تا حقّ‌ خدا را در مال او بستانى.

(۵) و شتر پير از كار افتاده و (دست و پا) شكسته و عيب دار (يك چشم و مانند آن) را (بابت زكوة) مگير (ابن ميثم «رحمه اللّه» از قطب الدّين راوندىّ‌ «ابو الحسين سعد ابن هبة اللّه ابن الحسن از بزرگان علماى اماميّه و نويسندۀ كتابهاى بسيار از آن جمله كتاب منهاج البراعة در شرح بر نهج البلاغه كه از اهل راوند «قريه‌اى بين كاشان و اصفهان» بوده و قبر او در قم جانب شرقىّ‌ حرم حضرت معصومه عليها السّلام مى‌باشد» نقل نموده كه فرموده: ظاهر فرمايش امام عليه السّلام آنست كه آن حضرت امر مى‌فرمايد به جدا كردن عيب دار پيش از آنكه آنرا بدو بخش قسمت نمايد) و (چون آنها را بابت زكوة دريافت نمودى) امين قرار مده بر آنها مگر كسيرا كه بدين او اطمينان داشته باشى (باور داشته باشى كه در گفتار و كردار طبق دستور دين رفتار مى‌نمايد) در حاليكه بمال مسلمانان درستكار باشد تا آنكه آنرا به فرمانروايشان برساند و او بين آنان پخش نمايد و بر آنها نگهدار مگردان مگر درستكار و مهربان كه درشتى نكرده بسختى نراند و نرنجاند و خسته نگرداند، (۶) پس آنچه نزد تو گرد آيد زود بسوى ما فرست تا آنرا به جائى كه خداوند امر فرموده صرف نماييم و چون آنها را امين تو (براى آوردن نزد ما) گرفت باو سفارش كن كه بين 🐫 شتر و بچّۀ شير خواره‌اش جدائى نيندازد، و شيرش را بسيار ندوشد كه به بچّه‌اش زيان رساند، و با سوارى آنرا خسته و وامانده نسازد، و در دوشيدن و سوارى بين آن و شترهاى ديگر برابر رفتار نمايد (نه آنكه شير يكى را دوشيده همۀ راه را بر يكى سوار شود) (۷) و بايد آسايشِ خسته را فراهم ساخته آنرا كه پايش سوده و از رفتن ناتوان گرديده به آرامش و آهسته براند و آنها را به بركه‌ها و آبگاههائى ⛲ وارد سازد كه شترها بر آنها مى‌گذرند، و آنها را از زمين گياه دار به راهها (ى بى‌گياه) نبرد (تا در طىّ‌ راه چريده در رفتار توانا باشند) و بايد آنها را ساعتها (هر چند ساعت يك بار يا در چراگاهها) راحتى و آسايش دهد (تا آسوده بچرند) و بايد آنها را نزد آبهاى اندك و گياهها مهلت دهد و واگذارد تا اينكه باذن و فرمان خدا فربه و استخوان‌دار پر مغز نزد ما بيايند نه رنجيده و خسته گرديده تا آنها را بدستور كتاب خدا (قرآن كريم) و روش پيغمبرش صلّى اللّٰه عليه و آله (بين مستحقّين) تقسيم و پخش نماييم، پس آنچه گذشت براى پاداش تو (از خدا) بسيار شايان و براى هدايت و رستگاريت بسيار زيبنده است، اگر خدا بخواهد. #نهج_البلاغه_بخوانیم ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

#شرح_نامه ۲۵ نهج‌البلاغه 👇👇👇

📖 از وصاياى امام عليه السلام است كه آن را براى مأموران جمع‌آورى #زكات مرقوم مى‌داشت. مرحوم شريف رضى مى‌گويد: ما بخشى از اين نامه را در اينجا آورديم تا معلوم گردد، امام عليه السلام همواره اركان حق را به پا مى‌داشت و فرمان به عدل مى‌داد؛ در كارهاى كوچك و بزرگ؛ پر ارزش يا كم ارزش. 🗞️ نامه در يك نگاه 📜 اين وصيّت‌نامه كه امام عليه السلام همواره به دست عاملان جمع آورى زكات مى‌داد، مشتمل بر نكات بسيار دقيق و ظريف و حساب شده‌اى است كه #ادب اسلامى و نهايت رعايت عدالت را دربارۀ همۀ مسلمين و از آن فراتر حتّى دربارۀ حيوانات نشان مى‌دهد. در بخش اوّل اين نامه، به مأموران جمع‌آورى زكات توصيه مى‌كند كه با قصد قربت و نيّت خالصانه و تقواى الهى حركت كنند و هرگز به تهديد و تخويف متوسّل نشوند و بيش از حق الهى را از كسى نگيرند. در بخش دوم به نكات ظريف و دقيقى در مورد نخستين برخورد با مردمى كه زكات در اموال آنهاست، اشاره مى‌كند كه آميخته با نهايت لطف و محبّت و ادب است. در بخش سوم چگونگى جدا كردن حق اللّٰه از اموال مردم از طريق قرعه را شرح مى‌دهد تا هيچ گونه اجحافى به كسى در اين قسمت نشود. در بخش چهارم دستورات متعدّدى مى‌دهد دربارۀ خوش رفتارى با چهارپايانى كه به عنوان زكات گرفته مى‌شوند كه برتر و بالاتر از حقوقى است كه مدعيان حمايت حيوانات اظهار مى‌كنند. مرحوم كلينى بعد از آنكه اين نامه را از امام صادق عليه السلام از على عليه السلام نقل مى‌كند مى‌افزايد: امام صادق عليه السلام در اينجا گريست و به راوى كه بريد بن معاويه است فرمود: اى بريد به خدا سوگند كه همۀ حرمتها (بعد از پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله) بر باد رفت و عمل به كتاب اللّٰه و سنّت پيغمبر صلى الله عليه و آله به فراموشى سپرده شد و بعد از شهادت اميرمؤمنان صلى الله عليه و آله، هيچ حقى در ميان مردم برپا داشته نشد.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

در پايان اين نامه، به هدف نهايى اشاره كرده و مى‌فرمايد: «هدف اين است كه آنها را مطابق دستور خداوند و سنّت پيغمبرش صلى الله عليه و آله (در ميان نيازمندان) تقسيم كنيم (بى آنكه منافع شخصى در آن وجود داشته باشد)»؛ (لِنَقْسِمَهَا عَلَىٰ‌ كِتَابِ‌ اللّٰهِ‌ وَ سُنَّةِ‌ نَبِيِّهِ‌ صلى الله عليه و آله) آن گاه اضافه مى‌كند: «عمل به اين برنامه پاداش تو را بيشتر و #هدايت تو را افزون‌تر خواهد كرد إن شاءاللّٰه»؛ (فَإِنَّ‌ ذَلِكَ‌ أَعْظَمُ‌ لِأَجْرِكَ‌، وَ أَقْرَبُ‌ لِرُشْدِكَ‌، إِنْ‌ شَاءَ‌ اللّٰهُ‌) #نهج_البلاغه_بخوانیم ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

🎞️ بیاناتی پیرامون ضرورت اهتمام به تعلیم و #تربیت اسلامی در تمام افراد اجتماع 💬 ضرورت برنامه‌ریزی طبق اقسام سه‌گانه‌ی مردم در حدیث کمیل (حکمت ۱۳۹ نهج البلاغه) 🔹 فرمایش شهید ثانی (رضوان الله تعالی علیه) در کتاب منیة المرید پیرامون واجب بودن آموزش دین با استفاده از آیه‌ی شریفه: «يا أَيُّهَاالَّذين آمَنُوا‌ قُوا أَنْفُسَكُم وَ أَهْليكُم ْناراً»؛ (تحریم :۶) 🗓️ ۹۴٫۳٫۷ ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

🎞️ در تمامی نمازهای جمعه از ماجرای سقیفه به مردم بگویید. 🎙️ آیت الله #جوادی_آملی حفظه‌الله‌تعالی: امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) در نامه هفتاد و پنج مجموعه مبارک « تمام نهج البلاغه» است، فرمود: در تمام روزهای جمعه برای مردم بخوانید که در سقیفه چه گذشت، من چرا ساکت شدم، من چرا رفتم امضاء کردم، چه جور شد من رفتم امضاء کردم... #امام_زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه #فاطمیه ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

📖 متن خطبه حضرت زهرا سلام الله علیها + سؤالات مسابقه #امام_زمان عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه #لبیک_یا_خامنه_ای #فاطمیه ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────