صبح امروز؛ 💢رهبر معظم انقلاب اسلامی از نمایشگاه توانمندی‌های تولید ایرانی بازدید کردند 🔶رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه‌ای، از نمایشگاه توانمندی‌های تولید ایرانی که در حسینیه امام خمینی (ره) برپا شده است بازدید کردند. 🔶در این نمایشگاه، تولیدات داخلی کشور، با محوریت شرکت‌های دانش‌بنیان و زنجیره‌ی تامین تولید در ۴۰ غرفه ارائه شده است. 🔶این برنامه هم‌اکنون درحال برگزاری است و اخبار تکمیلی متعاقبا ارسال خواهد شد. https://dnws.ir/002iT3 @defapress_ir

يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ (مِنْ) كُلِّ شَرٍّ اى خدايى كه از او اميد هر خير و احسان دارم و نزد هر شرى از خشم او ايمنى مى‏ جويم يَا مَنْ يُعْطِي الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ سَأَلَهُ‏ اى آنكه عطا مى ‏كنى بسيار را به كم اى آنكه هر كه سؤال كند عطا مى‏ كنى يَا مَنْ يُعْطِي مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً اى آنكه به هر كه سؤال نكند و تو را هم نشناسد باز از لطف و رحمتت عطا مى ‏كنى أَعْطِنِي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ خَيْرِ الدُّنْيَا وَ جَمِيعَ خَيْرِ الْآخِرَةِ عطا فرما مرا كه از تو درخواست مى ‏كنم جميع خوبيهاى دنيا و جميع خوبيهاى آخرت را وَ اصْرِفْ عَنِّي بِمَسْأَلَتِي إِيَّاكَ جَمِيعَ شَرِّ الدُّنْيَا وَ (جَمِيعَ) شَرِّ الْآخِرَةِ و دفع فرما از من به درخواستم از تو جميع شرور دنيا و آخرت را فَإِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَيْتَ وَ زِدْنِي مِنْ فَضْلِكَ يَا كَرِيمُ‏ زيرا عطاى تو بى‏ نقص است و از فضل و كرمت بهره من بيفزاى اى خداى كريم راوى گفت پس گرفت حضرت محاسن شريف خود را در پنجه چپ خود و خواند اين دعا را به حال التجا و تضرع به حركت دادن انگشت سبابه دست راست پس گفت بعد از اين‏: يَا ذَا الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ يَا ذَا النَّعْمَاءِ وَ الْجُودِ يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النَّارِ اى صاحب جلال و بزرگوارى اى صاحب نعمتها و جود اى صاحب عطا و كرم به كرمت محاسنم را بر آتش دوزخ حرام گردان https://eitaa.com/mabareshtehard

بِسْمِ اللَّـهِ الرَّ‌حْمَـٰنِ الرَّ‌حِيمِ وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا ﴿١﴾ وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا ﴿٢﴾ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا ﴿٣﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا ﴿٤﴾ وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا ﴿٥﴾ وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا ﴿٦﴾ وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا ﴿٧﴾ فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا ﴿٨﴾ قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا ﴿٩﴾ وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا ﴿١٠﴾ كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا ﴿١١﴾ إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا ﴿١٢﴾ فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّـهِ نَاقَةَ اللَّـهِ وَسُقْيَاهَا ﴿١٣﴾ فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا ﴿١٤﴾ وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا ﴿١٥﴾ https://eitaa.com/mabareshtehard

اخلاق حرفه ای مدیریت در نهج البلاغه * دکتر بخشعلی قنبری دانشیار دانشگاه آزاد اسلامی‌تهران مرکزی نسبت میان اخلاق حرفه ای و مدیریت سازمانی از جمله مسایل مطرح در نهج البلاغه است. مدیریت تلاش آگاهانه ای که فعالیت‌های افراد را در جهت اهداف معینی سوق می‌دهد. زمانی تصور می‌شد که اخلاق حرفه ای در سازمان امری تشریفاتی است اما دانش و تجربه بشر در این حوزه نشان داد که چنین اخلاقی یک ضرورت بوده و وظیفه اش یافتن راه حل برای مسایل، مشکلات، معضلات، تعارضات و احیاناً بحران‌های اخلاقی در سازمان و از جمله حوزه مدیریت است. به عوان مثال اگر مدیری به این نتیجه برسد که یکی از اعضای خود را از کار و یا از مسئولیتش کنار گذارد اما دست زدن به این کار ممکن است برای سازمان سودمند ولی برای خانواده این عضو بسیار خطرناک باشد در این صورت مدیر به لحاظ اخلاقی چه باید بکند. در لابلای نهج البلاغه ارتباط تنگاتنگ اخلاق حرفه ای و مدیریت مطرح شده که نشان دهنده اهمیت زیاد این اخلاق است که نگارنده با بهره گیری از روش توصیفی- تحلیلی به این موضوع پرداخته است. بررسی مسأله ی مورد نظر در این مقاله نشان داد که بالا رفتن توفیقات و میزان بهره وری در سازمان و موجب افزایش کارایی مدیران سازمان می‌شود. اخلاق حرفه ای مدیران مانند سایر اصناف اخلاق تنها با اگاهی صرف حاصل نمی‌شوذ بلکه برای تحقق آن لازم است مدیران به برخی اقدامات عملی دست بزنند که علاوه بر کسب آگاهی‌های مربوط به حوزه ی اخلاق لازم است برخی اقدامات را به انجام برسانند که مهم ترین آنها به قرار زیر قابل بیان اند: ۱) ایجاد رابطه صمیمی‌با خدا؛ ۱) تمریت فضایل و دوری از رذایل؛ ۳) دیدار معنادار و مستمر با عالمان؛ ۴) دیدار معنادار و مستمر با اهل مروت؛ ۵) دیدار معنادار و مستمر با اهل ورع؛ ۶) دیدار معنادار و مستمر با بخشش. در کنار همه اینها مدیر سازمان باید بکوشد تا برخی از اوصاف فردی- سازمانی در سازمان به صورت ساختار درآیند تا از این طریق مدیر از تحقق این اوصاف اطمینان کامل به دست آورد. درست است که امروزه مدیریت به صورت یک کرسی دانشگاهی مطرح شده و برای خود ادبیات وسیعی دست و پا کرده است اما سابقه آن بسیار طولانی است و بشر از روزی که توانست به صورت جمعی زندگی کند با مقوله مدیریت سروکار داشت. نیم نگاهی به ادبیات مدیریتی جهان حتا باستان این نظر را به طور کامل تأیید می‌کند

. برای آنکه مدیران سازمان‌ها بتوانند اثرات قابل توجهی از خود برجای گذارند و نه تنها بر کمیت و کیفیت کار افراد بلکه بر گرایشات، طرز تلقی و نگرش کارکنان دربارۀ کار به طور کلی مؤثر افتند، لازم است که از اقدامات سلیقه ای، تقلیدی، ظنی و آزمایش و خطا پرهیز کرده و از تلاش‌های علمی، آگاهانه، منظم و با برنامه بهره گیرند. منظور نگارنده جلب توجه مدیران صرفاً به وظایف مدیریت، نظیر برنامه ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل نیست – اگرچه توجه به وظایف فوق، وقوف و اشراف کافی به آنها توسط مدیران ضرورت اجتناب ناپذیر است – بلکه منظور این است که مدیران باید ضمن به رسمیت شناختن مدیریت به عنوان یک رشته علمی‌که لازمۀ اداره ی مؤسسات امروزی می‌باشد و ضمن بهره مندی از نتایج تحقیقات علمی‌و کاربرد آنها در موسسات خود با توجه به شرایط خاص سازمانی آنها ، درباره موضوع اخلاق حرفه ای افراد نیز برخورد علمی‌و آگاهانه اتخاذ کرده از برخوردهای سلیقه ای و آزمایش و خطا که ممکن است اثرات جبران ناپذیری در پی داشته باشد دوری کنند

امروزه اهمیت مدیریت از یک سو و جریان اخلاق حرفه ای در سازمان‌های مختلف بر کسی پوشیده نیست و همگان به این نکته اذعان کرده اند و و میان سازمان، مدیریت و اخلاق حرفه ای تلازم به وجود امده و جدایی میان این سه بی هیچ تردیدی به سازمان و اعضای آن و بلکه به متعاملین این سازمان آسیب جدی وارد خواهد کرد. از این جهت می‌توان و باید این سه را همیشه با هم در نظر گرفت. زمانی بود که تصور می‌شد که وجود اخلاق حرفه ای در سازمان امری تشریفاتی است اما دانش و تجربه بشر در این حوزه نشان داد که وجود چنین اخلاقی در سازمان از حالت تعارف و تشریفات در آمده و به یک ضرورت بدل شده است. امروزه دانش مدیریت مسایل مربوط به مدیریت را بررسی می‌کند و به تناسب تحولات بشری متحول می‌شود و از آن با اصطلاح علم هفتگی یاد می‌کند. به هر حال منظور از علم در بحث علم مدیریت به معنای تجربی آن است. این واژه به دانستنیهایی اطلاق می‌شود که بر تجربه مستقیم حسی مبتنی است و در برابر همه دانستنی‌هایی قرار می‌گیرد که آزمون پذیر نیستند. با عنایت به این دگرگونی پإیری مدیریت می‌توان به اهمیت اخلاق حرفه ای در این دانش و مهارت واقف شد. اخلاق حرفه ای از جمله اصناف اخلاق کاربردی است که موظف است مسایل، مشکلات، معضلات و احیاناً بحران‌های اخلاقی در سازمان را مورد بررسی قرار دهد و در مواجهه با تعارضات احتمالی راه حل مناسب بیابد. از جمله مواردی که اخلاق حرفه ای می‌تواند در آن نقش مفید و موثری داشته باشد حوزه ی مدیریت است. به این معنا که امروزه مدیران سازمان‌ها با مسایل عدیده مواجه اند که بخش قابل توجهی از انها به اخلاق مدیریت مرتبط می‌شود و این اخلاق متکفل حل انهاست. به عوان مثال اگر مدیری به این نتیجه برسد که یکی از اعضای خود را از کار و یا از مسئولیتش کنار گذارد اما دست زدن به این کار ممکن است برای سازمان سودمند ولی برای خانواده این عضو بسیار خطرناک باشد در این صورت مدیر به لحاظ اخلاقی چه باید بکند که راه حل این تعارض در اخلاق حرفه ای قابل بررسی است.

امیرمؤمنان(ع) مدیر موفق و کارآمد را کسی می‌داند که از ظرفیت لازم برای انجام کار مدیریت برخوردار باشد. ظرفیت داری در جایی معنا دارد که انسان در برابر محرک‌های هیجانی قرار بگیرد ولی آرامش و عقلانیت خود را حفظ کند: «زَینُ المصاحبةِ الاحتمال»؛ زینت مصاحبت، تحمل است. (غررالحکم و دررالکلم، ص۴۲۰). به علاوه حفظ ادب هم می‌تواند از نشانه‌های ظرفیت داری مدیر در نظر گرفته شود. به تعبیر دیگر مدیر موفق و کارآمد کسی است که عقل او ادب به بار آورد و مواجهه با مشکلات او را از مرز ادب بیرون نبرد: «حُسنُ الأدبِ زينۀُ العَقلِ»؛ ادب نیک، زیور عقل است. (بحارالانوار، ج ۷۸، ص ۸۰ و ج ۷۴، ص ۱۱۲).

توکل امری ارادی اما اعتماد یک حالت روان شناختی است، اما از آن جهت که مقدمات اعتماد ارادی اند، مشمول باید و نباید اخلاقی و شایسته توصیه اخلاقی می‌شود. اعتماد به نفس در سایه توکل به خداوند تبارک و تعالی به وجود می‌آید و این توکل یا اعتماد به نفس در مدیران تأثیرات بسزایی دارد که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره نمود: اولاً: در مدیر عزت نفس به وجود می‌آورد؛ ثانیاً: نیازی به جز خدای بلند مرتبه نخواهد داشت؛ ثالثاً: با یاد خداوند هیچ وقت به بن بست نمی‌رسد؛ رابعاً: مدیر با اعتماد به نفس با خلاقیت و نوآوری زمینه را برای رشد و شکوفایی افکار خود و دیگران فراهم می‌سازد (اوصاف و ویژگی‌های مدیران در قرآن و نهج البلاغه: ۳۰). حضرت امیر(ع) می‌فرماید: «تَوَکَلّ علی اللهِ سبحانَهُ فَإنَّهُ قَد تَکَفَّلَ بِکفایَةِ المُتَوَکِلینَ عَلیه» (غررالحکم، ص ۳۶۳، ح ۴۴۹۳)

مدیر در نهج البلاغه نمی‌تواند به خودش هیچ توجهی نداشته باشد. امروزه مدیریت‌ها بعضی وقت‌ها مدیران را چنان مسحور خودشان کرده است که اساساً کسی به نام خودشان را نمی‌شناسند. این وضعیت به ویژه در سازمان‌هایی که از ساختار مناسب و مستحکمی‌برخوردار نیستند بسیار تشدید می‌شود، زیرا مدیر برای جبران کاستی‌های سازمان بسیاری از کارها را باید خودش انجام دهد و این امر باعث می‌شود که او فرصتی نیابد تا به خودش برسد و رابطه اخلاقی با خود برقرار کند. وقتی می‌شنویم که فلان مدیر از ساعت ۸ صبح تا ساعت ۱۰ شب مشغول کار است، ذوق زده می‌شویم و او را به خاطر این زحماتی که می‌کشد، تحسین می‌کنیم؛ غافل از اینکه این ایثارگری دست کم نشان از دو کاستی مخصوص می‌کند، که یکی ضعف ساختار و دیگری ظلمی‌است که بر خانواده می‌رود. بنابراین اگر ساختار، قوی و مناسب باشد نیازی به چنین ایثارگری نخواهد بود. این وضعیت را می‌توان با کشورهایی مقایسه کرد که نظام اداری شان دارای ساختار مناسبی است مثلاً رییس جمهور آمریکا در طول ریاست جمهوری اش مدت قابل ملاحظه ای را با خانواده اش در کمپ دیوید صرف تفریح می‌کند در حالی که در اداره کشور هم هیچ خللی به وجود نمی‌آید. اخلاق حرفه ای مطرح در نهج البلاغه چنین اجازه ای به مدیران نمی‌دهد و این ایثارگری را هم اصلاً جایز نمی‌داند بلکه آن را یکی از مصادیق ظلم دانسته و خلاف عدالت تلقی می‌کند.

موجب تقویت اخلاق حرفه ای شود. البته نیت در عبادات قربه الی الله است نه چیز دیگر. اما یکی از آثار وضعی عبادات در روح و روان انسان تقویت وجدان، وجدان کاری و اخلاق حرفه ای است. اما باید دقت شود که سازمان محل عبادت‌های طولانی نیست چرا که هر چیزی که از توجه به کار کم کند با اخلاق حرفه ای منافات دارد. اما با وجود همه اینها علی(ع) توصیه می‌کند در سازمان زمان خاصی برای نماز در نظر گرفته شود. و حضرت علی(ع) در باب مراقبت از وقت نماز می‌فرماید: «صَلِّ الصَّلاَةَ لِوَقْتِهَا الْمُوَقَّتِ لَهَا، وَ لاَ تُعَجِّلْ وَقْتَهَا لِفَرَاغ، وَ لاَ تُؤْخِّرْهَا عَنْ وَقْتِهَا لِإِشْتِغَالٍ، وَاعْلَمْ أَنَّ کُلَّ شَيْءٍ مِنْ عَمَلِکَ تَبَعٌ لِصَلاَتِکَ» (نهج البلاغه، ن ۲۷: ۳۸۵)؛ نماز را در وقت معین آن بگزار، و آن را به خاطر بیکاری پیش از وقت مگزار، و به خاطر سرگرمی‌به کاری از وقت خود تأخیر مینداز. و بدان که هر یک از اعمال تو پیرو نماز توست.

وقتی مرز ما. ‎#عشق است مهم نیست که از کدام تیر و طایفه باشی، عاشق شدن کافیست برای گذشتن و رسیدن و ‎#فداشدن... #عشق_ام_ایران