خیلی‌هاتون درباره تهیه کتاب‌های حلقه می‌پرسید: ✅تهیه کتاب‌های حلقه به عهده خودتونه، اما، ما براتون از یک کتابفروشی خوب تخفیف گرفتیم و حسابی هوای بچه‌های حلقه خودمون رو داشتیم🤩 بعد از ثبت‌نام توی حلقه، می‌تونید لینک خرید کتاب رو از کانال حلقه بردارید👌 🔰اگر درباره کتاب‌ها کمتر می‌دونید، چهار تصویر زیر رو بخونید و خلاصه و فضای هر کتاب رو متوجه بشید:

هیچ‌وقت شده است که بعد از خواندن یک کتاب، پر از حرف باشید؟ که دل‌تان بخواهد کسی، دوستی، رفیقی کنار دست‌تان باشد و درباره چیزهایی که خوانده‌اید با او حرف بزنید؟ یا مثلا شده که وقت خواندن یک کتاب، بخش‌هایی از کتاب را نفهمیده باشید و این علامت‌ سوال‌های بزرگ مانع ادامه دادن‌تان شود؟ یا هیچ‌وقت شده که درباره برداشت‌تان از کتاب شک کنید؟ که بخواهید این برداشت را برای کسی بگویید و ببینید برداشت او چه بوده است؟ اگر اهل مطالعه باشید(هرچقدر کم) حتما بارها دچار این احساسات شده‌اید. انفجار جمله‌های درهم و برهم، تحلیل‌های شخصی، ابهامات زیاد، درحین و بعد از خواندن یک کتاب برای هر کتاب‌خوانی بارها پیش می‌آید. همیشه وقتی دچار این حالت می‌شوم، تند و تند نقدهای مرتبط با عنوان کتاب را در گوگل جستجو می‌کنم. نقدها اما همه یک متن معمولی کپی شده از یکدیگر بوده‌اند. همه‌شان فاقد نگاه‌‌های شخصی و کاملا کلیشه‌ای بوده‌اند. توی این سال‌ها کمتر توانسته‌ام نقدهای خوب پیدا کنم. خیلی وقت‌ها سراغ دوستانم رفته‌ام و پیگیر شده‌ام که فلان کتاب را خوانده‌اند یا نه! به این امید که بتوانم یک هم‌زبان پیدا کنم. یکی مثل خودم، درست در نقطه پایان یک کتاب، مملو از حرف و پر از تحلیل و پیشنهاد...

این جمع را، این هم‌زبان را، این آدم اهل مطالعه را کمتر پیدا کرده‌ام. حالا اما بعد از سال‌ها، به جای یک نفر، یک جمع پیدا کرده‌ام. یک تعداد آدم که مثل خودم کتاب مشابهی را می‌خوانند، هر روز درباره محدوده‌ای که خوانده‌اند حرف می‌ز‌نند و برای بیان هیجانات ناشی از کتاب‌خواندن‌شان مثل خودم بی‌تابند... حلقه کتاب درست یعنی همین. جمع‌خوانی یک کتاب همین‌قدر شیرین است. آدم‌های مختلف با نگاه‌های مختلف، به انگیزه همراهی همديگر، با هم کتاب می‌خوانند و درباره آن حرف می‌زنند. حلقه چهارم بود، کتاب «نا» را می‌خواندیم. کتاب درباره شهید صدر بود. کلمات و جملات کتاب ابهام زیاد داشت. در بین جمع‌خوانی‌مان چند نفر بودند که گیر و گور تاریخی‌مان را حل می‌کردند. بعضی شخصیت‌ها را معرفی می‌کردند(کتاب پر اسمی بود)، و بودند دونفری که از نزدیک به واسطه خانواده‌شان شهید صدر را درک کرده بودند. راستش یکی از شیرین تجربه‌های من بود. کتاب را خوانده بودم و در این مدت، آدم‌هایی با تجربه زیسته‌شان خط به خط کتاب را رنگ واقعیت بخشیدند. کتاب را اگر تنها می‌خواندم حتما در میانه رها میکردم. چون تاریخ‌ها را درک نمی‌کردم و اسم خیلی از علما برایم آشنا نبود. چون خیلی از ابهامات گیجم می‌کرد و غم پایانی کتاب اذیتم؛ اما همراهی با یک جمع که هرکدام یک فن را حریف بودند، مرا همراه کتاب کرد. متن را برایم لذت بخش کرد. و انگیزه همراهی با ۲۰۰ نفر دیگر کمک کرد تا کتاب را تا آخر بخوانم...

علیکم به دوری از مطالعه گلخانه‌ای🤦‍♀

کتاب‌هارو توی حلقه می‌خونیم، بررسی می‌کنیم، و منصفانه نقدشون می‌کنیم.