. #بازگشت_به_مدینه یا محمد(ص) از سفر برگشته ام از سفر بی همسفر برگشته‌ام با حسین رفتم من از شهر شما آمدم با سوز داغ کربلا کوفیان بی وفا و بی حیا راه را بستند بر خون خدا یا محمد سوخت از داغش دلم زد شرر داغ حسین بر حاصلم روز عاشورا نبودی کربلا شد در آنجا شورش محشر بپا جان فدا کردند همه احباب او کشته گشتند از ستم اصحاب او اربا اربا شد علی اکبرش طفل او شد پاره از کین حنجرش پرپر از کین غنچه های یاس شد از ستم نقش زمین عباس شد شد علمدار شه کرب و بلا بهر یاری حسین دستش جدا روز عاشورا حسینت شد غریب ماند تنها، بی کس و یار و حبیب سنگ کین پیشانی او را شکست بین مقتل در میان خون نشست ناله اش بر گوش جانم می رسید دشمنش با تیر کین قلبش درید در میان قتلگه افتاده بود شمر بالای سرش استاده بود ناگهان شمر لعین خنجر کشید از قفا رأس حسینت را برید بین مقتل خنده بود و هلهله سربریدند از حسین فاطمه آن ستمکاران عالم از جفا رأس پاک او زدند بر نیزه ها جان فدای جسم بر خاک حسین پاره پاره شد تن پاک حسین در خیامش شعله ها افروختند بین خیمه کودکان می‌سوختند نانجیبان کودکان را میزدند از جفا لب تشنگان را می‌زدند زین مصیبت ها نگر قدم خمید بین موج خون حسینت آرمید از زبان من سخن گوید (رضا) کن شفاعت از (رضا)روز جزا #رضا_یعقوبیان .

. #بازگشت_به_مدینه یا محمد(ص) از سفر برگشته ام از سفر بی همسفر برگشته‌ام با حسین رفتم من از شهر شما آمدم با سوز داغ کربلا کوفیان بی وفا و بی حیا راه را بستند بر خون خدا یا محمد سوخت از داغش دلم زد شرر داغ حسین بر حاصلم روز عاشورا نبودی کربلا شد در آنجا شورش محشر بپا جان فدا کردند همه احباب او کشته گشتند از ستم اصحاب او اربا اربا شد علی اکبرش طفل او شد پاره از کین حنجرش پرپر از کین غنچه های یاس شد از ستم نقش زمین عباس شد شد علمدار شه کرب و بلا بهر یاری حسین دستش جدا روز عاشورا حسینت شد غریب ماند تنها، بی کس و یار و حبیب سنگ کین پیشانی او را شکست بین مقتل در میان خون نشست ناله اش بر گوش جانم می رسید دشمنش با تیر کین قلبش درید در میان قتلگه افتاده بود شمر بالای سرش استاده بود ناگهان شمر لعین خنجر کشید از قفا رأس حسینت را برید بین مقتل خنده بود و هلهله سربریدند از حسین فاطمه آن ستمکاران عالم از جفا رأس پاک او زدند بر نیزه ها جان فدای جسم بر خاک حسین پاره پاره شد تن پاک حسین در خیامش شعله ها افروختند بین خیمه کودکان می‌سوختند نانجیبان کودکان را میزدند از جفا لب تشنگان را می‌زدند زین مصیبت ها نگر قدم خمید بین موج خون حسینت آرمید از زبان من سخن گوید (رضا) کن شفاعت از (رضا)روز جزا #رضا_یعقوبیان .

. #بازگشت_به_مدینه مدینه در دل خود، غیرازمحن ندارم جزسینۀ پُراز درد، بیت الحزن ندارم پروانه ای ندارم ، من شمع شعله بارم، ازبس که گریه کردم، تاب سخن ندارم با باغ لاله رفتم، من ازمدینه امّا باغم گرفته آتش، گُل درچمن ندارم قاسم به خاک خفت و ، عبداللهم زکف رفت یک لالۀ دگر ازباغ حسن ندارم عباس من فداشد، دستش زتن جدا شد دیگر خبرمن از آن، گلگون بدن ندارم علی اکبرم را، درخاک وخون کشیدند جز درد وداغ چیزی، زان یاسمن ندارم راهم مده مدینه، کزبعد لاله هایم دلبستگی دگربر، خاک وطن ندارم گرخسته وکمانم، رفته زکف توانم جانم به خاک خفته، جانی به تن ندارم مانده تنش به صحرا، سررفته روی نی ها ازیوسفم به غیراز یک پیرهن ندارم با اشک غم«وفایی» گفت از زبان زینب چون شمع جمع کاری ،جزسوختن ندارم #سید_هاشم_وفایی .

. #بازگشت_به_مدینه #عبدالله_جعفر آه از ان دم که کاروان امید دم دروازه مدینه رسید سوی آن کاروان به صدها آه بادلی خسته آمد عبدالله اشک حسرت زدیدگانش سفت تسلیت برامام چارم گفت بعد ازآن هرطرف نظر انداخت زینبش را درآن میان نشناخت ناگه از دل کشید زینب آه گفت با همسرش که عبدالله منم آن جان آمده برلب به کجا می روی منم زینب آبله پا وخسته آمده ام قدخمیده ، شکسته آمده ام گربپرسی چرا خمیدم من یک جهان بارغم کشیدم من زینب تو که جامه اش نیلی است چهره او کبود از سیلی است تو چه دانی که من چه غم دیدم دستهایی زتن قلم دیدم یک طرف قاسمم فدا گردید یک طرف اکبرم به خون غلطید غرق خون تا گلوی اصغر شد حنجر خشک او زخون تر شد تن در خون شنا ندیدی تو سرازتن جدا ندیدی تو سوره والضحی به نی دیدم سراز تن جدا به نی دیدم فلکی پرستاره دیدم من بدنی پاره پاره دیدم من شمع جانم اگر که آب شده سینه من زغم کباب شده آه ازجان ودل کشیدم من ناله فاطمه شنیدم من گه گلم را به گریه بوئیدم گه گلوی بریده بوسیدم گرچنین پیرم و زمین گیرم گرده داغ حسین من پیرم ازغم یوسفم سخن دارم درکفم کهنه پیرهن دارم گربه شام وبه کوفه رفتم من بی بهار وشکوفه رفتم من بردلم داغ وغم فزونتر شد چون گلم در خرابه پرپر شد دلم از داغ لاله ها افروخت صدجگر خسته چون «وفایی» سوخت #سید_هاشم_وفایی .

. #بازگشت_به_مدینه #رضا_دین_پرور کعبه رفتیم و زیارت در منا حولهء احرام شد رخت عزا سنگ خوردیم از میان نیزه ها هدیه آوردیم از کرببلا زینبت برگشته یا ام البنین جای تو خالی! که خوردم بر زمین چار فصل من بهاری داشت، نیست این دل عاشق، نگاری داشت، نیست زینب غمدیده یاری داشت، نیست محمل من پرده داری داشت، نیست هی نپرس از صورت نیلی فقط خورده ام از این و آن سیلی فقط من از اینجا گرچه سنگین رفته ام بین صدها مرد بی دین رفته ام از بلندی رو به پایین رفته ام تا ته گودالِ خونین رفته ام شمر بود اما سر یارم نبود نیمه شب، انگشتر یارم نبود آمدم با معجری محکم شده آمدم با این کمر که خم شده سینهء ام ویرانه ای از غم شده دختری از کاروانم کم شده یادگار مادرم، یادت که هست آن سه ساله دخترم، یادت که هست این سفر، بد حرمت ما را شکست بر سر نیزه، سر سقا شکست در دل آتش دل زهرا شکست حرمت من پیش دخترها شکست چند سوغاتی به حاجی ها رسید گوشواره تا حراجی ها رسید روضهء چاک گریبان را نپرس غربت قاری قرآن را نپرس رد شدم از کوچه ها، آن را نپرس سکوی برده فروشان را نپرس با یهودی ها که سنگم می زدند بی هوا یک عده چنگم می زدند آه، سر گردانی من را ببخش خسته ام، ویرانی من را ببخش این پریشان خوانی من را ببخش روضهء پایانی من را ببخش در پی اشرار رفتم با حسین مجلس اغیار رفتم با حسین #امام_حسین #حضرت_زینب #ورود_به_مدینه .

. . #حضرت_ام_البنین #مرثیه_حضرت_ام_البنین_س رسیده بود مدینه ولی برای عزا امام،قافله اش را نشاند در صحرا خبر به خیمه زینب رسید می آید خبر به عمه که ام الشهید می آید خبر رسید میآید برای استقبال هلال ماه میآید به پای استهلال رسیده‌اند به هم هردو بیقرار شدند دو شیرزن که درآغوش هم بهار شدند دوباره شیون وگرد و غبار پا شده بود وچشمهای حرم باز کربلا شده بود سلام وارث زهرانماد اشک سلام غروب علقمه مادربزرگ مشک سلام سلام ام الادب،مادر چهار پسر سلام دختر ابن الکلاب ام قمر ببین چطوردراین غم شکسته بال شدم چقدر سر،سرنی دیدم و هلال شدم هنوز داغی آن آفتاب یادم هست هنوز حسرت چشم رباب یادم هست غم نوای بنیَّ بنیَّ را دارم عزای روی کبود رقیه را دارم هنوز قامت عباس بین علقمه است و دستهای بریده‌ش کنارفاطمه است هنوزداخل گودال مانده این دل من نشسته شمر به صدر تمام حاصل من به خیمه رفتم وپنجاه سال پیرشدم حسین رفت سرنیزه من اسیرشدم ** ببار ام مصائب مدینه جای بکاست ببار شانه ام البنین برای شماست ببخش سهم من این چار تا پسر کم بود دو دست وچشم اباالفضل من اگر کم بود پسربزرگ نکردم به جز برای حسین که تکه تکه‌ی عباس من فدای حسین ازاین به بعد اباالفضل کنیه اش سقاست منم کنیز اباالفضل ، مادرش زهراست ازاین به بعد که من ام بی بنین شده ام به چشم اشک زنی وادیه نشین شده ام درآسمان نگاه خود ابر میسازم بقیع میروم وچار قبر میسازم #وحید_عظیم_پور ✍ #بازگشت_به_مدینه .

#زمینه #بازگشت_به_مدینه #کربلایی_مجید_منصوری 🎤 ندارد چشم من سویی ندارد پای من قدرت بیا مادر سر راهم که بر می گردم از غربت گلم از من جدا مانده دلم در نینوا مانده وجودم مبتلا مانده حسینم کربلا مانده ➖حسین جانم(۲) ➖حسین ای جان جانانم(۲) چه سوغات سفر مادر ز فرزندت من آوردم ببین خونین ببین گلگون همان پیراهن آوردم به فرزندت جفا گشته لبِ تشنه فدا گشته اسیر کینه ها گشته جدا سر از قفا گشته ➖حسین جانم(۲) ➖حسین ای جان جانانم(۲) چهل منزل اسیری و چهل منزل کتک خوردن چهل منزل به پای سر به روی نیزه ها مُردن تمامی یه طرف مادر امان بزم و طشت زر امان از خواهری مضطر لب و چوب و شراب و سر ➖حسین جانم(۲) ➖حسین ای جان جانانم(۲) (حسن ثابت جو)✍

. #نوحه #بازگشت_به_مدینه #سبک_حاج_ناظم ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● شهر مدینه به تو از ما سلام ای خاک تو مرقدچندین امام آمده زینب در کنارت=رها شد از بند اسارت. ۲. ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● مدینه با فتح و ظفر آمدم با کو له باری ا ز خبر آمدم اگر چنین در شور وشینم=زینب عزادار حسینم ۲ ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● حسین من راتشنه سربریدند تن شریفش را به خو ن کشیدند من دیده ام خزان گلها=درخا ک وخون گلهای زهرا ۲ ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● مدینه من داغ جوان د یده ا م سرهای خونین بر سنان دیده ام برای من راهی نمانده=عشق وطن ما را کشانده ۲ ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● مدینه ما رنج سفر دیده ا یم خود را درآغوش خطر دیده ایم هستی مافدای دین شد=گلگون زخونشان زمین شد ۲ ●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● مدینه گلهایم همه خزان شد گریان زغم زمین وآسمان شد حسین شهیدراه دین است=منطق ماهمیشه این است. ۲ #شیدا_نیشابوری✍ 👇

. #بازگشت_به_مدینه #روضه_بازگشت_به_مدینه 🔸بشیر آمد و شهرِ مدینه بر هم ریخت 🔸مدینه بر سرِ خود خاکِ غصّه‌وغم ریخت بشیر بن جذلم میگه: هنگامى که به مدینه نزدیک شدیم، على بن الحسین دستور داد که ، خیمه ها را برپا کنند و بمن فرمود: اى بشیر! خدا پدرت رو که شاعر بود رحمت کنه، تو هم مى تونى شعر بگى؟ گفتم: آرى، اى پسر رسول خدا، منم شاعرم. فرمود: وارد مدینه شو وخبر شهادت ابى عبدالله(علیه السلام) و ورود ما رو به مردم مدینه برسان 🔸مدینه از غمِ کـرب و بلا به سر می‌زد 🔸صدایِ قاصدِ غم شعله بر جگر می‌زد بشیر میگه به مسجد النبى رسیدم و صدامو به گریه بلند کردم و گفتم: «یا أَهْلَ یَثْرِبَ لا مُقامَ لَکُمْ بِها * قُتِلَ الْحُسَیْنُ فَأَدْمُعی مِدْرارُ اَلْجِسْمُ مِنْهُ بِکَرْبَلاءَ مُضَرَّجٌ * وَالرَّأسُ مِنْهُ عَلَى الْقَناهِ یُدارُ» (اى مردم مدینه، دیگر مدینه جاى ماندن شما نیست، آخه حسین [آقاى شما] کشته شد و اشک من این گونه سرازیره. پیکرش در کربلا به خاک و خون غلطیده و سر مقدسش بالاى نیزه، شهر به شهر گردانده شد). 🔸آهای شهرِ مـدینه... حسین را کشتند 🔸تمـامِ آبـرویِ عالـَمـین را کشتند على بن الحسین(علیه السلام) با عمه ها و خواهرانش در آستانه شهر فرود آمده اند 🔸عزیزِ فاطـمه را تشنه سَر بریده ستم 🔸 به یادِ فاطمه و فاطمیّه سوخت حرم بشیر میگه:، حتّى زنان مدینه از خانه هایشان با موهاى پریشان بیرون ریختند و درحالى که از شدّت مصیبت صورت هاى خود را مى خراشیدند و بر صورت هاى خود لطمه مى زدند، صدا به گریه و زارى بلند کردند. (هیچ مرد و زنى را گریان تر از آن روز ندیدم و بعد از وفات رسول خدا، روزى تلخ تر از آن روز بر مسلمانان نگذشت) 🔸بگو به حضرتِ امُّ البنـین چه شد پسرهایش 🔸دو دست و چشم و علمدار و مشکِ سقّا پَر بشیر اومد محضر #حضرت_ام_البنین عرضه داشت خانم جان... بچه هات رو در کربلا کشتند... بی بی فرمودند... ای بشیر... أخبِرنی عَن أبِی عَبدالله الحُسَین بشیر از حسینم چه خبر... عرضه داشت... بی بی جان نبودی... دستهای عباست رو قطع کردند... عمود آهنین به فرقش زدند... فرمود ای بشیر... اَوْلادِی وَ مَنْ تَحْتَ الْخَضْراءِ کُلُّهُمْ فَداءً لاَِبِی عَبْدِ اللّهِ الْحُسَیْن علیه السلام تمام بچه هام فدای حسین... همه عالم فدای حسین... بگو از حسین چه خبر .. ؟ 🔸 نشسته است سرِ شاهِ دین رویِ نیزه 🔸 تـَنی به زیرِ سمِ اسبها شـده روضه مردم به سرعت به مکانى که کاروان در آنجا بود، رفتند دیدم على بن الحسین بیرون آمد، در حالى که پارچه اى در دست داشت که با آن اشک هایش را پاک مى کرد. کسى چارپایه اى آورد و حضرت روى آن نشست، درحالى که پیوسته اشک هایش جارى بود و نمى توانست جلوى گریه اش را بگیرد. مردم که این صحنه ها را دیدند، صداى گریه آنان بلند شد و از زنان و دختران مدینه نیز ناله و شیون برخاست؛ 🔸 بـِبار تا به قیامت که حرفِ غارت شد 🔸نصیبِ دخـترِ زهرا چرا اسارت شد؟! ‍ اما بشنو از عبدالله جعفر شوهر حضرت زینب آه از ان دم که کاروان امید دم دروازه مدینه رسید سوی آن کاروان به صدها آه بادلی خسته آمد عبدالله اشک حسرت زدیدگانش سفت تسلیت برامام چارم گفت بعد ازآن هرطرف نظر انداخت زینبش را درآن میان نشناخت عبدالله بن جعفر هم اومده و داره دنبال خانمش میگرده ،یک به یک محمل ها رو داره سر میزنه،رسید به محمل زینب،نشناخت خانومش و ،پرسید: خانوم من زینبُ ندیدی ؟بی بی یه نگاه کرد به عبدالله،وگفت: عبدالله، حق داری منو نشناسی آره من اون زینبی نیستم که از پیش تو رفتم: 🔸 آنشب که از مدینه سفر کردم اختیار 🔸 همراه بود؛ قاسم و عباس و اکبرم 🔸 مویم سیاه بود ولی معجرم سپید 🔸مویم سفید شد، سیه گشت معجرم عبدالله جلو چشایِ من سر حسین رو بریدند ... هی روضه خوند و هی عبدالله گریه کرد ،همه حرفا که تموم شد گفت بی بی یه گلایه دارم ازت ... شنیدم برا علی اکبر زودتر از داداشت رفتی ... بالا سر قاسم رفتی،بالا سر شهدای بنی هاشم رفتی،... مگه بچه های من قابل نبودند،چرا نرفتی بالا سرشون؟! گفت عبدالله تو دیگه چرا از من این سوال و میکنی؟بحق داداشم قسم،ترسیدم نگاش به نگاه من بیفته ازمن خجالت بکشه،گفتم حسین ،خجالت زد ام نشه حسین... #بازگشت_کاروان_به_مدینه #بازگشت_زائر #بازگشت_زائر_کربلا #چاوشی #روضه_بارگشت_زائر #استقبال_زائر شاعر: #حسین_ایمانی✍ #روضه_حضرت_ام_البنین .

. #تصنیف #زمینه #حضرت_ام_البنین سلام الله علیها از روضه ی بشیر تا با خبر شدم بشکسته بودم و بشکسته تر شدم دنیا به حال من خون گریه میکند هم بی حسین شدم هم بی پسر شدم جسم عزیزان مرا در خون کشیدند گلهای یاسم را همه از ساقه چیدند دست علمدار مرا از تن بریدند خیلی حزینم_ام البنینم ۲ از سرشب تا صبح،گریه شده کارم این غم دل آشوب،می دهد آزارم "من امّ بی بنینم،ام البنینم" ......... خیلی دلم شکست،از دیدن رباب اشک دو دیده اش،من را کند عذاب بغض سکینه را،دیدم به چشم خود میسوزم از غم ِ، طفل نخورده آب گفتند شرمنده شده ساقی طفلان گفتند مشک آب او شد تیرُباران طفل رباب از تشنگی گردیده بی جان با غم عجینم،ام البنینم ۲ داروندارم را،نذر حسین کردم روضه گرفتم با،این دل پر دردم "من امّ بی بنینم،ام البنینم" ...... باور نمیکنم این زینب من است باور نمیکنم پیشانیش شکست آتش به جان زند،قد خمیده ش بند دلم‌ ازین،درد و بلا گسست گفتند رفته زینبم راه اسارت گفتند که دارایی او رفته غارت ای وای من ای وای من از این جسارت زارو غمینم،ام البنینم ۲ وِیلی عَلی شِبلی،ناله ی جان سوزم گریه به عباسم، روضه ی هر روزم "من امّ بی بنینم،ام البنینم #هاشم_محمدی_آرا ✍ ۱۱جمادی الثانی ۱۴۴۵ #بازگشت_به_مدینه 👇👇👇 https://eitaa.com/madahanpirbakran

. #زمینه #وفات_حضرت_ام_البنین #حضرت_ام_البنین سلام الله علیها #هاشم_محمدی_آرا ✍️ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ از روضه ی بشیر تا با خبر شدم بشکسته بودم و بشکسته تر شدم دنیا به حال من خون گریه میکند هم بی حسین شدم هم بی پسر شدم ۲ جسم عزیزان مرا در خون کشیدند گلهای یاسم را همه از ساقه چیدند دست علمدار مرا از تن بریدند خیلی حزینم - ام البنینم ۲ از سر شب تا صبح / گریه شده کارم این غم دل آشوب / می دهد آزارم "من امّ بی بنینم - ام البنینم" ‌۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ خیلی دلم شکست، از دیدن رباب اشک دو دیده اش، من را کند عذاب بغض سکینه را، دیدم به چشم خود میسوزم از غمِ، طفل نخورده آب ۲ گفتند شرمنده شده ساقی طفلان گفتند مشک آب او شد تیرُ باران طفل رباب از تشنگی گردیده بی جان با غم عجینم - ام البنینم ۲ دار و ندارم را / نذر حسین کردم روضه گرفتم با / این دل پر دردم "من امّ بی بنینم - ام البنینم" ‌۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ باور نمیکنم، این زینب من است باور نمیکنم، پیشانیش شکست آتش به جان زند، قد خمیده اش بند دلم‌ از این، درد و بلا گسست ۲ گفتند رفته زینبم راه اسارت گفتند که دارایی او رفته غارت ای وای من ای وای من از این جسارت زار و غمینم - ام البنینم ۲ وِیلی عَلی شِبلی / ناله ی جان سوزم گریه به عباسم / روضه ی هر روزم "من امّ بی بنینم - ام البنینم" ‌۳ . #بازگشت_به_مدینه 👇

. #زمزمه #زمینه #وفات_حضرت_ام_البنین #حضرت_ام_البنین سلام الله علیها #عبدالله_باقری ✍ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ "زبانحال جناب بشیر با حضرت ام البنین سلام‌الله‌علیها" گفتم از چهار تا قرص قمرت / گفتی از حسین بگو گفتم از چهار تا یاس پرپرت / گفتی از حسین بگو وقتی گفتم از غم هر پسرت / گفتی از حسین بگو ((پس با اجازه بی‌بی)) حسینت و تنها دیدن از بعد علقمه بهش می‌خندیدن دور حسین اومدن و ... تیر سه شعبه توی قلبش زدن و ... خم شده بود رو ذوالجناح با نیزه سجده بُردنش توو قتلگاه رو خاکا بی یار و غریب اُفتاده بود شَیبُ‌الخَضیبْ خدُّالتَّریب ۲ آجرکِ‌الله یا اُم‌َالبنین ‌۳ 〰️〰️〰️〰️〰️〰️ گفتم از عباس و مشک و اضطراب / گفتی از حسین بگو گفتم از تشنه لبیش کنار آب / گفتی از حسین بگو گفتم از شرمندگیش پیش رباب / گفتی از حسین بگو ((پس با اجازه بی‌بی)) تنهایی گیر آوردنش با زور نیزه ته گودال بُردنش پیِ اذیتش بودن زنده بود و توو فکر غارتش بودن سواره زد ؛ پیاده زد حرمله تیر آخر و ایستاده زد آخ! پیرمردا اومدن نشستن و عصا به پیکرش زدن ۲ ** مادر! بسه یا باز بگم؟ کار و تموم کردن و ریختن توو حرم میون اون شعله و دود توو خیمه‌ها قحطی معجر شده بود ۲ آجرکِ‌الله یا اُم‌َالبنین ‌۳ . #بازگشت_به_مدینه 👇