🏴#شهادت_امام_حسن_علیه_السلام 🏴#شهادت_امام_رضا_علیه_السلام 🏴#شهادت_پیامبر_ص 🏴#سبک_زمینه 🎤مداح :کربلایی محمد گریتی ✍شاعر:کربلایی امیر حسین سلطانی

🏴#شهادت_امام_حسن_علیه_السلام 🏴#شهادت_امام_رضا_علیه_السلام 🏴#شهادت_پیامبر_ص 🏴#سبک_زمینه 🎤مداح :کربلایی محمد گریتی ✍شاعر:کربلایی امیر حسین سلطانی ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ ختم الانبیایی    جلوه ی خدایی عشق فاطمه آرومه دل و جان مرتضایی تو چراغ راهی   بهترین پناهی میشود که از مرحمت به ما هم کنی نگاهی (یا رسول الله مولا مولا مولا مولا) کشتی نجاتی   صوم و هم صلاتی باعث و دلیل وجود هستی و کائناتی قطره ام تو دریا   غرق در تمنا در کنار ساحل نشستم و میکنم تماشا (یا رسول الله مولا مولا مولا مولا) ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ ای امید دلها   ای عزیز زهرا ایها الغریب وطن کریمی به آل طاها من غلام کویت   مستم از سبویت دل گرفته بال و پر و روانه شده به سویت (یا حسن آقام آقام آقام آقام) گیر یه نگاتم   میدونی فداتم از قدیم الایامه که آقا سائل و گداتم شاهی و فقیرم   ای مه منیرم چی میشه بشم زائر بقیع از غمت بمیرم (یا حسن آقام آقام آقام آقام) ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ ای شه خراسان   یا رضا رضا جان ایها الامام الرئوف و شمس الشموس و سلطان قبله ام حریمت   این منم مقیمت عمریه که رزقم میاد با اون دستای کریمت (یا رضا آقام آقام آقام آقام) رو دلم نوشتم   مشهدت بهشتم با شما گره خورده از ازل بخت و سرنوشتم با تو خو گرفتم   سمت و سو گرفتم از زمانی که خادمت شدم آبرو گرفتم (یا رضا آقام آقام آقام آقام)

مادرم بگو از شلوغی شب جمعه های حرم بگو مادرم بگو به حسینت این شبا از چشا ی ترم بگو مادرم بگو واسه یک دفعم که شده بهم پسرم بگو نشون نداره مادرم منم نشون نمیخوام از خدا خواستم همیشه بشم شهید گمنام از زخمای تو، عالم شاکیه مثل چادرت ، قبرت خاکیه آه مادر... آه مادر.... مادرم بگو از شلوغی شب جمعه های حرم بگو مادرم بگو به حسینت این شبا از چشا ی ترم بگو مادرم بگو واسه یک دفعم که شده بهم پسرم بگو نشون نداره مادرم منم نشون نمیخوام از خدا خواستم همیشه بشم شهید گمنام از زخمای تو، عالم شاکیه مثل چادرت ، قبرت خاکیه آه مادر... آه مادر.... کمم و ببین جون من یه خرده دعای مادرمو ببین کمم و ببین نوکری که این اربعین ندید حرم و ببین کمم و ببین اشکای چشم پای شعر محتشم و ببین یه محتشم کمه برای مثنوی زخمات خودت بگو بهم چرا توون نداره دستات؟ واست آسمون زار زار گریه کرد؟

حسن جان الهی بمیرم برا غصه های توو سینه شعر مداحی زمینه امام حسن (ع) - حسن جان الهی بمیرم برا غصه های توو سینه - گریز به روضه حضرت زهرا حسن جان الهی بمیرم برا غُصّه های توو سینه ت الهی بمیرم برا خاطرات مدینه ت واویلا حسن جان هنوز یادمه گوشه گیری و اشک چشاتو هنوز یادمه نیمه شب گریه ی بی صداتو واویلا توی کوچه ها چی کشیدی - مظلومم جسارت به مادر رو دیدی - مظلومم همون ضرب سنگین سیلی - پیرت کرد چه زخم زبون ها شنیدی - مظلومم ...... حسن جان شنیدم جلوی نگاه تو مادر زمین خورد یه جوری زَدِش نانجیب مادرم صَددفه مُرد واویلا حسن جان شنیدم که جایی رو چشمای مادر نمی دید توو اون سِنّ کم دست و پاهات توو کوچه می لرزید واویلا شده کوچه کابوس تلخِت - مظلومم نداشت هیچ تَسّلایی دردِت - مظلومم یه عمر غصه خوردیو یادِ اون کوچه اومد دائما پیش چشمِت - مظلومم ........ حسن جان غم و غصه های مدینه یکی یا دو تا نیست فقط ماجرای جسارت توی کوچه ها نیست واویلا حسن جان توی شعله ها یادته معجرو موی سر سوخت در افتاد روی مادر و پیکرش زیر در سوخت واویلا شکست دنده و هر دو پهلوش - واویلا شکست باغلاف هردو بازوش - واویلا نمی بخشم اون دومّی رو بد میزد کبود شد زیر چشم و اَبروش - واویلا عباس قلعه

نغمه حسین

زمزمه حسین

یا امام رضا سلام‌ تویی سایه سرم تویی کس بی کسیام یا امام رضا سلام‌ غیر تو کدوم رفیق سنگ تموم گذاشت برام من گدای مشهدم مثل اون کبوترم که در طواف گنبدم من گدای مشهدم همیشه با دست پر از در خونت اومدم به فدای کرمت زنده میشه روح من وقتی میام تو حرمت به فدای کرمت تو مسیح و منم همیشه محتاج دمت تویی عشق بچگیم میبینم مهربونی تو همیشه تو زندگیم تویی عشق بچگیم همه میدونن امام رضایی بودم از قدیم یا امام رضا‌ سلام ...

اي كه چون من هزارها داري آسماني پُر از دعا داري دستهايم دخيلتان هستند بسكه دستِ گره گشا داري از گدا هم كريم مي سازي بسكه اعجاز كيميا داري من هواي تو را به سر دارم تو هواي دلِ مرا داري هرچه بيمار هم بيايد باز تو برايِ همه دوا داري دلشكسته كسي به من مي گفت: خوش به حالت امام رضا داري در ِ اين خانه را زدم عشق است كفتر جلدِ مشهدم عشق است ما نديديم بام از اين بهتر هيچ جا احترام از اين بهتر آهوي دام ِ آهويت هستم نيست صياد و دام از اين بهتر از تهِ دل سلام همسايه اي سلام اَلْسلام از اين بهتر با جُزامي ، غلام ، همسفره من نديدم مرام از اين بهتر برتر از حاكمي ، سليمانيست تو بگو كه كدام از اين بهتر نوكر خانه ي تو باشم من كه نباشد مقام از اين بهتر غير نوكر شدن چه مي خواهم؟ جز كبوتر شدن چه مي خواهم؟ باز دارم به سر هواي ضريح دل من تنگ شد براي ضريح دوست دارم رها شوم از خود در ميان سر و صداي ضريح دستهايِ پر از تمنايي مي خورد رويِ حلقه هاي ضريح مي شود خوبتر خدا را ديد در همان يا رضا رضاي ضريح واجب است به هر عاشق سجده ي شكر پيش پاي ضريح حرم ثامن الحجج رفتم ميليون مرتبه به حج رفتم اشك با من سرود غم با تو نوحه ي گريه دار و دَم با تو گفتن شعر ِ روضه ها با من جلوه دادن به محتشم با تو ناله از دل زدن بُوَد با من كربلا كردن دلم با تو گذري كن شبي به روضه ي ما چشم با اين گدا، قدم با تو دست با من ، به سر زدن با من زدن ِخيمه و علم با تو روضه خواندن براي تو با من گريه هاي مُحَرمم با تو روضه خواندي تو اي امام غريب جَدِّ ما تشنه بود يَابنَ شبيب جَدِّ مارا سوارها كشتند بين گودال بارها كشتند جَدِّ ما يك نفر ولي اورا

*امشب اومدیم برای غم های امام رضا گریه کنیم، اما خودِ امام رضا گریه کنِ ابی عبدالله است، خودش فرموده، اگه سفارش خودش نبود نمی گفتم، خودش فرمود:" یَا ابْنَ شَبِیب! إِنْ کُنْتَ بَاکِیاً لِشَیْ‏ءٍ فَابْکِ لِلْحُسَیْن" ای پسرِ شبیب اگه خواستی گریه کنی برای جد غریبِ ما گریه کن... اگه امشب اومدی برا امام رضا اما بگو: حسین!.... یَا ابْنَ شَبِیب! جد مارو کربلا با لب تشنه سر بریدن، یَا ابْنَ شَبِیب! جد مارو کربلا ذبح کردن... ذبح کردن می دونید یعنی چی؟ یعنی کسی که داره نفس میکِشه سر از بدنش جدا کنن، کربلا چند نفر ذبح شدن، یکیش علی اصغر بود لبهاش به هم میخورد تیر به گلوش زدن" فَذُبِحَ الطِّفل مِنَ الاُذُنِ الیَ الاُذُن" یکی هم عبدالله بن حسن، رو سینه ی امام حسین داشت گریه می کرد، حرمله تیر به گلوی عبدالله زد، اما یه ذبح دیگه ای هم داریم، این ذبح، ذبح معمولی نیست، ذبح از زیر گلو نیست، ابی عبدالله از قفا سرش رو بریدن...* یابن شبیب! جد مرا بی هوا زدند یابن شبیب! جد مرا با عصا زدند *امام رضا دَم آخر عُمرش صدا زد: فرش هارو جمع کنید، آخه میخوام مثل جد غربیم حسین روی خاک ها جون بدم...* يكي با نيزه اش از پشت ميزد يكي با چكمه و با مُشت ميزد خودم ديدم سنانِ بی مُروَّت حسينم را به قصد كُشت ميزد *ای حسین!...*

یابن شبیب، گریه فقط بر غم حسین یابن شبیب، گریه فقط بر غم حسین یابن شبیب، گریه فقط بهر کربلا یابن شبیب، درد حسین، دردِ جان‌فزاست یابن شبیب، روضۀ ما، داغِ پُر بلا است یابن شبیب، عمه ما را کتک زدند آتش هزار بار به باغ فدک زدند یابن شبیب، کوچه به دل غم نشانده است یعنی هنوز دست علی، بسته مانده است یابن شبیب، خنده مرا تَرک می‌کند خدّ التریب را چه کسی درک می‌کند؟ یابن شبیب، غصه، دلم را کباب کرد شیب الخضیب دیدۀ ما را پُر آب کرد یابن شبیب، جُرم یتیم سه‌ساله چیست؟ دیگر پس از امام‌کشی آه و ناله نیست! یابن شبیب، قصّۀ معجر نگفتنی است جریان حنجر و، دَمِ خنجر شِنُفتنی است یابن شبیب، غارت خیمه عجیب بود در شعله‌ها سلالۀ حیدر غریب بود یابن شبیب، دختر ترسیده دیده‌ای؟ در زیر خار، طفلک خوابیده دیده‌ای؟ یابن شبیب، جدّ مرا سر بریده‌اند پیش نگاه عمۀ ما سر بریده‌اند علی‌اکبر لطیفیان ترکیب بند یابن شبیب (جلوه اول) یابن شبیب، گریه کن از غربتِ حسین در کربلا شکسته شده حُرمتِ حسین شد زخم، از مصیبتِ او پلک چشم ما خنده رود ز لب، چو شود صحبت حسین بر تن نداشت جدّ غریبم توان و تاب یابن شبیب، ذکر لبش بود «آب آب» ٭٭٭ یابن شبیب، نیزه به حلقوم، دیده شد چون گوسفند، سر ز تنِ او بریده شد یابن شبیب، پیکر جدّ غریب ما در زیر نعل اسب، به هر سو کشیده شد یابن شبیب، چکمه به پهلوی او زدند در پیش عمّه، چنگ به گیسوی او زدند ٭٭٭ یابن شبیب، جدّ غریبم کفن نداشت یوسف به قعر چاه، ولی پیرُهَن نداشت از بس که زخم، بر روی زخمِ دگر زدند یک جای سالمی به تمام بدن نداشت یابن شبیب، سنگ به آئینه دیده‌ای؟ جای سُم سُتور، به یک سینه دیده‌ای؟ ٭٭٭ یابن شبیب، گریه به‌جز داغِ او مکن این حرف را به پیش کسی بازگو مکن ناموس جدّ ما روی تلّ با اشاره گفت: ای بی‌حیا حسینِ مرا زیر و رو مکن یابن شبیب، تیغ به حنجر کشید شمر رگ‌ها و گوشت‌های گلو را برید شمر … ٭٭٭ یابن شبیب، آتش قلبم زبانه زد نامحرمی به عمۀ ما تازیانه زد هر دختری بهانۀ بابا گرفته بود دشمن حیا نکرده و با هر بهانه زد یابن شبیب، لالۀ پژمرده دیده‌ای؟ یابن شبیب، طفل کتک‌خورده دیده‌ای؟ محمود اسدی ترکیب بند یابن شبیب (جلوه دوم) یابن شبیب، یاد کن از پیکر حسین ضجه بزن برای تن بی‌سرِ حسین عالَم اگر بمیرد از این غصه کم بُوَد کف می‌زدند دور و بَرِ خواهر حسین از خیمه تا به تلّ، به زمین خورد عمه‌ام یابن شبیب، دست به سر بُرد عمه‌ام ٭٭٭ یابن شبیب، شامِ غَمَم بی سحر شده یاس علی به نیزه و، بی برگ و بَر شده یابن شبیب، بعد هجوم سنان و تیر در زیر پای اسب، تنش نرم‌تر شده یابن شبیب، قتله‌گهَش تنگ بوده است دور و برِ حسین پُر از سنگ بوده است ٭٭٭ یابن شبیب، گُل، تَهِ گودال دیده‌ای؟ قرآنِ پاره‌پاره و پامال دیده‌ای؟ هنگام دست‌وپا زدنش دست می‌زدند یابن شبیب، غارت و جنجال دیده‌ای؟ تنها نه آنکه بر بدنش سنگ خورده است بر صورت و محاسن او چنگ خورده است ٭٭٭ یابن شبیب، بال و پَرَم درد می‌کند از سوزِ روضه‌هاش سَرَم درد می‌کند یابن شبیب، طفل سه ساله به ناله گفت: از تازیانه‌ها کمرم درد می‌کند یابن شبیب، غارت گهواره دیده‌ای؟ یابن شبیب، کودک آواره دیده‌ای؟ ٭٭٭ یابن شبیب، زخم تَنَش سخت وا شده پیش از سنان، سه‌شعبه بر آن سینه جا شده یابن شبیب، زانوی قاتل به سینه بود در پیش چشم عمه سر از تن جدا شده مذبوح را کسی ز قفا سر نمی‌بُرَد از مرغ زنده هیچ کسی پَر نمی‌بُرَد محمود اسدی دو بیتی یابن شبیب، جدّ مرا بی‌هوا زدند یابن شبیب، جدّ مرا با عصا زدند یابن شبیب، عمۀ ما را چرا زدند؟ نامردها برای رضای خدا زدند! علی سپهری یابن شبیب، عمه ما بود و اشک و آه یابن شبیب، در همه‌جا غرق شور و شین إن کُنتَ باکیاً لشَیءْ، فَابکِ للحسین یابن الشبیب، قامت او دال کرده‌اند جدّ مرا راهی گودال کرده‌اند حتی تَنَش لگد زده، پامال کرده‌اند با سُمّ مرکبی بدنش چال کرده‌اند یابن الشبیب، جدّ مرا سر بریده‌اند با نعل تازه بر تن پاکش دویده‌اند یابن شبیب، عمۀ ما بود و اشک و آه یابن الشبیب، عمۀ ما بود و خیمه‌گاه یابن الشبیب، عمۀ ما بود و قتلگاه یابن الشبیب، عمۀ ما بود و صد نگاه