⭕️بخشی از مولفات حضرت آیت الله سید محمد سعید حکیم قدس سره. ⬇️ http://alfeker.net/authors.php?id=256 #كتابخانه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

♻️برنامه اندرویدی مجموعه آثار آیت الله سید محمد سعید حکیم(قدس سره)： ⬇️دانلود： ⏺ https://play.google.com/store/apps/details?id=org.iShia.iShiaBooksCollections.alHakeem #كتابخانه •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #فقه #روش_شناسي 💠 مقایسه #روش_اجتهادی صاحب جواهر و محقق خویی ✍نویسندگان: ابوالقاسم علیدوست محمدجواد لطفی 🔸منبع: جستارهای فقهی و اصولی سال ششم تابستان 1399 شماره 19 🔻چکیده: جستار حاضر در منهج فقهی فقیهان، جست وجوگر را با دو روش کلی در استنباط مواجه می سازد. روش اول که از آن به روش «فقه قناعت» تعبیر می شود، روشی است که طبق آن فقیه به تجمیع ظنون مختلف در مسئله می پردازد و با ضمیمه کردن آن ها به یکدیگر، برای او وثوق و اطمینان یا ظنّی که آن را بهترین طریق میّسر می داند، نسبت به حکم شرعی در مسئله حاصل می شود؛ گرچه هر کدام از آن ظنون و شواهد به تنهایی ارزشی در استنباط دارا نباشد و یا به اصطلاح اصولی، حجت نباشد. روش دوم در فرآیند اجتهاد، روش «فقه صناعت» نام دارد. طبق این روش، فقیه با استفاده از گروه خاص و محدودی از ادله که حجیت هر کدام از آن ها در علم اصول فقه به اثبات رسیده، به اجتهاد و استنباط حکم می پردازد و اگر آن ادله فاقد شرایط حجیت بودند، کنار گذاشته می شوند و فقیه به سراغ اصول عملیه می رود.در این مقاله تلاش شده تا با اتکا بر روش تحقیق مقایسه ای، روش اجتهادی صاحب جواهر و محقق خویی مورد بررسی قرار گیرد و آثار تفاوت روش اجتهادی این دو فقیه برجسته بیان گردد. 🌐@alidost_fiqh •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#کتابخانه #فقه #فقه_الشعائر 📚اسرار زيارة الاربعين ⭕️آيت الله سند بحراني ✍مقرر:ابراهيم حسين البغدادي •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #اصول #روش_شناسي #فلسفه_علم_اصول 💠 استدلال در #اعتباریات ✍️نویسنده:آيت الله آملی لاريجاني 🔸منبع: پژوهش های فلسفي وکلامی دوره ششم تابستان1384شماره24 🔻چکیده: اعتباریات از مسائل مهم فلسفه جدید اسلامی و نیز علم اصول است. در فلسفه اسلامی سنتی «اعتباریات» به صورت مستقل مورد بحث قرار نگرفته است؛ تا این‌که علامه طباطبایی در کتاب «اصول فلسفه و روش رئالیسم» آن را مطرح می‌کند. در علم اصول هم، صرفاً مجموعه مباحثی پراکنده در این زمینه وجود داشته و تحت عنوان واحدی مطرح نشده است و آن مباحث هم عمق کافی ندارد. در سلسله بحث‌های «فلسفه علم اصول» بحث اعتباریات را به صورت برجسته مورد تحقیق قرار داده‌ام. یکی از مباحث قابل طرح در این زمینه جریان استدلال منطقی در اعتباریات و عدم آن است. علامه طباطبایی و شاگرد بزرگ او شهید مطهری، بر عدم جریان استدلال منطقی در اعتباریات استدلال می‌کنند. راقم این سطور گمان می‌کند که این نظر درست نیست. مقاله حاضر این استدلال را بازگو می‌کند. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

📚القول الجامع في تحرير فروع الشرائع ✍آیت الله محمد كرمي #کتابخانه #فقه #تراث_خوزستان •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #رجال #کتابشناسي #اصول_اربعمائه 💠 بررسی کتاب الجامع بزنطی و منقولات آن در مستطرفات سرائر ✍️نویسنده:سید محمد صادق رضوی طوسی 🔸منبع: مطالعات اعتبار سنجي حديث/دوره 1، شماره 2، پاییز و زمستان 1398، صفحه 111-132 🔻چکیده: احمد بن محمد بن أبی نصر بزنطی از راویان جلیل و پرکار معاصر امام کاظم، امام رضا، و امام جواد علیهم السلام است که نگارش های روایی متعدّدی دارد. از معروفترین آنها کتاب الجامع بوده که مورد اقبال محدّثین و فقها واقع شد، و منبع مهمّی برای نقل روایات به حساب می آمد.خوشبختانه، نقل های زیادی از این کتاب در میان کتب فقها بر جای مانده که می توان بر اساس آن ها دید کامل تری نسبت به محتویات این کتاب داشت. از جمله افرادی که از کتاب الجامع نقل نموده اند، ابن ادریس حلّی است. وی در قسمت انتهایی سرائر که قسمتهایی از کتب قدما را گلچین کرده، بخشی را نیز به نقل منتخباتی از کتاب جامع بزنطی اختصاص داده است. در مورد نقل های قسمت مستطرفات سرائر گفتگو های زیادی شده و شواهد گوناگونی بر عدم دقت ابن ادریس و اشتباهاتی که در برخی نقل های وی در این قسمت رخ داده، اقامه کرده اند. در این نوشتار ضمن آشنایی با بزنطی و کتاب الجامع وی، نقل های ابن ادریس از این کتاب واکاوی شده و با قرائن مختلف نشان داده می شود که در این نقل ها اشتباهی رخ داده و قسمتهای نقل شده نمی تواند از کتاب الجامع بزنطی باشد. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #فقه #روش_شناسي #معرفی_کتاب #أعلام_خوزستان 💠 #النجعه کتابی بسیار سودمند در فقه شیعه. ✍️نویسنده:احمد عابدی 🔸منبع: آیینه پژوهش 1370 شماره 7 🔻نگاهی به کتاب النجعه فی شرح اللمعه حضرت آیت الله شیخ محمد تقی شوشتری. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #ادبيات_عرب #أعلام_خوزستان 💠 الحروف الجارة عند جمهور النحاة و عند العلامة البهبهاني ✍️نویسنده:سيد محمدرضا ابن الرسول|حبيب عسکري 🔸منبع: بحوث فی العربيه وآدابها دوره ششم بهار و تابستان 1391شماره4 •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #علوم_حديث #فقه #أعلام_خوزستان 💠 انديشه هاي حديثي در کتاب النجعه ✍️نویسنده:محمد حسين بهرامي 🔸منبع: علوم حدیث بهار 1383 شماره 31 •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

💥#تازههای_نشر #کتابخانه #فقه #رجال 📚الفقه الفهرستی؛ عرض و استدلال لاحکام المیاه 🔻این کتاب که به کوشش جناب آقای خدامیان نوشته شده، گامی است در راستای کاربردی کردن تحلیل فهرستی. تحلیل فهرستی در نگاه پذیرندگانش ، مبتنی بر بحث از منابع مکتوب است و نه نقل‌های شفاهی؛ به همین دلیل بر تحلیل رجالی برتری دارد. کتاب یادشده، این روش را عملیاتی کرده و احادیث احکام آب‌ها را بر این مدار به اعتبارسنجی می‌نشیند. علاوه بر این محور که محور اصلی است، بحث‌های رجالی و مضمونی احادیث نیز فروگذار نشده است. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي(عليه السلام): https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi

#كتابخانه #اصول #مقدمات 💠 تأویل در قرآن و رابطه آن با #استعمال_لفظ_در_بیش_از_یک_معنی ✍️نویسنده: مرتضی خسروشاهی 🔸منبع:مطالعات سبک شناختی قرآن کریم سال دوم بهار و تابستان 1398 شماره 2 (پیاپی 4) 🔻چکیده: با دقت در آراء و اندیشه های فقها و محققان در می یابیم که استعمال لفظ در اکثر از یک معنی نه تنها امکان عقلی دارد بلکه در محاورات و ذوقیات نیز مورد استفاده قرار گرفته شده و واقع شده و این استعمالات نیز بر اساس غرضی عقلایی بوده است. حال جای این سؤال است که آیا سخن گفتن بر این اساس که می تواند نوعی ابهام در کلام گوینده ایجاد کند، می تواند با روح عمومی بودن و همگانی بودن کلام وحی سازگار باشد؟ و دوم اینکه آیا این گونه استعمالات در کلام وحی وارد شده است و اصولا چه غرض عقلایی بر این نوع استعمال می تواند بار شود؟ نوشته پیش رو بر این باور است که نه تنها این گونه استعمالات با همکانی بودن و خطاب عام داشتن قرآن منافات ندارد بلکه این نوع استعمالات اتفاق افتاده و با اندکی درنگ و تأمل در سِرّ بیان برخی حقائق قرآن کریم، آن هم به صورت رمزی در می یابیم که بالاترین غرض که می تواند سبب این گونه استعمالات باشد، این است که مخاطبین این کلام از اختلاف سطحی زیادی نسبت به یکدیگر و نیز نسبت به درک حقایق هستی دارند. به این بیان و با وجود غرض عقلائی گوینده بر این گونه استعمالات و نیز جواز استعمال لفظ در اکثر از یک معنی به لحاظ عقلی باید گفت که تأویل و بطون در قرآن خود مصداقی آشکار از استعمال لفظ در یک معنا است. •┈••✾••┈• ♨️موسسه امام هادي عليه السلام https://eitaa.com/madresetakhasosiemamhadi