eitaa logo
مائده آسمانی
109 دنبال‌کننده
5 عکس
1 ویدیو
775 فایل
"مائده آسمانی" گزیده ای از تفاسیر قرآن کریم، پخش شده از رادیو کرمان با کارشناسی حاج محمود خالقی ادمین: @Habib_khaleghi کانال تلگرام: https://t.me/maede_aasmani
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 054.mp3
9.04M
🔉برنامه 054، آیه 10 ـ 15 🌺چکیده این برنامه: 🔹«شیع» جمعِ «شیعه» است. «شیعه» به گروهی از انسان‌ها اطلاق می‌شود؛ [1] گاهی از این جهت که برنامه و هدف مشترکی دارند و [2] گاهی از این جهت که پیرو شخص خاصی هستند. در آیات مورد بحث، معنای نخست مراد است. 🔹به کار بردنِ تعبیر «شیعه» درباره‌ی اقوام و کفار گذشته، به این اشاره دارد که آنان در رسیدن به هدف باطلشان، هماهنگ و منسجم بودند. 🔹وقتی کفار در هدفشان هماهنگ و منسجم بودند، مسلمانان و پیروان حق به طریق اولی باید در رسیدن به هدفشان، هماهنگ و منسجم باشند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 056.mp3
8.64M
🔉برنامه 056، آیه 10 ـ 15 🌺چکیده این برنامه: 🔹انسان‌ها غالباً سطح اندیشه‌شان فراتر از محسوسات نمی‌رود و چیزی که قابل حس نباشد را نمی‌پذیرند. انبیا آمده‌اند تا سطح بینش مردم را از محسوسات به معقولات برسانند. 🔹همچنین انسان‌ها غالباً انگیزه‌هاشان در شهوت و غضب محصور است. انبیا آمده‌اند تا انسان‌ها را از بند شهوت و غضب برهانند تا با عقل عملی مسیر سعادت را طی کنند. 🔹انسان حس‌گرای گرفتار شهوت و غضب، طبیعی است که به جای بحث منطقی با پیامبران، به استهزا روی بیاورد و اگر استهزا جواب نداد، به شمشیر دست ببرد. 🔹مسخره‌کنندگان بی منطق، مانند علف هرز باغ میوه می‌مانند و سخن خداوند به پیامبران و پیروان ایشان مانند این است که بگوید نگران علفهای هرز نباشید؛ چون در نهایت، این میوه باغ است که می‌ماند. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هدایت شده از حبیب
M-A-Hejr 057.mp3
9.64M
🔉برنامه 057، آیه 10 ـ 15 🌺چکیده این برنامه: 🔹درباره ضمیر «ها» در عبارت «کذلک نسلکه فی قلوب المجرمین» دو احتمال هست: 👈[1] این ضمیر به استهزا بر می‌گردد؛ یعنی خداوند استهزا را در قلوب مجرمان وارد می‌کند. مراد از این تعبیر، آن است که خداوند به خاطر نپذیرفتن حق توسط مجرمان، اجازه می‌دهد استهزا کنند تا گناهانشان افزایش یابد و سخت‌تر مجازات شوند. 👈[2] این ضمیر به «ذکر» بر می‌گردد که در آیات قبل آمده بود؛ یعنی خداوند ذکر (= قرآن) را به مجرمان تفهیم می‌کند. 🔹اگر این احتمال دوم مراد باشد، این پرسش پیش می‌آید که پس چرا ایشان هدایت نشدند؟ پاسخ این است که برای تحقق هدایت، باید هم فاعلیت فاعل، تام باشد و هم قابلیت قابل. در اینجا شرط دوم محقق نیست، مثل آن که باران بر زمین پر از زباله ببارد که نتیجه‌اش تنها افزایش بوی تعفن است؛ اما اگر این باران بر زمین حاصلخیز می‌بارید، نتیجه‌اش طراوت و رویش گیاهان می‌بود. 🔸https://t.me/maede_aasmani 🔸https://eitaa.com/maede_asmani