دقت کردید یکم که راه میریم چقدر خسته میشیم ؟ مثلا میریم یه پیاده روی معمولی نهایتش یکی دوساعت راه بریم دیگه ادامش نمیدیم .. حداقل برایِ من که اینجوریه ..

اما کربلا

کربلا یه جور دیگست اون شوق رسیدن به کربلا یه قدرتی بهت میده که خستگی برات شیرینِ

امروز از اون روزا بود که بند کوله هامونو با دستم بالا میگرفتم که درد روی شونه هام کمتر بشه ..

قرارمون این بود عمود ۱۰۸۸ از بقیه جدا شدم که سریعتر برسم

ده دقیقه دیگه عمود ۱۰۸۸ بودم به وقت سال قبل ..

تو راه یه تعزیه خیلی جالب دیدم و تو دلم گفتم شاید بقیه منتظرم بمونن بهتره برسم به قرارمون و نگرانشون نکنم

رسیدم به عمود و دیدم بقیه نیستن .. یه ربع منتظر شدم تا رسیدن

چشای فاطمه کوچولو گریون بود ..

تازه فهمیدم همون تعزیه ای که من ازش رد شدم بقیه اونو دیدن و ازدستش دادم

فاطمه با دیدن اون تعزیه و گلوی بریده و سر بریده و صحنه هایی که دیده بود هنوز داشت گریه میکرد ..

کلی حرص خوردم که الکی از بقیه جلو زدم !