eitaa logo
معارف و مقاتل آلُ الله
11.6هزار دنبال‌کننده
6 عکس
13 ویدیو
1 فایل
✅فضائل 📜تاریخ‌ 🩸مقاتل اهل‌البیت علیهم‌السلام 📚همه مطالب با ذکر منابع📚 🔻خادم کانال: @jaanamhosein (پژوهشگر در حوزهٔ حدیث و مقتل - قم مقدسه) ⚫ کانال فهرست مقاتل👈 @Maghaatel2 📌همین کانال در تلگرام👈 https://t.me/maghaatel
مشاهده در ایتا
دانلود
🟢 بنا به سفارش اهل‌بیت علیهم‌السلام، «نام‌بُردنِ به اسم و لَعنِ عَلنی دشمنان شاخص اهل‌بیت» ❌ ممنوع ❌ بنابر روایت مرحوم شیخ صدوق: به امام صادق علیه‌السلام گفته شد: یَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ، إِنَّا نَرَی فِی اَلْمَسْجِدِ رَجُلاً یُعْلِنُ بِسَبِّ أَعْدَائِکُمْ وَ یُسَمِّیهِمْ. 🔻یابن رسول الله! ما در مسجد، مردی را می‌بینیم که علناً به دشمان‌شما لعن و ناسزا می‌گوید و اسم آنان را نیز ، صراحتاً می‌برد! امام صادق علیه‌السلام فرمودند: «مَا لَهُ -لَعَنَهُ اَللَّهُ- یَعْرِضُ بِنَا». 🔻او را چه شده است؟! ؛ خدا او را لعنت کند؛ او با این کار، ما اهل‌بیت را در مَعرض ناسزای آن‌ها قرار می‌دهد! 📚کتاب الاعتقادات،شیخ صدوق،ص۱۰۷ @Maghaatel
🟢 چه کسانی و با چه ویژگی‌های پَستی، حق اهل‌بیت علیهم‌السلام را غصب کردند؟! در یکی از ادعیه مأثوره‌ای که از امام حسن عسکری علیه‌السلام به ما رسیده است، آن حضرت به درگاه الهی اینگونه شِکوه می‌نماید و عرضه می‌دارد: اللَّهُمَّ ... وَ ابْتَزَّ أُمُورَنَا مَعَادِنُ الْأُبَنِ مِمَّنْ عَطَّلَ حُكْمَكَ وَ سَعَى فِي إِتْلاَفِ عِبَادِكَ وَ إِفْسَادِ بِلاَدِكَ 🔻بارالها! امر (خلافت الهیه و به حق) ما اهلبیت را ، کسانی از ما ربوده و به سرقت بردند که مَعادنِ اُبنِه بودند؛ همان کسانی که احکام تو را تعطیل کردند و تمام همّت‌شان در از بین‌بردن بندگان راستین تو و ایجاد فساد در هر شهر و دیار بود. 📚مصباح المتهجد،شیخ طوسی، ص۱۵۸ 📚مهج الدعوات،سید بن طاووس، ص۷۳ ✍ ظاهراً این بی‌حیاییِ بزرگ آن‌ها، آن‌قدر گسترده بوده، که حتی علماء و تابعین‌شان نیز، نتوانستند آن را مخفی کنند و در موارد متعددی این را کرده‌اند. صرفاً چند نمونه از اعترافات علمای‌شان را نقل می‌کنیم: (از ترجمه این متون، ما رو معذور بدارید 😊) 🔻قال عمر بن الخطاب: ما بَقيَ فيَّ شئٌ مِن أمرِ الجاهلية إلّا أنّي لَستُ أُبالی إلی أیِّ الناس نَکَحْتُ وأیَّهم أَنْکَحْتُ 📚طبقات الکبری,ابن‌سعد، ج۳ ص۲۸۹ 📚المصنف، عبدالرزاق،ج۶ص۱۵۲ 🔻 قال السيوطي في حواشي القاموس عند التصحيح لغة «الاُبنة»: كانت في جماعة في الجاهلية أحدهم سيدنا عمر. 📚به نقل از: بحارالانوار ج۳ ص۹۶ و الانوار النعمانیه ج۱ ص۵۹ 🔻قال أبن الأثير: زعمت الروافض أن سيدنا عمر كان مُخنّثا؛ كذبوا، و لكن كان به داءٌ دواؤهُ ماءَ الّرجال. 📚به نقل از: الانوار النعمانیه ج۱ ص۵۹ @Maghaatel
♦️ ما یک مادرِ صالحه‌ای داشتیم که از آن دو نفر، بیزار بود ... در روایت آمده است: از امام رضا عليه‌السلام درباره شخص اولی و دومی سؤال كردند؛ حضرت فرمود: سُبْحَانَ اَللَّهِ وَ اَلْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ اَللَّهُ أَكْبَرُ 👈 شخص سائل برای رسیدن به جواب سوالش اصرار کرد که حضرت فرمودند: كَانَتْ لَنَا أُمٌّ صَالِحَةٌ مَاتَتْ وَ هِيَ عَلَيْهِمَا سَاخِطَةٌ 🔻ما یک مادر صالحه‌ای داشتيم كه از دنيا رفت در حاليكه از آن دو نفر خشمگين بود. وَ لَمْ يَأْتِنَا بَعْدَ مَوْتِهَا خَبَرٌ أَنَّهَا رَضِيَتْ عَنْهُمَا. 🔻بعد از آن هم خبرى به ما نرسيده كه مادرمان از آن دو نفر راضى شده باشد. 📚الطرائف،سید بن طاووس، ج۱ ص۲۵۲ 📚القاب الرسول و عترته علیهم‌السلام ، قطب راوندی ،ج۱ ص۵۱ (با اندکی تفاوت) ✍ لسانِ این روایت شریفه، در عین واقعیت، فوق‌العاده دارای «احساس» است که حضرت ثامن‌الحجج علیه‌السلام، در آن خفقان و شرایط سخت حاکم، به گونه‌ای جواب دادند که هم عقل سائل بپذیرد و هم قلب او با نام مقدسه «فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها» تکان بخورد ... @Maghaatel
♦️ «کشتنِ قاتلِ حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها» ، توفیقی بود که نصیب «فیروز نهاوندی» شد ... در روایت آمده است: روزی امیرالمومنین علیه‌السلام به دوّمی فرمودند: یَا مَغْرُورُ! إِنِّی أَرَاکَ فِی الدُّنْیَا قَتِیلًا بِجَرَاحَةٍ مِنْ عَبْدِ أُمِّ مَعْمَرٍ 🔹ای مغرور، می‌بینم که در این دنیا با زخم غلام «اُمّ مَعْمَر» کشته خواهی شد! تَحْکُمُ عَلَیْهِ جَوْراً فَیَقْتُلُکَ تَوْفِیقاً، یَدْخُلُ بِذَلِکَ الْجَنَّةَ عَلَی رَغْمٍ مِنْکَ 🔹تو از روی ظلم و ستم، بر علیه او حکم می‌کنی و او به خاطر توفیقی که نصیبش می‌شود، تو را به قتل می‌رساند، و بر خلاف خواسته تو، به خاطر آن وارد بهشت می‌شود. 📚مشارق انوار الیقین، ص۷۰ 📚بحارالانوار، ج۳۰ ص۲۷۰ @Maghaatel
♦️ به شهادت تاریخ و اعترافِ علمای‌شان، با کشتنِ به ناحق دختر أبولؤلؤ، آسمان گرفت ... علمای اهل سنت نقل کرده‌اند: ثمَّ أُتِىَ ابْنَةُ أَبِي لُؤْلُؤَةَ جَارِيَةٌ صَغِيرَةٌ تَدَّعِي الْإِسْلَامَ فَقَتَلَهَا فَأَظْلَمَتِ الارضُ يَومئذٍ عَلى أَهلِها. 🔹بعد از کشته شدن دوّمی به دست ابولؤلؤ، دختر خردسال او را گرفتند و برای پسر دومی، عبیدالله بن عمر، آوردند؛ با اینکه آن دختر خردسال، مسلمان بود، عبیدالله بن عمر، او را به قتل رساند و و با قتل آن دختر ، زمین تیره و تاریک گردید. 📚المُصنّف،صنعانی، ج۵ ص۴۷۹. 📚المُحلّی،إبن حزم، ج۱۱ ص۱۱۵. @Maghaatel
♦️ این پدرِ تو بود که این بساط را راه انداخت ... در تاریخ آمده است: وقتی‌که امام حسین علیه السّلام به شهادت رسیدند، عبداللَّه بن عمر خواست تا خودی از خود نشان داده باشد؛ لذا نامه‌ای به یزید نوشت (در برخی از نقل‌ها آمده است که از مدینه راه افتاد و به شام رفت) و اعتراض خود را به جهت شهادت امام حسین علیه‌السلام نشان داد. یزید در جواب اِبن عمر نوشت: أَمَّا بَعْدُ یَا أَحْمَقُ فَإِنَّنَا جِئْنَا إِلَی بُیُوتٍ مُنَجَّدَةٍ وَ فُرُشٍ مُمَهَّدَةٍ وَ وَسَائِدَ مُنَضَّدَةٍ 🔹اما بعد؛ ای احمق! ما وارد خانه‌های آراسته و فرش‌های آماده و بالش‌های فراوان شده‌ایم فَقَاتَلْنَا عَنْهَا فَإِنْ یَکُنِ الْحَقُّ لَنَا فَعَنْ حَقِّنَا قَاتَلْنَا وَ إِنْ کَانَ الْحَقُّ لِغَیْرِنَا فَأَبُوکَ أَوَّلُ مَنْ سَنَّ هَذَا وَ ابْتَزَّ وَ اسْتَأْثَرَ بِالْحَقِّ عَلَی أَهْلِهِ. 🔹ما برای این گونه اموال قتال کردیم. اگر این‌ها حق ما باشند که برای حق خود، قتال کردیم و اگر حق دیگران (علی و اولاد علی علیهم‌السلام) باشد، پس پدر تو، اول کسی بود که این عمل را انجام و رواج داد و حق را از صاحب حق غصب کرد. 📚طُرَف‌ٌ مِن‌ الأنباء و المناقب، سید بن طاووس، ص۴۹۴ 📚بحارالانوار ج۴۵ ص۳۲۵ @Maghaatel
♦️ کوتاهی در لعن دشمنان اهل‌بیت «علیهم‌السلام»، موجب لعنت خداست ... در روایتی امام جواد علیه‌السلام از قول رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: مَنْ تَاَثَّمَ أَنْ یَلْعَنَ مَنْ لَعَنَهُ اللَّهُ فَعَلَیْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ 🔹لعنت خدا بر آن کس باد که از لعنت کردن کسی که خدا او را لعنت کرده، احساس گناه کند. 📚إختیار معرفة الرّجال،الکشّی، ص۵۲۸ 📚بحارالأنوار، ج٢٥ ص٣١٨ @Maghaatel
♦️ خدای متعال، نسبت به محبّت به آن دو نفر، با جبرئیل و میکائیل هم تعارف ندارد ... در ضمن روایتی إمام باقر علیه‌السلام فرمودند: وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ لَوْ أَنَّ جَبْرَئِیلَ وَ مِیکَائِیلَ کَانَ فِی قَلْبَیْهِمَا شَیْ‌ءٌ لَأَکَبَّهُمَا اللَّهُ فِی النَّارِ عَلَی وُجُوهِهِمَا. 🔹قسم به حق آن خدایی که رسول خدا حضرت محمّد «صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم» را به حق مبعوث کرد، اگر در قلب جبرئیل و میکائیل هم چیزی (از محبت آن دو نفر) باشد، خدای متعال، ایشان را از با صورت بر آتش جهنم می‌اندازد! 📚مُستطرفات السرائر، إبن ادریس حلی، ج۱ ص۵۶۷ 📚بحارالانوار ج۴۵ ص۳۳۹ @Maghaatel
♦️ روز آتش‌زدنِ آن دو نفر، عید من است... امام صادق علیه‌السلام از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌کند که آن حضرت فرمودند: خدای متعال در شب معراج، انوارِ علی، فاطمه‌ و اوصیاء بعد از علی «علیهم‌السلام» را نشان من داد؛ و الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ الْقَائِمِ فِی وَسَطِهِمْ کَأَنَّهُ کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ 🔹و حجة بن الحسن، حضرت‌ قائم علیه‌السلام در وسط آنان بود و چون ستاره‌ای درخشان، می‌درخشید. گفتم: «بار خدایا اینان کیستند؟» از ذات کبریایی حق تعالی خطاب رسید: هَؤُلَاءِ الْأَئِمَّةُ وَ هَذَا الْقَائِمُ الَّذِی یُحِلُّ حَلَالِی وَ یُحَرِّمُ حَرَامِی وَ بِهِ أَنْتَقِمُ مِنْ أَعْدَائِی 🔸اینان امامان بعد از توأند و این قائم است که حلال مرا حلال و حرامم را حرام می‌کند و به سبب او از دشمنانم انتقام می‌گیرم؛ وَ هُوَ رَاحَةٌ لِأَوْلِیَائِی وَ هُوَ الَّذِی یَشْفِی قُلُوبَ شِیعَتِکَ مِنَ الظَّالِمِینَ وَ الْجَاحِدِینَ وَ الْکَافِرِینَ 🔹او مایه راحتی دوستان من است؛ اوست که دل‌های شیعیان تو را از ظالمان و منکران و کافران شفا می‌دهد؛ فَیُخْرِجُ اللَّاتَ وَ الْعُزَّی طَرِیَّیْنِ فَیُحْرِقُهُمَا 🔻او لات و عُزّیٰ (نام دو بُت شاخص قریش است که در روایات و لسان اهل‌بیت علیهم‌السلام بر اوّلی و دوّمی اطلاق می‌شود) را تَر و تازه از قبر بیرون می‌کشد و آن دو را به آتش می‌کشد. فَلَفِتْنَةُ النَّاسِ بِهِمَا یَوْمَئِذٍ أَشَدُّ مِنْ فِتْنَةِ الْعِجْلِ وَ السَّامِرِیِ 🔸 و هر آینه امتحان مردم در آن روز به آن دو نفر، از فتنه گوساله و سامری شدیدتر است. 📚کمال الدین،شیخ‌صدوق،ج۱ ص۳۶ 📚عیون اخبار الرضا علیه‌السلام،ج۱ ص۶۱ @Maghaatel
🔰 مولایم جعفر بن محمد «عليهماالسلام» را ديدم كه تمام مشرق و مغرب را پُر كرده بود ... در نقلی آمده است: 🔸 هنگامى كه منصور دوانیقی، امام صادق عليه‌السلام را احضار كرد و آن حضرت از مدينه به بغداد آمد، در كنار دجله نزول اجلال فرمود. 🔹پيرمردى از شيعيانش با او ملاقات كرد و عرض كرد: آقای من! خودتان را به من بشناسانید. امام عليه السلام فرمود: آيا مى خواهى مرا بشناسى؟ عرض كرد: بلى. 🔸 امام عليه السلام به اصحاب خود كه در خدمتش بودند فرمود: او را در دجله بيندازيد. آنها هم اطاعت كردند و او را در ميان دجله انداختند. 🔹 آن پیرمرد كه چنين ديد، شروع كرد به فرياد كردن و تعجّب كردن از آنچه در مقابل خواسته‌اش ملاقات كرد، در ميان آب دست و پا زد، بالا و پائين رفت تا آنكه خود را با شناورى از دجله خارج كرد، او اظهار تعجّب مى كرد كه اين چه كارى بود و چرا امام عليه‌السلام چنين دستورى داد. 🔸 امام عليه‌السلام دستور داد دوباره او را در دجله بيندازند، و اطرافيان او را گرفته و در دجله انداختند، آتش خشم او برافروخته گرديد و كلماتى كه تعجّب او را نشان مى داد پشت سر هم مى‌گفت تا اينكه اين بار هم با زحمت خود را خارج كرد و آن حضرت را مورد سرزنش قرار داد و چنين كارى را از ايشان بعيد شمرد. 🔹 امام عليه السلام دستور داد براى بار سوّم او را در ميان دجله بيندازند، و لحظه‌اى بعد خود را در ميان آب ديد كه توان شناكردن ديگر برايش نمانده بود، امواج آب هم او را در وسط رودخانه بُرده بود، در چنين وضعى حالت انقطاع به او دست داد. 🔸 امام عليه السلام چون ناتوانى او را از شناكردن و خارج شدن مشاهده فرمود، دست كريمانه خود را دراز كرد و او را كه در وسط دجله بود خارج كرد، همينكه از آب بيرون آمد خود را بر قدم هاى حضرت انداخت و اظهار كرد كه امام را به خوبى شناخته است. 🔹اطرافيان از او سوال كردند: چگونه شناختى؟ عرض كرد: هنگامى كه از شناكردن عاجز شدم و يقين به هلاكت و نابودى خود كردم از همه جا و همه چيز دل بريدم و خدا را صدا زدم، چيزى نمانده بود كه در ته آب فرو روم و خفه شوم كه پرده‌ها از مقابل چشمانم كنار رفت، 👈 مولایم جعفر بن محمد عليهماالسلام را ديدم كه تمام مشرق و مغرب را پُر كرده بود و غير از او چيزى را نمى‌ديدم، او مرا نجات داد. 📚القطره ج١ ص۵۵۶ ✍اين، همان معنای احاطه وجودىِ امام عليه‌السلام است كه در دعاى رجبيّه مى‌خوانيم: « بِهِم مَلأتَ سَماءَك وَ أرضَك » «آسمان و زمين را به وجود ايشان (أئمه اطهار علیهم‌السلام) پُر كردى،» اين ذوات مقدّسه همه جا هستند، در همه زمان‌ها و مكان‌ها و با همه موجودات بوده و هستند، و هيچ زمان و مكانى خالى از وجود ايشان نبوده و نيست، چرا كه آنها مظهر اسماء پروردگارند.(آیت الله مستنبط) @maghaatel
🩸 خدایا! اگر گناهانم مرا در نزد تو، بی‌آبرو کرده است، با آبروی محمد و آل محمد «صلّی الله علیهم اجمعین» رو به تو آورده‌ام ... در روایتی امام صادق علیه‌اسلام فرمودند: جبرئیل نزد یوسف علیه‌السلام آمد و به او فرمود: 🔹ای یوسف، پروردگار جهانیان به تو سلام می‌رساند و می‌پرسد: چه کسی تو را زیباترین خلقش گردانید؟ حضرت فرمود: یوسف علیه‌السلام فریادی کشید و گونه‌اش را روی زمین گذاشت. سپس پاسخ داد: تو ای پروردگار من. 🔸جبرئیل فرمود: پروردگار جهانیان می‌پرسد: چه کسی تو را نزد پدرت از دیگر برادرانت دوستداشتنی تر ساخت؟ حضرت فرمود: یوسف علیه السلام فریادی کشید و گونه اش را روی زمین گذاشت و پاسخ داد: تو ای پروردگار من. 🔹جبرئیل فرمود: پروردگار جهانیان می‌پرسد: چه کسی تو را پس از آن که در چاه انداختند و یقین به مرگ داشتی از آن بیرون آورد؟ حضرت فرمود: یوسف علیه‌السلام فریادی کشید و گونه‌اش را روی زمین گذاشت. سپس پاسخ داد: تو ای پروردگار من. 🔸جبرئیل فرمود: بنابراین از آن جا که از دیگری طلب یاری کرده‌ای خداوند تو را مجازات کرده است؛ از این رو باید چند سالی در زندان بمانی! حضرت فرمود: چون آن مدت گذشت و خداوند به یوسف علیه السلام اذن داد تا درخواست گشایش در کارش کند او گونه اش را روی زمین نهاد. 🔹سپس عرض کرد: خدایا، اگر گناهانم باعث شده است تا آبرویم را نزد تو از دست دهم من با آبرو پدران درستکارم ابراهیم، اسماعیل، اسحاق و یعقوب علیهم‌السلام به تو روی می‌آورم. بدین سان خداوند گره از کار او گشود. 🔻راوی گوید: از حضرت پرسیدم: جانم به فدایتان باد، آیا ما نیز با این دعا، دعا کنیم؟ حضرت پاسخ دادند: شما این‌گونه دعا کنید: اللَّهُمَّ إِنْ کَانَتْ ذُنُوبِی قَدْ أَخْلَقَتْ وَجْهِی عِنْدَکَ فَإِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ وَ الْأَئِمَّةِ علیهم‌السلام 🔹خدایا، اگر گناهانم باعث شده‌اند تا آبرویم را نزد تو از دست دهم، من با آبروی پیامبر رحمت حضرت محمد صلی الله علیه و آله، علی، فاطمه، حسن، حسین و ائمه دیگر علیهم السلام به تو روی می‌آورم. 📚تفسیر القمّیّ،علی بن ابراهیم، ص ۳۲۱ @Maghaatel
🟢 رستگار شد آن کسی که هرگاه خدای متعال را یاد کرد، بر محمد و آل محمد «صلّی الله علیهم اجمعین» صلوات فرستاد ... راوی گوید: خدمت حضرت رضا علیه‌السلام رسیدم؛ حضرت از من درباره معنی آیه «وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی» (اعلی/۱۵) پرسیدند؟ عرضه داشتم: معنای آیه به نظر من این است: (رستگار شد آن کسی که) هرگاه خدای متعال را بخاطر آورد، برخاست و نماز خوانَد. حضرت فرمودند: در این صورت که تو می‌گویی، حق‌تعالی بنده‌اش را به سختی انداخته است. عرض کردم: فدای شما شوم، پس معنی این آیه شریفه چیست؟ حضرت فرمودند: كُلَّمَا ذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ صَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ. 🔻(رستگار شد آن کسی که) هرگاه خدای متعال را یاد کرد، بر محمد و آل محمد «علیهم‌السلام» صلوات فرستاد. 📚الکافی ج۲ ص۴۹۴ @Maghaatel