من بسیار آدم ِ " عه پیام نداد ، زنگ نزد ، دیر سین زد ، تولدمو تبریك نگفت ، پس منم مثل خودش رفتار میکنم " هستم .
هیچ کسی در تمامِ دنیا ، به او احتیاج نداشت یا اگر یک دفعه از دنیا محو میشد هیچ کسی کمبودی در زندگی اش احساس نمیکرد .
آخرین مرحله دوستی از چشم افتادنه ، انگار چیزی درونت اون فرد رو رها میکنه ، گاهی این برداشت میشه که داری ادا در میاری ولی اون صدای درونت که بهت میگه دیگه چیزی مثل قبل نمیشه رو فقط خودت حس میکنی .
دلتنگی فقط واسه کسیه که مُرده ، کسی که خودش نخواسته کنارت باشه حتی ارزش فکر کردن هم نداره .