در ره منزل لیلی که خطر هاست به جان شرط اول قدم ان است که مجنون باشی...

گر طبیب‌ِ دل‌ِ بیمار ؛ فقط‌ شش‌ گوشه‌ است .. من‌ مریضم‌ برسانید‌ مرا تا حرمش :)

خدایا بی‌اختیار ما رو بکشون سمتِ آغوشِ خودت ؛ ما خِیری ندیدیم از این اختیارها ..

-

هربار که به تو فکر می‌کنم دسته دسته کبوترهایِ دلتنگ از میانه‌ی قلبم .. در می‌کشند تا آبیِ آسمانِ تو

میگفت.. تو مشهد یه مکان خوب وجود داره که هرجا غصه و دلتنگی اذیتت کرد ؛ میری حرم و به امام رضا میگی چِت شده و در نهایت امام رضا بهت میگه‌؛ غصه نخور درستش میکنیم :)) حالا بفرما چایی ..

-

حال و هوایِ بین‌الحرمین :))

باید برای رسیدن به تو ز رهی پر خطر گذشت...

-

کم‌‌ و کسری‌ِ مرا دید ولی‌ پایَم‌ ماند ؛ او رفیقی‌ست‌ که پای‌ِ ضررم‌ می‌مانَد :)

از دور... از نزدیک... من کل مکان... فی کل زمان... سلام بر حسین:)