حدود شصت روز از آن روز سرد گذشته؛ از آن‌روزی که آسمان می‌بارید و ما می‌باریدیم. آسمان ابری بود و قلب ما ماتم‌زده. بارانی از آن دلگیرتر خاطرم نیست. می‌دانی! اصلاً دیگر از قبل از آن روز چیزی خاطرم نیست...
حدود شصت روز گذشته؛ شصت روز پیش درست وقتی که ما غفلت‌زده‌های دنیازده مثل همیشه مشغول روزمرگی خود بودیم و نهایت کاری که می‌کردیم، دعا برای پیروزی حق بود، برای تو اتفاقی افتاد که همیشه وقتی به سیمای نورانی‌ات نگاه می‌کردیم، انتظارش را داشتیم، اما به‌روی خودمان نمی‌آوردیم؛ آن اتفاق سه‌کلمه بود: تو شهید شدی!
حدود شصت روز از آن‌روزی که ناگهان هوا سرد شد، گذشته و چه‌ها که به ما و مردم تو نگذشته! چه خون‌هایی که از مظلوم ریخته شده، چه خانه‌هایی که ویران شده، چه اشک‌هایی که بی‌صدا جاری شده...
ما در وسط جنگ، در وسط آتش‌بس، در وسط پیروزی تورا فراموش نکردیم؛ ما هنوز بهت‌زده‌ی فراق توییم؛ سید! ما هنوز یک دل سیر بر مزارِ تو نگریسته‌ایم! رسم این است سید، که چهلم سنگ قبر می‌اندازند؛ ما چهلم تو را آنطور که دلمان می‌خواست نتوانستیم برگزار کنیم...
شهادت مادر تو نزدیک است سید و تو به ما ثابت کردی که فرزند اویی: ما نمی‌دانیم مزار تو کجاست...
•
محبوب
