اگر می پرسند سران حزب الله این روزها برای غزه چه می‌کنند؟ این فیلم وداع با شهید سراج که فرزند محمد رعد نماینده حزب الله در مجلس لبنان هست را نشان بده و بگو آنها پاره‌های تن شان را به خط مقدم جنگ با اسرائیل فرستادن

⭕️ جیش‌العدل با همکاری چه کسانی مقر انتظامی راسک را هدف قرار داد؟ ✍ سیستان و بلوچستان در یکسال اخیر شاهد، شهادت تعداد قابل توجهی از ماموران انتظامی بوده است. حمله به مقر فرماندهی انتظامی شهرستان کوچیک راسک نیز جدای از یکسال گذشته این منطقه نیست. با این وجود یک سوال مهم این است که روند ضدامنیتی چگونه توانسته همچنان خود را در سیستان و بلوچستان حفظ و هرازگاهی رویداد ضدامنیتی تولید کند. برای درک دقیق این روند، باید مکانیزم تولید و زایش اقدامات ضدامنیتی در جنوب شرق را خوب فهم کرد. 1⃣ شهر راسک در یکسال اخیر به علت اقدامات یک پدر و پسر که جایگاه امام جمعه را در آن شهر در اختیار داشتند، ملتهب بوده است. این پدر و پسر هر دو پیش از این به علت اقدام به ترور یک روحانی اهل سنت و مواضع افراطی سیاسی و تکفیری بارها خبرساز شده بودند. اما آنچه اتفاقات شهر راسک را به حادثه تلخ اخیر شهادت یازده نفر از ماموران انتظامی رساند، فرآیندی فراتر از این پدر و پسر دارد. مولوی عبدالحمید بعد از بازداشت پدر( مولوی محمد فتحی نقشبندی) بارهااز این چهره ضدامنیتی حمایت کرد و او را در افکار عمومی، فردی بی‌گناه که به او ظلم شده، معرفی کرد. در این میان پسر نقشبندی( مولوی عبدالغفار نقشبندی) که اینک به عنوان «عبدالمالک دو» در خارج از ایران گروه تروریستی جدید شکل داده، متقابلا، مولوی عبدالحمید را رهبر مذهبی و خط قرمز گروه خود معرفی کرد. این رفت و برگشت‌های سیاسی و رسانه‌ای، برای اهل فن واضح است که چه بلا و تصورات انحرافی سر اعتقادات بخشی از جوانان منطقه می‌آورد. ساده ترین اثرش این است که برخی از کسانی که اقدامات تروریستی چند ماه گذشته در سیستان و بلوچستان را رقم زدند، به صراحت از تاثیر پذیری همزمان و تواما خود از مولوی عبدالحمید و نقشبندی پسر گفته‌اند. به تعبیر جامع تر، خطبه‌ها و مواضع عبدالحمید با تولید شبهه، سیاه نمایی، نفرت، خشم، مشروعیت و مقبولیت زدایی و دادن آدرس های گمراه کننده ذهن ها را مریض می‌کند و پس از آن گروه‌های تروریستی مثل جیش العدل و نقشبندی ها یا دیگر تکفیری ها و تجزیه طلبان به ذهن‌های مریض شده، اسلحه پیشنهاد می‌کنند و توهم داشتن پشتوانه و تاییدیه مردمی پیدا می‌کنند. این اولین مکانیزم و البته ابرمکامیزم تولید ترور و اقدام ضدامنیتی در جنوب شرق در سالهای گذشته و به خصوص یکسال اخیر بوده هست. 2⃣ مکانیزم دوم در خارج از ایران اتفاق می‌افتد، خارج نشینان در ابتدا فرایند اثرگذاری و نحوه هدایت و مدیریت مولوی عبدالحمید را در یکسال گذشته به روز رسانی کردند و سپس او را در پروژه ضدامنیت‌ملی زن، زندگی و آزادی با همه ابعاد سیاسی، فرهنگی و امنیتی، استحاله و معنابخشی کردند. گردانندگان مکانیزم دوم که فعال در خارج از ایران هستند، علاوه بر این، سازمان منافقین را راهبر جیش الظلم و گروه تروریستی نقشبندی و حبیب الله سربازی قرار دادند و بین گروه‌های تروریستی بلوچ با دیگر گروه های قومی، مذهبی و تجزیه طلب دور جدیدی از همکاری و هماهنگی برقرار کردند. 3⃣ مکانیزم سوم در سطح هماهنگی سرویس‌های آمریکایی، اروپایی و رژیم صهیونیستی طراحی و هدایت می‌شود. گردانندکان مکانیزم سوم، دو‌مکانیزم قبلی را تقویت، هدایت و مواظبت می‌کنندو در بزنگاه های مهم از آن استفاده های مطلوب خواهند کرد. یکی از بزنگاه ها حتما زمانی خواهد بود که اسرائیل زیر ضرب است و یا جریان اغتشاشگر کف خیابان های زاهدان مهار شده و یا مهمتر از آن، نگرانی از کم اثر شدن روانی یکی از رهبران معنوی جریان زن، زندگی و آزادی در جنوب شرق جدی‌تر از قبل شده است. 4⃣ حال دوباره به حادثه راسک نگاه کنید، روند مسایل ضدامنیتی در سیستان و بلوچستان پیچیدگی بیشتری یافته و بازیگران به ظاهر نقش متفاوت و با حدود مشخص دارند ولی در پشت صحنه در واقع دور یه میز نشسته اند و خارج از چارچوب تعیین شده نمی توانند اقدام کنند.آنچه در سیستان و بلوچستان در حال اتفاق است، فراتر از موضوع ضد امنیتی اخیر است و خلاصه کردن و ماندن در حادثه حمله به مقر انتظامی در شهرستان کوچیک راسک، بسیار ساده لوحانه خواهد بود و به صراحت باید گفت، دستگیری عوامل جیش العدل اتفاقا ساده ترین موضوع ضدامنیتی روی میز جنوب شرق است. 5⃣ خب اینک چه باید کرد؟! اولین اتفاق این است که در سیستان و بلوچستان، مسئولین بدانند دوران تحلیل موضوعات این استان با روش‌ها و مولفه‌های سنتی گذشته است و باید پذیرفت جنگ ترکیبی در این استان واقعیتی روی زمین است. دوم اینکه مجموعه تصمیم‌گیر راهی جز زدن زیر این میز گفته شده به صورت کامل ندارد و مدارا با بخشی از اعضای این میز به امید اینکه بخشی از میز را مهار و بخش دیگر خود به خود اصلاح می‌شود، تکرار اشتباه گذشته و وقت تلف کردن است. همه اطراف میز باید در وهله اول ارتباط شأن قطع و سپس همزمان و یکی‌یکی‌کامل مهار شوند http://eitaa.com/joinchat/3093233666C13840b79c5

⭕️ میدان باز و احساس رقابت واقعی در انتخابات چگونه شکل می‌گیرد؟ ✍️ حداقل در سه مقطع از مواضع و اخبار دیدارهای رهبری در امسال تاکید بر رقابتی‌تر شدن و بازترشدن میدان انتخابات به روشنی قابل برداشت است.در سخنرانی اخیر رهبری نیز لحن ایشان درباره رقابت واقعی فراتر از توصیه به «باید باشد» تغییر کرد. اما میدان انتخابات چه وقت باز می‌شود؟ و مردم چه وقت احساس می کنند که میدان انتخابات باز شده است؟ 1️⃣ برخی سیاسیون باز کردن میدان را فقط کار هیات اجرایی وزارت کشور و مخصوصا شورای نگهبان می دانند. این موضوع گرچه بعضا با اهداف، اغراض و بزرگ نمایی سیاسی و جناحی مطرح می شود ولی به ذات حرف چندان بیراهی نیست و بی شک این دو نهاد و مخصوصا شورای نگهبان در باز کردن میدان رقابت در محدوده وظایف قانونی خود بی تاثیر نیستند و درصدی معلوم نقش دارند. گرچه با شناختی که از این دو نهاد و گردانندگان فعلی آن وجود دارد، در صحنه عمل نیز عمدتا همین تا الان بوده است. اما علاوه بر این، دو نهاد مذکور باید به اطلاع رسانی کردن مستمر از اقدامات و تدابیر خود در حوزه امنیت، سلامت و تلاش های خود ذیل قانون به شکل گیری رقابت واقعی و باز شدن میدان انتخابات، اصرار داشته باشند و خود را ملزم به قانع کردن و اطمینان دادن به افکار عمومی و نخبگان سیاسی و اجتماعی در این زمینه ها بیش از گذشته بدانند. 2️⃣ همانطور که گفته شد شکل دهی به رقابت واقعی و باز کردن میدان انتخابات نمی تواند یکطرفه فقط از طرف حاکمیت و نهادهای متولی انتخابات باشد، بلکه سهم شخصیت‌های تاثیر گذار سیاسی و اجتماعی، رسانه ها و احزاب نیز بسیار ویژه خواه بود. اولین موضوع این است که مجموعه‌های گفته شده نقش فعالانه و مشوقانه برای مردم برای حضور در انتخابات داشته باشنند. تا این مرحله که هنوز هم تا ایام انتخابات روزهای زیادی باقی ماند، برخی احزاب و جریانات سیاسی و رسانه‌ای نه تنها نقش فعالانه نداشته بلکه بیشتر نقش ناامیدکننده از رفتن پای صندوق رای داشتند. طرح گزاره های سیاسی، غلط و پیشداوری درباره رد صلاحیت ها، تخریب نهادهای انتخاباتی، سیاه نمایی از وضعیت فعلی کشور و کوتاهی در بیان اهمیت انتخابات در ایجاد تحول و حل مشکلات کشور، چهار شاخصه رفتار احزاب و جریانات سیاسی مذکور بوده است. ضمن اینکه عمده همین تعداد احزاب و جریانات سیاسی، دیگر فعالین سیاسی را نیز در پشت صحنه تحت فشار قرار دادند تا از شرکت یا گرم کردن تنور انتخابات پرهیز کنند. بنابراین بخشی از احزاب و چهره های سیاسی برخلاف آغوش باز نظام، سهم و تکلیف ملی خود را به خوبی تا این لحظه انجام ندادند و باید در زمان باقیمانده جبران کنند. 3️⃣ در کنار مطالبه و فرمان رهبری برای باز شدن میدان، مردم باید احساس کنند میدان بازشده است. بخشی از شکل گیری این احساس در میان مردم قطعا کار احزاب، شخصیت های تاثیر گذار، رسانه‌ها و حلقه های میانی جامعه هست. احزاب و جریانات سیاسی در شکل گیری احساس باز شدن میدان برای مردم دو کار اساسی می توانند بکنند، اول اینکه به مردم صادقانه بگویند چه تعداد از اعضای آن‌ها و همفکرانشان در فرآیند انتخابات حضور پیدا کردند و دوم اینکه اندیشه‌های حکمرانی واقعی خود را سانسور نکنند. مثلا حزبی که به لیبرالیسم اعتقاد دارد و هر وقت در قدرت بوده نسخه لیبرالیستی در فرهنگ و اقتصاد پیاده کرده، این بخش ها از اندیشه های خود را نباید سانسور کند، زیرا مردم اینگونه از حضور اندیشه های مختلف در عرصه انتخابات بیشتر آگاه خواهند شد و احساس بازشدن میدان برای انتخابات را بیشتر احساس خواهند کرد. عضویت در کانال مهدی جهان تیغی http://eitaa.com/joinchat/3093233666C13840b79c5

🎥 مشارکت یا نتیجه؛ رهبر انقلاب کدام را اولویت اول می‌دانند؟ @Farsna