ظاهرا برای پسماند و سطل اشغال ها نیز سهمی در قانون حجاب قائلند. میخواید سطل اشغال ها را نگه دارید. بالاخره برای حکومت بعدی هم بکار میادا. از من گفتن. @mahdian_mohsen

⭕️پیام مهم در اولین روز اغتشاش 🔸این تیترها تنها برای روز دوشنبه است؛ روز اول اغتشاشات؛ منوتو: حمله معترضان به خودروی پلیس/ بی بی سی: فرار نیروهای ضدشورش از دست معترضان/ بی بی سی: رویارویی معترضان و ماموران/ اینترنشنال: آتش زدن موتور ماموران توسط معترضان/ بی بی سی: تلاش برای واژگون کردن خودروی پلیس و ... 🔹بجز این اخبار، در همان روز اول مطابق فیلم هایی که منتشر شد معترضین دهها سطل آشغال آتش زدند. دهها پرچم ایران را به زیر پا و آتش کشیدند. چند نفر بسیجی را در خیابان به شکل وحشیانه ای مورد هجمه قرار دادند و.... دقت فرمائید؛ این صحنه متفاوت از اعتراضات گذشته است. از چه جهت؟ از جهت آغاز و سرعت شکل گیری خشونت. آبان 98 مردم مشهد در محله وکیل آباد تجمعی در اعتراض به افزایش قیمت بنزین برگزار کردند. جمعیت چند هزار نفر تخمین زده می شد. مردم شعار می دادند و راه پیمائی می کردند. ناجا نیز در همان صحنه حضور داشت و فقط تماشا می کرد. برخورد سخت ناجا در آبان 98، از روزی آغاز شد که جریان خرابکار وارد صف معترضین شد و تصمیم گرفت انبار نفت سیرجان را به آتش بکشد؛ بعد از این نیز اساسا اعتراضات به سمت یک عملیات تروریستی شهری رفت. اینجا بود که ناجا مسلح وارد صحنه شد. در تمام اغتشاشات گذشته، اعتراضات با جمعیتی آغاز و بعد کم کم با حضور تروریست های وطنی و اوباش اجیرشده به خشونت و اغتشاش کشیده می شد. اما اینبار و برای اولین بار از ساعت اولیه اعتراض خیابانی، پروژه اغتشاش کلید خورد. 🔴شعارها نیز موید است. مرور کنید: می جنگیم می میریم ایرانو پس می گیریم توپ تانک فشفشه، آخوند باید گم بشه میکشم میکشم هر آنکه خواهرم کشت این آخرین پیامه، هدف خود نظامه اینها همش بهانه است. اصل نظام نشانه است این شعارها یک پیام ساده دارد؛ آمده ایم برای جنگ خیابانی. اما این اتفاق به این فهم مثبت است. سال 88 جریان اعتراضی، روزها و هفته ها راه پیمائی سکوت برگزار کرد تا به نقطه خرابکاری رسید. به همین دلیل باید یک جریان تبیینی شکل می گرفت تا غبار فتنه را روشن و نفاق سکوت را افشا کند. اما امروز خط روشن است. اتفاقا همین شفافیت کمک می کند این جریان به سرعت بی آبرو شده و خط مردم جدا شود. شفافیت این جریان ابتدا کمک کرد تا کسانی که خیال می کردند ماجرا بر سر حجاب و گشت ارشاد و مرگ مهسا است، متوجه شوند اینهمه اسم رمز است. در گام نهایی شفافیت اعتراضات کمک می کند اساسا خط تخریب و خشونت بدون همراهی مردم باشد. مسیری که در تمام اعتراضات گذشته چند روز تا چند هفته طول می کشید تا مردم خط شان را جدا کنند. البته این روزها در میان اغتشاش گران جمعیتی نیز از سر هیجان و غفلت حضور دارند که آنها نیز کم کم مساله برای شان روشن می شود. در نهایت اینکه اعتراضاتی که از مبدا با جنگ خیابانی آغاز شده است یک ثمره بسیار کلیدی داشته و دارد و آن اینکه دوقطبی توهمی بی حجاب – با حجاب را تبدیل به دو قطبی حقیقی مردم – ضدانقلاب می کند. لذا جریان جاهل و ساده لوحی که خیال می کرد هرکس روسری اش عقب رفته، مقابل نظام است امروز فهمید که این مردم با هر ظاهری، در مقابل این جنگ خیابانی صف بندی خواهند داشت. ✅پیام مهم روز اول اغتشاشات این بود؛ نامردم... همشهری @mahdian_mohsen

🔹مهمترین تفاوت اغتشاشات این روزها با آبان 98 و فتنه 88 🔸دو ثمره مهم اغتشاشات این روزها @mahdian_mohsen

🔹میگن این وحشی گری ها کار خودشونه. پس کار شما چیه؟ 🔸عدلیه کجاست؟ این سلبریتی های سیاسی و هنری پشت شون به کجا گرمه؟ @mahdian_mohsen

🔹گشت ارشاد چطور باید اصلاح شود؟ 🔸در اوج بلاهت تصور می کنند هرکس روسریش عقبه یا افتاده رو شونه اش مقابل نظامه. @mahdian_mohsen

🔴چه شد که چادر کشیدند... 🔹گفتند حجاب اختیاری و چادر از سر ناموس مردم کشیدند. 🔸گفتند حجاب کجای قرآن است و وقتی خبردار شدند، آیات زن و حجاب را ورق ورق کرده و به آتش کشیدند. 🔹شعار آزادی و زندگی دادند و جوان غریب بسیجی را در خیابان زیر مشت و لگد گرفتند. از حقوق بشر گفتند و مسلم ترین حق گروه های امدادی را در همه جنگ ها با به آتش کشیدن 18 آمبولانس به نمایش گذاشتند. 🔸از احترام و مدارای پلیس گفتند و دهها ماشین و موتور ناجا را آتش زدند و سرباز بی نوا را زیر ضرب وحشیانه مصدوم و به آتش کشیدند. 🔹از حقوق مردم گفتند و اموال عمومی و خودروهای شخصی را تخریب کردند. 👈اینها مردم نیستند؛ اینها اراذل و اوباشند و تکلیف شان روشن؛ اما سخن جای دیگر است. توصیف امیرالمومنین از اوباش در جملات قصار 199 نهج البلاغه چنین است: اینان پراکنده اند و شناخته نمی شوند تا وقتی مجتمع شوند و غلبه کنند. ✅سوال اینجاست؛ چه زمان اراذل و اوباش از پراکندگی درآمده و جمع می شوند؟ فیلم چادر کشیدن از سر ناموس مردم، بچه شیعه را به دردی عمیق در کوچه های بنی هاشم می برد. چند روزی از رحلت پیامبر نگذشته بود که اراذل و اوباش پراکنده آنروز، گرد هم جمع شدند و شد آنچه نباید می شد. چرا؟ چه چیز آنها را جمع کرد؟ اراذل و اوباش حزب نیستند، سر ندارند، رهبر ندارند، شناسنامه ندارند. اینها در شرایطی مجتمع می شوند که حق پوشانده شود و حق پوشانده نمی شود مگر به سکوت خواص. حضرت زهرا در خطبه معروف فدکیه از سکوت انصار گلایه می کند و می فرماید: "آیا ارث من باید پایمال گردد و اخبارش به خوبى به شما مى رسد و باز هم خاموش نشسته اید؟" کربلا نیز با سکوت خواص کوفه چنان مصیبت بار شد. در تاریخ معاصر نیز کودتای 28 مرداد با غیبت روحانیون منجر به میدان داری اوباش و حذف مصدق شد. اگر سکوت خواص نبود شیخ فضل الله بر دار نمی رفت و مشروطه شکست نمی خورد. سال 88 نیز سکوت خواص منجر به ندای این عمار شد. با این تفاوت که آنروز سکوت خواص مربوط به ژنرال های سیاسی بود و امروز خواص تکثیر شده در فضای مجازی. هرکس هرجا موثر بر ممبرها و فالورها و جماعتی است و خواص آن جمع. 👈لب کلام؛ هرجا حق را ببینیم و سکوت کنیم فرصت را برای اجتماع اراذل و اوباش فراهم کرده ایم. چه سکوت کنیم و چه به تعبیر رهبری انقلاب حرف حق را زمانی بزنیم که پازل و نقشه دشمن تکمیل شود؛ در هر دو صورت موجب کتمان حق شدیم و اینجاست که نشستن غبار بر حق موجب اجتماع اوباش می شود. ✅اسم رمز گشت ارشاد و حجاب اجباری و حادثه مهسا و غیره امتحانی بزرگ در میان خواص بود که درس ها داشت؛ باقی بماند بعد... همشهری @mahdian_mohsen

✅مهمترین تفاوت 78 و 88 و 98 و اینبار #جنبش_لمپن ها جنس اغتشاش امروز با گذشته متفاوت است. یکی دانستن اینها منجر به خطای محاسباتی و تصمیم گیری می شود. آنچه روشن است اینکه این روزها امتداد گذشته نیست و ما با یک پدیده جدید مواجهیم که در انتهای متن به عنوان تفاوت اصلی اشاره خواهم کرد. ⭕️دو تفاوت اولیه: 1⃣یکم. در تمام موارد قبلی اغتشاشات از اعتراضات شروع شده بود اما اینبار از ابتدا اغتشاش بود.به همین دلیل شعارها از لحظه اول حول کشتن و اتش زدن و خراب کردن و تقابل با اصل نظام بود. 2⃣دوم. در تمام موارد گذشته بهانه اعتراضات فتنه گون بود. به این معنا که حق و باطل ممزوج بود و روشن نبود. 78 به ظاهر فرهنگی و سر بستن روزنامه سلام. 88 سر تقلب و قدرت سیاسی. 98 بحث اقتصادی بود و اینبار هیچ گونه فتنه ای وجود نداشت. شفاف و شفاف. حجاب بهانه و اصل نظام نشانه؛ مردم نه بهانه را می پذیرفتند و نه نشانه. 👈اما این دو تفاوت اصلی نبود.... و مهمترین: 3⃣سوم. در همه موارد قبلی در فضای واقعی، حادثه ای رخ میداد و رسانه ها متناسب با آن ماجرا را روایت می کردند اما اینبار روایت رسانه ها اصل بود و در بیرون برای آن واقعیت ساخته میشد.    در تمام موارد قبلی رسانه ها نقش اطلاع رسانی و در موارد جدی تر نقش تهییج و ترغیب را داشتند و اما اینبار نقش تصویرسازی. فتنه اخیر، فتنه لمپن ها بود. به همین دلیل اساسا با یک نیاز واقعی شروع نشد. اساسا نیازی هم به نیاز حقیقی مردم نبود. نیاز به یک هیجان وجود داشت؛ تحریک و تحریض احساسات. یک هیجان زدگی تا هیجان زده ها به میدان بیایند. برای همین عمده نوجوان بودند که بی شک در خلوت و یا با گذشت زمان پشیمان می شدند. اما لمپن ها این افراد نبودند. لمپن جریان خارج از کشوری بود که تصور می کرد با اتش نشاندن به اباحه گری می تواند علیه دین و خاک این مردم قیام کند؛ اما فقط هیجان صید کرد و خلاص. کف روی آب. 🔹اساسا در جنبش لمپن ها میداندارها در خارج از کشور و اتش بیارها در رسانه و کلوخ انداز ها کف خیابان هستند. این نیز تفاوتی دیگر بین این دوره و موارد گذشته است. ✅و اما اصل حرف؛ نزاع ایندوره برخلاف تصور رایج در رسانه ها بود نه در خیابان. در خیابان تنها رویدادسازی بود برای تصویرسازی در رسانه. جمعیتی بسیار محدود اما درجه خشونت بالا که قدرت تصویر سازی داشته باشد. 🔸برای تصویر سازی رسانه ای اساسا جمعیت لازم نبود؛ کافی بود زن میداندار باشد و خشونت رخدادساز. هردو نیز مهیا بود. حجاب سوزی تا حجاب کشی؛ از اتش زدن ناجا تا بسیجی تا پاکبان تا اتش نشان و امدادگر و غیره. یک گروه پنجاه تا صدنفره که هر شب در یک نقطه جمع می شوند تا بگویند همه جا هستیم.  خشونت زیاد تا تلقی بی شماریم بسازد. 🔹نزاع ایندوره، جنگ تصویر بود. جنگی برای ساخت تصویر. ترند ها و هتشگ ها دیگر به تنهایی کارساز نبود؛ باید رخدادی هم ساخته میشد در مدد به این ترندها. سطح دعوا در کف خیابان به همین اندازه محدود بود... 🔸جنبش لمپن ها، جنبش بی مایه ای است که تخریب دارد اما خالی از هرگونه عمق مردمی و اعتقادی و حتی نیاز عمومی است. عاری از وسعت. جنبشی محصور در خیالات و فضای مجازی. جنبش لمپن ها از مجاز آغاز می شود و واقعیت را تنها برای تحکیم تصویر و خیال میسازد؛ برخلاف همه جنبش ها که از واقعیت اغاز می شود و به مجاز امتداد میابد. ⭕️و خسارت محض برای کسانی بود که این رفت و برگشت خیال انگیز بین واقع و مجاز را درک نکردند و بی آبرو شدند.    ✅و مهمترین نکته آموزنده این است که؛ دستگاه امنیتی مقصرین اصلی فتنه لمپن ها را در فضای تصویرسازی و مجازی دنبال کند نه صرفا کف خیابان. به همین دلیل است که نقش سلبریتی ها در این دوره تنها برداشتن حجاب و جذب فالور و کسب اعتبار نبود؛ اینبار به روشنی در خون های ریخته شده کف خیابان سهم دارند و باید در دادگاه حاضر شوند.   ✅و از این واضحتر اینکه؛ فتنه لمپن ها تمامی ندارد چون کم هزینه ترین حالت ممکن برای دشمن است؛ رویداد سازی برای تصویر سازی. خلاصه اگر فضای مجازی را رها کنید باز هم با خون های به ناحق ریخته شده مواجه خواهید بود. تصویر سازی مصداق عینی میخواهد؛ نباشد، میسازند. آتش می زنند و خون میریزند تا بگویند بی شماریم. دهها نفر کشتند تا بگویند آن یک نفر را شما کشتید.   ✅و اینهمه چرا؟ چون فهمیدند اگر در ذهن مردم پیروز شوند در واقع نیز پیروزند. این واقع سازی ها برای واقع نمایی در جنگ ذهنی است و تمام. همشهری  @mahdian_mohsen

🔴درباره مشنگی 🔹رسانه سعودی: با کم هزینه ترین فروپاشی در یک انقلاب مواجهیم. 🔹خبرنگار فراری و کارمند وزارت خارجه امریکا: قصد دارم رئیس جمهور ایران شوم. 🔹ربع پهلوی: خیابان را نگه دارید. خیابان دست شماست 🔹آن یکی هم نوشته آخوندها اگر اعلام برائت کنند در امان اند. 🔹گروه هکری انانیوس: اطلاعات همه در دست ماست. 🔹آن یکی هم نوشته تنها یک قدم تا پایان این رژیم. 🔸رفتار شتابزده و سراسیمه وار برخی سلبریتی ها هم حاکی از این است که این حرفها را باور کردند. ⭕️اما ماجرا چیست؟ ما در عصرشبکه با یک پدیده جدید به نام مشنگی مواجهیم. یک نوع توهم خیال انگیز. این توهم خیالانگیز را خیالبافی می نامند. خیالبافی وقتی حالت مزمن می گیرد به جهت روانشناسی، خیال پردازی ناسازگار می شود. ⭕️اما این پدیده چطورشکل می گیرد و چه ربطی به فضای مجازی دارد؟ اولا خیال چیست؟ خیال قدرت تصویر گری فرد از عالم ماده یا عالم عقل است. به تعبیری عالم واسط برای تبدیل معقولات به محسوسات و بالاعکس است. اما وقتی خیال در خدمت عقل قرار نگیرد و از واقع فاصله بگیرد تبدیل به خیال بافی می شود. لذا خیال بافی با تخیل نیز فرق دارد. خیالبافی تصویری از واقع ایجاد می کند که فرد را بی نیاز از واقع میسازد. تجسم چیزی است که فرد آنرا در واقع ندیده و نشنیده است. آدم ها به طور معمول خیال بافی دارند. اما وقتی این خیال بافی با فضای مجازی پیوند می خورد از نفس انسان خارج شده و عینیت می یابد و در رسانه ها تولید و توزیع می شود. آنچه تولید شده است ضریب می گیرد و از سوی دیگران تکرار و تائید می شود و همینجا آغاز یک چرخه معیوب و اعتیاد آور را شکل میدهد؛ چرا که فرد آلوده به خیالبافی، توهمش را واقعیت می پندارد. ✅ خیال پردازی در رسانه چند ویژگی دارد 1⃣اولا قدرت تصویر سازی وعینیت به خیالبافی میدهد. 2⃣دوم اینکه خیال را به اشتراک می گذارد تا دیگران با همذات پنداری آنرا تائید کنند. 3⃣سوم اینکه برای خیال بافی نشانه هایی در عالم واقع می یابد. هر چیزی در فضای رسانه قابل یافتن است. مثلا برای براندازی جمهوری اسلامی و خیال بافی در این باره، کافی است 4 نفر در رشت را بیابد که در حال اتش زدن سطل اشغال اند. همین کافی است تا برای بعد از تغییر رژیم برنامه ریزی کنند. 👈اینجاست که به فرد حالت مشنگی می دهد. حالت مشنگی حالتی است که دیگر حس خیال ندارد و خیالش را یک حقیقت واقعی می پندارد و کم کم در همین نقطه متوقف می شود. مثل معتاد داروهای روانگردان که به خیال هواخوری از پنجره آسمان خراش خود را بیرون پرتاب می کند. ✅و اما دو درس مهم سواد رسانه؛ اول اینکه مراقبت کنیم گرفتار خیال بافی مجازی نشویم. این بیماری تنها برای ضدانقلاب نیست. هرکس چنان غرق فضای مجازی شود که از واقعیت فاصله بگیرد کم کم از حقیقت هم فاصله می گیرد. دوم اینکه در دام خیال بافان نیافتیم. مثلا این روزها اگر کسی فقط اینستاگرام را ورق بزند احساس می کند تهران توسط تروریست های وطنی فتح شده است. حال آنکه اگر تنها برای خرید دوتا نان به خیابان برویم متوجه می شویم که متاسفانه دست مان انداختند. @mahdian_mohsen

⛔️هنوز روشن نیست؟! خطاب این متن کسانی اند که معترض اند. معترض به مرگ مهسا و گشت ارشاد و حجاب اجباری و اوضاع اقتصادی و غیره. فرض کنیم اعتراض شان حق است؛ راه اصلاح از دالان آدم کشی است؟ یکی گفت این ما نیستیم. گفتم بله مطمئنم. اما شما دقیقا کجا هستید؟ اصلا صدای اعتراض شما شنیده می شود؟ دقیقا لابه لای شعار "اصل نظام نشانه است" مطالبه شما کجاست؟ اصلا هشتگ و شعار شما چیست؟ واقعیت این است که بیشترین قربانی این روزها اعتراض معترضین است. عجیب است که هنوز مساله برای برخی روشن نیست. چشم باز کنیم و ببینیم. زاهدان چند ده نفر را کشتند و روانه بیمارستان کردند. جیش الظلم مسولیت عملیات تروریستی را پذیرفت. صحنه های آتش و خون را در شهر دیدیم و سکوت کردیم؟ طی این چند روز 17 بانک را به آتش کشیدند. 72 آمبولانس را آسیب جدی زدند. 16 نفر مدافع امنیت را شهید کردند. 30 خودروی آتش نشانی را آتش زدند. حداقل 100 اتوبوس را تخریب کامل کردند. 15 خودروی پلیس را خسارت جدی زدند. 185 بسیجی را با قمه و چاقو زخمی و روانه بیمارستان کردند. اینها را دیدیم و رد شدیم؟ واقعا با ریختن این خون ها خونخواه مهسائیم؟ به دلیل فراخوان های آشوب و محدودیت کسب وکارهای اینستاگرام حداقل 800 میلیارد تومان به مردم عادی خسارت زدند. در میان اغتشاش گران 28 اوباش سابقه دار و قاچاقچی مواد مخدر دستگیر کردند. 77 نفر گروهکی از کومله و پژاک شناسایی و بازداشت کردند. 49 منافق تروریست و 5 تکفیری و 3 بهایی دستگیر کردند. چطور با این اراذل هم شعار شدیم؟ نکند قرار است این تروریست های مزدور و اوباش وطنی پروژه اصلاح مشکلات را پیش ببرند؟ روشن است که مسیر اصلاح در تجزیه این خاک و سوریه سازی ایران نیست. حرف ساده است؛ نسبت به این جنگ تمام عیار خیابانی اعلام انزجار کنیم. آگاه باشیم و آگاهی دهیم. این راه پایانش اصلاح نیست. @mahdian_mohsen

نقش سکوت علما در میانداری اراذل شیخ علی مهدیان هیات مکتب الزهرا س تهران @alli_mahdiyan

✅فرامتن سخنان رهبری در ماجرای اخیر سخنان اخیر رهبری از چند منظر قابل تحلیل است؛ اما به این فهم سبک تحلیل و زاویه نگاه مهمترین وجه است. عمدتا چهار شاخص در سبک تحلیل رهبری از مسائل روز، پربسامد است. یکم تعیین اصل و فرع ماجرا. دوم ضریب دهی دقیق. سوم سهم دهی متناسب عوامل و چهارم اشاره به نقش خواص در تبیین و روشنگری. 👈از این جهت فرامتن سخنان رهبری را با این چهار شاخص مرور کنیم. 1⃣یکم اصل و فرع. اگر اصل و فرع هر حادثه روشن نشود، مخاطب دچار گیجی می شود؛ اینکه بالاخره چه کسی درست می گوید؟ در بین طرفین ممکن است وجهی از حق و باطل نمایان باشد؛ اما بالاخره چطور باید برآیند گرفت؟ رهبرانقلاب در این سخنرانی به صراحت و روشنی اصل و فرع ماجرا را از هم جدا کردند. اصل، تقابل با بنیان ایران قوی است و نه حتی جمهوری اسلامی. پشت پرده نیز دست عیان آمریکا و رژیم صهیونیستی است. آنچه در داخل نیز رقم می خورد هیجان جاهلی و مزدوری جریان نفاق است. خط قرمز نیز امنیت مردم است و در این رابطه هیچ جای مسامحه نیست. با این توضیح باقی مباحث فرع ماجراست. حجاب و گشت ارشاد و حادثه مرحوم مهسا امینی و غیره. از این جهت هر تحلیلی که باعث شود مخاطب در فهم اصل و فرع ماجرا دچار خطای تشخیص شود ناقص است. برخی در این چند روز چنان مغشوش موضع گرفتند که در نهایت مخاطب متوجه نشد چطور باید حق و باطل را جمع بزند. 2⃣دوم ضریب دهی بعد از اینکه اصل و فرع مشخص شد باید لحن اعتراض به اندازه اهمیت موضوع باشد. برخی از خواص در مورد اخیر، درست موضع گرفتند اما کلام شان ضریب متناسب نداشت. این خطا باعث چه اشکالی می شود؟ مخاطب ممکن است حق و باطل را تشخیص دهد اما اهمیت و عمق و وسعت زشتی موضوع را دقیق نشود. فرض کنید جلوی چشم یک نفر آدم بکشند و فرد ناظر به آرامی بگوید این کار خطاست. طبیعی است که مضحک است. رهبری انقلاب در این سخنرانی با لحنی متناسب، زشتی و تلخی ماجرا را ضریب دادند و در حد یک خط قرمز غیرقابل گذشت به چشم آوردند. 3⃣سوم تعیین سهم نقش ها. خیلی موارد اصل و فرع و ضریب ها درست تشخیص داده می شود اما در سهم عادلانه نقش ها، خطای برآورد وجود دارد. در تحلیل رهبر انقلاب سهم هرکس به اندازه خودش تصریح شد؛ خاصه وقتی خطا آگاهانه است. در ابتدا سهم دشمن اصلی مشخص شد. سپس به حلقه میانی و جریان مزدور و متصل به دشمن نیز توجه شد. به سکوت و خطای خواص نیز اشاره و حتی بر جبران خطا نیز تاکید شد. همچنین تصریح شد که جرم های کف خیابان را باید دسته بندی کرد و با هرکس متناسب با خودش برخورد شود. حتی آنکه خطائی از سر هیجان داشته است، باید متنبه شود. اندازه سلبریتی ها نیز مشخص شد؛ اول اینکه قاطبه هنرمندان انقلابی اند. دوم اینکه برخی مواضع دشمن شاد کن از جهت تاثیر عمومی بی ارزش است و سوم اینکه تعیین مجرمانه بودن مواضع با عدلیه است. 4⃣چهارم. تاکید بر نقش خواص اگر اصل و فرع وضریب ها و سهم ها مشخص شود، بازهم روشنگری نیازمند مشارکت خواص است. اهمیت خواص از این جهت است که در شرایط فتنه، حرف زدن یا نزدن شان بر روشن شدن موضوع موثر است. واگرنه روشنگری ها هر میزان هم دقیق باشد، شنیده نمی شود و به گوش مخاطب نمی رسد. اما به این فهم نکته متفاوت ماجرا این است که رهبری برخلاف موارد مشابه، حوادث اخیر را عاری از هرگونه فتنه دانستند؛ به این معنا که مرزبندی حق وباطل کاملا عیان و روشن است. به همین دلیل از کسری تحلیل خواص دو جا گلایه می کنند. یکی مقاوت در دیدن دست دشمن خارجی. رهبرانقلاب اظهار شگفتی از کسانی می کنند که دست عیان دشمن را در قضایای اخیر نمی بینند. دوم خطای آنهایی که در ابتدا به ناجا و نظام افترا و تهمت ناروا زدند و لذا تاکید دارند که جبران کنند. این چهارشاخص قابل تعمیم و بهره برداری در موارد مشابه است؛ خاصه در شرایط سکوت خواص. همشهری @mahdian_mohsen

✅چرا ماجرای اصلی کف خیابان نبود... @mahdian_mohsen

👈جنگ امروز در رسانه است؛ در ذهن است. این سر و صداهای کف خیابان باعث نشود میدان اصلی مبارزه را گم کنیم. کف خیابان را هم میسازند تا ذهن را بسازند. 🔴هرکس هرجا هست خود را مجهز کند به مجاهدت در رسانه. آرایش جنگی بگیریم. و اما... ✅اگر علاقه مند به جهاد تبیین هستید این دوره را از دست ندین. 👈این دوره چند ویژگی کلیدی داره. 1⃣اول اینکه بجز رسانه ، نظام اندیشه اموزش میده. مهمترین گرفتاری امروز نداشتن زاویه نگاه دقیق است. بدون نظام اندیشه ممکنه کار رسانه ای بکنیم اما جهاد تبیین میسر نیست. چرا و چطورش را در دوره توضیح می دیم. 2⃣نکته دوم هم کار کارگاهی و شبکه سازی در این دوره است. شبکه سازی حقیقی نه مجازی. گواهی اموزشی هم پایان دوره ارائه میشود که مفید است 👌خلاصه پیشنهاد می کنم.... اگر تمایل داشتید به دوستان تان هم معرفی کنید @mahdian_mohsen

چرا رهبرانقلاب از واژه تنبیه استفاده کرد؟ @mahdian_mohsen

🔴لطفا بس؛ ماجرا کف خیابان نیست... 🔸برای تحلیل اغتشاشات اخیر اگر کف خیابان متوقف شویم دچار یک خطای تودرتو و فاحش شدیم. ماجرای اغتشاشات اخیر با همه نمونه های گذشته متفاوت است و مهمترین تفاوت آن سهم و نقش پلتفرم هاست. 🔹شبکه های اجتماعی تنها آتش بیار و معرکه گیر نبودند، بلکه آتش ساز بودند. شبکه های اجتماعی تنها محلی برای قرار و مدار اغتشاش نبوده و نیست. شبکه های اجتماعی تنها محلی برای پوشش گسترده اغتشاشات نیست. تنها برای اطلاع رسانی شبکه برانداز نیست. برای خبر راست و دروغ نیست؛ از این نگاه های سنتی و بسیط خارج شویم. 👈شبکه های اجتماعی، همه اغتشاشات است نه جزء وابسته و ضمیمه. گذشت روزگاری که رسانه صرفا جهت اطلاع رسانی بود.  نقش کلیدی و نهایی رسانه، ساخت تصویر در ذهن است و برای ساخت تصویر، فراتر از هشنگ سازی نیازمند رویداد سازی است و لذا رویداد را ساختند تا تصویر را بسازند. هر کس در شبکه های اجتماعی می چرخید احساس می کرد شهر در کنترل تروریست های وطنی است و حال آنکه در واقع خبری نبود جز گروه های کوچک پراکنده و محلی که دانسته و ندانسته آمده بودند تا حلقه های تصویر ذهنی را تکمیل و نهایی کنند.    ⭕️متاسفانه هنوز یک نگاه ساده اندیشانه درباره عصر پلتفرم وجود دارد که سیستم حکمرانی در کشور ما را دچار برآوردهای کج و معوج کرده است. استقلال حاکمیتی و قدرت حکمرانی در حال صدمه دیدن جدی است. خیال می کنند پلتفرم یک ابزار اطلاع رسانی صرف است؛ خیال می کنند ابزار سرگرمی است؛ خیال می کنند جزئی و گوشه ای از زندگی است. خیال می کنند مردم تنها اوقات فراغت با پلتفرم می گذرانند. ⭕️آقایان مسوول؛ پلتفرم،  همه زندگی است. خود زندگی است. مجاز نیست؛ واقعیت است. متوجه باشیم درباره چه چیز حرف می زنیم. اراده انسان ها از ذهن آغاز می شود و پلتفرم در نقطه شروع اراده انسان ها قرار گرفته است. ذهن را دستکاری می کند. رفتارها را رها کنید و ببینید چه چیز رفتار را می سازد. جنگ در ذهن است نه در کف خیابان. کف خیابان نشانه است و آیت که بدانید در ذهن ها چه خبر است. پلتفرم ها تنها در ایام اغتشاش فعال نبودند. اساسا پروژه اغتشاشات اخیر برای این روزها و چند روز پیشتر نیست. پروژه مستمر اهریمن است. یک سناریوی همیشگی که پایان نیز ندارد. بهوش نباشیم، زین پس چنین صحنه هایی را کف خیابان باید بیشتر بشماریم. 🔹اما سناریویی که اهریمن بر پلتفورم سوار کرده است چیست؟ 1⃣یکم. تعمیم شتابزده و استقرای ناقص از مشکلات کشور.یعنی چی؟ یعنی به صورت مداوم و روزانه نقاط ضعف و ریز و درشت را به کل حاکمیت تعمیم دهد. چنانچه مخاطب در بلند مدت احساس کند با حاکمانی مواجه اند که با او دشمنی دارند.  این پروژه حس انتقاد او از وضع موجود را تبدیل به نفرت و خشم می کند.  مشکلاتی که با هر فراز و نشیبی در حال اصلاح است و هرچه باشد ناشی از خیانت حاکمان نیست؛ چه آنکه حاکم کسی نیست جز مردم. 👈اما این گام فریبنده یک حلقه تکمیلی کم دارد. مخاطب باید در واقع نیز احساس کند این حس درونی آدم ها درحال تبدیل به یک کنش بیرونی است؛ آنهم یک کنش همگانی. اگر این کنش بیرونی و همگانی را باور کند پروژه مسخ تکمیل می شود و او نیز به خیابان خواهد آمد و بی آنکه بداند چه شده و به چه باید اعتراض کند و مطالبه اش چیست، می شود کلوخ انداز و آتش بیار وخدای نکرده آدم کش. 2⃣پس حلقه دوم، رویداد سازی است تاپروژه طراحی شده در ذهن کامل شود. کافیست جمعی در یک گوشه جمع شوند وشعار دهند. چند سطل آشغال آتش کشیده شود. چندتائی شعار نوشته شود و... و در نهایت برای اینکه این رویدادهای محلی، واکنش ملی و جهانی بگیرد سراغ زن و خشونت رفتند چون قدرت کانونمندی وتوجه سازی دارد. ✅دقت دارید انشالله؛ یعنی رویداد نمی سازند که براندازی کنند، خیابان را به آتش می کشند تا ذهن ها راتسخیر کنند. براندازی نهایی نتیجه فلج ذهنی و مسخ شناختی است وخود به خود رقم می خورد.  🔹آقایان مسوول؛ جنگ در ذهن است. هر کس ذهن رادر اختیار بگیرد اراده آدم ها را مختل می کند. اصلا مهم نیست آدم ها حتی چه اعتقاد و گرایشی دارند. شناخت شان از واقع تغییر کند اراده شان تغییر می کند. کم نبودند این روزها خواصی که در میانه حق و باطل و در وسط میدان متحیر ماندند و اگر با سیلی واقعیت هوشیار نشدند، زیر دست و پا له شدند. 🔸آقایان حکومت؛ جنگ کف خیابان نیست.معطل نمایند. گذشت 78 و 88 و حتی 98. نقطه شروع را در پلتفرم ها و قدرت شبکه بیابید. راه اصلاح بسیار است به شرط اینکه این ادراک کلیدی شکل بگیرد که یله سازی فضای مجازی که راه رابرای جولان اهریمن هموار می سازد و مارپیچ سکوت ساختاری پلتفرم ها که راه را برای کنشگری جبهه حق می بندد، جامعه را مسخ می کند و معنای قدرت را تغییر می دهد و استقلال کشور را می گیرد و حاکمیت را مسلوب الاراده می سازد. به هوش شویم شما رابه حضرت عباس. همشهری @mahdian_mohsen

📍بریدن زنجیره اغتشاش زنجیره اغتشاش در این جنگ ترکیبی به چه نحوی است و از کجا باید شکسته شود؟ 👈اول زنجیره را مرور کنیم: 1⃣حلقه اول: بزرگنمایی مشکلات و از همه مهمتر تعمیم به راس نظام. تصویری که از حاکمیت باید ساخته شود یک هیولا است. هیولاسازی چه ثمری دارد؟ نقد را تبدیل به نفرت و خشم می کند. این حلقه در تمام سالهای گذشته استمرار داشته است برای این روزها... اغتشاش اول در ذهن است. 2⃣حلقه دوم: حلقه دوم تحریک برای کنش گری است. کارکرد اسم رمز مهسا اینجاست. خودشان هم اعتراف کردند مهسا مهم نیست. اصل، نظام است. به همین دلیل شعار اصلاحی نمی دهند. اساسا اسمی هم از رئیس جمهور و روسای دیگر قوا نیست؛ فقط رهبرانقلاب به عنوان نماد حاکمیت. مهسا نبود بهانه دیگر می ساختند؛ بازهم نبود، آدم می کشتند مثل کشته سازی این روزها... 3⃣حلقه سوم: رویداد سازی است. طبیعی است که مردم ما معترض هستند اما اولا مدل اعتراض شان آدم کشی و آتش افکنی و فحاشی نیست و دوم اینکه اعتراض می کنند برای اصلاح نه عبور. روش رویدادسازی نیز تجمعات پراکنده محلی با گروه های ده تا پانزده نفره در ساعات شلوغی و اماکن پرتردد است؛ مثل دوازده ظهر؛ بازار. هدف نهائی اینست: رویدادمحلی و انعکاس جهانی. این هدف با تاکید بر زن و خشونت مهیا می شود. 4⃣حلقه چهارم: انعکاس رسانه ای. رویداد می سازند تا باور بسازند. باور به چی؟ باور به همه گیری نفرت و اغتشاش. مخاطبی که در حلقه اول نفرت زده است اگر باور کند همه دچار نفرت اند و به خیابان ریختند، دچار "خطای تشخیص و برآورد" میشود. اما برای تصویرسازی مستمر نیاز به ایده است. اساسا در جنگ های تلفیقی عصرپلتفرم، اغتشاشات راس ندارد و بلکه همه حول ایده ها جمع می شوند؛ ایده های تهییج کننده. مثل آهنگ برای... مثل قرمز کردن حوضچه پارک ها... مثل دیوارنویسی...و... ✅چه باید کرد؟ حلقه اول به حلقه چهارم متصل و زنجیره کامل است. این زنجیره تنها با اقتدار ناجا نمی شکند. تنها راه شکستن اثر شبکه ای پلتفرم هاست. 👈آقایان مسوول راه همین است و لاغیر. در رفتارهای آشوب طلبانه نمانید؛ باید ذهن ها را از پیشروی دشمن آزاد کرد و نه صرفا خیابان ها. البته تدبیر باید جامع باشد؛ بستن پلتفرم ها و همزمان جایگزینی کامل آنها. آنهم نه بنحوی که با فیلترشکن باز شود... همزمان نیز جایگزینی بی عیب و نقص. اگر نداریم، بخریم. با کشورها و شرکت هایی که حاضرند در چارچوب قوانین ما کار کنند مذاکره کنیم. 📍ذهن است که رفتار می سازد....خیابان باز است اما ذهن ها در گروگان... همشهری @mahdian_mohsen