eitaa logo
کشکول|محسن مهدیان
3.6هزار دنبال‌کننده
414 عکس
137 ویدیو
3 فایل
روزنامه‌نگار. ارتباط با ادمین @mohsen_mahdian
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴درباره یک فایل صوتی یک فایل صوتی اخیرا منتشر شده ‌که در آن یک مسئول سابق سپاه به جمعی از مسئولان تهمت فساد اقتصادی می‌زند. این فایل صوتی را نمونه‌ای بگیریم از لاابالی‌گری نقد و مطالبه در فضای مجازی. مرور کنیم. نکته مهم در این فایل صوتی که سال‌ها پیش منتشر شده است، چیست؟ مجموعه‌ای از گزارش‌‌ها و اتهامات به برخی ‌مسئولان کشور. فرض کنید همان روزها این صوت را گوش دادید. احتمالا برای‌تان سؤال می‌شود که ماجرا چیست؟ آیا اتهامی که مطرح شده، درست است؟ ابتدا یک سؤال؛ هرکس هرچه گفت می‌شود دلیل؟ چه‌کسی باید سند بیاورد؟ آنکه تهمت می‌زند یا آنکه تهمت شنیده است؟ مجموعه‌ای از ادعاها در یک صوت می‌‌شود سند فساد دیگری؟ عبور کنیم. اما چند روز بعد از اینکه فایل را گوش دادید، مشخص می‌شود فرد مدعی در این فایل صوتی گزارش‌‌های غلط داده است. جالب نیست؟ پیش رویم. مدتی بعد مشخص می‌شود اتهاماتی که مطرح شده است در گزارش شورای شهر اصلاح‌طلب مطرح و توسط وزارت کشور اصلاح‌طلب رد شده است. بازهم کافی نیست؟ مدتی بعد مشخص می‌شود دادگاهی برگزار شده ‌و همه اتهامات به مسئولان در این فایل صوتی را رد کرده است و متهمان اصلی محکوم شدند. احتمالا شبهه رفع می‌شود. نمی‌شود؟ جالب اینکه مدتی بعد فرد دیگری در شورای شهر سابق که اتهاماتی مشابه زده است، در دادگاه محکوم می‌شود. به قاعده عقل و قانون حق و ناحق تعیین تکلیف شده است. حالا فرض کنید چند سال بعد یک نفر از راه برسد و همان فایل صوتی را به شما بدهد و با هیجان کودکانه‌ای بگوید سند جدید یافتم از فساد مسئولان. مضحک نیست؟ این فایل صوتی مهم نیست. این اخلاق ظالمانه در فضای مجازی است که نگران‌کننده است. چند نکته: یکم. اولا محکمات را رها نمی‌کنند و ظن و گمان را بچسبند. فرض کنید دادگاهی هم نبود که اتهامات را بررسی کند. واقعا به همین سادگی با ادعایی در یک فایل صوتی می‌شود یک مسئول را فاسد نامید؟ دوم. اتهامات مدعی در دادگاه رد شده است. اتهام‌زننده دیگری محکوم شده است. الان چه کنیم؟ باز هم تکرار کنیم؟ نکند دادگاه هم ظالم است؟ آن‌وقت به چه‌کسی باید اعتماد کرد؟ سنگ روی سنگ بند می‌شود؟ رسانه اهریمنی، متناسب ذاتش عمل می‌کند؛ مدعیان داخلی چه؟! و در نهایت؛ شبهه را نگذاریم بماند. برای مردم توضیح دهیم. کسانی که در این فایل صوتی طرف اتهام هستند، کم نگذارند. پاسخگو باشند. ظلم نمی‌ماند و کف روی آب است. همشهری @mahdian_mohsen
✅خطای خبرهای رازآلود به شما گفته می شود داخل زیرزمین اتاق نموری است تاریک با حیوانات موذی. گوشه اتاق صندوقچه ایست قدیمی که سالهاست از محتوای آن بی خبریم. آخرین فردی که پا به این زیرزمین گذاشته است امروز بین ما نیست. 9 کلید واژه اسرارآمیز: زیرزمین/نمور/ حیوان موذی/ تاریک/ صندوقچه/ قدیمی/ بی خبری/ آخرین فرد/ مرگ ذهن شما ناخودگاه از این زیرزمین یک مکان اسرارآمیز می سازد و حتا معطل باقی اطلاعات نیست. نقص اطلاعات را خود به خود با داستانی خودساخته تکمیل می کند. اما واقعا ماجرا اسرارآمیز است؟ خب زیرزمین ها اغلب نمور است. تاریکی را هم با روشن کردن چراغ حل می کنند. حیوان موذی یعنی چی؟ مثلا عنکبوت؟ در صندوقچه رو هم باز کنیم ببینیم چه محتوایی دارد. آخرین فرد یعنی چه؟ خب بالاخره یکی بیرون میاد و یک روز هم می میرد . عدد 9 هم کلا مهم نیست. ذهن شما دنبال عدد پایه مثل 10 یا 5 است. وقتی من بجای 10 میگویم 9 احساس می کنید رازی است در این 9. حالا آنکه خب 9 تا کلمه بوده و 10 تا نشده است. ما همواره نسبت به اسرار، حس هیجان داریم و اغلب به رویدادهای اسرارآمیز با قضاوت های کلیشه ای منفی مواجه می شویم. به این دو خبر توجه کنید: وزیرنفت در جمع خبرنگارها گفت: تحریم های نفتی به زودی خواهد شکست. حالا این خبر: درصوتی که اخیرا از مکالمه وزیر نفت به دست ما رسیده است وی در جلسه ای پنهانی با حضور چند فرد گمنام، در حالی که دستش را جلوی دهانش گرفته بود، گفت: بزودی تحریم ها خواهد شکست. فرق اولی با دومی چیست؟ دومی نیز همان جلسه اولی وزیردر جمع خبرنگاران است. سرفه می کرده و دستش جلوی دهانش برده است. اما در ذهن مخاطب متفاوت است. در دومی گویا کاسه ای زیر نیم کاسه است. رازی است و رمزی و شاید فسادی. ذهن های آلوده به "بدبینی نهادینه شده" از هر خبر رازآلودی یک تحلیل مافیایی می سازد. برای همین است که اخبار بولتن ها و ناگفته ها و محرمانه ها و شنیده نشده ها و درگوشی ها جذاب تر است. چون هیجان آمیز ترست. این حس هیجانی حتا نقص های خبر را می پوشاند. مثلا اگر همین خبر بولتنی، بدون منبع و بدون سند و بدون استناد و بدون استدلال منتشر شود، احتمالا پس می زنید اما وقتی داخل بولتن است گوئی اعتبار ذاتی پیدا می کند. با همین روش ذهن مخاطب را دچار خطا می کنند. چند بچه راهزن مجازی، سیستم صوتی یک بانک را دستکاری می کنند تا صدای رضاشاه روحت شاد پخش شود و خطای ذهن میگوید گوئی حفره های امنیتی در کشور ایجاد شده است. بامزه نیست؟ "انتشار فایل صوتی سخنان یک مسوول سپاه با یک مسوول دیگر". و البته قضاوت های نادرستی هم در این گفت وگو صورت گرفته است. الان این قضاوت چه حکمی دارد؟ سند است؟ الان قضاوت عدلیه را رها کنیم و قضاوت شخصی در یک فایل صوتی را بچسبیم؟ چون فایل صوتی اش ناخواسته منتشر شده؟ چون جلسه پشت درهای بسته است؟ چون رازالودست؟ "مکالمه منتشر نشده نوید افکاری از زندان با دوستش." خب؟ یعنی الان اعترافات دادگاه و دیگر شواهد و قضاوت قاضی و غیره را رها کنیم و به این صوت منتشر نشده بچسبیم؟ خبر گلشیفته فراهانی از فروش دریای خرز به چین از لابه لای سند منتشر نشده تفاهم 25 ساله. جالب اینکه عده ای باور می کنند و پلاکارد به دست به خیابان می آیند که اجازه خاک فروشی نمی دهیم. ادعای همسر یک مسوول سابق درباره اینکه فرمانده سپاه در جلسه ای چنان و چنین، گفته است از عمد هواپیمای اوکراین را زدیم. حق اینست که باور کنیم؟ تکذییبه هم قبول نیست؟ ادعاهای متعارض قبلی هم؟ ادعاهای دیگر مسوولین هم؟ 40 ساله سابقه جمهوری اسلامی در صداقت در بیان خطاها هم؟ شواهد دیگر نیز؟ گزارش دادگاه هم؟ چرا چنین است؟ چون قاعده "خودش به من گفت چی گفت در گوش من گفت چی گفت؟ الان شب است" برای خیلی ها مستند تر از روشنی خورشید است. خطای اسرار باعث میشود قصه های هیجان انگیزی در ذهن شکل بگیرد که حتا نسبت به افشای اسرار نیز مقاومت نشان می دهد. راه حل چیست؟ اینکه فرض کنیم اگر این خبرهای مگو و پنهانی، چنین کلیشه های رازآلودی نداشت و مثلا آشکارا و رسمی منتشر می شد، آیا باز هم حجیت داشت؟ سندیت داشت؟ برای مان قابل اتکا بود؟ دنبال دلیل و منطق و سند نمی گشتیم؟ اینجاست که متوجه می شویم، اهریمن رسانه ای با کلیدواژه های صوت منتشرنشده و لورفته و درز شده و غیره روی این خطای ذهنی برای القای تصاویر معیوب و معجوج حساب باز کرده است. و اما حرف باقی مانده این همه را گفتیم؛ اما یک مساله وجود دارد و ان اینکه چرا مخاطب نسبت به خبر پنهانی بیشتر حساس است؟ چون بغیر هیجان، حس می کند پشت هر خبر رسمی، خبری است پنهانی و منتظر پشت پرده هاست. اینجاست که گفته می شود بر مسوولین فرض است اول شفافیت و بعد هم پاسخگوئی بهنگام و صادقانه. همشهری @mahdian_mohsen
☺️درباره "ناهار خوردی" مدتی است گفت وگوی رئیسی با کارمند ریاست جمهوری بهانه استهزا در برخی رسانه ها شده است. البته از همان ابتدا رسانه های خارجی اصل ماجرا را وارونه روایت کردند؛ گوئی رئیسی در پاسخ به گلایه های یک تولید کننده چنین گفته است. اما اهمیت موضوع اینجا نیست. نقدهای این چند ماه به رئیس جمهور را مرور کنیم. یک بار گفتند 6 کلاس سواد دارد. چندین بار سهو لسان رئیس جمهور را به تمسخر گرفتند. برای استهزا بیشتر دروغ بافتند، مثل ماجرای سفر به روسیه و یا همین مورد اخیر. آیا طبیعی است؟ پروژه نیست؟ اجازه دهید سادگی نکنیم. دشمن دو پروژه ضدشناختی را رقم زده است. یکی ترور شخصیت با استهزا و دیگری کدگذاری ذهنی. اولی روشن است. انهدام یک فرد یا فیزیکی است یا هویتی. هویتی نیز گونه های مختلف دارد مثل هیولاسازی، انسان زدایی و بزرگنمایی و غیره. اما چرا استهزا؟ چندسطر پائین تر جواب می دهیم. اما روش دوم همزمان با ترور شخصیتی، کدگذاری ذهنی است. کدگذاری ذهنی چیست؟ میانبرشناختی. فرد با نظام تداعی هایش مسائل را تحلیل می کند. کدگذاری ذهنی، نظام تداعی فرد را درگیر می کند تا ارزیابی ها وپیش داوری ها نگرش فرد را تغییر کند. کدگذاری ذهنی را با برچسب گذاری هم می شناسیم. مثل تروریست خواندن جمهوری اسلامی در رسانه های غربی. اما چرا استهزا؟ ممکن است بگوئیم بخاطر برخی خطاهای لسانی رئیس جمهور. همین؟ پس چرا دروغ می سازند؟ حتما کارکردی در استهزاست که با بهانه و بی بهانه برای ترور شخصیت به خدمت گرفته می شود. رمز ناهار خوردی و مواردی شبیه به این در احساس خطر دشمن از "محبوبیت" است. رئیسی در این چند ماه برخلاف روئسای جمهور گذشته کمترین تنش و حاشیه و نفرت پراکنی را در فضای سیاسی کشور داشته است. از سویی با سفرهای استانی مستمر، مدل مدیریتی جدیدی را رقم زده است که ثمره اش وحدت است. طبیعی است که محبوبیت جمع کند. و اما هرجا دشمن احساس کند فردی در حال جمع کردن محبوبیت است از روش استهزا استفاده می کند. چرا؟ چون این روش برخلاف روش های دیگر مخاطبش خواص نیست و عموم مردم است. استهزا هم لذت و سرگرمی است و هم جنگ و مبارزه. به سرعت نیز همه گیر و اجتماعی می شود. روشی که دشمن برای رهبری انقلاب هم هرازگاهی به کار برده اما چون از سوی مخاطب تودهنی می خورد زبان بسته است. با این حال درباره رئیس جمهور، دشمن به تناسب ذاتش دشمنی می کند، اما برخی در داخل با ساده دلی متوجه نیستند تمسخر کردن مومن از گناهان نابخشودنی است، خاصه آنکه نماینده یک ملت وخاک ایران باشد. همشهری @mahdian_mohsen
⭕️بدفهمی از شفافیت و طرح صیانت یک ویدئوی کوتاه از جلسه کمسیون به علاوه انتشار متن طرح و چند توئیت و مصاحبه از نماینده های مجلس یعنی شفافیت در تصویب طرح صیانت؟ شاید. اما شفافیتی که کژکارکرد است. چرا؟ اشکال کار در بدفهمی از ماجرای شفافیت است. بدفهمی اینست که برخی تصور می کنند شفافیت به ماهو شفافیت مثبت است. اینطور نیست. شفافیت صرف، اطلاعات کور می سازد. شفافیت ممدوح است چون ابزار رسیدن به امر مهمتری به نام اقناع سازی است. نماینده محترم مجلس باید بداند غرض از شفافیت این است که او از نحوه تصمیم گیری خود دفاع کند؛ نه صرفا توزیع اطلاعات. در غیر اینصورت نه تنها شفافیت کمک نمی کند بلکه موجب خسارت می شود چون نماینده محترم از ترس و وحشت واکنش های اجتماعی یا هیجان زده به تصمیم غلط و ناتصمیم می رسد و یا به ظاهرسازی وپنهان کاری. اقناع سازی غیر از اطلاع رسانی است. معلوم نیست کدام شیرپاک خورده ای گفته است توئیت نماینده ها کارکرد اقناع دارد. اقناع، طراحی یک فرآیند رسانه ای دقیق نگرشی و انگیزشی است که ذهنیت مخاطب را تغییر یا تثبیت می کند. جامعه به غلط نگران فیلترینگ و سرعت اینترنت است؛ ولی نماینده های مجلس میگویند نگران نباشید این کلیات است نه جزئیات. حال آنکه شبهه درباره همان کلیات است. مخاطب می پرسد چرا اساسا چنین طرحی باید در مجلس مطرح شود؟ مردم نسبت به اصل مساله ابهام دارند. گام اول پاسخ به این پرسش است که چه مساله مهمی در ذهن مجلس بوده که سمت این طرح رفته است؟ گام دوم اینست که چرا این مساله فوریت دارد؟ چرا ضرورت؟ چرا اهمیت؟ چرا عمومیت دارد؟ گام سوم اینست که اگر به سمت قانون نرویم چه می شود؟ چرا تهدید است؟ چرا ابعاد ماجرا در سطح حکمرانی است؟ گام چهارم اینست که چرا قوانین موجود کفایت نمی کند؟ چرا نیاز به قانون جدید داریم؟ در نهایت اینکه چه فرصتی برای زندگی مردم می سازیم؟ فایده های محسوس طرح چیست؟ این همه کلیات است نه جزئیات. این بحث ها نیز باید در رفت و برگشت با منتقدین باشد تا رفع شبهه شود. دست آخر اینکه فرآیند اقناع زمان بر است. قاعده تدریج نیاز دارد. نمی شود دفعتا حتی کلیات یک طرح را تصویب کرد. و البته... فضای مجازی رهاست. ابعاد ماجرا نیز به غایت سهمگین و ویرانگر است. سطح اثر تهدید نیز نه در لایه های حکمرانی که بیشتر بر سرمایه های اجتماعی است. همه دنیا نیز این پروسه را رفته اند. اما این همه یعنی مساله. از مساله تا قانونگذاری تنها در بهارستان رقم نمی خورد، ابتدا باید از ذهن جامعه عبور کند. خلاصه قانون گذاری و اجرای قانون نیز نیازمند جهاد تبیین است. همشهری @mahdian_mohsen
⭕️3 خبر تاریخی از اوکراین و دهها عبرت این 3 خبر از اوکراین در تاریخ ثبت خواهد شد: 🔹خبر یکم. مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در مصاحبه با ال سی آی اعلام کرد: ما چیزهایی را پیشنهاد دادیم که نمی توانستیم تضمین کنیم. به ویژه پیوستن اوکراین به ناتو. ... این در حالی است که سران 27 کشور عضو اتحادیه اروپا اواخر هفته گذشته نیز در نشست ورسای فرانسه هرگونه الحاق سریع کی یف به اتحادیه اروپا را رد کردند. 🔹خبر دوم. سازمان ملل اعلام کرد که دو میلیون و 800 هزار اوکراینی از کشورفرار کردند و هشدار داد که این رقم به 4 میلیون نفر خواهد رسید. این در حالی است که از همان روزهای اول بعد از انتشار اخباری که با عنوان تلخ ترین تصاویر از فرار مردم از اوکراین منتشر شده بود، دولت اوکراین خروج مردان 18 تا 60 ساله را ممنوع اعلام کرد؛ اما باز هم فرار کردند. جنگ روانی رسانه های آمریکایی با انتشار اخبار فانتزی از حضور سلبریتی ها در میدان نبرد علیه روسیه نیز نتیجه نداد و در نهایت تنها 130 هزار نفر از مردم اوکراین به دامن روسیه گریختند. 🔹و حالا خبرسوم. زلسنکی اعتراف کرد: "شنیده شده است اوکراین به ناتو نخواهد پیوست. درست است. باید بپذیریم." او این را هم گفت که رویدادهای اخیر باعث شد دوستان واقعی خودرا بشناسیم. اولین واکنش زلنسکی به بدعهدی اروپایی ها آنفالو کردن غربی ها بود و چند روز بعد زبان گلایه گشود که "تنها وعده می شنویم" . او در حساب فیس بوک خود اعلام کرد "اوکراین مقابل روسیه تنهاست" و امروز بعد از 3 هفته خسارات فراوان جنگ و چندین هزار کشته و زخمی به یک اعتراف بزرگ از یک شکست عبرت آموز تاریخی رسیده است. 🔸 و اما.... ⭕️تحلیل راهبردی رهبری از جنگ روسیه و اوکراین چند گزاره ساده بود. اولا. موضع ما اینست: این جنگ خطاست دوم. آتش این جنگ را غربی ها با وعده های غلط افروختند. سوم. جائی که مردم نباشند شکست قطعی است. ⭕️هرچند خفت و خواری برای خوش رقصی آقای بازیگر قابل پیش بینی بود؛ اما این جنگ برای غربزده های وطنی ایران سراسر درس بود وعبرت. 🔹سالها چماق آزادی بیان بر سر ملت ایران زدند اما همان روزهای اول گاردین نوشت اتجادیه اروپا پخش شبکه های خبری روسیه را ممنوع کرده است و ان بی سی به نقل از 4 مقام آمریکایی گزارش داد که امریکا اینترنت روسیه را مختل می کند 🔸سالها از جدایی علم از سیاست گفتند و اما دانشگاه ایتالیایی واحدی درباره داستایوفسکی ادیب بزرگ روس را حذف کرد و احدی از رسانه های مدعی به روی مبارک نیاوردند. 🔹عمری از جدایی هنر از سیاست و ایدئولوژی گفتند و اما آلمان در روز روشن هنرمندی که پوتین را محکوم نکرد را اخراج می کند و خم به ابرو نمی آورد. 🔸سالها عدم مذاکره با آمریکا را بی منطقی دانستند و به سادگی سران اروپائی و آمریکایی دیدار با لاوروف و دیگر مقامات روس را را لغو کردند. 🔹گفتند ورزش جای سیاست نیست و غیرت ایرانی مقابل آدم کش های صهیونیست را تمسخر کردند و اما بی انکه خجالت بکشند فیفا و یوفا تیم های باشگاهی و ملی روسیه را محروم کردند و لهستان و سوئد اعلام کردند که مقابل روسیه بازی نمی کنند. جنگ روسیه و اوکراین تلخ بود....اما سراسر عبرت تاریخی بود. @mahdian_mohsen
⭕️از ۱۲ فروردین ۵۸ تا امروز ❤️چرا جمهوری اسلامی حرم است؟! 🔴پس نقدها چه می شود؟ در سالگرد رای قاطع مردم به جمهوری اسلامی یکبار دیگر جمله آن بزرگ را مرور کنیم:"جمهوری اسلامی حرم است". واقعا چرا؟ آیا این تعبیر ذوقی است؟ عاطفی و از سر شور و علاقه است؟ ابتدا حرم؛ حرم کجاست؟ نقطه ای برای اتصال به انسان کامل که او ظهور و بروز حق است. زائرین گرد حرم جمع می شوند و زیارت و توسل می کنند تا هم نمک سفره شان را بگیرند و هم توشه سفرشان به ابدیت. با این توضیح چه نسبتی میان جمهوری اسلامی با این همه خطا و نقص در گوشه وکنارش با حرم مقدس اهل بیت وجود دارد؟ چه انکه از این نیز بالاتر و فرمود:"والله والله والله این خیمه آسیب دید بیت الله الحرام و مدینه و نجف و کربلا ....و قرآن آسیب می بیند." چرا؟ نسبت ایندو چیست؟ جمهوری اسلامی چیست که انقدر مقدس است؟ جمهوری اسلامی مسوولین آن است؟ ساختارهاست؟ قانون اساسی است؟ رهبری است؟ چیست؟ جمهوری اسلامی هیچ کدام از این نیست. جمهوری اسلامی به آدم ها و ساختارها و قوانین نیست. جمهوری اسلامی یعنی مردم. یعنی چی مردم؟ مردم چه هستند که جمع شان حرم می شود؟ جمهوری اسلامی حرم است چون مردمش مومن اند. مومن یعنی چی؟ یعنی صرفا تسبیح و چادر. خیر. یعنی حرکت به سمت توحید. "حرکت و حرکت" این مردم، جمع شان حرم است. رهبری هم یک عضو در میان مردم است که نقش اتصال درونی و کانونی این مردم را برعهده دارد. جمهوری اسلامی حرم است، چون تمام فضائلی که ما می شناسیم و در حریم مقدس اهل بیت استغاثه داریم که کسب کنیم، در جمهوری اسلامی هدف گذاری شده است. دقت کنیم هدف؛ نه تحقق. گوئی جمهوری اسلامی راه است. مسیر است. مقدمه تعالی توامان مادی و معنوی است. خروجی چنین حرمی، همان انسان هائی است که جمهوری اسلامی برای ساختن آن ها برپا شده است. کارخانه انسان سازی است. چنانچه یکی از خروجی های این حرم شهید بزرگواری است که به تعبیر رهبری خودش مکتب است. قیمت جمهوری اسلامی به مردم معنوی و متحول آن است. مردمی در حال حرکت به سمت حق. با تمام سختی ها و حوادث. با همه کم کاری های داخلی و پرکاری های دشمنان. بودن در درون این جریان مردمی، خودش انسان ساز است؛ همچون حرم. مردم ایمانی حرکت شان رو به جلوست. ممکن است در راه دچار وقفه درونی و بیرونی شوند اما حرکت شان رو به جلوست. نقش تاریخی معصوم نیز همین است. حرم پرفروغ شان نیز: "بلند کردن و حرکت دادن." اینجاست که حرمت جمهوری اسلامی به تعبیر خمینی بزرگ از حفظ جان امام زمان نیز بیشتر می شود. چرا؟ چون خود امام زمان نیز جانش را خرج حرکت ایمانی مردم می کند. خود را خرج می کند تا مردم بلند شوند. حالا 40 و اندی سال است این مردم بلند شدند و حرکت می کنند. آیا چنین قیام و حرکتی حریم نیست؟ حرم نیست؟ حرمت ندارد؟ هست؛ چون حرکت ساز است؛ همچون حرم. و اما؛ پس نقدها و نقص ها و ضعف ها و آسیب ها چه؟ آنچه از خطاهای جمهوری اسلامی می دانید، خطاهای مسوولین است؛ خطاهای این و آن است؛ حتی خطای بروکراسی و قوانین است. اما جمهوری اسلامی این نیست. جمهوری اسلامی هویت مومنانه مردم است. به همین دلیل است که رهبرانقلاب می فرمایند ممکن است کسی من را هم نقد داشته باشد اما پای نظام اسلامی بایستد.(29.11.96) نقص ها و آسیب ها هست؛ نه قائل به عصمت مسولینیم و نه عصمت قواینن. جمهوری اسلامی با دولت اسلامی متفاوت است. از جمهوری اسلامی تا دولت اسلامی راه بسیار است. نقص ها را بگوئیم. فریاد هم بزنیم. با محافظه کاری نیز از آنها عبور نکنیم. اما بدانیم اصل و فرع چیست و به چه فخر می کنیم و به چه نقد داریم. دشمن نیز یک هدف بیشتر ندارد؛ بهم زدن همین نسبت ساده. او می خواهد خطای دولت ها(یعنی مسوولین و قوانین و بروکراسی) را به حساب جمهوری اسلامی بگذاریم. نه دلش برای حجاب سوخته و نه ورزش و نه اقتصاد و نه هیچ. او هر درز دیواری را نشانه ترک بر جداره جمهوری اسلامی میداند. همین تفکیک را بدانیم، نقشه دیوان و ددان نقش بر آب است. @mahdian_mohsen
❤️۱۰ قرار رسانه ای در ماه رمضان ⭕️بیایید در این ماه عزیز هم قرار این ۱۰ اقدام رسانه ای باشیم. چه بسا کمتر از خواندن دعا و مناجات نباشد... 🔸یکم. هرجا حق را شناختیم فریاد کنیم و نترسیم. ولو در حد یک کامنت.... 🔹دوم. هرکس هرچه گفت باور نکنیم. ولو با هر اسم و رسمی. با هر میزان ممبر و بر سر هر منبری. 🔸سوم. هرکس حق گفت نصرتش دهیم. ولو در حد یک لایک یا ریشیر. 🔹چهارم. هرجا پای ریختن آبرو دیگران بود بهراسیم. ولو به اسم عدالتخواهی باشد یا انقلابی گری یا هرچه. 🔸پنجم. هر چه دشمن گفت به دیده تردید بنگریم که توصیه قرآنی است. 🔹ششم. در شبکه های اجتماعی هوشیار حاضر باشیم. ناهوشیار همه چی به خوردمان می دهند. به خودمان میاییم و می بینیم ناخودآگاه مان را درگیر کردند. 🔸هفتم. اوقات فراغت مان در شبکه های اجتماعی را تبدیل به جهاد و عبادت کنیم. ولو با یک استوری یا لایک یا کامنت یا ریت یا... در بیان حق یا ایستادن مقابل ناحق. 🔹هشتم. در بیان حق، ناحق رفتار نکنیم. هیچ حقی مجوز ابزار ناحق نیست...ولو برای انقلاب و اسلام و قرآن 🔸نهم. دلسوز مخاطب باشیم. تلاش کنیم شبهه رفع کنیم. چه در گروه فامیلی چه دوستان چه غریبه و چه حتا مخالفان مان 🔹دهم. برای مجاهدت خالصانه و هوشمندانه در تبیین توسل کنیم و برای اهل جهاد دعا. برای هم نیز. @mahdian_mohsen
⭕️پنج ویژگی خوارج برای این روزها چرا خوارج در هر نقطه تاریخ که باشند ویران کننده اند؟ پاسخ ساده است؛ چون در لباس جبهه حق، آلت دست و خاک راه دشمن می شوند. و این روزها نتیجه شدت و عمق جنگ های شناختی، توسعه خوارج زمانه است. فکر می کنید مهمترین تفاوت جنگ های شناختی با جنگ های "اعتقادی و فرهنگی و جنگ سخت" چیست؟ در دیگر جنگ ها فرد یا حذف می شود(ثمره جنگ سخت) و یا از جبهه حق به جبهه دشمن اضافه می شود(ثمره جنگ اعتقادی و فرهنگی) اما در جنگ شناختی(جنگ رسانه ای و تحریف) فرد ظاهرا در جبهه حق است و شعار های انقلابی و عدالتخواهانه می دهد و اما آگاهانه و ناآگاهانه عامل بی مزد و مواجب نقشه آمران خدعه و مکر می شود. اما ویژگی اصلی خوارج چیست؟ کسانی که ظاهرا در جبهه حق اند اما به تعبیر امیرالمومنین تیر در کمان شیاطیند اند؟! 👈این 5 ویژگی برای شناخت این روزهای ما نیز کارساز است. 1⃣یکم. در ظاهر حق مدارند امیرالمومنین در وصف این جریان می فرماید: " خویشتن را به زیور ایمان آورندگان می آرایند و به زیور مردان صالح آراسته می سازند و بدینسان ، تزویر و نیرنگ در عبادت های ظاهری را وسیله معصیت قرار داده اند" نهج البلاغه ، خطبه32. جناب مالک اشتر درباره آنها می گوید: "ای صاحبان پیشانی های پینه بسته و سیاه؛ چنین می پنداشتم که این نماز شما نشانه زهد و بی اعتنایی به دنیا و شوق به خداست..." تاریخ طبری، ج5، ص50 و پیش بینی پیامبر (ص) از این خصیصه خوارج :" دسته اى به روش گفتار انسانهاى نیک سخن مى گویند و قرآن مى خوانند امّا... از دین خارج مى شوند، چنانکه تیر از کمان بیرون مى رود." ( کنزالعمّال ) , ج . 11 / 202 2⃣دوم. ظاهرگرایی محض با شعار ﴿إِنِ الْحُکمُ إِلَّا لِلَّه﴾ (انعام: 57) مقابل قرآن و حقیقت قرآن قرار گرفتند و با همین مبنا به عدالت بدون ولایت رسیدند. تا آنجا که با همین ظاهرگرایی امیرالمومنین و پیامبراکرم را به بی عدالتی متهم کردند. شهید مطهری می گوید خوارج مقدس نما شب نوزدهم رمضان را برای به شهادت رساندن میزان حق، حضرت علی (ع) انتخاب کردند؛ زیرا می خواستند این جنایت را که از نظر آنها عبادت بود، در شب عزیز و مبارکی انجام دهند (مطهری، بی تا، ج4، ص823 ). ابن ملجم ملعون معتقد بود: " على به کارى تن در داد که برخلاف حکم خدا بود ."(الاستیعاب ) , ج . 3 / 219 پیشتر نیز یکی از سردمداران خوارج به نام حرقوص بن زهیر در زمان حیات پیامبر اکرم (ص) حضرت را در تقسیم غنایم به عدالت سفارش کرد و سبب برانگیختن خشم حضرت شد (مجلسی، 1404ق، ج 22، ص 38). 3⃣سوم بی بصیرتی خوارج در نهایت بی بصیرتی از شناخت زمان و تقابل حق و باطل بودند و به تعبیر شهید مطهری همین بی بصیرتی باعث می شد آلت دست دشمن شوند. (مطهری، بی تا، ج2، ص37) حضرت علی (ع) در این باره می فرمایند: «شکایت می کنم به خدا، از مردمی که در جهالت و نادانی زندگی می کنند و در گمراهی می میرند» (ابن ابی الحدید، 1378، ج8، خطبه 17). حضرت جای دیگر این ویژگی خوارج را بسیار لطیف و عالی بیان کرده اند: «همانا بدترین مردم هستید؛ تیرهایی در دست شیطانید که از وجود پلیدتان برای زدن نشانه خود استفاده می کند و به وسیله شما، مردم را در حیرت و گمراهی می افکند» (ابن ابی الحدید، 1378، ج8، ص112 ). 4⃣چهارم تکفیر و اتهام به دیگران شهید مطهری نوشتند که خوارج در نهی از منکر دیگران منکر هرگونه منطقی بودند. (مطهری، بی تا، ج4، ص823 و ج 17، ص304). و در بیان این ویژگی خوارج دارند که: "مدعی بودند که همه بد می فهمند و یا هرگز نمی فهمند و همگان راه خطا می روند و اهل جهنم هستند. آنان تنگ نظری خود را به صورت یک عقیده دینی درمی آوردند. . (مطهری، بی تا، ج16، ص325). امیر مؤمنان علی(ع) روحیه خوارج را چنین توصیف کرده است: «آنان مردانی خشن، بدون اندیشه عالی و احساسات لطیف، مردمی پست، برده صفت و اوباش هستند» (ابن ابی الحدید، 1378، خطبه 238). 5⃣پنجم جاهل مقصر و نه قاصر یکی از شاخص های کلیدی خوارج این بود که جاهل مقصر بودند و نه قاصر. به تعبیر دیگر امیرالمومنین بارها به آنها تذکر داده و درباره مشی خطای شان نصحیت کرده بودند اما هیچ توجهی نشد و همچنان دیگران را هتک حرمت و تکفیر می کردند و کار به جایی رساندند که ولایت امیر را به اسم عدالت و حق گرایی زیر سوال بردند. به سخن دیگر می فهمیدند و می دانستند چه خطایی می کنند و مثل عوام جاهل نبودند و اما حاضر نمی شدند از این راه بازگردند. (براى آگاهى بیشتر ر.ک: خطبه 122 شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید/7/219). همشهری @mahdian_mohsen
🔴فراتر از سیسمونی... این متن با تاخیر منتشر می شود چون فراتر از یک مصداق است. سوژه سیسمونی را می خواهیم در ابعاد سواد مطالبه به عنوان یک نمونه تحلیل کنیم. اولا روشن است که اصل ماجرا همانطور که فرزند رئیس مجلس نوشت، خطا بوده و قابل دفاع نیست. اما حتما از این خطا بزرگتر رخ داده است که به سختی نیز قابل جبران است و اینهمه ناشی از نقص های جدی در مبانی معرفتی مطالبه گری و اخلاق عدالتخواهی است. به تعبیر رهبری باید برای مطالبه گری پای مجلس اهل علم و اخلاق نشست تا گرفتار خطای مخرج مشترک نشویم.    👈اول از همه اینکه با کدام حجت؟ آیا ما حجت شرعی و قانونی برای سرک کشیدن در زندگی خصوصی مردم داریم؟ می گویند مسوول با آدم عادی فرق دارد. بله فرق دارد. اما این تفاوت حجتی برای سرک کشیدن ماست؟ با کدام منطق؟ کدام مستند دینی و قانونی؟ چه کسی گفته اگر کسی مسوول بود ما حق داریم در زندگی شخصی اش سرک بکشیم؟ مسوول وظیفه دارد ساده زیست باشد و هزار ملاحظه دیگر. خب؟ آیا حجتی است که در پنهانی ترین وجه زندگی مسوول سرک بکشیم؟ اگر باب شود سنگ روی سنگ بند می شود؟ مگر مسوولین ما معصومند؟ حالا چون مسوول شدند باید خطاهای شان را همه ببینند؟ آنهم نه خطای مسوول بلکه خانواده اش. بله. حکومت باید نظارت کند؛ اما حکومت. آنهم به قاعده شفافیت در اموال و دارایی. آنهم نه با جارو جنجال. آنهم نه سرک کشیدن و شنود گذاشتن و بپا گذاشتن. 👈اما فارغ از حجت شرعی، چرا سرک کشیدن خطاست؟ 1⃣یکم. چه کسی گفته خطا در خفا را ما حق داریم علنی کنیم؟ روشن است که ایندو تفاوت دارند. کسی که در خفا خطایی کرده با کسی که بی محابا در علن خطا می کند یکیست؟ آیا ما حق داریم خطای پنهان فرد را علنی نهی از منکر کنیم؟ چرا خطای فرد را اجتماعی کردیم؟ با کدام حجت شرعی؟ این معصیت بزرگ اول. 2⃣دوم. آیا ما از جزئیات مطلع بودیم؟ ایندست مسائل جزئیات فراوان دارد که ما نسبت بدان بی اطلاعیم. اطلاع از جزئیات یک ماجرا برای اینکه ما حکم دهیم بسیار مهم است. به همین دلیل که چون امکان اطلاع از جزئیات وجود ندارد، می گویند نباید در مسائل شخصی افراد قضاوت کرد. این معصیت دوم. 3⃣سوم. چه کسی گفته ما حق داریم آبرو ببریم؟ بردن آبرو خودش یک حکم قضایی است. یعنی با فرض اینکه خطایی اثبات شود اینکه آبروی فرد برده شود خودش حکم مجتهد و قاضی می خواهد. رهبری حتا بعداز حکم قضایی نیز با ریختن آبرو مخالف است. با این توضیح ما با کدام حجت مثل آب خوردن آبرو می بریم؟ آنهم آبرویی که گفته می شود حریم خانه خدا است و از آن دسته گناهانی است که به سادگی بخشیده نمی شود و در همین دنیا چوب خوردن دارد.   ✅اما ماجرا از این نیز عمیق تر است. چرا این خبر انقدر پیچید؟ چرا با ضدانقلاب شکل داد؟ اساسا چرا هیجان ساخت؟ واقعن خرید چند قلم از سیسمونی ولو خطا انقدر باید جاروجنجال بسازد؟ خیر. ماجرا چیز دیگری است. ماجرا اینست که این خبر قرار است یک بازی دیگری را کامل کند. چی؟ ریا کاری پدر. تزویر رئیس مجلس. اثبات اتهامات گذشته که هرکدام جداگانه در دادگاه همه شان رد شده است. پس قرار است خطایی از فرزند به پدر تعمیم یابد و آنهم از خطای پدر به شخصیت و هویت و گذشته اش توسعه پیدا کند. این هیجان سیاه برای اینست که از سیسمونی فرزند به نفاق پدر برسند.    حالا چرا برای ضدانقلاب مهم است؟ چون فراتر از یک فرد باید از رئیس مجلس به حکومت برسند و خطای در پستوی فرزند مسوول را به یک حکومت تعمیم دهند. حالا روشن شد چرا مخرج مشترک سیسمونی گیت با ضدانقلاب شکل می گیرد؟ ✅اما در چنین مواردی که مربوط به حوزه خصوصی مسوول است،چه باید کرد؟ اولا اصل سرک کشیدن خطاست. دوم با فرض اینکه به هردلیلی مطلع شویم باید ناصحانه و دلسوزانه خود فرد را در جریان قرار دهیم و اعتراض کنیم. امر به معروف الزاما افشاگری نیست. و سوم اینکه اگر احساس کردیم فرد نسبت به ماجرا بی توجه است نهادهای نظارتی را مطلع کنیم. و در نهایت بجای افشاگری تلاش کنیم نظارت های نهادی مثل اجرای شفافیت را در نظام قانون گذاری مستقر کنیم. از افشاگری رابین هودی باید به شفافیت قانونی رسید.  @mahdian_mohsen