لااله‌الاانت، سبحانک انی کنت من الظالمین در موج وسوسه، بازیچه چون خسی بیش از همیشه، غرقه‌ی دریای بی‌کسی افتاده‌ام به دام کبر و ریا و دروغ و ظلم یارب مرا نجات ده، که آلوده‌ام بسی متاسفانه همه‌مون گرفتاریم کم یا زیاد... همدیگر را دعا کنیم، در این شب عزیز خدا ان شاء الله همه‌ی ما را نجات بدهد

با عرض سلام و احترام عید سعید فطر بر شما مبارک باد... وداعِ ماه مهربانی خدایِ مهربان من چه سخت می‌رود دقیقه‌های بی‌کران من خدای من، نخواه تا برون روم از این مقام مگر که مهربانی‌ات شود فزون ز خوان من مهدی عظیمی میرآبادی

آیا سازمان صدا و سیما نیاز به تجدید نظر در حوزه تولید ندارد؟ – رسانه سینمای خانگی https://cinemayekhanegi.ir/?p=5477 لطفا ببینید و پاسخ دهید... با احترام و تشکر

یادداشت سردبیر؛ سینمای پروپاگاندا و تبلیغاتی از کِی و چرا؟ https://cinemayekhanegi.ir/?p=5519

یادداشت سردبیر؛ قبیله گرایی: سمّ مهلک عرصه فرهنگ و هنر پایگاه خبری سینمای خانگی https://cinemayekhanegi.ir/?p=5638

https://cinemayekhanegi.ir/5955/ بازدیدها: ۲۰۸۲ هشلهف ۲ – دوم نه، اوّل میگن چشمام ضعیفه، ولی الکی میگن! معلومه! کور که نیستم، فقط یه کم چشمام چپه، همین. می بینم! اما خیلی درست و واضح نمی ­بینم. اگه بخوام دقیق بگم، یه کم جابه­ جا می­بینم.

در این خلسه ­ی مرگِ آرام، کسی فریاد نمی­ زند! یادداشت مهدی سرتاج/ دفتر اصفهان پایگاه خبری، تحلیلی، اطلاع رسانی سینمای خانگی https://cinemayekhanegi.ir/6240/

سلام و عزت من متاسفانه دچار گرفتاری‌های وحشتناکی شده‌ام که برای رفع آن جز عنایت حق‌تعالی، به کسی امیدوار نیستم... از باب بزرگواری و برادری اگر زحمتی نیست برای نجات بنده، ۵ بار آیه شریفه امن یجیب و یک بار صلوات ختم بفرمایید. ان شاءالله گرفتاری همه رفع شود به عصمت حضرت زهرا سلام الله علیها

هنر در مدرسه عشق نشان دهنده نقاط کور و مبهم معضلات اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، نظامی است پایگاه خبری، تحلیلی، و اطلاع‌رسانی "سینمای خانگی" https://cinemayekhanegi.ir/6320/

نگاهی به سیر توجه به مقوله‌ی حجاب در ایران پس از انقلاب اسلامی، و رفتار متقابل نظام و مردم در همراهی یا بی‌توجهی به این موضوع، فرد را به طور کلی به این نتیجه می‌رساند که قوانین و قواعد مدوّن حکومتی مرتبط با حجاب، و اجرای ضابطه‌مند و تحکُّمی انتظامی، قضایی، و..‌‌.، فقط می‌تواند در مقام پشتیبان عمل کند و موثر باشد؛ بلکه آنچه بود و نبودش به اجرا یا عدم اجرای عمل به حجاب (مردانه و زنانه) به طور قطعی ربط دارد، "فرهنگ حجاب" است. حجاب تنها ناشی از عفت نیست که البته جدی‌ترین بستر حجاب است، اما اقبال عمومی حجاب به پذیرش عمومی آن بستگی دارد که البته ناشی از فرهنگ است. اگر فرهنگ پذیرش حجاب در جامعه جاری باشد، اجرای قوانین و رفتار قهری با ناپذیرندگان حجاب نیز تاثیر می‌گذارد، و الا به عکس نتیجه می‌دهد. قوانین مرتبط با حجاب، امر به معروف، و نهی از منکر سال‌هاست وجود دارد و نهادهای رسمی و غیررسمی فراوانی هم در کشور هستند که مسئولیت اجرای این قوانین را بر عهده دارند و چه بسا بودجه‌ی زیادی هم در این راستا هزینه می‌شود، اما نه تنها کمترین اثر را نگذاشته، حتی در موارد بسیاری، معکوس هم نتیجه داده است. برای نمونه، در سال‌های ابتدایی جمهوری اسلامی، چون فضای عمومی پذیرش حجاب وجود داشت، نیاز جدی به تبلیغ حجاب نبود، و اگر چه عده‌ای هم دوست نداشتند حجاب داشته باشند، اما فرهنگ حجاب در کشور جاری بود. با گذشت سال‌ها به واسطه تبلیغات منفی دشمنان دانا و دوستان نادان، خرابکاری‌های افراط‌گرایان منافق‌صفت، تصمیم و تلاش جدی دشمن برای جنگ نرم، و رفتار دولت معنعن یازدهم و دوازدهم به ویژه در حوزه اقتصاد اجتماعی، فرهنگ عمومی در باب حجاب را دچار اعوجاج نموده است، به حدی که بسیاری از کسانی که به صورت مکشفه در انظار عمومی حاضر می‌شوند، یا از سر ناآگاهی این رفتار را انجام می‌دهند، یا از سر لجاجت. در واقع کمتر کسی است که از سویی بی‌حجابی را به دلیل قبول نداشتن عفت و پاکدامنی پذیرفته باشد، یا مواجهه‌ی قانونی و جریمه برایش اهمیت چندانی داشته باشد. لذا مسئولیت سهمگین ترک فعل و خطاهای مسئولان فرهنگی کشور در بخش‌های متنوع و متکثر، اینجا خود را می‌نمایاند و در عین حال راه را به صورت واضح نشان می‌دهد. فاجعه فرهنگی سیاسی اندلس و تبدیل یک کشور مسلمان ۸۰۰ ساله به یک کشور مسیحی و غیر مسلمان نمونه روشن و مستندی برای این استدلال است.