::. یه نکته‌ای که می‌خواستم امشب در موردش بگم رو اینجا شنیدم و اون نکته این بود که حضرت حمزه، سیدالشهدا و علمدارِ زمانِ خودشون بودن.خب حالا چرا و به چه معنیِ؟ ::.

🥀 اول اینکه تا زمانی که حضرت حمزه بودن کسی جرئت توهین و تحقیر به پیامبر و خاندان‌شون رو نداشت و ایشون با هرکسی که توهین میکرد سریع و قاطع برخورد می‌کردن. 🥀

::. یه نمونه برخورد ایشون با ابوجهل بود و نمونه دیگه اونجایی بود که عده‌ای به سمت پیامبر شکمبه شتری رو انداختند. (اینجا بخونید.) ::.

🥀 اینکه چرا سید و سرور شهدای زمانِ خودشون بودن به دلیل اینه که؛ ۱.چشمِ حقیقت بین داشتن ۲. خودشون رو وقف ولیِ زمان کرده بودن چرا نقشِ علمدار رو داشتن؟ با شهادت ایشون، بازو و عمودی از دست رفت که اگر بودن اجازه آسیب و غصب رو نمی‌دادن. 🥀

::. درسته دشمن خوب میدونه کدوم ستون رو بزنه ولی چون حدودِ نگاهش در همین حدِ، نمی‌دونه عقیده درست از بین رفتنی نیست و این مجاهدت و انسانیتِ که باقی میونه. بعد شهادت حضرت حمزه، عده زیادی اسمِ بچه‌هاشون رو حمزه گذاشتن و یا بعد گفته پیامبر صلوات الله که "حمزه گریه کن نداره" مراسمات برای ایشون بیشتر شد. ::.

🥀 من این تسبیح رو می‌خوام... تسبیح تربتم رو، می‌بوسم جای ضریحی که نداری.... 🥀

🥀بهشت ارزانی خوبان عالم بهشت من تماشای حسین است ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #مهدی‌یار #شب_جمعه @mahdiyar_graph | یارِ مهدی باش

🍃 می‌گفت: تقوا یه مهارت میتونه باشه که با تمرین مراتبش تغییر میکنه و بعد این مرحله اخلاص میاد و بعد اون حکمت وارد قلب میشه.بعد ازون باید مراقبِ این قلب بود. همین قلب و حب و بغض‌هاش ما رو بهشتی میکنه اگه با حب و بغض‌های امامِ زمان‌مون یکی شده باشه... 🍃

::. 🌱وَ سيقَ‏ الَّذينَ‏ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ إِلَى الْجَنَّةِ زُمَراً... ::.

🌱 (روی عبارت آبی رنگ بزنید و چند دقیقه‌ای وقت بگذارید و بعد متن پایین رو بخونین، ممنونم؛) می‌گفت: شاید خیلی‌ها به تفاسیر و روایات ایراد کنن، مهم نیست.حقیقت رو نمیشه انکار کرد حقیقت نوره و گاهی نورش دل بعضی‌ها رو میزنه و تحملش براشون سخت میشه. مثل اون کسی که مستقیم به نور خورشید نگاه می‌کنه و نمیتونه تحمل کنه، چشم‌هاش رو میبنده. اون دلهایی که ظرفشون هنوز در حد دنیاست، چشمِ دلشون رو در برابر این نورها میبندن.خودشون ضرر میکنن و لذتش رو نمیبرن.یه روزی خیلی دیر میفهمن. 🌱

::. می‌گفت: بهشتی‌ها یه سری مراتب رو گذروندن مثل خیلی از مقامات این دنیا که قبلش دوره‌هایی داره، نمیشه منکرش شد یکی از اون مراتب دیدن خودِ خداست یعنی نظر کردن به وجه الله و ندیدن خود. ::.

🌱 دیدن خدا که یک مرتبه‌اش بود، حالا دیدن امام حسین قربونش برم که مظهر فضلِ خداست و یکی از دوستانِ خدا مرتبه دیگه. حالا مگه میشه از دیدن این بزرگ دست کشید و به خودمون مشغول بشیم؟ بعد این دیگه مزه بهشت مثلِ روزهای بعد محرم و اربعین میشه، همش لحظه شماری می‌کنیم که دوباره برسیم بهش، دوباره برگرده... 🌱