حالا دست دوست و رفیقا رو بگیرین بیارین که حرفای مهمی داریم ..

رفقا ! بفرمایید .

_

ـ فاخلع نعلیک در طریقِ عشق ! کفش‌های غبار گرفتهٔ دلم را بیرون آورده‌ام . آن را به گردنم آویخته و سر به زیر ، به سوی خیمه‌های عشقت روانه شده‌ام . با هر قدم ، نفْسم و خواهش‌هایش که راهی غیر تو را نشانم می‌دهند ، زیر پا گذاشته‌ام . من فقط می‌خواهم به تو برسم ! می‌خواهم پاک شوم از هر چه غیرِ توست ... خودم را به تو برسانم و از غم‌ها و تلاش نکردن‌هایم گلایه کنم . ببخش ! ببخش اگر تا به حال ، غمی بر دلت نشانده‌ام ولی تو برایم دعا کرده‌ای . ببخش ! ببخش اگر تو منتظر من هستی و من ؛ غافلم . ببخش ! ببخش اگر تا به حال ، برایت حرّ نشده‌ام . خوشا به حال حرّ و لحظات زیبای وصالش ... خوشا به حال او و آزادگی‌اش که معنای این کلمه را برای‌مان به تصویر کشید . خوشا به حال قلبی که امامش را بشناسد و در مسیرش قدم بگذارد . خوشا به حال من ؛ اگر حرّ شوم برایت ... #ماه_محرم | #روز_چهارم ✍🏻 #طلبه‌یِ‌جوانِ‌انقلابی ‌_ 𝗠𝗮𝗵𝗶 .

‌ با ادب که بشوی ، عاقبتت بخیر می‌شود و به کمال می‌رسـی . مـثل جـناب حـرّ ...

‌ ‌ ‹ اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حارَبَكُمْ اِلىٰ یَوْمِ الْقیامَةِ › ـ این کارزار ادامه دارد ... ‌_ 𝗠𝗮𝗵𝗶 .

مثل دیروز که فلسفهٔ شهادت جناب حرّ رو با هم بررسی کردیم ، امروز هم فلسفهٔ شهادت جناب عبدالله بن حسن(ع) رو با هم می‌خونیم ان‌شاءالله ... نویسندهٔ این مطلب هم بنده نیستم . کوتاه و مفید بودنِ مطالب ، خیلی خوبه تا حدأقل زمان کوتاهی بذارید و مطالعه کنید . این مطالعه‌ها ، قطعاً معرفت ما رو نسبت به اهلبیت(ع) و یاران‌شون بیشتر می‌کنه .🌱

‌ واقعهٔ کربلا ، صحنه‌ای از عالی‌ترین جلوه‌های فداکاری ، ایثار و حق‌طلبی در تاریخ اسلام است . در این واقعه ، نه تنها مردان بالغ و جنگاور ، بلکه زنان ، نوجوانان و کودکان نیز حضور فعال داشتند . یکی از این چهره‌های برجسته ، جناب عبدالله بن حسن‌(ع) است که در نوجوانی با شور ایمان و محبت به امام حسین‌(ع) ، به میدان آمد و به شهادت رسید . بررسی فلسفهٔ شهادت ایشان ، ما را با ابعاد مهمی از نهضت عاشورا آشنا می‌سازد . ‌

‌ ¹ ـ تجلی وفاداری مطلق به امام زمان . جناب عبدالله بن حسن‌(ع) با حضورش در کربلا و دفاع از امام حسین(ع) نشان داد که وفاداری به امام ، سن و سال نمی‌شناسد . هنگامی که دید دشمن به عمویش حمله‌ور شده ، بی‌درنگ خود را سپر بلا قرار داد و فریاد زد : ‹ یا ابن الخبیثه ! أ تقتل عمّی ؟ › این اقدام ، نماد عشق و اطاعت بی‌چون و چرا از امام زمان است . فلسفه‌ای که در دل خود ، درس بزرگی برای پیروان اهلبیت‌(ع) دارد ؛ اینکه دفاع از حق ، مسئولیتی همگانی است . ‌

‌ ‌ ² ـ تاکید بر جایگاه تربیت الهی در خاندان اهلبیت(ع) . شهادت جناب عبدالله‌(ع) نتیجهٔ تربیت در دامان اهلبیت(ع) بود . او در کودکی آموخته بود که دفاع از حق ، وظیفه‌ای مقدس است . این فلسفه نشان می‌دهد که تربیت صحیح ، حتی در سنین پایین می‌تواند انسانی بزرگ و قهرمانی استوار پدید آورد . ‌

‌ ³ ـ اثبات مظلومیت امام حسین(ع) . حضور نوجوانانی مانند جناب عبدالله بن حسن(ع) در میدان نبرد ، یکی از دلایل روشن مظلومیت امام حسین(ع) و اهلبیت(ع) اوست . دشمنی که به روی کودک شمشیر می‌کشد ، در نهایت پستی و انحطاط اخلاقی قرار دارد . شهادت جناب عبدالله(ع) ، به‌گونه‌ای فلسفهٔ عاشورا را در بُعد مظلومیت و بی‌عدالتی حکومت اُموی برجسته می‌کند . ‌

‌ ⁴ ـ الگوسازی برای نسل جوان . جناب عبدالله بن حسن(ع) الگوی عملی برای جوانان و نوجوانان مسلمان است . او با وجود سن کم ، به مسئولیت اجتماعی و دینی خود آگاه بود . این پیام فلسفی عاشورا است : ‹ هیچ‌کس از دایرهٔ مسئولیت خارج نیست . در هر سن و شرایطی ، باید در راه حق ایستاد و ظلم را انکار کرد . › ‌