| مسافر ِسیاره رنج |

من خود ِغمگینم‌ را در تکه‌ای نقاشی ؛ لابه‌لای ِکتاب های ِخاک خورده ، شعرهای ِفروغ ، کلمات ، دفن کرده‌ام .

من معتقدم " بوسه‌ به روی زخم‌ها " درمانه ماریان چه بوسه‌ به روی اشک‌هایِ غریب ِ مسافری بی مقصد ، چه روحی‌ در بند ِترمیم‌ شدن و چه انگشت‌ های ِگیتاریستی‌ که سال‌های دیر‌تر از جوانی عشق خودش رو به ؛ موسیقی زنده کرد .

گذشته نیمه شب امّا هنوز بیدارم ؛ ربوده خواب ز ِچشمم خیال ِچشمانت . -مهموم همدانی

بر خلق الله نیز واجب است که در نخستین شب ِقبر ، نخستین سوالشان از ملائک این باشد ؛ چه بود آن آه ِعمیق که حتی در مهمانی های شلوغ دست از گریبان ِما نمی کشید .

کلوخه‌ ی ِغم را باید به آب ِ دهان خیس کرد ، و به زبان هی چرخاند و چرخاند و بعد فرو داد گفتن ندارد .. -هوشنگ گلشیری

أنا مشتاق بجوار نجف ..

قلبی و من فیها ، بأمانة موسی بن جعفر .

چگونه میخواهی شرح دهم آنچه ؛ را که هیچ شرحی ندارد . - نزار قبانی

و ترنم ِموزون ِحزن تا ابد شنیده خواهد شد ؛ ..

[ و کأن للذَکریاتِ قلباً لاینبضُ الا لیلاً ] و گویی برای خاطرات قلبی‌ است ، که جز در شب نمی‌تپد .. - عربیات🌱-

- پس غم‌هایمان چه؟ + [ کلَّ هَمٍ وَغَمًّ سَیَنجَلی ؛ بوَلایَتِکَ یا عَلِیُّ یا عَلِیُّ یا عَلِیُ ] همه‌ ی ِغم ها و غصه ها برطرف می‌شوند ، بواسطه‌ی ِولایت ِعلی .

د ل ت ن گ ی ؛ مرضی‌ست صعبُ العلاج .