شهید رضا اسماعیلی داعشی ها محاصره ش کردن تا تیر داشت با تیر جنگید تیرش تموم شد داعشی ها نیت کرده بودن زنده بگیرنش همون موقع حاج قاسم هم توی منطقه بود خلاصه اینقدری این بچه رو زدن دیگه بدنش هم کم آورد و اسیر شد ولی یک لحظه سرشو از ترس پایین نیاورد تشنه بود آب جلوش می ریختن رو‌ی زمین فهمیدن حاج قاسم توی منطقس برای خراب کردن روحیه حاج قاسم بیسیم گرفتن جلو دهن رضا چاقو گذاشتن زیر گردنش کم کم برا این که زجر کشش کنن آروم آروم شروع کردن به بریدن سرش بهش می گفتن حضرت زینب فحش بده پشت بیسیم، یواش یواش بریدن ۴۵ دقیقه طول کشید! ولی از اولش تا لحظه ای که صدای خرخر گلو آمد این پسر فقط چندتا کلمه گفت من آمدم جون بدم برای دختر مظلوم علی اصلا من آمدم فدابشم برا حضرت زینب اصلا من آمدم سرم رو بدم یا علی یا زهرا میگن حاج قاسم این ۴۵ دقیقه رو گریه می کرد... بعدم سر رضا رو گذاشتن جعبه فرستادن ‌برای حاج قاسم ✍امنیت ما اتفاقی نیست عزیزان چقدر سرها و خون ها دادیم تا توانستیم به این آرامش برسیم! 🌷 شادی روح تمامی شهدا علی الخصوص شهید رضا اسماعیلی و حاج قاسم صلوات. . 🌹🍃🌹🍃

همسفرای شهید میگن: کم‌‌ حرف بود و پر کار، دلسوز بود و همراه، باحیا بود و مخلص، عاشق امام‌حسین(؏) بود و خدمت به مردم می کرد، فوق العاده دوست داشتنی بود و لبخند هیچ وقت از گوشه لبش محو نمی‌شد💙!' #شهیدمحمدعبدوس🌷 @mahman11

شهید علی اصغر صادقی: ما راه «کربلا» را با خون خود جارو کرده‌ایم تا بتوانید براحتی از این راه‌ها به زیارت قبر سیدالشهدا بروید ولی در آنجا نیز این حقیر را از دعای خیر خود فراموش نکنید…. @mahman11

🎥 کربلا ۹۴ سال قبل 🔹قدیمی‌ترین فیلم از کربلا به‌عنوان جدیدترین اثر نویافته از حرم حضرت سیدالشهدا و حضرت عباس منتشر شد. 🔹این فیلم کوتاه توسط فردریک گادمر در سال ۱۹۲۷ میلادی تهیه شده، او یک عکاس و فیلمبردار فرانسوی بوده که به کشورهای مختلفی سفر کرده و تصاویر بسیاری را ثبت کرده است. @mahman11

مهمونم کنی چای عراقی @mahman11

نمیدانم‌ شهادت شرط‌ زیبا دیدن‌ است یا دل‌ به‌ دریا‌زدن؛ ولی‌ هر چه‌ هست،جز دریادلان دل‌ به‌ دریا نمیزنند💔 #سرداردلم #شبتون_شهدایی_ @mahman11

#خاطرات_شهید 💠نان حلال ●یکی از مهم ترین منش‌های ایشون وسواس درنون حلال بردنش به خونه بود.شایدهرکی داداشش توبانک بودیه وام روحداقل گرفته بود ولی تو۱۰سالی که من توبانک بودم و ایشان عمرپربرکتش درحیات بودن باتمام مشکلات مالی که میدونستم داره فقط درحداینکه شرایطشو بپرسه بود. ●وقتی پیگیری میکردم می‌گفت سوال کردم دیدم این وام برای اینکار شبهه داره استفاده شه اصرارمن هم برای نشون دادن راه شرعی کردنش هم بیفایده بود. ●هادی توسن خودش زندگی متوسطی داشت دوست داشت کاری بکنه که سرمایه مادیش هم مثل معنویاتش بالابره ولی نه ازهرراهی عجله هم نداشت یعنی این تلاش بایدپله ای میشد برای معنویات برای وارستگی وبرای زلالی دل شایددنیازده،بااینکه خونش استیجاری بودو مشکلات مالی بسیار اماسال مالیش و داشت وتوپرداخت خمس مقید واین وسواس وریاضت هاست که انسان سازاست وهادی ساز میشود. #شهید_هادی_باغبانی @mahman11

#دست_نوشته_شهید یا رب ز گناه خویش شرمنده منم بہ هرچه عقوبت هست زیبنده منم غفار تویی ، غنی تویی ،الله تویی بدڪار منم ،گدا منم ، بنده منم الهے با تو دارم گفت و گویے به سویت آمده بے آبرویی من آن ناخوانده مهمان تو هستم همان که بارها پیمان شڪستم #شهید_محمد_سلیمانی @mahman11

در دنیایی که همه چیز خیلی زود فراموش می‌شود این عکاسان هستند که با ثبت یک لحظه راوی تاریخ می‌ شوند @mahman11

شهید محمد غفاری که از اعضای یگان ویژه صابرین نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. ۱۳ شهریور ۱۳۹۰ در عملیات علیه گروهک پژاک، همراه با تعدادی دیگر از همرزمانش در منطقه شمال غرب کشور به شهادت رسید. در بخشی از کتاب، خاطرات یکی از همرزمان شهید را مرور می کنیم: «…توقف به صلاح نبود. سریع بلند شدم رفتم سمت قله. اونجا چند ترکش نوش جان کردم. حجم آتش زیاد بود. دشمن فهمیده بود که می خواهیم کار را یکسره کنیم.پشت بیسیم به من اعلام کردند که مجتبی بابایی زاده مجروح شده، برو کمکش. من از بالا غلت خوردم اومدم پایین. تو همین حین چشمام به پیکر بی جان یکی از بچه ها افتاد. می دانستم که بابایی زاده اینجا نیست. با تعجب به سمت او رفتم. بالای سرش رسیدم و رویش را برگرداندم. یکباره خشکم زد. در مقابلم پیکر بی جان محمد غفاری قرار داشت…» @mahman11

#سلام_بر_ابراهیم 🔹بارها شنیده بودم که ابراهیم از این حرف که برخی می گفتند فقط می رویم جبهه برای شهید شدن اصلا خوشش نمی آمد. به دوستانش می گفت: «همیشه بگید تا لحظه ی آخر تا جایی که نفس داریم برای اسلام و انقلاب خدمت می کنیم. اگر خدا خواست و نمره ما بیست شد آن وقت شهید می اشویم ولی تا اون لحظه ای که نیرو داریم باید برای اسلام مبارزه کنیم @mahman11

من ایرانَ مو تو عراقی ؛ چه فراقی .‌..

گرمای ۷ صبح عراق اندازه گرمای ظهر ایرانه، ده به بعد دیگه نمیشه راه رفت مجبوریم یه موکب استراحت کنیم ساعت پنج به بعد حرکت کنیم...

این که تو راه، غذا برمیدارن، میچشن، خوششون نمیاد میذارن یه گوشه، اوج بی احترامیه به میزبانه...