جناب آریانفر عزیزم، منم هیچ وقت هنر به اندازه بودن رو بلد نبودم، یا انقدر کمم که فراموش میشم یا انقدر زیادم که دل زده میکنم، یا انقدر دور از دسترسم که غریبه میشم یا انقدر نزدیک که سطحی و بی اهمیت میشم تو چشم همه.
حق با شماست آریانفر عزیز، مهم نیست چیشد که اینجوری شد کی مقصره یا کی بیشتر اسیب دید، مهم اینه ما دیگه ما نیست و اون حس های توی قلبمون دیگه تکرار نمیشه و تموم شدیم.
چون نیاز داشتم که دوست بدارم و دوستم بدارند، تصور کردم که عاشق شدهام، به عبارت دیگر خودم را به حماقت زدم.