کاری که انبیاء می‌کنند اساساً اجتماعی است؛ چون این جامعه است که زمینۀ انحراف را برای انسان پدید می‌آورد. علامۀ طباطبایی می‌فرماید: «هر جا قوا و خواصّ اجتماعی با قوا و خواصّ فردی معارضه کند، قوا و خواصّ اجتماعی به‌خاطر اینکه نیرومندتر است بر قوا و خواصّ فردی غلبه کند.» (ترجمه تفسیر المیزان، ج4، ص153) پیغمبر باید قوای اجتماعی را سامان بدهد و نگذارد جامعه به‌طور غلط بر فرد غلبه کند...

یک علت مهم دین‌گریزی این است که ما دین را به عنوان یک امر اجتماعی معرفی نکرده‌ایم، آن هم امر اجتماعی آزادساز و جلوگیری‌کننده از ظلم و طغیان. علّت دیگر دین‌گریزی این است که خیلی از افراد جامعه‌گریز هستند، جامعه‌پذیر نیستند، حوصلۀ حضور در جامعه را ندارند، از تعامل با مردم بدشان می‌آید و اساساً موجود اجتماعی نیستند.

مقدمۀ دین‌پذیری، جامعه‌پذیری است. انسان‌ها را فرارکننده از جامعه بار نیاورید بلکه انسان‌ها را اجتماعی بار بیاورید تا به دین علاقه پیدا کنند. بخشی از دین‌گریزی‌ موجود در جامعۀ ما به‌خاطر نوع آموزش‌های دینی ما ایجاد می‌شود که افراد را به‌قدر کافی «اجتماعی» بار نمی‌آوریم.

بحث‌امشبمون‌به‌پایان‌رسید [‌برگرفته‌از‌سخنان‌استادپناهیان ] چندخط شعر بخونیم🙂🍃

#یاسیدالشهدا♥️ دلم گرفته برایِ غمی که میدانی... برای وسعتِ آن ماتمی که میدانی

دوباره آمده‌ام سر به زیر و شرمنده دچارِ حالِ بد و مبهمی که میدانی :)

چقدر گریه کنم تا به من محل بدهی! قبول کن منم آن مَحرمی که میدانی...

مرا به حال خودت واگذار کن آقا🖤 دعا بکن نشوم آدمی که میدانی...

دوباره بغضِ دلم را گره زدم محکم... به روی حاشیهٔ پرچمی که میدانی♥️

فراقِ کرب‌وبلا جان سپردنِ محض است🥀 تو را خدا برسان مرهمی که میدانی...

سکوتِ کنجِ ضریحت چه عالمی دارد :) مرا ببر به همان عالمی که میدانی🕊

به پای بوسیِ شش گوشه‌ات مرا بطلب نخواه جان بدهم از غمی که میدانی🖤 #دلتنگ‌حرم🌙