🔊 شرح نهج البلاغه با نهج البلاغه 🔸 شرح #حکمت43 8️⃣ 🎙حجت الاسلام مهدوی ارفع

✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹شرح #حکمت43 (8) 🔹الگوهاى انسانى (فضائل اخلاقى یکى از یاران) 🔻 مطلب سوم درباره رضایت از خدا، آثار و برکات آن است. مولا علی (علیه السلام) دو اثر را برای رضایت نسبت به آنچه خدا رزق و روزی ما کرده، بیان می کنند. 🔹 اول دفع حزن و افسردگی است؛ در حکمت ۳۴۹ می فرمایند: « وَ مَن رَضِیَ بِرِزقِ اللهِ لَم یَحزَن علیٰ مَا فَاتَه» ؛ " کسی که به روزی خدا خشنود باشد، بر آنچه از دستش رفته است، ناراحت و اندوهگین نشود." 🔹 دوم رفع فقر است؛ که در حکمت ۳۷۱ فرمود:« لا مالَ أذهَبُ لِلفاقَه مِنَ الرِّضیٰ بِالقُوتِ » ؛ " هیچ مالی در فقر زدایی، از بین برنده تر از رضایت دادن به روزی نیست. " 🔵 مطلب چهارم، راه های کسب رضایت از زندگی است. مولا علی علیه السلام چند چیز را راه رسیدن به رضایت از زندگی بیان کردند: 🔸 اول، زیاد یاد مرگ کردن است؛ در حکمت ۳۴۹ می فرمایند: « مَن أکثَرَ مِن ذِکرِ المَوتِ رَضِیَ مِنَ الدُّنیا بِالیَسیر» ؛ " هرکس فراوان به یاد مرگ باشد، در دنیا به اندک چیزی خشنود است." 🔸 دوم، چشم بستن بر دردها و آزار هایی است که دیگران به انسان می رسانند. در حکمت ۲۱۳ می فرمایند: " چشمت را بر دردها و آزارها ببند، تا ابد راضی و خشنود خواهی شد. " 🔸 و سوم، دشمنی با فاسقان و غضب برای خداست که یکی از ارکان چهارگانه جهاد شناخته شده است. حضرت در حکمت ۳۱ می فرمایند: « شَنِئَ الفاسِقینَ وَ غَضِبَ لِلهِ، غَضِبَ اللهُ لَه وَ أرضَاهُ یوم القیامَه» ؛ " کسی که با فاسقان دشمنی کند و برای خدا خشم گیرد، خدا هم به خاطر او به خشم می آید و روز قیامت او را خشنود سازد." 🔸 و نکته پایانی هم اینکه، اهل بیت (علیهم السلام)، اسوهٔ رضایت از خدا هستند. حضرت در خطبه ۳۷ بند دوم می‌فرمایند:«رَضِینا عَنِ اللهِ قَضاءَه» ؛ " ما از خدا و در برابر هر آنچه حکم کند، راضی هستیم. " 🎙حجت‌الاسلام مهدوی ارفع ↩️ ادامه دارد..

💠 خاطره ویژه | امانت تقریباً چهل‌وپنج دقیقه‌ای به اذان مغرب و عشا مانده بود. رفته بودم منزل حاج‌آقا به ایشان سری بزنم. تنها بودند؛ حتی حاج‌خانم هم نبودند. حاج‌آقا داشتند پاهایشان را چرب می‌کردند. سال‌ها بود زانودرد و پادرد همپایشان شده بود. دکترها روغن‌هایی را تجویز کرده بودند و باید هر روز پایشان را چرب می‌کردند. احوال‌پرسی همیشگی و خوش‌و‌بشی کردیم. حاج‌آقا همچنان مشغول بودند که از من خواستند چیزی برایشان بیاورم. می‌خواستند بگویند متکا را بیاور که کلمه‌اش یادشان نیامد! چند ثانیه کشید. مقداری که گذشت متوجه شدم و متکا را برایشان آوردم. سرشان را انداخته بودند پایین. غرق فکر شدند. چند دقیقه‌ای سکوت شد. رو کردند به من و بغض‌آلود و با صدای لرزان گفتند: «آدم گاهی اوقات کلمه به این سادگی که شاید هزاران بار در طول زندگی با آن سروکار داشته، یادش می‌رود، اگر روزی به ما گفتند که خدایت کیست و یادمان رفت آن موقع چه خاکی بر سر کنیم؟ اگر گفتند که امامت کیست و یادمان رفت، اگر گفتند کتابت چیست و یادمان رفت! آنجا باید چه کنیم؟» آن بغض سنگین اشک شد و کم‌کم از چشمانشان سرازیر شد. این سؤال را تکرار کردند. گفتند: «چه کار کنیم؟» فکر می‌کردم این پرسش مقدمه توضیحی است، اما دیدم ادامه دارد. باز هم مرتب از من پرسیدند.«به نتیجه ای رسیدی؟ فکر کردی؟» همزمان خودشان هم حال معنوی دیگری پیدا کرده بودند که لحظه‌به‌لحظه تشدید می‌شد. ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399 #ادامه👇👇👇

🔺️ #ادامه نزدیک اذان شد. از وضو که برگشتند دوباره با بغض و اشک پرسیدند: «خب! به نتیجه ای رسیدی چه کار کنیم؟» مات و مبهوت مانده بودم. رفتند سمت چوب‌لباسی‌. عطرهای دم‌دستی‌شان را آنجا می‌گذاشتند. صدای اذانشان در خانه پیچید. وقتی نزدیک سجاده شدند، بغض صدایشان ترکید. به پهنای صورت اشک می‌ریختند. گفتند: «شما که جوابی به این سؤال ندادی! اگر پرسیدند اسم خدایت کیست اگر یادمان رفت چه کنیم. اما فکر می‌کنم این «علی علی» گفتن‌های ما در طول زندگی که هر جا توانستیم و از دستمان برآمد، مدام گفتیم «علی علی» این «علی علی» گفتن‌ها ما را رها نمی‌کند. ما را ول نمی‌کنند. امیرالمؤمنین (علیه السلام) به جایش می‌آیند و جواب این «علی علی» گفتن‌ها را می‌دهند. اگر هم یادمان برود به ما یادآوری می‌کنند.» بعد بلافاصله گفتند: «اگر در این دنیا ایمان‌مان را امانت بدهیم دست امیرالمؤمنین (علیه السلام) به شرطی که ایمان را خراب نکرده باشیم، بگوییم این امانت خدمت شما آن لحظه و جایی که من احتیاج دارم، این را به من برگردانید؛ بعید می‌دانم امیرالمؤمنین کسی باشد که بخواهد از امانت نگهداری نکند و حتماً آدم امینی است. مهم این است که ما ایمان‌مان را امانت دهیم. این علی علی گفتن‌ها آنجا کار خودش را می‌کند.» مشغول نماز مغرب شدیم. نماز عجیبی شد. ادعا ندارم همیشه با ایشان بوده‌ام و حالاتشان را دیده‌ام، اما در سن‌وسال خودم و در موقعیت‌هایی که با حاج‌آقا ارتباط داشتم، کمتر چنین نمازی از ایشان دیده بودم. با حال و پر اشک. بین هر آیه سوره حمدشان گریه می‌کردند. بین دو نماز بحث را ادامه دادند و تأکید کردند روی اینکه آدم ایمانش را بسپارد به دست آن‌ها، آن‌ها شب اول قبر بر‌گردانند. 🔺️خاطره ای از نوه آیت الله مصباح یزدی(قدس سره) #علامه_مصباح_یزدی ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399

تصویر دیده نشده از احیاء شب قدر و قرآن به سرگرفتن آیت الله مصباح یزدی (ره) تو رحیمی، تو حاضر نیستی به من بگویی: بروگم‌شو، آخر تو خدایی. اگر در غیر از تو را می زدم ممکن بود مرا رد کند، اما تو خدایی و نخواهی گفت: برو هر جا که بودی! میدانی من جای دیگری ندارم که بروم. ۱۳۸۶/۰۶/۲۷ #علامه_مصباح_یزدی ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399

🎙حیف مولا مردم عالم تو را نشناختند... 🔻روضه #حضرت_زهرا(س) 🔻روضه #امام_علی(ع) 👤استاد #میرزامحمدی #شام_شهادت ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399

🌹ختم نهج‌البلاغه در ۲۷۰ روز. سهم روز صد و سی و پنجم ┄┄┅┅✿❀✨🦋✨❀✿┅┅┄┄ 📜 #خطبه192، خطبه قاصعه 3️⃣1️⃣ علل پيروزی و شكست ملّتها 🔻از كيفرهایی كه بر اثر كردار بد و كارهای ناپسند بر امّتهای پيشين فرود آمد خود را حفظ كنيد و حالات گذشتگان را در خوبيها و سختيها به ياد آوريد و بترسيد كه همانند آنها باشيد پس آنگاه كه در زندگی گذشتگان مطالعه و انديشه می كنيد، عهده دار چيزی باشيد كه عامل عزّت آنان بود و دشمنان را از سر راهشان برداشت و سلامت و عافيت زندگی آنان را فراهم كرد و نعمتهای فراوان را در اختيارشان گذاشت و كرامت و شخصيّت به آنان بخشيد، كه از تفرقه و جدایی اجتناب كردند و بر وحدت و همدلی همّت گماشتند و يكديگر را به وحدت واداشته به آن سفارش كردند و از كارهایی كه پشت آنها را شكست و قدرت آنها را در هم كوبيد، چون كينه توزی با يكديگر، پركردن دلها از بخل و حسد به يكديگر پشت كردن و از هم بريدن و دست از ياری هم كشيدن، بپرهيزيد و در احوالات مؤمنان پيشين انديشه كنيد، كه چگونه در حال آزمايش و امتحان به سر بردند. آيا بيش از همه مشكلات بر دوش آنها نبود و آيا بيش از همه مردم در سختی و زحمت نبودند و آيا از همه مردم جهان بيشتر در تنگنا قرار نداشتند؟ فرعونهای زمان آنها را به بردگی كشاندند و همواره بدترين شكنجه ها را بر آنان وارد كردند و انواع تلخی ها را به كامشان ريختند، كه اين دوران ذلّت و هلاكت و مغلوب بودن، تداوم يافت نه راهی وجود داشت كه سرپيچی كنند و نه چاره ای كه از خود دفاع نمايند، تا آن كه خداوند تلاش و استقامت و بردباری در برابر ناملايمات آنها را در راه دوستی خود و قدرت تحمّل ناراحتيها را برای ترس از خويش مشاهده فرمود؛ آنان را از تنگناهای بلا و سختيها نجات داد و ذلّت آنان را به عزّت و بزرگواری و ترس آنها را به امنيّت تبديل فرمود و آنها را حاكم و زمامدار و پيشوای انسانها قرار داد و آن قدر كرامت و بزرگی از طرف خدا به آنها رسيد كه خيال آن را نيز در سر نمی پروراندند. پس انديشه كنيد كه چگونه بودند آنگاه كه وحدت اجتماعی داشتند. خواسته های آنان يكی، قلبهای آنان يكسان و دستهای آنان مدد كار يكديگر، شمشيرها ياری كننده، نگاهها به يك سو دوخته و اراده ها واحد و همسو بود آيا در آن حال مالك و سرپرست سراسر زمين نبودند و رهبر و پيشوای همه دنيا نشدند پس به پايان كار آنها نيز بنگريد، در آن هنگام كه به تفرقه و پراكندگی روی آوردند و مهربانی و دوستی آنان از بين رفت و سخن ها و دلهايشان گوناگون شد، از هم جدا شدند، به حزبها و گروه ها پيوستند، خداوند لباس كرامت خود را از تنشان بيرون آورد و نعمتهای فراوان شيرين را از آنها گرفت و داستان آنها در ميان شما عبرت انگيز باقی ماند. از حالات زندگی فرزندان اسماعيل پيامبر و فرزندان اسحاق پيامبر، فرزندان اسراييل «يعقوب» (كه درود بر آنان باد) عبرت گيريد. راستی چقدر حالات ملّتها با هم يكسان و در صفات و رفتارشان با يكديگر همانند است در احوالات آنها روزگاری كه از هم جدا و پراكنده بودند انديشه كنيد، زمانی كه پادشاهان كسری و قيصر بر آنان حكومت می كردند و آنها را از سرزمينهاي آباد، از كناره های دجله و فرات و از محيطهای سر سبز و خرّم دور كردند و به صحراهای كم گياه و بی آب و علف، محل وزش بادها و سرزمينهایی كه زندگی در آنجاها مشكل بود تبعيد كردند، آنان را در مكانهای نامناسب، مسكين و فقير، همنشين شتران ساختند، خانه هاشان پست ترين خانه ملّتها و سرزمين زندگيشان خشك ترين بيابانها بود، نه دعوت حقّی وجود داشت كه به آن روی آورند و پناهنده شوند و نه سايه محبّتی وجود داشت كه در عزّت آن زندگی كنند. حالات آنان دگرگون و قدرت آنان پراكنده و جمعيّت انبوهشان متفرّق بود. در بلایی سخت و در جهالتی فراگير فرو رفته بودند، دختران را زنده به گور و بتها را پرستش می كردند و قطع رابطه با خويشاوندان و غارتگريهای پياپی در ميانشان رواج يافته بود. 🌹🌹🌹

🔊 ختم گویای نهج البلاغه در ۲۷۰ روز 🌺 سهم روز صد و سی و پنجم خطبه ۱۹۲ بند ۱۳

اهمیت نیکی و خدمت به پدرو مادر در اسلام از زبان حجت الاسلام عالی/ احسان به والدین مسلمان و کافر ندارد روایت روی آوردن به اسلام مادر یکی از یاران امام صادق (ع)به خاطر نیکی فرزندش به او #تربیت_فرزند #استاد_عالی ✍️مجید ✴️هیئت مجازی✴️ عضوشوید👇 @majidkh1399